Drug koorts treedt meestal op in combinatie met medicatiegebruik als ongewenste bijwerking. In sommige gevallen kan medicijn echter worden gebruikt koorts is een wenselijke bijwerking met therapeutische voordelen. Een verhoogde lichaamstemperatuur veroorzaakt door bepaalde drugs wordt doorgaans geregistreerd tot tien dagen na de start van therapie Afhankelijk van het triggerende medicijn, medicijn koorts kan ook eerder of later voorkomen.
Wat is medicijnkoorts?
Medicijnkoorts - ook wel medicatiekoorts genoemd - wordt gedefinieerd als een temperatuurstijging als gevolg van het innemen van medicijnen. De reden voor de koortsreactie op het medicijn wordt vaak beschouwd als een intolerantie of allergie op een of meer componenten van het medicijn. Het medicijn kan echter ook een effect hebben op de thermoregulatie van het lichaam. Dit effect kan zelfs opzettelijk zijn in het geval van cytostatica drugs Er kan ook een thermisch effect zijn bij medicijnkoorts dat werd veroorzaakt door een van de stoffen die erin zitten. Bij medicamenteuze koorts moeten allergische reacties of intolerantiereacties worden onderscheiden van stofgerelateerde effecten. Dit laatste kan voorkomen in een dosis-afhankelijke manier. Indien nodig moet het medicijn worden vervangen of verlaagd dosis bij drugskoorts.
Oorzaken
De oorzaken van medicamenteuze koorts kunnen bij de patiënt of in het voorgeschreven medicijn liggen. Als de patiënt allergisch is, kan medicijnkoorts optreden als reactie op voorgeschreven medicatie. Medicijnkoorts kan een teken zijn van een intolerantiereactie, een waar allergieof anafylactische shock In het laatste geval moet het medicijn onmiddellijk worden stopgezet. Indien nodig moeten medische tegenmaatregelen worden genomen. Daarnaast verhoogde gevoeligheid voor (bepaalde) drugs kan aangeboren zijn. Andere oorzaken van medicijnkoorts kunnen te wijten zijn aan het medicijn zelf. Het kan bijvoorbeeld de thermoregulatie beïnvloeden en koortsaanvallen veroorzaken. In het geval van een stofgerelateerde reactie hoeft het medicijn niet altijd te worden stopgezet. Het is vaak voldoende om de dosis in het geval van medicamenteuze koorts. Het is echter ook mogelijk dat de koorts een onafhankelijke oorzaak heeft en werd veroorzaakt door een ontsteking Als de geneesmiddelkoorts niet afneemt na het verlagen of staken van het voorgeschreven preparaat, zijn differentiële diagnostische onderzoeken noodzakelijk. Het mag dan geen medicijnkoorts zijn.
Symptomen, klachten en tekenen
Typische symptomen en tekenen van medicamenteuze koorts zijn onder meer een verhoogde lichaamstemperatuur. Dit gebeurt met vertraging na een week of later. Milde koorts is mogelijk, maar ook ernstige febriele effecten. Medicijnkoorts kan gepaard gaan met andere symptomen en klachten. Afhankelijk van het type en de oorzaak van medicijnkoorts, kan er een benauwdheid of loopneus zijn neus- Gevlekte koorts kan gepaard gaan met niesaanvallen. Medicamenteuze koorts kan overmatig zweten en een ongebruikelijke bleekheid van de huid veroorzaken huid bij de patiënt. Er kan merkbare huiduitslag (exantheem) of netelroos (urticaria) met bijbehorende jeuk en rode bultjes als gevolg van de medicatie. Gevaarlijke symptomen kunnen aanwezig zijn in mucosale zwelling, kortademigheid en astma-Achtig hoesten. De spijsverteringskanaal en darmflora kan ook worden aangevallen door de actieve medicijningrediënten. Er is af en toe diarree, braken of koliek naast medicamenteuze koorts, of een algemene immuundeficiëntie.
