Knie
osteonecrose is ook een typische ziekte voor de knie, of het onderste uiteinde van de dij bot. Als de knie is aangetast, is de medische term 'De ziekte van Ahlbäck"(Synoniem: aseptische botnecrose van de knie). De oorzaak van het afsterven van de botstof is vooral een verstoring van de reguliere bloed circulatie van de gewrichtsvorming dij.
Dit verminderde bloed stroom wordt veroorzaakt door verschillende mechanismen. Na ernstige ongevallen of het gebruik van geweld, bijvoorbeeld de kleinste schepen kunnen worden beschadigd, met als gevolg een onderaanbod van bloed aan de dij bot. Daarnaast, osteonecrose in de knie wordt vaak waargenomen bij patiënten met bloedstolling aandoeningen.
Regelmatige consumptie van tabak en / of alcohol kan ook in verband worden gebracht met de ontwikkeling van osteonecrose in de knie. Hoewel De ziekte van Ahlbäck een vrij zeldzame vorm van osteonecrose is, hebben observaties van de ziektegevallen geleid tot de conclusie dat veel patiënten met een voorgeschiedenis van osteoporose zijn behandeld met bisfosfonaten. Bijgevolg een verband tussen de langdurige inname van bisfosfonaten en het voorkomen van osteoporose in de knie kan worden aangenomen.
De typische symptomen van De ziekte van Ahlbäck zijn plotseling, ernstig pijn in de knie. Deze pijnen kunnen optreden na een lichte verwonding of zonder duidelijke reden. Een patiënt die lijdt aan osteonecrose in de knie voelt deze niet alleen pijn verschijnselen tijdens of na perioden van stress.
Een typisch symptoom van de ziekte van Ahlbäck is vooral de zogenaamde rust of nacht pijn. Bovendien kunnen zwelling en een beperkt bewegingsbereik worden waargenomen tijdens fysiek onderzoek van patiënten met osteonecrose van de knie. In dergelijke gevallen kan de behandeling meestal niet-chirurgisch worden uitgevoerd door middel van hyperbare zuurstoftherapie (Afgekort HBO), schokken golftherapie en de inname van pijnstillers. Alleen in zeer uitgesproken gevallen is chirurgische vervanging van de aangetaste botdelen nodig.
Enkelgewricht / Talus
De enkel joint vertegenwoordigt de gelede verbinding tussen de been en de voet. Bovenin enkel gewricht (Articulatio talocruralis) voornamelijk de onderste (distale) uiteinden van de tibia en fibula articuleren met de voet, voornamelijk met de zogenaamde talus. de meest voorkomende vorm van osteonecrose in de enkel gewricht of talus staat bekend als osteochondrose dissecans. Osteochondrose dissecans is een aseptische botnecrose van een afgebakend gewrichtsoppervlak, wat gepaard kan gaan met afwijzing ervan.
Dit resulteert in botsterfte dichtbij de kraakbeen. De ziekte komt vaker voor op latere leeftijd of op jonge volwassen leeftijd en wordt in verband gebracht met frequente verwondingen aan de enkel (traumatische etiologie), bijvoorbeeld door “draaien”. Jongeren die veel sporten, lijken ook aanleg te hebben.
Symptomatisch, osteochondrose dissecans wordt gekenmerkt door pijn in het bovenste enkelgewricht, die optreedt onder spanning en afneemt in rust. Therapie bij kinderen is meestal conservatief en omvat immobilisatie, terwijl chirurgische refixatie bij volwassenen meestal onvermijdelijk is. De therapie moet zo vroeg mogelijk worden gestart, omdat anders slijtage aan de kraakbeen en bot van het gewricht kan ontstaan naarmate de ziekte vordert (artrose).
In de meeste gevallen van osteochondrose dissecans van de enkelgewricht, het enkelbeen (talus) is aangetast. Meestal wordt de bovenste binnenrand van de talus (trochlea tali, enkelbotrol) aangetast. Dit draagt het grootste deel van het gewicht op het gewricht, wat op zijn beurt duidt op een belastingafhankelijke genese van osteochondrose dissecans. Nog een speciaal bot necrose is Ziekte van Renander, die het sesambeenbeen van de grote teen aantast.
