Rotatormanchetbreuk (rotatormanchetscheur): oorzaken, symptomen en behandeling

Rotator manchet breuk of rotator cuff scheur is een blessure in het schoudergebied die gewoonlijk moet worden behandeld. Hoewel preventie beperkt is, kan een vroege behandeling vaak de volledige functie herstellen.

Wat is een scheur in de rotatormanchet?

A rotator manchet breuk is een scheur van de zogenaamde rotatormanchet. Dit rotator manchet bevindt zich in de schouder en is mede verantwoordelijk voor het stabiliseren van de schoudergewricht​ Een ruptuur van de rotatormanchet kan vier verschillende spieren aantasten pezen die bij de rotatormanchet horen; bijvoorbeeld de superieure of inferieure spinae-spier of de subclavia-spier​ De symptomen die gepaard gaan met een ruptuur van een rotatormanchet zijn onder meer afhankelijk van de omvang van de breuk; het is echter niet ongebruikelijk dat kleinere breuken resulteren in grotere pijn dan meer ernstige tranen. Kenmerkende tekenen van een bestaande ruptuur van de rotatormanchet zijn voornamelijk de schouder pijn, die varieert afhankelijk van verschillende belastingen en posities van de rotatormanchet. Meestal resulteert een breuk van de rotatormanchet in pijn bijvoorbeeld met een laterale armverhoging. Het scheuren van een rotatormanchet treft voornamelijk mannen die de leeftijd van 30 jaar al hebben bereikt.

Oorzaken

Het scheuren van een rotatormanchet kan verschillende oorzaken hebben. In de meeste gevallen treedt een rotatormanchetbreuk alleen op als dit overeenkomt pezen hebben al eerdere schade. Een mogelijke oorzaak van het scheuren van een rotatormanchet is bijvoorbeeld de zogenaamde degeneratie, ofwel slijtage van de rotatormanchet. Dergelijke slijtage kan bijvoorbeeld worden bevorderd door jarenlange beroepsactiviteiten die veel werk boven het hoofd omvatten of door zogenaamde sporten boven het hoofd; deze sporten omvatten bijvoorbeeld golf of tennis​ Een andere oorzaak van het scheuren van een rotatormanchet kan een aantasting van de pezen veroorzaakt door een gebrek aan ruimte van overeenkomstige pezen in het schoudergebied. Ten slotte kunnen ongelukken ook leiden tot het scheuren van de rotatormanchet, zoals vallen op de schouder of arm.

Symptomen, klachten en tekenen

Het scheuren van een rotatormanchet wordt gekenmerkt door het optreden van verschillende symptomen. Dit zijn voornamelijk pijn in de schouder​ Deze kunnen plotseling verschijnen of zich geleidelijk ontwikkelen, afhankelijk van de omvang van de traan. In de meeste gevallen is de pijn afhankelijk van de positie of de belasting. Bovendien komen ze vaak 's nachts voor wanneer de patiënt op de aangedane zijde van het lichaam ligt. Het lateraal optillen van de aangedane arm tegen weerstand in resulteert meestal ook in pijn in de bovenarm of schouders. Het doet vooral veel pijn als de hoek van ontvoering ligt tussen 60 en 120 graden. Bij kleinere scheuren kan de scheuring van de rotatormanchet zelfs asymptomatisch blijven. Het komt echter ook voor dat de pijn zich langzaam ontwikkelt en intenser wordt over een periode van ongeveer twee dagen. Ouderen lijden vaak aan zeer langzaam toenemende pijn gedurende een langere periode. Dit kan het moeilijker maken om de ziekte bij hen te diagnosticeren. Over het algemeen de symptomen leiden tot een afname in sterkte in de arm. Daardoor kunnen getroffenen bepaalde activiteiten niet meer uitvoeren. De symptomen zijn onder andere afhankelijk van het feit of de scheur vóór of na een peesontsteking is opgetreden, of de manchet gedeeltelijk of volledig is gescheurd en de tijdsperiode waarin de veranderingen zich hebben ontwikkeld. In ernstige gevallen treedt pijn zelfs in rust op.

