Een niet onaanzienlijk aantal mensen heeft er last van, maar is er in ieder geval het meest bang voor. Wie wil er immers een beperkt gezichtsvermogen hebben of in het ergste geval zelfs helemaal verliezen? Maar de kennis over de ziekten is meestal beperkt tot algemeenheden. Om deze reden is het doel van dit artikel om werpen enig licht op het onderwerp en informatie geven over welke ziekten en visuele gebreken werkelijk bestaan. Wat zijn hun symptomen, hoe gaan ze vooruit? Welke van hen kunnen überhaupt worden behandeld en welke niet? Naast de ziekten behandelt het artikel de wijdverspreide visuele defecten zoals bijziendheid en verziendheid en andere visuele gebreken zoals kleur blindheid.
Bijziendheid en verziendheid
Schematische weergave van de anatomie van het oog met bijziendheid en verziendheid en na behandeling. Klik om te vergroten. Laten we beginnen met de minder ernstige beperkingen van het oog. Visuele defecten kunnen ook verschillende ongemakken in het dagelijks leven veroorzaken. De eerste is bijziendheid of hypermetropie. Bijziendheid of hypermetropie kan op zichzelf geen oorzaak zijn blindheid en moet daarom voorlopig rustig worden bekeken. Aangezien de moeilijkheid om verre of nabije objecten te herkennen - afhankelijk van de vorm van gebrekkig zicht - zeker een impact kan hebben op het dagelijks leven, is het raadzaam om AIDS die, afhankelijk van de mate van zwakte, een regulerend effect hebben op de dagelijkse behoeften. Zo werden brillen lange tijd als ouderwets beschouwd, maar deze tijden zijn nu terecht voorbij. In plaats daarvan zien veel mensen het visuele hulpmiddel als een chique accessoire. Speciaalzaken bieden een ruime keuze aan verschillende monturen en kunnen u ook helpen met individueel advies. Geheel volgens de laatste mode verschijnen er voortdurend nieuwe modellen op de markt. Als je het nog steeds niet wilt verdragen bril, kunt u nog steeds kiezen voor contactlenzen of laat zelfs je ogen laseren. Kortom, een semi-regelmatig bezoek aan de specialist is natuurlijk noodzakelijk om de ontwikkeling van de visuele beperking en in het geval van passende tegenmaatregelen kunnen worden genomen.
Kleurenblind
Soortgelijke bijziendheid en hypermetropie, dit is geen ziekte, maar een visuele stoornis, zoals de naam suggereert. Strikt genomen zijn er echter niet alleen kleurenblinde mensen, maar ook mensen die alleen een zwakte hebben in kleurwaarneming. Natuurlijk moeten kleurenblinde mensen een enorme aantasting van hun dagelijks leven accepteren. Veel vaker voor dan de werkelijke kleur blindheid is eigenlijk een rood-groen-deficiëntie, die, afhankelijk van de verstrekte informatie, tussen de vijf en negen procent van de mannelijke Duitse bevolking treft. In dit geval is alleen de waarneming van de twee kleurtonen moeilijk omdat de staafjes voor de waarneming van de corresponderende kleuren ontbreken. Roodgroen-deficiëntie komt overigens veel vaker voor bij mannen dan bij vrouwen. Dit komt doordat de overeenkomstige genen voor kleurwaarneming zich op het X-chromosoom bevinden, waarvan bekend is dat vrouwen er twee hebben, terwijl mannen er maar één hebben. Klopt Kleurenblindbetekent echter dat u helemaal geen kleuren kunt waarnemen en de omgeving alleen in verschillende grijstinten kunt waarnemen. Op deze manier kan bijvoorbeeld deelname aan het verkeer aanzienlijk moeilijker worden. Losstaand van gen therapie, dat nog niet voldoende is onderzocht, is er overigens nog geen genezing.
