De term heupdysplasie verwijst naar alle aangeboren of verworven afwijkingen van de heup gewricht bij een pasgeborene. De positie van de heup gewricht is belangrijk voor de optimale krachtverdeling op het gewricht. Het doel is om de belasting van het gewricht zo laag mogelijk te houden en een vrije en pijn-vrije beweging. De positie van de heup is afhankelijk van de positie van de hoofd van het dijbeen in het acetabulum. Als het te ver naar buiten uitsteekt, kan het op sommige plaatsen verslijten of luxeren door instabiliteit.
Symptomen
Door de onfysiologische positie van de heup kan het gewricht de externe drukbelastingen niet optimaal opvangen. De krachtverdeling is ongelijkmatiger en wordt steeds meer gericht op de botstructuren. Dit leidt tot verhoogde slijtage van de kraakbeen door de jaren heen.
Dit kan veroorzaken pijn in de lies- of heupstreek en kan de patiënt wat problemen geven bij het staan of lopen. Het kan ook leiden tot een verminderde mobiliteit van de heup. De spieren rond de heup kunnen gespannen of onvoldoende worden door een verkeerde of overmatige belasting.
Bovendien laten kinderen dit niet altijd zien als ze binnen zijn pijn. Het is daarom bij kinderen moeilijker dan bij volwassenen om de eerste tekenen van te herkennen heupdysplasie. De activiteit en bewegingsmotivatie van het kind moet in acht worden genomen. Specifieke vragen aan het kind kunnen ook helpen. In ieder geval een heupdysplasie kan worden opgespoord door een preventieve medische controle.
Therapie
Aangezien de botten en spieren van de kinderen zijn nog in ontwikkeling, is de stand van de heupen conservatief te beschouwen. De doelen van conservatieve behandeling zijn afhankelijk van het symptoombeeld van heupdysplasie. De conservatieve benadering laat ook zeer goede resultaten zien bij zuigelingen en kinderen.
- Fysiotherapie kan worden voorgeschreven om de functie van het gewricht te behouden en te verbeteren. Oefeningen richten zich rechtstreeks op het spierstelsel en versterken het. Dit kan het gewricht beter ontlasten en beschermen tegen externe krachten.
- De spieren moeten ook worden gestrekt om verkorting te voorkomen.
- De activiteit is vooral belangrijk in jeugd en heeft in ieder geval effect op heupdysplasie.
- Om dislocatie te voorkomen en ook om de verkeerde positie te corrigeren, kan het gewricht ook worden gerepareerd door AIDS.
Hiervoor zijn bandages of spreidbroeken geschikt. Een dergelijke fixatie moet dan continu gedurende een langere periode worden gedragen en vereist geduld. Als er al een dislocatie van de heup is opgetreden en er tot op dit punt geen behandeling heeft plaatsgevonden, het dijbeen hoofd kan worden gereset. De heupen worden dan gefixeerd zodat het gewricht op zijn plaats blijft.
