Een kneuzing (medische term: kneuzing) is een verwonding aan een weefsel of organen veroorzaakt door stomp trauma, zoals een stoot, schop of stoot. Afhankelijk van de ernst van de weefselschade wordt onderscheid gemaakt tussen een milde en een ernstige kneuzing. Hoewel milde kneuzingen gewoonlijk volledig vanzelf genezen, moet een arts worden geraadpleegd voor een ernstige kneuzing.
Wat is een kneuzing?
Het steunverband wordt gebruikt als eerste hulp maatregel voor kneuzingen. Klik om te vergroten. Een blessure veroorzaakt door stompe kracht van buitenaf wordt een kneuzing genoemd. De huid mantel blijft meestal intact en er is geen uitwendige bloeding. Als gevolg van het trauma, zachte weefsels, zoals spieren of schepen, worden tegen de botten en dus gekneusd. In het proces, bloed en weefselvocht schepen kan beschadigd raken en er kan vloeistof in het weefsel lekken. Dit leidt tot plaatselijke zwelling en de vorming van a hematoom (blauwe plek Kneuzingen komen vaak voor op blootgestelde delen van het lichaam. In het geval van een lichte kneuzing worden meestal alleen de subcutane gebieden aangetast, dwz het weefsel dat zich direct onder de huid Bij een ernstige kneuzing kunnen anatomisch diepere structuren zoals spieren, gewrichten or interne organen worden ook beïnvloed. Een bekende vorm van blauwe plek is de zogenaamde "paard kus“, Wat meestal voorkomt op de dij Hoewel dit over het algemeen zonder complicaties geneest, kan het in ernstige gevallen wel leiden naar compartimentsyndroom, dat operatief moet worden behandeld.
Oorzaken
Een kneuzing treedt op wanneer externe kracht in de vorm van een stoot, klap of schop op een lichaamsdeel wordt uitgeoefend. Kneuzing van weefsel kan ook optreden als gevolg van beknelling. Kneuzingen in verschillende mate komen regelmatig voor, vooral bij contactsporten zoals voetbal, handbal, boksen of ijshockey. Auto-ongelukken of valpartijen op de fiets zijn ook mogelijke oorzaken. Kneuzingen kunnen echter ook optreden in de context van huishoudelijke ongevallen of fysiek geweld. Bij handarbeid gaat het vaak om kneuzingen, vooral in het gebied van de vingers of hand. Tenen of enkels kunnen ook worden aangetast als er zware voorwerpen op de voeten vallen. Kneuzingen van de wervelkolom treden op als gevolg van verstuikingen in dit gebied.
Symptomen, klachten en tekenen
De symptomen van een kneuzing zijn afhankelijk van het aangetaste lichaamsdeel en de ernst van de verwonding. Klassieke symptomen die in de meeste gevallen voorkomen, zijn hematoom en zwelling, evenals matig tot ernstig pijn en tederheid. Externe bloeding komt niet voor. Kneuzing van het bewegingsapparaat kan leiden tot beperkte mobiliteit. Dit komt het meest voor als de laesie zich in het spier- of gewrichtsgebied bevindt. Als schepen zijn direct gewond bij de gezamenlijke capsuletreedt een zogenaamde gewrichtseffusie op als gevolg van lokale bloeding. De gevolgen zijn vaak stoornissen in de bloedsomloop en gevoelloosheid in het getroffen gebied. Als het ribben betrokken zijn, kunnen pijnlijke ademhalingsproblemen het gevolg zijn. Blauwe plekken van het oog manifesteren zich door blauwe plekken ("blauw oog"), bloeding van de bindvlies or zwelling van de oogleden Visuele stoornissen kunnen ook voorkomen. Botkneuzingen zijn typisch in het begin erg pijnlijk, maar de pijn verdwijnt in de meeste gevallen snel. Er kan echter een gevoeligheid op langere termijn zijn van de huid.