Ontsteking van het oog
Ontsteking van het oog is de term die wordt gebruikt om een ontstekingsreactie in het gebied van het menselijk oog te beschrijven. Oog ontsteking komt relatief vaak voor en heeft een grote verscheidenheid aan oorzaken. Zelfs als we het nauwelijks registreren: het oog is de hele dag bezig zichzelf te verdedigen tegen allerlei soorten prikkels uit de omgeving en pathogenen Vaak zijn ontstekingen in het oog niets meer dan reacties daarop bacteriën en virussen Door de immuunsysteem Natuurlijk moet er rekening mee worden gehouden dat omgevingsinvloeden zoals rook, tocht of fel zonlicht het niet per se gemakkelijker maken voor het oog om zichzelf te beschermen.
Symptomen van oogontsteking
Hoewel er heel verschillende ontstekingen in het oog zijn, lijken de symptomen vrij vaak op elkaar. Wat ze allemaal gemeen hebben, is dat ze buitengewoon vervelend zijn en zowel pijnlijk als invaliderend kunnen zijn - natuurlijk omdat ze een niet onbelangrijk deel van de eigen persoon belemmeren. perceptie. Typische symptomen kunnen bijvoorbeeld zijn:
- Het aangedane oog scheidt een afscheiding af
- Stekende pijn van het aangedane oog
- Rode ogen
- Zwelling van het aangedane oog
- Verhoogde gevoeligheid voor licht
- Sterk verhulde visie
De conjunctivitis
Conjunctivitis is de meest voorkomende ziekte van de bindvlies in het oog en moet worden onderzocht en behandeld door een oogarts Toegegeven, er zijn verschillende ontstekingen veroorzaakt door de complexiteit van het oog, die op verschillende plaatsen kunnen voorkomen. Een van de klassieke ontstekingen die in het oog kunnen optreden is conjunctivitis, ook bekend als conjunctivitis. Naast de reeds genoemde factoren, conjunctivitis kan ook worden veroorzaakt door allergieën. Maar wat is een bindvlies helemaal? Het bindvlies is uiteindelijk een slijmvlies dat zich in het voorste oogsegment bevindt en dus in de oogkas voelt. Overigens wordt er niet alleen naar gekeken tijdens oogheelkundige onderzoeken, maar tijdens klinische onderzoeken in het algemeen. Vanwege het feit dat het relatief dun is en ook goed wordt geleverd bloed en ongepigmenteerd, is het relatief gemakkelijk om veranderingen in het bloed erdoor te detecteren. In het complex structuur van het oog bindvlies heeft een speciale functie: het is onder andere erg belangrijk omdat het de traanvocht over het hoornvlies. Als het bindvlies ontstoken is, heeft men vaak het gevoel dat er een zandkorrel in het oog zit. Het voelt alsof er een vreemd lichaam in het oog, ook al is dit puur objectief niet het geval. Er zijn echter verschillende soorten conjunctivitis, waartussen men onderscheid moet maken. Er zijn bijvoorbeeld allergische, bacteriële en virale conjunctivitis, maar ook niet-specifieke conjunctivitis. Hier laten we kort de verschillende symptomen zien.
Symptomen van allergische conjunctivitis.
Plotseling en onverwacht scheuren en ernstig jeukende ogen domineren de symptomen van allergische conjunctivitis. Zwelling van de oogleden kan er ook voor zorgen dat ze licht gaan hangen als secundair symptoom.
Symptomen van bacteriële conjunctivitis
Bijzonder onaangenaam, naast de gebruikelijke gevolgen van conjunctivitis in de bacteriële variant, is het feit dat er een sterke vorming van slijm in de ooghoeken is. Vooral 's ochtends zitten de ogen regelmatig aan elkaar vast. Het probleem hier is dat bacteriële conjunctivitis komt vaak voor in beide ogen, omdat het besmettelijk is.
Symptomen van virale conjunctivitis.
Virale conjunctivitis komt vaak niet alleen voor, maar is vaak het gevolg van ziekten die door het virus worden overgedragen. In griep, mazelen en waterpokken, bijvoorbeeld de pathogenen ga dan over naar het bindvlies en kwelt degenen die al ziek zijn verder.