Diagnose en verloop

Rotatormanchet gescheurd

Een vermoedelijke diagnose van ruptuur van de rotator cuff kan in eerste instantie worden gesteld op basis van typische pijnlijke symptomen in de schouder; een kenmerkende verzwakking van de spieren die gepaard gaat met ruptuur van de rotatormanchet kan ook een vermoedelijke diagnose onderbouwen. Zowel spierverzwakking als bewegingsstoornissen kunnen nader worden vastgesteld door een diagnosticus tijdens a fysiek onderzoek met behulp van verschillende tests. Voor een gedetailleerde diagnose kunnen zo nodig zogenaamde beeldvormingsprocedures worden gebruikt in een volgende stap; deze omvatten bijvoorbeeld Röntgenstraal or ultrageluid examens. Het verloop van een rotatormanchetbreuk hangt in principe onder meer af van de mate van breuk. Als een rotatormanchet echter vroegtijdig wordt ontdekt en, indien nodig, medisch wordt behandeld, kan in de meeste gevallen de volledige functionele capaciteit worden herwonnen.

Complicaties

Afhankelijk van hoe ernstig de scheur van de rotatormanchet is, zijn er verschillende complicaties mogelijk. Dit risico wordt als bijzonder hoog beschouwd als de juiste behandeling van de traan niet plaatsvindt. Een van de mogelijke gevolgen van een rotator cuff scheur is gewrichtsslijtage (omartrose) van de schouder. In de geneeskunde is deze vorm van artrose wordt ook wel defecte artropathie genoemd. Een ander mogelijk effect is het zogenaamde bevroren schouder (bevroren schouder). In dit geval zijn bewegingsbeperkingen van de schoudergewricht verschijnen, wat niet kan worden teruggedraaid, zelfs niet met behulp van de behandeling. Als de rotatormanchet scheurt door slijtage, wat bij de meeste patiënten het geval is, kunnen de aangetaste pezen in een later stadium herhaaldelijk weer scheuren. Hoe groter de omvang van de eerdere schade, hoe groter de kans dat de pees weer zal scheuren. Bij ernstige beperkingen is de frequentie van herhaalde breuken ongeveer 70 procent. Na rekening te hebben gehouden met de ernst, zal gemiddeld één op de vier patiënten tijdens hun leven een herhaalde ruptuur van de rotatormanchet ervaren. Als het rotator cuff scheur operatief wordt behandeld, is er ook een risico op complicaties. Deze omvatten voornamelijk wond genezen problemen, infecties, mobiliteitsbeperkingen, nog een ruptator van de rotator cuff en een blijvende sterkte tekort. Bovendien kunnen er restverschijnselen blijven bestaan. Verwondingen aan de zenuwen kan leiden tot verlamming of sensorische stoornissen. Het kan vier tot zes maanden duren voordat de patiënt na de operatie geen ongemak meer voelt. Activiteiten die zetten spanning op de schouder mag pas na drie tot vier maanden opnieuw worden uitgevoerd om negatieve effecten te voorkomen.

Wanneer moet je naar een dokter?

Een breuk van de rotatormanchet moet altijd door een arts worden onderzocht en behandeld. Dit is meestal niet mogelijk voorwaarde om zichzelf te genezen, zodat de patiënt altijd medische behandeling nodig heeft. Dit kan verdere complicaties voorkomen. Een arts moet worden geraadpleegd voor scheuren in de rotatormanchet als de getroffen persoon ernstig lijdt pijn in de schouder​ Het is niet ongebruikelijk dat deze pijn zich verspreidt naar andere delen van het lichaam, waar het ongemak kan veroorzaken. Deze pijn kan ook 's nachts optreden en de slaap van de getroffen persoon verstoren. In de meeste gevallen treedt de pijn op wanneer de getroffen persoon zijn schouder sterk draait of buigt. Verder een afname in sterkte in de armen kan ook wijzen op een scheuring van de rotatormanchet en moet worden onderzocht. Rotatormanchetbreuk kan in eerste instantie worden onderzocht door een huisarts. Voor verdere behandeling kan in sommige gevallen ook een chirurgische ingreep nodig zijn.

Behandeling en therapie

In de meeste gevallen vereist een breuk van de rotatormanchet medische behandeling. In deze context een specifiek therapie voor het scheuren van een rotator cuff is gebaseerd op verschillende factoren: ten eerste speelt de ernst van de huidige scheuring van de rotator cuff een rol; Zo kan er een complete scheur zijn, maar ook alleen een scheur van één of meerdere pezen. Verder een aangepast therapie hangt onder meer af van de ernst van de pijn, de leeftijd van de patiënt en de benodigde sterkte van de rotatormanchet. Het doel van de therapie is om de kracht en functionaliteit van de aangedane schouder te herstellen en pijnvrij te worden. Behandeling van een ruptuur van een rotatormanchet kan chirurgisch of conservatief zijn (zonder het gebruik van chirurgische maatregelen​ Chirurgische behandeling van een rotatormanchetbreuk is vaak mogelijk met behulp van een zogenaamde artroscopie (een joint endoscopie​ deze methode, ook wel kijkoperatie genoemd, maakt een zogenaamde open operatie met een grote huid incisie niet nodig Mogelijke componenten van conservatieve behandeling voor rotatormanchetruptuur zijn onder meer ontstekingsremmende en pijnstillende medicijnen of injectiesevenals fysiotherapie (fysiotherapie).