Complicaties
Mogelijke complicaties van medicijnkoorts zijn onder meer het Quinckesyndroom. Dit is een allergische reactie op bepaalde ingrediënten in het medicijn. Quincke's oedeem is geclassificeerd als een levensbedreigend acuut geval. Typische kenmerken van Quincke's oedeem zijn merkbaar gezwollen lippen, gezwollen oogleden en ademhaling moeilijkheden als gevolg van toenemende zwelling van de luchtwegen. Dit veroorzaakt astma-Achtig ademhaling moeilijkheden naast medicamenteuze koorts. Snel handelen is nodig om te voorkomen dat de patiënt overlijdt. Een ander noodgeval dat naast medicijnkoorts kan optreden, is instorting van de bloedsomloop. Een instorting van de bloedsomloop bij medicijnkoorts kan hiervan tekenen zijn anafylactische shock De tekenen zijn opvallende bleekheid, plotselinge daling bloed druk, en een aanzienlijke toename van de polsslag. Nogmaals, onmiddellijke actie is essentieel. Een tamelijk zelden voorkomende complicatie is het overgevoeligheidssyndroom (HSS). In de geneeskunde wordt het ook beschreven als "Geneesmiddeluitslag met eosinofilie en systemische symptomen" (DRESS) of "Geneesmiddelgeïnduceerd vertraagd multi-orgaanovergevoeligheidssyndroom" (DIDMOHS). Het probleem is dat de symptomen van het overgevoeligheidssyndroom mogelijk pas enkele weken na het begin van therapie Naast medicijnkoorts is er vaak weefselvocht zwelling van het knooppunt en huid uitslag over het hele lichaam. Erge, ernstige keelholteontsteking met ulceratie en zwelling van het gezicht kan gebeuren. Bovendien is dit voorwaarde kan een dramatisch beloop nemen vanwege orgaanschade. Vanwege de zeldzaamheid van deze complicatie kan momenteel niemand zeggen hoe vaak deze voorkomt. Zonder onmiddellijke actie zal de getroffen patiënt als gevolg daarvan overlijden lever ontsteking Dit brengt meestal met zich mee lever en nier mislukking.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Iedereen die na het innemen van medicatie ongebruikelijke symptomen opmerkt, moet altijd naar de behandelende arts of huisarts gaan. Alleen zij kunnen beoordelen of de symptomen zullen verdwijnen of dat het medicijn moet worden stopgezet. Het is niet aan te raden om zelf te stoppen met het innemen van de voorgeschreven medicatie. Op de bijsluiters van de voorgeschreven medicijnen staan de mogelijke bijwerkingen en interacties die medicijnen kunnen hebben. Er is vaak een verhoogd risico op bijwerkingen zoals medicijnkoorts bij bepaalde patiëntengroepen. De behandelende artsen vragen vaak onvoldoende welke andere preparaten de patiënt regelmatig treft. Daardoor kunnen ze vaak niet inschatten wat de risico's zijn van medicamenteuze koorts of andere bijwerkingen. Bovendien kan de patiënt zonder zijn of haar medeweten allergisch zijn voor bepaalde ingrediënten. Als een licht verhoogde lichaamstemperatuur zonder verdere symptomen optreedt na het innemen van een medicijn, moet de getroffen persoon de koorts waarnemen. Zodra verdere symptomen zoals huid huiduitslag, ademhalingsproblemen, zwelling of vallen bloed druk worden opgemerkt, moet de dokter worden gebeld. Indien nodig moet de spoedarts worden geïnformeerd. Dit kan een crisis zijn die behandeling vereist of een noodgeval. Medicijnkoorts is er niet om mee te spotten. De huisarts / spoedeisende hulp arts moet weten welk medicijn de symptomen heeft veroorzaakt.
Diagnose
Eenvoudige medische diagnostische tests omvatten het nemen bloed druk en temperatuur. Als de lichaamstemperatuur verhoogd is, hangt het af van hoe hoog deze is. Als de koorts mild is, is mogelijk geen actie nodig. Maar voor stijgende koortswaarden boven de 38, doet het dat. Naast temperatuur Grensverkeer, vragen en fysiek onderzoek van de getroffen persoon is essentieel. Er moet worden vastgesteld of het daadwerkelijk medicamenteuze koorts is. Andere oorzaken voor de verhoogde temperatuur zijn denkbaar. EEN bloed Test geeft informatie over verschillende parameters. In het geval van medicamenteuze koorts als gevolg van immunologisch geïnduceerde drugsintolerantieneutropenie of vernietiging van witte bloedcellen (agranulocytose) kan gebeuren. In dit geval is er hoge koorts. Als gevolg van het ontbreken van witte bloedcellen, ontwikkelt zich een afweerzwakte. Dit kan leiden naar acute tonsillitis, mond zweren of gevaarlijk bloed vergiftiging Daarom dienen na het bepalen van de lichaamstemperatuur en de aanwezige klachten alle diagnostische middelen te worden gebruikt die bruikbaar zijn. Alleen de behandelende arts kan beoordelen of de opgetreden symptomen gevaarlijk of tijdelijk zijn. Sluit in ieder geval Grensverkeer van de patiënt wordt geadviseerd in geval van ernstigere medicamenteuze koorts.