Complicaties
Hoewel kneuzingen vaak worden beschouwd als 'alledaagse' verwondingen, zijn er kneuzingen die leiden tot ernstige gevolgen. Ernstige kneuzingen kunnen resulteren in het zogenaamde compartimentsyndroom (spiercompressiesyndroom, lodge-syndroom). In dit geval worden bepaalde spiergroepen aangetast (compartimenten), die worden omgeven door stabilisatie bindweefsel (bindweefsel). Omdat fasciae maar weinig rekbaar zijn, bouwt zich een sterke lokale weefseldruk op als gevolg van de spiercontusie. De resulterende zwelling belemmert bloed circulatie in het aangetaste spiercompartiment, wat leidt tot een verminderde toevoer van zuurstof en voedingsstoffen voor de spieren. In het ergste geval kan het acute compartimentsyndroom leiden op neuromusculaire disfunctie of weefsel necrose, dat is de dood van weefsel. Zonder onmiddellijke spoedbehandeling kan het gekneusde weefsel daarom onomkeerbaar worden beschadigd. Als een ernstig compartimentsyndroom lange tijd onbehandeld blijft, kan dit zelfs leiden tot de noodzaak van amputatie Er wordt onderscheid gemaakt tussen chronisch compartimentsyndroom, dat alleen in lichamelijk stressvolle situaties tot klachten leidt en meestal geen ernstige gevolgen heeft. Een andere complicatie van ernstige kneuzingen is levensbedreigende orgaanschade in de buik- of borstholte. Kneuzingen van de hersenen, als gevolg van ernstig traumatisch hersenletsel, kan ook levensbedreigende gevolgen hebben. Als hematomen zich ontwikkelen en diep in het spierweefsel zijn gelokaliseerd, kan er een verminderde afbraak van de bloeding zijn. De hematoom kapselt in (verkalkt) en kan resulteren in pijn of verminderde functie van de spier. In alle gevallen neemt het risico op complicaties af als een snelle eerste behandeling wordt geboden.
Wanneer moet je naar een dokter?
Om inwendige verwondingen uit te sluiten, moet altijd een arts worden geraadpleegd na een val of een ongeval met zware kracht. Dit geldt evenzeer als op het eerste gezicht geen grote laesies zichtbaar zijn. Zelfs als de pijn niet afneemt of toeneemt na immobilisatie en afkoeling van het gewonde lichaamsdeel, mag een medische verduidelijking van de diagnose niet worden uitgesteld. Andere indicaties voor een bezoek aan de dokter zijn algemene malaise, duizeligheid, ademhaling problemen, neurologische beperkingen (visuele stoornissen, verlamming), uitgebreide hematomen of zeer sterke drukgevoeligheid van het gekneusde weefsel. Hetzelfde geldt voor ernstige bewegingsbeperkingen of moeite om de ledematen te belasten, aangezien deze ook een aanwijzing kunnen zijn voor botbreuken. In het geval van gewrichtskneuzingen kan ernstige zwelling van het gewonde gebied ernstige problemen met de bloedsomloop veroorzaken. Deze manifesteren zich door tintelingen of gevoelloosheid in het gebied van de aangrenzende ledematen. Omdat neurologische structuren ook kunnen worden beïnvloed door weefseldruk, moet een arts direct worden geraadpleegd als deze symptomen optreden. Ook kneuzingen van de wervelkolom moeten in ieder geval door een arts worden onderzocht. Als er een bekend is bloed bloedstollingsstoornis of als er bloedverdunners worden ingenomen op het moment van de behandeling blauwe plekis het absoluut noodzakelijk dat de getroffen persoon medisch wordt gecontroleerd om ernstige bloedingen in het weefsel te voorkomen. Als zuigelingen of jonge kinderen worden getroffen, moet in elk geval een arts worden geraadpleegd. Bij kleine complicaties is een bezoek aan de huisarts voldoende. Bij twijfel kan de arts de patiënt doorverwijzen naar een specialist. In het geval van sportverwondingenkan direct een orthopeed of sportarts worden geraadpleegd. In het geval van ernstige complicaties en ernstige verwondingen aan de hoofdis een spoedarts de beste optie.
