Ziekte van Hodgkin (HL; maligne lymfogranulomatose; maligne) Hodgkin-lymfoom; Hodgkin's granuloom; De ziekte van Hodgkin; Hodgkin-lymfoom; lymfogranuloom; lymfogranuloma maligne; lymfogranulomatose; kwaadaardig lymfogranuloom; cerebraal Hodgkin-lymfoom; ICD-10-GM C81.-: Hodgkin-lymfoom [lymfogranulomatose]) is een maligne neoplasma (maligne neoplasma) van het lymfestelsel met mogelijke betrokkenheid van andere organen. Het is geclassificeerd als kwaadaardig lymfoom.
Aangezien is erkend dat de ziekte een B-cel is lymfoom, raakt de voorheen gebruikte term ziekte van Hodgkin steeds meer op de achtergrond. In het volgende zullen we de term "ziekte van Hodgkin" blijven gebruiken.
Ongeveer 15% van alle lymfomen zijn Hodgkin's lymfoom.
Hodgkinlymfoom is het meest voorkomende hematologische neoplasma (maligniteit van de bloed (vormend) systeem) bij jongvolwassenen.
Geslachtsverhouding: mannen worden iets vaker getroffen.
Frequentiepiek: De ziekte heeft twee frequentiepieken. De eerste incidentiepiek ligt tussen 20 en 30 jaar en de tweede na 65 jaar. De incidentie (frequentie van nieuwe gevallen) is ongeveer 2-3 gevallen per 100,000 inwoners per jaar in geïndustrialiseerde landen. De incidentie neemt toe met de leeftijd.
Verloop en prognose: De ziekte wordt nu als geneesbaar beschouwd. Momenteel wordt meer dan de helft van de patiënten in Duitsland in klinische stadia behandeld en kan een verbeterde progressievrije overleving verwachten. Na de initiële behandeling treedt in ongeveer 15-20% van de gevallen primaire progressie (progressie van de ziekte) of recidief (recidief van de ziekte) op. Tweederde van alle recidieven treedt op binnen de eerste twee en een half jaar na therapie; 90% binnen de eerste vijf jaar. Daarom is nauwgezette follow-up vereist, vooral gedurende de eerste vijf jaar na voltooiing van: therapie.
De 5-jaarsoverleving varieert van 75% tot 90%.