Diagnose en behandeling
Conjunctivitis wordt meestal gediagnosticeerd door een oogarts Hij kijkt naar het oog met een zogenaamde spleetlamp en vouwt de ooglid om naar de binnenkant van de oogleden te kunnen kijken. Een uitstrijkje kan nodig zijn om de oorzaken en daarmee de juiste behandelmethode voor de ontsteking Afhankelijk hiervan kan het oogarts zal dan bijvoorbeeld een gepaste voorschrijven antibioticum of een oogzalf. Zeker oogdruppels zijn ook denkbaar, hoewel sommige conjunctivitis vanzelf geneest. Omdat u dit echter nooit precies kunt weten, aangezien een leek en conjunctivitis mogelijk besmettelijk kan zijn, moet u zeker de deskundige raadplegen.
Hoornvliesontsteking (keratitis).
Er zijn ook verschillende varianten van hoornvlies ontsteking, dat technisch keratitis wordt genoemd. Nogmaals, er is een bacteriële en virale keratitis, evenals een veroorzaakt door schimmels. Het hoornvlies is bijzonder vatbaar als het al is beschadigd. Een gezond hoornvlies is meestal relatief stabiel en heeft een goede afweer. Wat bijzonder gevaarlijk is aan hoornvliesontsteking, is dat de bijbehorende infectie zich kan verspreiden naar andere omliggende delen van het oog en deze ook kan beschadigen. Om deze reden kunnen ernstige gevolgen optreden als hoornvliesontsteking niet wordt behandeld. Een van de meest voorkomende oorzaken van hoornvliesontsteking is slijtage contactlenzen te lang - of als ze niet worden schoongemaakt. Het hangt echter sterk af van het type contactlenzen De symptomen lijken veel op conjunctivitis: Pijn, rode en vastzittende ogen en verminderd zicht behoren tot de symptomen. Ook hier moeten de waarschuwingssignalen van de symptomen worden opgevolgd en moet een oogarts worden geraadpleegd. Een zo snel mogelijke behandeling is vrijwel essentieel. De diagnostische procedures lijken sterk op die voor conjunctivitis: ten eerste moet de arts weten wat de oorzaak van de ontsteking is. De manier waarop de ontsteking wordt behandeld, is ook vrij gelijkaardig. In het geval van hoornvliesontsteking kan een operatie echter nodig zijn, bijvoorbeeld als het de variant is die wordt veroorzaakt door schimmels en de diepere lagen van het hoornvlies al zijn aangetast. Juist daarom moet men in een vroeg stadium naar een behandeling zoeken. Als dit het geval is, is de hoornvliesontsteking meestal relatief snel te genezen.
Het glaucoom - het glaucoom
Infographic van de anatomie en structuur van het oog in glaucoma. Klik op de afbeelding om te vergroten. Glaucoma is de verzamelnaam voor een hele reeks oogziekten die bij de meeste patiënten na de leeftijd van 40 voorkomen (tenzij ze aangeboren zijn) en in het ergste geval kunnen leiden om blindheid te voltooien. Net als bij de tot nu toe gepresenteerde oogaandoeningen is het daarom ook hier belangrijk om op tijd in te grijpen. Maar hoe werkt glaucoma ontwikkelen in de eerste plaats? In de regel gaat de ontwikkeling van glaucoom gepaard met een verhoogde druk in de oogbol. Dit gebeurt wanneer er meer kamerwater in de voorste oogkamer is (het gebied waar de lens van het oog bevindt zich) dan kan worden afgevoerd via het uitstroomsysteem van het oog. Als gevolg hiervan wordt het kamerwater in het oog niet vaak genoeg vervangen. Het kamerwater is zo belangrijk omdat het fungeert als een leverancier van voedingsstoffen voor de lens en het hoornvlies, die geen van beiden hun eigen hebben bloed schepen en vertrouw daarom op het kamerwater als leverancier van voedingsstoffen. Bovendien dient het kamerwater als optisch medium. Daarom, als het zich ophoopt en niet meer goed kan worden uitgewisseld, neemt de druk in het oog toe. Het probleem dat wordt veroorzaakt door de verhoogde druk mag niet worden onderschat. Dit komt doordat het aanbod van bloed, en dus ook van dringend noodzakelijke voedingsstoffen, schiet het oog tekort. Dit leidt tot typische beperkingen in het gezichtsveld. Als men deze opmerkt, moet men ze met de nodige ernst beschouwen en absoluut reageren met een bezoek van de specialist. Schokkend is dat glaucoom nog steeds een van de meest voorkomende is oorzaken van blindheid Helaas merkt twee derde van de getroffenen veel te laat op dat ze ziek zijn. In totaal zijn er gemiddeld nog steeds 800,000 mensen die aan glaucoom lijden.
