Nierbekkencarcinoom is een relatief zeldzame tumorziekte; slechts één procent van alle tumoren die zich in het urogenitale systeem vormen, hebben invloed op de nierbekken Prognose hangt af van de detectie van de tumor; chirurgische methoden zijn de enige manier om de tumor te verslaan.
Wat is nierbekkencarcinoom?
Nierbekkencarcinoom, zoals vermeld in de naam, verwijst naar tumorvorming rechtstreeks in de nierbekken Nierbekkencarcinoom is een relatief zeldzame tumor; slechts één procent van alle urogenitale tumoren wordt gevormd door nierbekkencarcinoom. De tumor vormt zich voornamelijk bij personen ouder dan 60 jaar. Opgemerkt dient te worden dat binnen het nierbekkencarcinoom verschillende soorten tumoren mogelijk zijn, die kunnen worden onderscheiden op basis van histologie Negentig procent zijn zogenaamde papillaire eoitheliale tumoren; 10 procent is [[spinalioom (plaveiselcelcarcinoom) | plaveiselcelcarcinoom.
Oorzaken
Als onderdeel van verschillende onderzoeken hebben artsen ontdekt dat nierbekkencarcinoom soms beroepsmatig kan zijn. Mensen die voornamelijk in mijnbouw- of chemische fabrieken werken, hebben meer kans om getroffen te worden dan mensen die niet in die industrieën werken. Aromatisch aminen en nitrosmines worden verondersteld tumorvorming te bevorderen. Er zijn echter ook tumorformaties die ontstaan door mutaties in de apoptose gen Chronische urineweginfecties bevorderen ook de vorming van tumoren.
Symptomen, klachten en tekenen
Hoewel hematurie (zichtbaar bloed in de urine) relatief vroeg optreedt, kan nierbekkencarcinoom lange tijd onopgemerkt blijven. Patiënten klagen ook over recidiverend pijnmet bloed accumulatie - coagulatie - is hier de oorzaak, omdat de urinewegen van de patiënt verstopt raken. De pijn wordt beschreven als koliek en straalt soms uit naar de rug. Om deze reden gaan veel artsen - aan het begin van het onderzoek - uit van urolithiasis. Andere symptomen die pas bij het latere verloop van de ziekte optreden, zijn dat wel misselijkheid, gewichtsverlies, koorts, en nachtelijk zweten of verlies van eetlust.
Diagnose en verloop van de ziekte
De arts vermoedt al op basis van de medische geschiedenis evenals de klachten van zijn patiënt, dat er soms een tumorziekte aanwezig kan zijn. In eerste instantie ligt de focus op het feit of het een nierbekken carcinoom of een urineleider or nier tumor. Door middel van ultrageluid onderzoek is het mogelijk dat de arts eventuele veranderingen in de structuren kan detecteren. Een Röntgenstraal geeft ook informatie of er een tumor aanwezig is. Soms bot metastasen kan ook worden gedetecteerd in de Röntgenstraal Als het vermoeden van nierbekkencarcinoom wordt bevestigd, worden verdere onderzoeken uitgevoerd. Deze examens dienen ter bepaling van het stadium of de omvang. Computertomografie kan bijvoorbeeld worden gebruikt om te bepalen of dochtertumoren (metastasen) zijn al aanwezig. Tumor-stadiëring moet worden uitgevoerd, zodat een gericht therapie kan worden gestart. In dit proces beoordeelt de arts de tumor volgens de TNM-classificatie, die is samengesteld uit de tumorgrootte (T) de lymfeklierbetrokkenheid (N) en de metastasen (M):
- T1 N0 M0 = trap I. Geen van beide metastasen noch weefselvocht betrokkenheid van knooppunten is aanwezig.
- T2 N0 M0 = trap IIA. De tumor is uitgegroeid tot in de omliggende weefsellagen, maar er zijn geen uitzaaiingen of weefselvocht betrokkenheid van knooppunten.
- T1-2 N1 M0 = Fase IIB. Vergelijkbaar met fase IIA; de weefselvocht knooppunten zijn al getroffen.
- T3-4 N1 M0 = trap III. de tumor is al uitgegroeid tot het orgaanweefsel; de lymfeklieren worden ook aangetast, maar er hebben zich geen uitzaaiingen gevormd.
- T3-4 N1 M1 = trap IV. als stadium III, maar er zijn uitzaaiingen ontstaan.
De prognose hangt voornamelijk af van het stadium waarin het nierbekkencarcinoom werd gediagnosticeerd. De kansen op herstel zijn, mits de tumor in een zeer vroeg stadium is ontdekt, significant beter. Een vroege diagnose is echter buitengewoon moeilijk; vooral omdat er aan het begin van de ziekte geen symptomen zijn die erop wijzen dat er zich een tumor heeft gevormd. Pas in een vergevorderd stadium treden symptomen op die duidelijk aangeven dat er zich een carcinoom heeft gevormd. Daarom is het essentieel om bij de allereerste symptomen die op een tumor kunnen duiden een arts te raadplegen.
