Kraakbeenschade: oorzaken, symptomen en behandeling

Kraakbeen schade is een gewrichtsaandoening die voorkomt in verschillende gewrichten in het lichaam. Afhankelijk van de omvang van de schade en de kraakbeen betrokken, passend therapie kan de kraakbeenfunctie herstellen zonder pijn.

Wat is kraakbeenschade?

By kraakbeen schade, zoals de naam doet vermoeden, begrijpen artsen schade aan het kraakbeen. In de gewrichten botten elkaar ontmoeten. Om onaangename wrijving hiervan te voorkomen, zijn de uiteinden van de botten zijn bedekt met het zogenaamde kraakbeenweefsel. Dit kan schokken tijdens het lopen opvangen en zo de botten of het gewricht. Als deze laag is weggesleten, bijvoorbeeld door ziekte of slijtage, wordt de soepele beweging van het gewricht beperkt. Pijn komt ook voor, maar alleen als het kraakbeenweefsel volledig is vernietigd. Knie en heup gewrichten worden bijzonder vaak getroffen. Als het in een vroeg stadium wordt ontdekt, kan het kraakbeen worden geregenereerd door een arts maatregelen​ Als de laag eenmaal volledig is geablateerd, is het niet meer mogelijk om deze te herstellen.

Oorzaken

De oorzaken van kraakbeenschade kan worden gevarieerd. Deskundigen maken onderscheid tussen mechanische en biochemische oorzaken. De eerste kan bijvoorbeeld het gevolg zijn van een ongeval of ander letsel. Een ernstige verstuiking kan ook leiden naar kraakbeenschade​ Slechte houdingen zoals zogenaamde boogbenen of knikkende knieën kunnen dat wel leiden tot beschadiging van de kraakbeenlaag als gevolg van blijvende onjuiste spanningen. Hetzelfde geldt voor ernstig te zwaar, die buitensporig plaatst spanning op de gewrichten tijdens het lopen. Biochemische oorzaken van kraakbeenschade omvatten stofwisselingsziekten. Ziekten zoals jicht, reumatiek or circulatiestoornissen kan blijvende schade aan de kraakbeenlaag veroorzaken. Uiteindelijk kan leeftijdsgebonden verkalking er ook voor zorgen dat het kraakbeen geleidelijk wordt afgebroken.

Symptomen, klachten en tekenen

Kraakbeenschade manifesteert zich voornamelijk door pijn tijdens het lopen en met algemeen spanning op het aangetaste gewricht. De pijn kan leiden verstopping van het gewricht, wat op zijn beurt resulteert in bewegingsbeperking. In individuele gevallen treedt zwelling op als gevolg van bloeding of vochtophoping in het weefsel. Aanvankelijk treedt de pijn pas op na uitgebreide belasting van het gewricht. Vooral wanneer lopend, traplopen of wandelen, treden klachten op, die meestal leiden tot een beschermende houding. Veel patiënten klagen over pijn, vooral 's ochtends en na langdurig zitten. De zogenaamde opstartpijn gaat gepaard met een merkbaar knarsen of kraken van de beschadigde gewrichten. Langdurige misvorming kan leiden tot gewrichtsslijtage, decubitus, zenuwpijn en andere klachten. Sommige patiënten zijn ook gevoelig voor het weer. Onbehandelde kraakbeenschade kan leiden tot de ontwikkeling van chronische pijn​ Dit gaat meestal gepaard met ernstige malaise. Vooral sporters hebben last van ernstige kraakbeenschade en voelen zich beperkt in hun kwaliteit van leven. Dit kan op lange termijn leiden tot het ontstaan ​​van psychische klachten, zoals depressieve stemmingen, prikkelbaarheid en karakterveranderingen. Als de kraakbeenschade vroegtijdig wordt behandeld, verdwijnen de klachten meestal na enkele weken.

Diagnose en verloop

Als kraakbeenschade wordt vermoed, wordt dit meestal vastgesteld door de behandelende arts op basis van een Röntgenstraal examen. Dit kan al informatie geven over een degeneratieve verandering in het kraakbeenweefsel. Een MRI (MRI) kan ook worden uitgevoerd om te bepalen in hoeverre het kraakbeen al is beschadigd en de kansen op herstel. Kraakbeenschade is in principe medisch goed te behandelen; het stadium van de schade is hierbij echter belangrijk. Als de ziekte in een vroeg stadium wordt ontdekt, is de kans groot dat de kraakbeenlaag bijna volledig kan regenereren. Zodra echter een volledige verslechtering van hetzelfde is opgetreden, is er geen manier om het te herstellen.