Symptomen van glaucoom
Daarom is het zo belangrijk om de symptomen van glaucoom zodat u ernaar kunt handelen. Zoals eerder vermeld, is vernauwing van het gezichtsveld heel gebruikelijk. Deze vernauwing gebeurt regelmatig op een boogvormige manier die reden tot ongerustheid zou moeten zijn. Andere verslechteringen van het gezichtsvermogen zijn ook denkbaar, zoals verlies van gezichtsscherpte en contrast. In het geval dat de verhoogde oogdruk al lang bestaat, is de kans groot dat oedeem in het oog zal resulteren in brekingen die kunnen worden gezien als gekleurde ringen of halo's bij het kijken in helderdere lichtbronnen. Veel voorkomende symptomen, bijvoorbeeld in het geval van een glaucoomaanval, zijn onder meer ernstig hoofdpijn, misselijkheid en brakeninvestering veilig is en u uw kans vergroot op hartritmestoornissen en instorten.
Behandeling voor glaucoom
Glaucoom moet in elk geval door een arts worden behandeld. Dit kan zowel met medicatie als met chirurgie worden gedaan maatregelen, afhankelijk van het geval. Het hangt volledig af van de vorm van glaucoom en de oorzaken van de ziekte, namelijk maatregelen wel leiden tot succes.
Scotoma - verlies van het gezichtsveld
Gezichtsveldverlies kan aan één kant aanwezig zijn of beide ogen treffen. Er zijn ook gezichtsveldverliezen die het zicht dichtbij beperken en verliezen die het zicht op afstand beïnvloeden. Een andere uiterst onaangename variant van de oogziekte is het lijden van een zogenaamde scotoom Dit woord verwijst naar het fenomeen waarbij het zicht in een bepaald gebied van het gezichtsveld verslechtert of mogelijk zelfs helemaal mislukt. Het is opmerkelijk dat dit zowel in het middenveld als in de perifere gebieden kan voorkomen. Het verlies is subjectief merkbaar. In het ergste geval kan de vermindering van het gezichtsvermogen zelfs leiden tot gedeeltelijke blindheid. Verschillende factoren kunnen verantwoordelijk zijn voor dit verlies of de vermindering. Het is moeilijk om de oorzaken goed te lokaliseren. Dit komt omdat ziekten in elk denkbaar deel van het visuele pad zelf verantwoordelijk kunnen zijn voor de vermindering, maar andere ziekten kunnen ook mogelijke triggers zijn. Er is een onderscheid tussen verschillende vormen, die we hier heel kort willen presenteren:
- Relatief scotoom: De visuele indruk is onduidelijk, wazig en een duidelijke herkenning is moeilijk.
- absoluut scotoom: Volledig verlies van het vermogen om nog iets te zien in het gebied van het scotoom.
- Vervorming: de objecten in het overeenkomstige gebied worden alleen vervormd waargenomen.
- Homoniem gezichtsveldverlies: hemifaciaal gezichtsveldverlies aan dezelfde kant in beide ogen. Er is ook heteroniem gezichtsveldverlies, waarbij de zijkanten verschillend zijn.
- Hemianopsie: verlies van het hemifaciale gezichtsveld.
Een specialistisch onderzoek van het fenomeen is noodzakelijk, vooral als het scotoom aan bepaalde voorwaarden voldoet. Bijvoorbeeld als er begeleidende symptomen zijn zoals braken, misselijkheid, spraakstoornissen of desoriëntatie, lichtflitsen, een flikkering of soortgelijke symptomen, is het essentieel om medische hulp in te roepen.
Leeftijdsgebonden maculaire degeneratie
Schematisch diagram met de anatomie van het oog en het verschil tussen gezond oog en maculaire degeneratie Klik om te vergroten. Maculaire degeneratie, of degeneratie van het netvlies aan de achterkant van het oog, is een ziekte die in het algemeen kan voorkomen, maar die het meest voorkomt en verreweg het meest voorkomt bij oudere mensen. In het algemene verloop van de ziekte is er progressief verlies van gezichtsvermogen in het centrale gezichtsveld, terwijl het perifere gezichtsveld onaangetast blijft. De cijfers over de getroffen personen zijn het vermelden waard: in totaal hebben ongeveer drie miljoen mensen in Duitsland te maken met leeftijdsgerelateerd maculaire degeneratie Dit is dan ook de meest voorkomende oorzaak van blindheid. Er zijn in principe twee verschillende soorten Leeftijdsgebonden maculaire degeneratie: Enerzijds de droge variant en anderzijds de natte variant. Eerst komen we bij de droge, die ook verreweg de meest voorkomende variant is. De achteruitgang van het visuele vermogen door het verlies van fotoreceptoren treedt hier stap voor stap op. In het begin is het visuele vermogen relatief weinig beperkt, echter worden de beperkingen in de loop van de tijd steeds duidelijker. De natte variant daarentegen ontwikkelt zich meestal uit de droge variant, maar vordert veel sneller. Bovendien is het onomkeerbaar en veroorzaakt het een permanent verlies van het gezichtsvermogen, dat moeilijker te stoppen is dan erin droge maculaire degeneratie Een basisgeneesmiddel van de ziekte bestaat helaas tot op heden niet. Het is echter mogelijk om de progressie van de ziekte te vertragen of te stoppen. Nogmaals, een vroege diagnose is de enige manier om een uitgebreid behoud van het gezichtsvermogen te garanderen. Het feit dat mensen die de leeftijd van vijfenvijftig hebben bereikt, regelmatig bij hun oogarts worden gecontroleerd, is een nuttige manier om erger te voorkomen.
Netvliesloslating of ablatie van het netvlies.
Schematisch diagram met de anatomie en structuur van het oog Met netvliesloslating Klik om te vergroten. In netvliesloslating, wat niet zonder gevaar is, komt het netvlies los van de choroïde dat eronder ligt. Netvliesloslating is dus een noodgeval, want op het moment dat het wordt losgemaakt, wordt het niet meer voorzien van de nodige voedingsstoffen door de choroïde zoals eerder. Het probleem is dat de lichtgevoelige cellen niet worden geleverd en daarom in zeer korte tijd afsterven als ze niet meer worden geleverd. Het netvlies en choroïde zijn niet samengesmolten, maar rusten alleen op elkaar vanwege fysieke krachten. Daarom is het belangrijk om de symptomen zo snel mogelijk te registreren en daarop te reageren. Lichtflitsen aan de rand van het gezichtsveld, de perceptie van zwarte vlekken in het gezichtsveld (zogenaamde roetregen), of een gedeeltelijk verlies van gezichtsvermogen moet beslist worden onderzocht.
Conclusie
Een van de weinige overeenkomsten tussen de gepresenteerde ziekten en verschijnselen is dat een onderzoek door een goed geïnformeerde oogarts bijna altijd de veiligste manier is om blijvende schade aan het oog te voorkomen of op zijn minst de nodige maatregelen te nemen. maatregelen om eventuele gevolgen te verzachten.