Behandeling en therapie
De behandeling van medicamenteuze koorts is op symptomen gebaseerd. Milde koorts vereist waarschijnlijk geen medische tussenkomst. Indien nodig moet het medicijn mogelijk worden stopgezet of vervangen door een beter verdragen medicijn. Bij ernstige medicijnkoorts is een meer complexe aanpak vereist. Het is belangrijk om de koorts op passende wijze te verminderen maatregelen De afwijkende procedure voor de behandeling van medicamenteuze koorts is met name van toepassing als er verdere symptomen en klachten worden waargenomen. Hier moet het activerende medicijn indien mogelijk worden stopgezet, als het niet van vitaal belang is. Het kan problematisch worden om een vervangend medicijn voor te schrijven in aanwezigheid van ernstige medicijnkoorts. Dit kan tot verdere medische problemen leiden. Indien nodig is een klinisch verblijf aan te raden om de patiënt nauwlettend te volgen. Deze maatregel is vooral aan te raden als er complicaties optreden, anders is de behandeling afhankelijk van de aanwezige symptomen. Of antihistaminica of andere maatregelen tegen allergische reacties moet worden gebruikt, wordt bepaald door de situatie. In het geval van dramatische ontwikkelingen, stap over naar de intensive care afdeling wordt noodzakelijk. Hier kunnen orgelfuncties worden bewaakt. Indien nodig kan de patiënt worden beademd. Bij ernstige allergische reacties en anafylactische shockhoge doses epinefrine, antihistaminica of corticosteroïden worden toegediend om de patiënt te redden. Een snelle reactie is cruciaal. Zelfbehandeling met oraal antihistaminica brengt het leven van de patiënt in gevaar door onvoldoende dosering.
Vooruitzichten en prognose
Indien mild, zonder andere symptomen of klachten, vormt medicamenteuze koorts geen verder gevaar. Als milde medicamenteuze koorts na een paar dagen niet vanzelf verdwijnt, moet de arts worden geraadpleegd. Over het algemeen is de prognose voor lichte koorts goed. De situatie kan anders zijn als er ernstige medicijnkoorts optreedt. Vooral als er allergische of organische symptomen optreden, ziet de prognose er veel slechter uit. Het wordt nog erger als de betrokkene op eigen gezag stopt met het gebruik van het medicijn, een onjuiste zelfbehandeling uitvoert of niet onmiddellijk naar de dokter gaat. Als het vermoeden bestaat dat de patiënt door geneesmiddelen veroorzaakte koorts heeft, is medisch advies onmisbaar. Het verbetert de prognose en zorgt ervoor dat medicijnkoorts snel en vakkundig wordt behandeld. Bij hoge koortswaarden als gevolg van thermische reguleringsproblemen, wordt het organisme onomkeerbaar beschadigd. Als het activerende medicijn niet onmiddellijk kan worden stopgezet, wordt de koorts verlaagd door antipyretische analgetica. paracetamol or acetylsalicylzuur preparaten zijn geschikt. Het zou echter beter zijn om het activerende medicijn te vervangen door een medicijn uit een andere groep actieve ingrediënten. Hoe ernstiger de crisis en hoe langer deze duurt, hoe slechter het genezingspercentage. Het sterftecijfer bij anafylactica schokken is schrikbarend hoog. De prognose voor Quincke's oedeem kan ook erg slecht zijn als het niet onmiddellijk wordt herkend en behandeld. Hetzelfde geldt voor het zelden voorkomende overgevoeligheidssyndroom (HSS).