Diagnose
De diagnose van een kneuzing wordt gesteld door een proces van uitsluiting, aangezien de symptomen die optreden niet specifiek zijn. Na een gedetailleerde verduidelijking van het verloop van het ongeval (anamnese), moet er eerst voor worden gezorgd dat er geen breuken of verwondingen zijn aan de interne organen. In het geval van hoofd verwondingen, een craniocerebrale trauma moet worden uitgesloten. Tijdens het verdere onderzoek wordt het geblesseerde gebied zorgvuldig gepalpeerd, wordt de intensiteit van de drukpijn geanalyseerd en worden mogelijke bewegingsbeperkingen geregistreerd. Het getroffen gebied moet ook worden onderzocht op verwondingen aan de huid om infectie te voorkomen. Beeldvormende technieken zoals een Röntgenstraal, ultrageluid of MRI (MRI) kan vervolgens worden gebruikt om de diagnose te bevestigen.
Behandeling en therapie
De eerste behandeling volgt in ieder geval de zogenaamde PECH-regel: rust, ijs, compressie ("compressie"), hoogte. Alle fysieke activiteiten moeten onmiddellijk worden gestopt om de druk op het gekneusde lichaamsdeel te verminderen. Langdurige rust moet worden gehandhaafd totdat het ongemak afneemt. Als de blauwe plek zich op de armen of benen bevindt, moeten deze worden verhoogd om te voorkomen dat er te veel vocht in het weefsel komt. Een centrale behandelingsmaatregel is altijd het koelen van het getroffen gebied met ijspakken of koud comprimeert. IJsspray of koeling zalven worden ook vaak gebruikt. Aanhoudende koeling verlicht pijn en zwelling, zoals koud vernauwt de bloedvaten en vermindert bloeding in het omliggende weefsel. De koeling moet regelmatig worden onderbroken, zodat wond genezen kan worden geactiveerd tijdens de koud-vrije fasen. Zwelling kan ook worden verminderd door een licht drukverband. Gelijktijdig kan een aangepaste pijnbehandeling plaatsvinden. Het vervolg therapie hangt individueel af van de ernst en het soort letsel. Als zich als gevolg van een kneuzing een groot hematoom heeft gevormd, kan deze worden aangeprikt om de druk op het beschadigde weefsel te verminderen. In ernstige gevallen kan chirurgische verwijdering van een hematoom aangewezen zijn om te voorkomen ontsteking Hiervoor wordt een drain geplaatst om overtollig vocht uit het beschadigde weefsel te verwijderen. Licht na een passende herstelperiode massage or fysiotherapie kan worden gebruikt in de laatste fase van de behandeling. Alternatief, ultrageluid therapie kan worden gebruikt om de bloedtoevoer naar het gekneusde lichaamsdeel te verbeteren en mogelijke verklevingen in het hematoom te verwijderen. Compartimentsyndroom vereist altijd een chirurgische behandeling. Dit omvat het operatief splitsen van de huid en de onderliggende spierfascia in het aangetaste spiercompartiment in een procedure die een fasciotomie wordt genoemd om de druk uit het gekneusde spierweefsel te verwijderen (decompressie). Tijdens deze chirurgische ingreep kan ook dood weefsel worden verwijderd. Pas nadat de zwelling is verdwenen, wordt de operatiewond bedekt en gesloten.
Vooruitzichten en prognose
Meestal is de prognose goed in het geval van een kneuzing. De meeste kneuzingen genezen volledig binnen een paar dagen tot weken zonder verdere complicaties. De individuele prognose wordt echter beïnvloed door de mate van letsel, de mate van lichamelijke beperking en de leeftijd en volksgezondheid constitutie van het individu. Over het algemeen kan worden gezegd dat de prognose verbetert met een snelle aanvang van de therapie maatregelen De prognose van een kneuzing kan ook gunstig worden beïnvloed door de snelle toepassing van de PECH-regel Als acute kneuzingen onbehandeld of onjuist worden behandeld, kan de genezing worden vertraagd en kunnen secundaire complicaties optreden, zoals verkalking van het hematoom. Zelfs bij ernstige complicaties, zoals het compartimentsyndroom, is de timing van het ontstaan van therapie is cruciaal voor de daaropvolgende prognose. Een vroege fasciotomie is meestal succesvol en vrij van complicaties. Het weefsel kan volledig regenereren. Als de behandeling echter wordt uitgesteld, kan dit leiden tot onomkeerbare schade aan het aangetaste weefsel en permanente functionele beperkingen van de geblesseerde spieren.
