Definitie
De pudenduszenuw is een zenuw die door het bekken- en genitale gebied loopt. Het wordt ook wel de "schaamzenuw" genoemd. Het is verantwoordelijk voor de motorische innervatie van spieren en voor gevoelige innervatie, dwz alle tactiele en druksensaties, in het gebied van de anus naar de geslachtsdelen.
Anatomie
De nervus pudendus vindt zijn oorsprong in een verweving van meerdere zenuwen, ook bekend als de plexus in medische terminologie. Deze zenuwplexus ontstaat op zijn beurt in het onderste deel van de wervelkolom, de heiligbeen, en de laatste wervel van de bovenste lumbale wervelkolom. Aan het einde van de zenuwplexus komen vier individuele zenuwkoorden tevoorschijn.
Een van deze zenuwen is de pudenduszenuw. Het beweegt dan door het bekken, gaat door verschillende openingen en beweegt rond uitsteeksels. Het gaat vergezeld van een slagader en ader.
De zenuw beweegt dan in de Canalis Pudendalis, ook wel bekend als het 'Alcock'-kanaal. Een sterke laag bindweefsel wordt in dit kanaal geplaatst rond de pudenduszenuw en de bijbehorende ader en slagader. Dit kanaal vertegenwoordigt een vernauwing.
Zodra de pudenduszenuw eindelijk door het Alcock-kanaal is gegaan, splitst hij zich weer in vier verdere takken, zijn eindvertakkingen. Deze omvatten de perineale zenuw, de inferieure rectale zenuw, de penis dorsale zenuw en de clitorale dorsale zenuw. Deze verschillende zenuwkoorden lopen in verschillende richtingen en voorzien gebieden van het intieme en genitale gebied.
Het perineum zenuwen ren in de richting van het perineum en scrotum bij mannen en de vleien majora bij vrouwen. Het loopt ook naar delen van de spieren van de urinebuis. De inferieure rectale zenuwen lopen daarentegen in de richting van de anus. De dorsale zenuw penis en de dorsale zenuw clitoridis lopen beide naar de penis bij mannen en naar de clitoridis bij vrouwen.
Verloop van de pudenduszenuw
De pudenduszenuw is afkomstig van de spinal cord op het niveau van de heiligbeen. De zenuwkoorden die afkomstig zijn van de sacrale segmenten S1 tot S3, soms ook S4, komen uiteindelijk samen om de pudenduszenuw te vormen. De Pudendal-zenuw beweegt zich dan in het bekken, waar hij door een grote opening gaat, het Foramen infrapiriforme.
Het beweegt dan rond een uitsteeksel, de spina ischiadica, en dan door een andere opening, het foramen ischiadicum minus, in het voorste deel van het bekken. Eenmaal daar gaat het door het zogenaamde ‘Alcock'-kanaal, waarna het zich splitst in zijn uiteinden. De eindtakken eindigen op hun beurt meestal in regio's van de anus, perineum of geslachtsdelen.
Alle artikelen in deze serie:
