lymfocyten, zelf onderverdeeld in een verscheidenheid aan manifestaties met verschillende rollen, zijn een subset van leukocyten Op enkele uitzonderingen na maken ze deel uit van de verworven immuunafweer en hun relatieve aandeel in het totale aantal leukocyten is normaal gesproken 25 tot 45 procent van de leukocyten. Als het relatieve aandeel of het absolute aantal onder een bepaald niveau daalt, is lymfopenie aanwezig.
Wat is lymfopenie?
Lymfopenie verwijst naar een pathologisch laag absoluut of relatief aantal lymfocyten in de bloed Lymfopenie belichaamt dus eigenlijk lymfocytopenie. lymfocyten, die een subgroep zijn van leukocyten, de witte bloed cellen, kunnen zelf worden onderverdeeld in een verscheidenheid aan verschillende celtypen met verschillende taken in de verworven immuunafweer. In principe kan lymfopenie worden onderverdeeld in een absolute en een relatieve vorm. Absolute lymfopenie treedt op wanneer het aantal lymfocyten daalt tot een niveau van minder dan 1000 cellen per microliter bloed Bij relatieve lymfopenie is het aandeel lymfocyten binnen de groep leukocyten minder dan 15 procent of, voor andere auteurs, minder dan 25 procent. Een uniform gedefinieerde en bindende standaardwaarde bestaat niet. Normaal gesproken is het relatieve aandeel lymfocyten ongeveer 20 tot 40 procent van het totale aantal leukocyten. De absolute lymfopenie is betekenisvoller in termen van het fysiologische effect omdat de relatieve waarde afhangt van het totale aantal leukocyten. Als het absolute aantal lymfocyten bijvoorbeeld binnen het normale bereik ligt en het absolute aantal van de resterende leukocyten pathologisch verhoogd is, kan hieruit wiskundig lymfopenie worden afgeleid, hoewel het een toename van leukocyten is, dat wil zeggen leukocytose.
Oorzaken
Lymfopenieën kunnen zich ontwikkelen vanwege een breed scala aan complexen van oorzaken. Lymfopenie wordt niet altijd veroorzaakt door een specifieke ziekte. Specifieke infecties kunnen bijvoorbeeld een grote toename van granulocyten veroorzaken, resulterend in relatieve lymfopenie als gevolg van een sterk toegenomen aantal leukocyten. Absolute lymfopenieën kunnen worden veroorzaakt door verschillende virale en autoimmuunziekten, zoals hiv, mazelenen geel koortsevenals multiple sclerose (MEVROUW), coeliakie ziekte, de ziekte van Hodgkinof reumatoïde artritis HIV-infectie is wereldwijd de meest voorkomende oorzaak voor de ontwikkeling van infectiegerelateerde lymfopenie. Meestal verschillende vormen van leukemie veroorzaken ook lymfopenie. In veel gevallen wordt de afname van lymfocyten veroorzaakt door ongewenste bijwerkingen van drugs zoals immunosuppressiva, cytostatica or glucocorticoïden (cortisone voorbereidende werkzaamheden). Eiwit ondervoeding, zoals veel voorkomt in sommige ontwikkelingslanden, is wereldwijd de meest voorkomende oorzaak van lymfopenie. In zeldzame gevallen is het aangeboren immunodeficiency dat zorgt voor een verminderd aantal lymfocyten vanaf de geboorte.
Symptomen, klachten en tekenen
Lymfopenie gaat niet gepaard met typische klachten of symptomen, maar vertoont aanvankelijk vrij onopvallend. Dit is ook de reden waarom de ziekte vaak pas wordt ontdekt tijdens een bloed Test om andere redenen. Bijkomende symptomen, tekenen en klachten komen meestal overeen met de veroorzakende ziekte, als lymfopenie niet op andere oorzaken is gebaseerd. Bijvoorbeeld symptomen van hematologische ziekte die optreden, zoals eczeemverwijde haarvaten met bloeding en andere tekenen worden niet veroorzaakt door lymfopenie maar door de veroorzakende hematologische ziekte.
Diagnose en verloop van de ziekte
Absolute of relatieve lymfopenie kan worden gediagnosticeerd door laboratoriumchemie met behulp van de bloedbeeld Vanwege het ontbreken van specifieke symptomen vindt het onderzoek echter meestal niet plaats omdat er geen aanwijsbare oorzaak is. Vaak wordt de ziekte alleen bij toeval ontdekt tijdens een onderzoek om andere redenen. De situatie verandert pas als de patiënt klaagt over vaak terugkerende infecties. Aangeboren of verworven immunodeficiency kan dan worden vermoed. In deze gevallen is een bloed Test kan informatie geven over de absolute hoeveelheid en het relatieve distributie van de verschillende leukocyten en dus ook van de lymfocyten. Het verloop van de ziekte, die meestal gepaard gaat met een onderliggende ziekte, hangt af van het beloop van de onderliggende ziekte. Lymfopenie kan zich daarom op totaal verschillende manieren ontwikkelen. De cursusvormen bestrijken daarom een heel ander spectrum, variërend van onschadelijk tot ernstig - bijvoorbeeld bij MS of leukemie.
Complicaties
In de meeste gevallen veroorzaakt lymfopenie geen karakteristieke of speciale symptomen die uniek zijn voor de ziekte. Om deze reden wordt het relatief laat herkend, dus er is ook vertraging bij de behandeling van de patiënt. In de regel kan het alleen worden gediagnosticeerd tijdens een bloed Test De getroffen persoon kan last hebben van verschillende bloedingsepisodes die zonder specifieke reden plaatsvinden. Dit leidt niet in alle gevallen tot beperkingen of andere complicaties. Slechts zelden doen de bloedingen of zwellingen leiden naar pijn of andere beperkingen in het dagelijkse leven van de getroffen persoon. Bovendien hebben getroffenen vaker last van infecties en ontstekingen. Het verdere verloop van lymfopenie hangt echter sterk af van de oorzakelijke onderliggende ziekte, zodat een algemeen verloop van de ziekte meestal niet kan worden voorspeld. Behandeling van de ziekte is primair gericht op de onderliggende ziekte. Het is ook niet universeel te voorspellen of er complicaties zullen optreden. In veel gevallen kunnen de symptomen echter worden beperkt door stamceltransplantatie zodat de levensverwachting van de patiënt niet afneemt.
Wanneer moet je naar een dokter?
. koorts, malaise en andere tekenen van lymfopenie worden opgemerkt, is medisch advies nodig. Getroffen personen dienen onmiddellijk een arts te raadplegen en de symptomen op te helderen, vooral als symptomen zoals geelzucht, bloeding of huidveranderingen zijn toegevoegd. Ontstekingen, eczeem en verwijde haarvaten moeten in ieder geval ook door een arts worden onderzocht, omdat er een ernstige onderliggende ziekte kan zijn. Lymfopenie ontwikkelt zich meestal geleidelijk en veroorzaakt pas in de late stadia duidelijke ziekteverschijnselen. Daarom moet een arts worden geraadpleegd bij de eerste tekenen van de ziekte. Risicogroepen zijn onder meer kanker patiënten en mensen die lijden aan longontsteking of een andere bacteriële of virale ziekte. Iedereen die heeft gehad rodehond of ernstig ontsteking moet praten bij hun huisarts als ze tekenen van lymfopenie vertonen. De laatste kan de voorwaarde en raadpleeg indien nodig verschillende specialisten, zoals dermatologen voor mogelijk huid problemen, internisten voor orgaanaandoeningen en neurologen en fysiotherapeuten voor neurologische en lichamelijke aandoeningen.
Behandeling en therapie
effectief therapie voor lymfopenie is gericht op de behandeling van de onderliggende ziekte. Dit vereist dat de onderliggende ziekte met zekerheid is gediagnosticeerd en effectief te behandelen is. In het geval van lymfopenie veroorzaakt door bijwerkingen van drugs, kan het voldoende zijn om het medicijn te vervangen door andere medicijnen die alternatieve actieve ingrediënten bevatten. Indien aangeboren immunodeficiency resulteert in een chronisch tekort aan immunoglobulinen en frequente infecties zijn het gevolg, intraveneus administratie van gammaglobulinen met antilichaameigenschappen kunnen aangewezen zijn. Als infusie met gammaglobulinen niet het verhoopte effect heeft, hematopoëtisch stamceltransplantatie blijft als laatste redmiddel. Lymfopenie veroorzaakt door proteïne ondervoeding kan heel gemakkelijk worden behandeld en genezen door een eiwitrijk te voeren dieet.
Vooruitzicht en prognose
De prognose van lymfopenie hangt af van de onderliggende ziekte die aanwezig is. Als het een virale ziekte is, is het in veel gevallen te genezen. In de medische wereld therapiewordt de huidige ziekte behandeld en vaak volledig genezen binnen enkele weken of maanden. Tegelijkertijd normaliseert het aantal leukocyten vanzelf. Bij een chronische virusziekte verslechtert de prognose. In dit geval op lange termijn therapie wordt gebruikt, waarbij er verlichting is van de symptomen. Herstel is echter niet te verwachten. In het heden ondervoedingkan de getroffen persoon zelfstandig voldoende verandering bewerkstelligen. Door de voedselopname te veranderen, veranderen de omstandigheden in het organisme. De productie van leukocyten brengt het organisme automatisch binnen evenwichtAls de voedingswijziging gedurende het hele leven met succes wordt doorgevoerd, kan een permanente symptoomvrijheid worden gedocumenteerd. In bijzonder ernstige gevallen heeft de patiënt een stamceltransplantatie Voor sommige patiënten is dit de laatste behandelingsoptie. Het organisme is al aanzienlijk verzwakt en andere behandelingsmethoden zijn niet succesvol geweest. Transplantatie gaat gepaard met verschillende risico's en bijwerkingen. Desalniettemin kan het in geval van chronische deficiëntie of aangeboren immunodeficiëntie de gewenste veranderingen teweegbrengen. Ondanks alles moet de patiënt zijn levensstijl optimaliseren en aanpassen aan de behoeften van het organisme om blijvende symptoomvrijheid te bereiken. Anders zullen de symptomen terugkeren.
het voorkomen
Direct preventief maatregelen die het optreden van lymfopenie zouden kunnen voorkomen, bestaan niet, omdat de ziekte meestal optreedt als een concomitante van een andere onderliggende ziekte. Echter eenvoudig preventief maatregelen bestaan voor de twee belangrijkste oorzaken van lymfopenie wereldwijd. Dit zijn enerzijds de voedingsvorm die wordt veroorzaakt door chronisch eiwitgebrek en de lymfopenie veroorzaakt door HIV-infectie. In het eerste geval zou eiwitverrijking via de voeding preventief zijn en in het laatste geval effectieve bescherming tegen HIV virale infectie kan als preventief worden ingeschat.
Follow-up
Omdat de symptomen dubbelzinnig zijn, wordt lymfopenie vaak laat herkend. Dienovereenkomstig wordt de behandeling ook uitgesteld tot na de late diagnose. Omdat zowel de ziekte als de behandeling relatief complex zijn, is nazorg van toepassing op het zoeken naar een goede manier om met de situatie om te gaan. Mensen met de ziekte zijn vatbaarder voor ontstekingen en infecties en moeten hun dagelijks leven aanpassen aan de ziekte. Dit kan leiden tot psychische stoornissen, die soms door een psycholoog moeten worden opgehelderd. Therapie of contact met andere patiënten kan helpen om de ziekte beter te accepteren. Dit kan het gevoel van welzijn vergroten, ongeacht het feit dat de behandeling nog aan de gang is. Een algemeen verloop van lymfopenie kan gewoonlijk niet worden voorspeld, aangezien dit afhangt van de onderliggende ziekte die het veroorzaakt. Om lymfopenie te behandelen, moet de onderliggende ziekte eerst worden geïdentificeerd en behandeld. Of de behandeling complicaties of ongemak zal opleveren, kan alleen per geval worden ingeschat. In de meeste gevallen kunnen de symptomen worden beperkt door een transplantatie van stamcellen. De levensduur van patiënten met de ziekte wordt dan niet verkort.
Dit is wat u zelf kunt doen
Bij lymfopenie zijn de mogelijkheden voor zelfhulp van de patiënt relatief beperkt. In dit geval moet eerst en vooral de onderliggende ziekte van de patiënt worden behandeld, en een algemene verklaring over de middelen van zelfhulp is in dit geval niet mogelijk of zinvol. Als de lymfopenie echter wordt veroorzaakt door bepaalde medicijnen, moeten deze medicijnen worden gewijzigd of stopgezet. Een verandering van medicatie mag alleen worden doorgevoerd na overleg met een arts om complicaties te voorkomen. Vaak kan lymfopenie echter alleen worden behandeld door stamceltransplantatie In dit geval heeft de getroffen persoon ook geen opties voor zelfhulp. Over het algemeen moet de getroffen persoon het rustig aan doen met deze ziekte om verdere infecties of ziektes te voorkomen. Onnodige inspanning moet worden vermeden. Als de lymfopenie tot psychische klachten leidt, zijn gesprekken met ouders of vrienden erg nuttig. Evenzo kan contact met andere mensen met lymfopenie vaak een goed effect hebben op het beloop van de ziekte, aangezien het leidt tot informatie-uitwisseling. Dit kan nuttig zijn in het dagelijks leven en de kwaliteit van leven van de getroffen persoon verhogen.