Complicaties

In de meeste gevallen van kraakbeenschade hangt het verdere verloop van de ziekte sterk af van het aangetaste deel van het lichaam, dus een algemene voorspelling is niet mogelijk. gewrichtspijn vanwege de kraakbeenschade. Deze pijn kan het dagelijks leven van de patiënt aanzienlijk beperken en de kwaliteit van leven verminderen. Verder zijn er ook bewegingsbeperkingen en algemene beperkingen in het dagelijks leven. Het is niet ongebruikelijk dat zwelling of blauwe plekken optreden. Als de kraakbeenschade niet wordt behandeld, artrose ontwikkelt zich in de meeste gevallen. Dit kan leiden tot onomkeerbare gevolgschade. In de meeste gevallen wordt kraakbeenschade behandeld met behulp van medicatie. Dit leidt niet tot verdere complicaties. In sommige gevallen is een operatie echter nodig om de symptomen te corrigeren. Indien nodig moet de patiënt innemen antibiotica na de operatie om te voorkomen ontsteking​ In de meeste gevallen wordt de levensverwachting hierdoor niet verminderd of beperkt voorwaarde​ Na de behandeling kan de getroffen persoon de gewrichten meestal weer normaal gebruiken.

Wanneer moet je naar een dokter?

Mensen die ervaren gewrichtspijn na een verstuiking of in verband met een medische behandeling voorwaarde moet dezelfde dag een dokter zien. Symptomen zoals bewegingsbeperking, zwelling en blauwe plekken duiden op kraakbeenschade. Medisch advies is vereist als de symptomen niet vanzelf verdwijnen of zelfs ernstiger worden. Als er nog meer symptomen optreden, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Kraakbeenbeschadiging is goed te behandelen, maar verloopt ook snel en veroorzaakt toenemende pijn. Voordat er onomkeerbare gevolgschade ontstaat, moet het letsel worden opgehelderd en behandeld. Vooral mensen die last hebben van boegbenen of knikkende knieën lopen gevaar. Dus zijn mensen die zijn te zwaareen reumatische aandoening hebben, jicht or circulatiestoornissen​ Iedereen die deel uitmaakt van deze risicogroepen, wordt geadviseerd om hun arts te informeren als ze een van de bovengenoemde symptomen ervaren. Uiterlijk bij pijnlijke zwellingen of beperkingen in de mobiliteit van het aangetaste lichaamsdeel is een bezoek aan de huisarts aangewezen. Andere aanspreekpunten zijn de orthopeed of een specialist in gewrichts- en botaandoeningen.

Behandeling en therapie

Als kraakbeenschade duidelijk is vastgesteld, zal de behandelende arts passende maatregelen nemen therapie​ Dit hangt met name af van de ernst van de beschadiging en ook van de locatie van het gewricht in het lichaam. De conservatieve vorm van therapie omvat meestal medicamenteuze behandeling, waarbij bestaande pijn eerst wordt verlicht. Tegelijkertijd ontstekingsremmend drugs worden toegediend om ontstekingsprocessen in het gewricht te elimineren of te verminderen. De administratie of drugs ontworpen om het metabolisme in het kraakbeen te stimuleren, kan de beweeglijkheid van het gewricht helpen vergroten. Hyaluronzuur, die bijvoorbeeld ook in de natuur wordt aangetroffen synoviale vloeistof, kan hier worden beheerd. Als de kraakbeenschade te ver gevorderd is of als de medicamenteuze behandeling niet werkt, kan een chirurgische ingreep raadzaam zijn. In dit geval kan het kraakbeen operatief worden gladgestreken. Dit leidt tot een vermindering van mogelijke ontstekingen en tot een wrijvingsloze en grotendeels pijnloze beweging van het gewricht. Als het kraakbeen nog niet te ver is aangetast, kan slechts een dun laagje worden verwijderd, waarna het kraakbeenweefsel zichzelf regenereert en leidt tot een afname van de klachten.