het voorkomen
Het voorkomen van een kneuzing is doorgaans niet mogelijk. Vooral bij contactsporten zoals hockey of voetbal komen kneuzingen vaak voor en zijn deze nauwelijks te voorkomen. Om het risico op letsel te voorkomen, wordt het altijd aanbevolen om geschikte beschermende kleding te dragen (scheenbeschermers, kniebeschermers, helm). Ook in het dagelijks leven is preventie niet mogelijk, aangezien kneuzingen meestal optreden als gevolg van een ongeval en de oorzaken niet te voorspellen zijn. Werkschoenen met stalen neus kunnen bij het werken in de beroepen bescherming bieden tegen kneuzingen op de tenen.
Nazorg
In de regel geneest een blauwe plek vanzelf, dus niet specifiek maatregelen qua nazorg nodig zijn achteraf. Dit geldt waarschijnlijk zowel voor milde en snelle genezing als voor ernstige kneuzingen. In zeldzame gevallen kunnen er echter littekens optreden in het gebied van de bloedingen bij ernstige kneuzingen. Deze moeten in de gaten worden gehouden wanneer ze zich voordoen en moeten, indien nodig, ook door een arts worden onderzocht. Zodra de kneuzing volledig is verdwenen, kan de sport worden hervat. Bij een lichte kneuzing is dit meestal na twee tot drie weken en soms zelfs na dagen het geval. Een ernstige blauwe plek kan echter ongeveer vier weken of zelfs langer aanhouden. Daarom moet, zelfs na een succesvolle behandeling, wat rust worden gegeven. Hier moet bijzondere aandacht worden besteed aan de pijn en, wanneer de pijn afneemt, moet de beweging in eerste instantie langzaam worden gestart. Vroege lichaamsbeweging stimuleert het bloed circulatie, waardoor de zwelling weer kan toenemen. Daarom mag er nooit te intensief met sporten worden begonnen. Het is raadzaam om 1-2 weken te wachten voordat u weer gaat sporten, zelfs nadat de pijn is verdwenen en de behandeling lijkt te zijn voltooid. Daarnaast is het niet aan te raden om direct weer op vol vermogen te beginnen, maar met lichte oefeningen te beginnen. Indien licht en niet te vroeg hervat, vertoont een kneuzing over het algemeen geen gevolgen of beperkingen op de lange termijn.
Je kan het zelf doen
De meeste kneuzingen zijn zelf goed te behandelen. In dit geval verloopt de therapie aanvankelijk ook volgens het "PECH" -schema. Na de eerste behandeling kan pijn worden behandeld. Voor lichtere kneuzingen, lokale behandelingen met diclofenac or ibuprofen zijn een optie. Deze middelen verlichten pijn en helpen voorkomen ontsteking in het geblesseerde gebied. Voor ernstigere symptomen, pijnstillers kan ook worden ingenomen. Echter, acetylsalicylzuur (aspirine, ASS) mag nooit worden gebruikt voor kneuzingen, omdat dit actieve ingrediënt de bloedstolling remt en zo het bloeden in het beschadigde weefsel kan versterken. Koel af na een zichtbare afname van de zwelling kamille thee kompressen kunnen worden toegepast om te verminderen ontsteking en kalmeert het gewonde weefsel. Alternatief, zinkzalf kan worden aangebracht op de aangetaste huidgebieden om pijn te verlichten en de blauwe plek te helpen zwelling te blijven verminderen. zalven bevattende arnica or smeerwortel zijn ook goede alternatieven. Zodra de zwelling volledig is verdwenen, wordt aanbevolen om het geblesseerde deel van het lichaam op te warmen met warme doeken of warmtekussens om opnieuw te stimuleren circulatie en bevordert de natuurlijke regeneratie van het gekneusde weefsel.