het voorkomen

Het voorkomen van een rotatormanchetbreuk is slechts in beperkte mate mogelijk. Als de pezen al zijn beschadigd, vormen langdurige activiteiten boven het hoofd een risico op het scheuren van een rotatormanchet. Voor amateursporters die al een scheur in de rotatormanchet hebben gehad, kan het bijvoorbeeld zinvol zijn om een ​​sport te beoefenen met beperkte plaatsen. spanning op de armen en schouders. Beroepen die veelvuldig werk boven het hoofd vereisen, zijn onder meer schilderen en vernissen.

Nazorg

Nazorg is vooral nodig wanneer een rotatormanchetbreuk operatief wordt behandeld. Na de operatie heeft de rotatormanchet voldoende rust nodig om te genezen. Het duurt gewoonlijk zes tot acht weken voordat de patiënt in staat is om te dragen. Een speciaal kussen wordt op de patiënt gelegd om te rusten. Dit moet consequent gedragen worden gedurende een periode van vier tot zes weken. Het kussen mag alleen worden verwijderd om het lichaam aan te kleden of te reinigen. Bovendien mag hij de behandelde arm niet in laterale of anterieure richting bewegen. Er bestaat dus een risico op een hernieuwde scheuring van de rotatormanchet. Immobilisatie van de behandelde arm kan ook gebeuren door middel van een mitella (orthese). Mobilisatie van de schouder verloopt passief en wordt uitgevoerd als onderdeel van fysiotherapie​ Dit betekent dat de patiënt zijn arm niet zelf mag bewegen. De bewegingen vinden dus uitsluitend plaats via de therapeuten. Passieve mobilisatie wordt later gevolgd door actieve mobilisatie. Hierdoor kan de schouder weer zelfstandig bewegen. Ook het versterken van de spieren speelt een belangrijke rol. De schouder mag echter gedurende ongeveer tien tot twaalf weken niet zwaar worden belast. Fysiotherapeutische vervolgbehandeling kan het functioneren van de schouder in het dagelijks leven herstellen, wat tot zes maanden kan duren.

Wat u zelf kunt doen

Dit pijnlijk voorwaarde hoort in de handen van een dokter. De huisarts beslist of in dit geval conservatieve of chirurgische behandeling nodig is. Op zichzelf zal de breuk niet genezen; bovendien leidt een breuk van de rotatormanchet meestal tot verdere breuken. Dit is de reden waarom vanaf nu sporten zoals klimmen, golfen of tennis mag niet meer worden beoefend. Zelfs als patiënten hun arm boven hun arm kunnen tillen hoofd weer zonder pijn na een succesvolle behandeling, lokken ze hierdoor een nieuwe breuk uit. Dit geldt ook voor mensen met beroepen die boven het hoofd moeten werken, zoals schilders en vernissen. Hier wordt aanbevolen om bij te scholen. Een breuk in de rotatormanchet kan leiden tot gewrichtsslijtage en dus tot omartrose, een bepaalde vorm van artrose​ Om dit te voorkomen, wordt patiënten geadviseerd om hun pijnstillers, zoals ibuprofen, regelmatig, omdat ze niet alleen pijn remmen, maar ook ontsteking​ Alternatieve geneeskunde beveelt ook verschillende diëten aan supplementen en fytotherapeutica waarvan wordt aangenomen dat ze ontstekingsremmende eigenschappen hebben. Deze omvatten bepaalde enzymen zoals bromelaïneevenals glucosamine, chondroïtine, kattenklauw, boswellia serrata (wierook) en de zwavel samengestelde methylsulfonylmethaan, of kortweg MSM. Meer gedetailleerde informatie over hun inname en werkzaamheid is verkrijgbaar bij artsen met een natuurgeneeskundige achtergrond of bij geschikte gespecialiseerde alternatieve behandelaars.