Complicaties
Nierbekkencarcinoom is een zeer ernstige ziekte. Helaas leidt het in de meeste gevallen tot de dood van de patiënt of tot aanzienlijke beperkingen. Het verdere verloop van deze ziekte hangt echter sterk af van het tijdstip van diagnose en van de uitzaaiing van de tumor, zodat een algemene prognose niet gegeven kan worden. De getroffenen hebben voornamelijk last van bloederige urine. Bloed in de urine kan soms leiden tot een paniekaanval. Erge, ernstige pijn in de nieren of flanken kan ook optreden als gevolg van nierbekkencarcinoom en kan zich ook naar de rug verspreiden. Bovendien lijden de getroffenen aan gewichtsverlies en koorts Een algemeen gevoel van ziekte treedt ook op bij nierbekkencarcinoom en leidt tot een aanzienlijk verminderde kwaliteit van leven van de getroffen persoon. Patiënten lijken vermoeid en hebben ook last van nachtelijk zweten. In de regel kan nierbekkencarcinoom operatief worden verwijderd. Patiënten zijn echter nog steeds afhankelijk van chemotherapie or radiotherapie daarna. Dit kan leiden op verschillende bijwerkingen. De levensverwachting van de patiënt wordt aanzienlijk verminderd door nierbekkencarcinoom.
Wanneer moet je naar een dokter?
Als er bloed in de urine zit, komt dat bij seksueel rijpe vrouwen niet voor menstruatie, er is reden tot bezorgdheid. Er moet een bezoek aan de dokter worden gebracht om de oorzaak te achterhalen. Bij een afname van het gewicht, lusteloosheid of verlies van het vermogen om te oefenen, dient een arts te worden geraadpleegd. Als koorts, misselijkheid, braken of algemene zwakte optreedt, heeft het individu hulp nodig. Zweten of overmatig nachtelijk zweten zijn indicaties van ziekte. Een bezoek aan de dokter is noodzakelijk. Pijn, malaise of een gevoel van ziekte moet door een arts worden verholpen. Aangezien nierbekkencarcinoom een fatale afloop heeft als het niet wordt behandeld, wordt dringend een bezoek aan de arts aanbevolen bij de eerste tekenen van een onregelmatigheid. De prognose hangt af van het tijdstip waarop de behandeling wordt gestart. Daarom deelname aan reguliere kanker screeningonderzoeken worden over het algemeen aanbevolen op volwassen leeftijd. Op deze manier is vroege detectie mogelijk, zelfs voordat de symptomen zich hebben gemanifesteerd. Bij klachten zoals verlies van eetlust, pijn in de rug of koliek, deze moeten worden voorgelegd aan een arts. Als de getroffen persoon lijdt aan afwijkingen bij het plassen, een verandering in urine of geur, moeten de waarnemingen verder worden onderzocht door een arts. Als de deelname aan vrijetijdsactiviteiten afneemt, treden gedragsveranderingen op, of stemmingswisselingen optreden, moet er meer waakzaamheid zijn. Dit zijn vaak de eerste tekenen van een ziekte.
Behandeling en therapie
Therapie richt zich primair op chirurgische verwijdering van nierbekkencarcinoom, waarbij - sindsdien het geheel nier wordt meestal aangetast - het moet in zijn geheel worden verwijderd. Maar niet alleen de nier maar ook blaas en urineleider operatief worden verwijderd. In individuele gevallen, dat wil zeggen wanneer er slechts een zeer kleine tumor aanwezig is, is een gedeeltelijke resectie of gedeeltelijke verwijdering van het nierbekken voldoende. Chemotherapie wordt dan voorgeschreven. Het doel van chemotherapie is om de patiënt een medicijn te geven dat de celgroei remt. Dit houdt in dat een vrij dunne katheter rechtstreeks in het gebied nabij de tumor wordt ingebracht. Straling therapie wordt ook aanbevolen - maar na chirurgische verwijdering van het nierbekkencarcinoom. Het is belangrijk dat de bestralingstherapie alleen het getroffen gebied 'bestraalt'; op deze manier kan eventuele schade aan de omliggende organen worden voorkomen. Als er metastasen zijn gedetecteerd, moet het hele lichaam van de patiënt worden behandeld met systemische chemotherapie. In dit geval wordt het medicijn rechtstreeks via de bloedbaan toegediend. Het doel hier zou moeten zijn om de getroffen gebieden van dochtertumoren te verwijderen.