Vooruitzichten en prognose

De prognose van kraakbeenschade hangt af van het aangetaste gewricht en de mogelijkheid van therapie. In sommige gevallen kan herstel van de functionele activiteit van het gewricht en daarmee de kraakbeenfunctie worden bereikt. Door het toedienen van medicatie wordt het kraakbeen weer opgebouwd. Als tegelijkertijd bewegingssequenties worden geoptimaliseerd en gereorganiseerd, is er uitzicht op volledige symptoomvrijheid. Hoe geavanceerder kraakbeenschade is, hoe minder waarschijnlijk herstel is. Zonder veranderingen in bewegingspatronen en fysiek spanning of het zoeken naar medische zorg, de prognose verslechtert. Pijn, onregelmatigheden in het bewegingsapparaat en bewegingsbeperking nemen toe. Bij sommige patiënten is chirurgische ingreep noodzakelijk als laatste redmiddel, aangezien de administratie medicatie is niet voldoende in het geval van vergevorderde kraakbeenschade. Chirurgie gaat gepaard met de gebruikelijke risico's en bijwerkingen en kan leiden tot blijvende verslechtering van volksgezondheidAls een operatie zonder verdere complicaties verloopt, ervaart de patiënt een verbetering in zijn of haar volksgezondheid daarna. De verlichting van bestaande klachten wordt in de meeste gevallen gedocumenteerd. Desalniettemin kan het nodig zijn om alledaagse processen te herstructureren, aangezien de fysieke veerkracht niet overeenkomt met die van een persoon met een natuurlijke lichaamsbouw​ Sportactiviteiten of beroepsactiviteiten kunnen niet altijd worden voortgezet zoals de patiënt deed voor zijn of haar operatie.

het voorkomen

Kraakbeenschade kan op verschillende manieren worden voorkomen. Het voorkomen of verminderen van overgewicht ontlast de gewrichten en voorkomt mogelijke schade aan het kraakbeen. Onjuiste houdingen zoals knikkende knieën of boogpoten moeten indien mogelijk worden gecorrigeerd om latere kraakbeenschade te voorkomen. Kraakbeenschade veroorzaakt door stofwisselingsziekten of verwondingen kan niet worden voorkomen. Als er een eerste vermoeden is van overeenkomstige schade aan de gewrichten, is het raadzaam om een ​​arts te raadplegen (meestal orthopedist.

Nazorg

Kraakbeenschade vereist consistente nazorg. Een zwaar beschadigd kraakbeen is daardoor op zich niet meer omkeerbaar, maar het betreffende gewricht kan worden gestabiliseerd met doelgerichte training van het omringende spierstelsel. De nazorg vindt meestal plaats in overleg met de behandelende orthopeed of fysiotherapeut. Gespecialiseerd revalidatiesporten met oefeninstructeurs die gekwalificeerd zijn voor dit ziektebeeld zijn in deze context ook een professioneel adres. Spieren die een gewricht kunnen stabiliseren worden tijdens de nazorg specifiek versterkt. Patiënten leren vaak oefeningen tijdens fysiotherapie or revalidatiesporten, die ze vervolgens thuis of in een sportschool zelfstandig kunnen voortzetten. Hierbij zijn de juiste uitvoering van de oefeningen en een individueel gedoseerde belasting bijzonder belangrijk. Ook de nazorg bij kraakbeenschade is een belangrijk thema in het dagelijks leven. Idealiter zou het door de ziekte aangetaste gewricht niet langer onderworpen moeten worden aan niet-fysiologische belastingen. Dit betekent bijvoorbeeld dat schuifspanning of overmatige buiging in de kniegewricht​ Het gewricht hoeft echter over het algemeen niet gespaard te worden. De synoviale vloeistof, dat tijdens beweging wordt gevormd, beschermt het gewricht. Ook hier kan een voldoende drinkhoeveelheid een positieve invloed hebben. Lang volhouden in ongezonde houdingen moet ook worden vervangen door regelmatige lichaamsbeweging.

Wat u zelf kunt doen

Met bestaande kraakbeenschade zijn er veel manieren om de progressie van de ziekte te vertragen. Zelfhulp maatregelen kunnen chirurgische ingrepen niet volledig vermijden, maar ze kunnen het vaak met vele jaren uitstellen. Het is vooral belangrijk om voldoende beweging te krijgen - bij voorkeur in de vorm van sporten die de gewrichten ontzien, zoals zwemmen, fietsen of nordic walking. In overleg met de behandelend arts bepaalt de patiënt welke sport het meest geschikt is. Wie niet actief wil sporten, moet in ieder geval meer beweging in zijn dagelijkse routine integreren. Zelfs het vermijden van liften en roltrappen heeft een positief effect op het algemeen volksgezondheid en kan de verdere verspreiding van kraakbeenschade vertragen. Om de belasting van de gewrichten te verminderen, is het ook raadzaam om overgewicht te vermijden of te verminderen. Ook hier is beweging van groot belang, net als gezond, evenwichtig en vetarm dieet. Voor acute pijn, pijn zalven bevattende cortisone-vrij antireumatisch drugs (ketoprofen, indometacine) zijn bijzonder effectief gebleken, maar veel patiënten vinden ook opwarming zalven met de actieve ingrediënten nicoboxil en nonivamide gunstig. In het geval van een acuut gewricht ontstekingkoeling comprimeert echter en zalven worden aanbevolen. Kruidenmedicijnen die bevatten wierook or Duivels klauw kan ook worden gebruikt om therapie te begeleiden.