het voorkomen
Een van de belangrijkste preventieve maatregelen tegen drugskoorts is het informeren van de behandelende arts over eventuele intoleranties of allergieën die al bekend zijn. Als er al een intolerantie voor bepaalde medicijnen is opgetreden, moet dit worden gemeld. Het is ook belangrijk om de behandelende arts op de hoogte te stellen van alle medicijnen die regelmatig worden ingenomen. Op deze manier mogelijk interacties met andere preparaten kan worden uitgesloten of hun effecten kunnen op zijn minst worden waargenomen. Het lezen en internaliseren van het bijsluiter is een even belangrijke maatregel. Hier wordt de patiënt geïnformeerd over welke bekende reacties op de voorgeschreven medicatie al zijn opgetreden en hoe vaak deze voorkomen. Gewapend met deze informatie kan de patiënt een waakzame zelfobservatie beginnen. Als enkele van de bijwerkingen en interacties genoemde voor de patiënt gelden, dient de arts hiervan op de hoogte te worden gesteld. De patiënt dient zich te onthouden van ongeoorloofde stopzetting van het preparaat vanwege medicamenteuze koorts. De patiënt mag ook niet willekeurig stoppen met het gebruik van het preparaat vanwege reacties die worden beschreven in de bijsluiter Als er zorgen zijn over bepaalde interacties of bijwerkingen, moet hij of zij opnieuw de arts raadplegen. Het is belangrijk om onmiddellijk op ongebruikelijke symptomen te reageren. Als er medicamenteuze koorts optreedt, moet de arts onmiddellijk worden geïnformeerd.
Follow-up
Medicijnen worden gebruikt om symptomen te stoppen en herstel te bewerkstelligen. Soms treden echter complicaties op, zoals medicijnkoorts. Nazorg heeft tot doel de typische begeleidende symptomen te stoppen. Allergieën en intoleranties veroorzaken meestal de verhoogde temperatuur. In zeldzame gevallen nemen ze gevaarlijke proporties aan. Artsen diagnosticeren medicijnkoorts meestal door een temperatuur op te nemen. Ze bestellen soms ook een bloed Test Tijdens een consult wordt ook de oorzaak onderzocht. Als het vermoeden wordt bevestigd, wordt de medicatie onmiddellijk stopgezet en indien nodig vervangen door een andere. Soms moeten in plaats van stopzetting vezelverlagende middelen worden toegediend. De arts documenteert zijn diagnose en deelt de patiënt mee welke medicijnen hij in de toekomst moet vermijden. De getroffen persoon neemt dit feit op in zijn kennis. De mate waarin verder gepland onderzoek nodig wordt, hangt af van de intensiteit van de medicamenteuze koorts. In de praktijk is verdere opvolging meestal niet nodig. Patiënten kunnen het opnieuw optreden van medicamenteuze koorts alleen tegengaan door bepaalde medicijnen niet te gebruiken. Op basis van de initiële diagnose wordt bepaald om welke stoffen het gaat. In de praktijk is de patiënt verplicht mee te werken. Voorafgaand aan de behandeling vragen artsen of er problemen zijn met medicijnen. Hierbij moet preventief worden gewezen op mogelijke gevaren.
Wat u zelf kunt doen
Alleen bij milde kuren met medicamenteuze koorts kan de getroffen persoon met zijn eigen maatregelen corrigerende maatregelen nemen. Als er een vermoeden bestaat dat een bepaald medicijn de koorts heeft veroorzaakt, moet voor de zekerheid overleg met de arts worden gehouden. Bij hogere temperaturen kan het bagatelliseren van de koorts gevaarlijk zijn. Een gezonde levensstijl en dieet evenals een intact immuunsysteem zijn goede voorwaarden om een milde vorm van medicamenteuze koorts goed te overleven. Mensen met voorbeschadigde organen, een darm die besmet is met pathogeen kiemen of bekende allergieën dienen ernaar te streven hun symptomen zo goed mogelijk te volgen en indien nodig te behandelen. Blijvende schade door jarenlang alcoholisme, drugsverslaving en andere afhankelijkheden kunnen een drugsverslaving veel moeilijker maken - zelfs als de verslaving zelf al is overwonnen. Het is nuttig om te streven naar een over het algemeen gezonde levensstijl.