Vooruitzichten en prognose
Bij patiënten met nierbekkencarcinoom hangen de verdere vooruitzichten af van het stadium van de ziekte waarin de tumor werd ontdekt en behandeld. Bovendien moet worden verduidelijkt of de tumor kwaadaardig of goedaardig is. Als de diagnose vroeg wordt gesteld, heeft de patiënt een goede kans op herstel. Later worden de ongewenste weefselveranderingen opgemerkt en hoe intensiever de tumor groeit, hoe minder gunstig het verdere verloop van de ziekte is. Bij het bepalen van de prognose moet er rekening mee worden gehouden dat nierbekkencarcinoom meestal voorkomt bij mensen ouder dan 60 jaar. Bij veel van de getroffenen is het organisme op latere leeftijd verzwakt. Daarnaast zijn er vaak andere ziekten die een effect kunnen hebben op de verdere ontwikkeling. De algemene toestand van volksgezondheid van de patiënt is dus een doorslaggevende factor in het verdere verloop van de ziekte. Om de symptomen te verlichten, zijn chirurgische ingrepen en tumorbehandeling noodzakelijk. Het carcinoom moet volledig worden verwijderd om uitzicht te hebben op verlichting. De operatie en de daaropvolgende therapie gaan gepaard met tal van bijwerkingen en zowel lichamelijk als emotioneel spanning Er is een mogelijkheid van secundaire ziekten. Als de patiënt fundamenteel gezond is immuunsysteem en is in goede staat volksgezondheid, zijn de vooruitzichten aanzienlijk verbeterd. Als er tijdens de chirurgische ingreep geen verdere complicaties optreden, is symptoomvrijheid mogelijk.
het voorkomen
Het is belangrijk dat nierbekkencarcinoom wordt voorkomen op de manier dat de patiënt eventuele urinestenen en urineweginfecties snel kan laten behandelen. Als die ziekten niet worden behandeld, leidt dit tot chronische irritatie, wat ook de vorming van tumoren kan bevorderen.
Follow-up
Indien nierbekkencarcinoom met succes zou kunnen worden behandeld, vindt nazorg achteraf plaats. Vervolgbehandeling in een revalidatie- of kuurkliniek wordt als nuttig beschouwd. Daar krijgt de patiënt ook psychologische ondersteuning en waardevolle inzichten in een bewuste en gezonde levensstijl. Een van de belangrijkste aspecten van nazorg is het voorkomen van herhaling van nierbekkencarcinoom. Hiertoe vindt de eerste twee jaar na de therapie elke drie maanden een vervolgonderzoek plaats. De arts vraagt naar die van de patiënt voorwaarde en voert een fysiek onderzoek De controles omvatten onderzoeken van urine en bloed. Een echografie (ultrageluid onderzoek) wordt ook uitgevoerd. Een controle van de buikstreek kan worden uitgevoerd met behulp van een computertomografie (CT) of MRI (MRI). Om mogelijke uitzaaiingen in andere delen van het lichaam, zoals de longen, uit te sluiten, worden röntgenfoto's van de borst zijn genomen. Vanaf het derde jaar na het einde van de behandeling van nierbekkencarcinoom vinden er halfjaarlijkse controles plaats. Vanaf het 3e jaar is slechts één examen per jaar nodig. De onderzoeken worden uitgevoerd door de huisarts, een uroloog of in de kliniek waar de therapie heeft plaatsgevonden. Het aantal onderzoeken hangt echter ook af van het verloop van de ziekte en de toestand van het individu volksgezondheid. Indien kanker recidieven, gevolgen of bijkomende ziekten treden op, deze worden onmiddellijk behandeld.
Wat u zelf kunt doen
Nadat de diagnose nierbekkencarcinoom is gesteld, hebben de getroffenen de steun van vrienden en familie nodig. Artsen, psychologen en adviescentra zijn ook beschikbaar met tips om het dagelijks leven gemakkelijker te maken. Het is vooral belangrijk om weer aan het werk te gaan. De beroepsrevalidatie slaagt met de hulp van verschillende adviesdiensten, waarover de huisarts informatie kan verstrekken. Omdat nierbekkencarcinoom meestal wordt behandeld met chemotherapie of radiotherapie, patiënten lijden aan bijwerkingen die zowel hun interne organen en hun uiterlijk. Problemen zoals haaruitval or littekens kan worden behandeld met zowel medische preparaten als natuurlijke remedies. Op het gebied van seksualiteit kunnen patiënten ook terecht bij een specialist om typische problemen zoals effectief te behandelen erectiele dysfunctie Last but not least, omgaan met de diagnose van kanker is ook belangrijk. Vooral in het begin hebben de getroffenen veel vragen en angsten. Deze kunnen worden uitgewerkt in een zelfhulpgroep of in gesprekken met een psycholoog. Door al deze dingen maatregelenkan de kwaliteit van leven geleidelijk weer worden verbeterd. In combinatie met uitgebreide medische therapie, de zelfhulp maatregelen bovengenoemde bieden een perspectief voor patiënten om ondanks de ernstige diagnose een hogere levensstandaard te behouden.
