Hummus is een oosterse pasta gemaakt van gepureerd kunnen kikkererwten, wat kruiden en tahin, een brij gemaakt van sesamzaadjes. Vooral in Turkse en Arabische streken is hummus een gevestigd gerecht, waar het leven zonder het moeilijk voor te stellen is. Ook in Duitsland wordt hummus steeds populairder als spread of tussendoortje. Daarom is hummus al in veel winkels verkrijgbaar. Maar zelf hummus maken gaat ook bijzonder snel, zodat de gezonde en lekkere pasta al na vijf minuten bereiding klaar is om te eten.
De oorsprong van hummus
Hummus is ontstaan in het Midden-Oosten en is een integraal onderdeel van de voedselcultuur Daar. De kikkererwtenmousse wordt al eeuwenlang gegeten in Turkse en Arabische streken en staat daar zelfs op het dagmenu. Hummus was lange tijd alleen verkrijgbaar in Turkse winkels in Duitsland. In sommige supermarkten is in de tussentijd ook hummus verkrijgbaar. De kikkererwt komt oorspronkelijk uit de Aziatisch-Turkse regio. Van zijn oorsprongsgebied werd het uiteindelijk naar India en het Middellandse Zeegebied gebracht. Tegenwoordig is India, vanwege het ideale klimaat voor de groei van de peulvrucht, een van de grootste teeltgebieden van kikkererwten. In totaal zijn er twee soorten kikkererwten. De iets grotere kikkererwt is geelachtig beige en wordt geteeld in het Middellandse Zeegebied. Het ras afkomstig uit India is kleiner en gerimpeld. Het heeft een bruine kleur.
Voedingswaarden van hummus
Hummus scoort niet alleen met zijn smaak, maar bevat ook via de kunnen kikkererwten veel gezonde voedingsstoffen zoals foliumzuur or vitamine C. De volgende vitamines zitten dus voornamelijk in hummus:
- Foliumzuur or vitamine B6 is betrokken bij de duplicatie van DNA en celdeling, vooral van zenuwcellen.
- Vitamine B1 speelt een belangrijke rol bij het metabolisme van koolhydraten en is essentieel voor de werking van de zenuwstelsel.
- Vitamine B2 zorgt voor gezond huid, haar en vingernagels.
- Vitamine C is betrokken bij de vorming van collageen, botten, bindweefsel, tandvlees en tanden. Het beschermt tegen vrije radicalen en is ook betrokken bij stofwisselingsprocessen, versterkt de immuunsysteem en helpt absorberen ijzer.
Bovendien is de brij rijk aan mineralen magnesium, zink en ijzer Dit maakt het gerecht bijzonder geschikt voor vegetariërs en veganisten. Daar hebben ze gemakkelijk last van ijzertekort Door de afwezigheid van vlees is hummus met zijn hoge ijzergehalte een ideale vervanger. Kikkererwten bevatten een eiwitgehalte van 20 procent. Hiervan de vitale aminozuren threonine en lysine nemen samen het grootste deel in. Beide aminozuren hebben veel functies in ons organisme. Ze dienen bijvoorbeeld als bouwstenen voor enzymen en hormonen. Lysine is belangrijk voor botten, pezen, spieren en de stabiliteit van collageen Threonine is betrokken bij de vorming van collageen en is een belangrijke bouwsteen voor antilichamen Bovendien is hummus rijk aan voedingsvezels Deze worden uitgesplitst naar bacteriën in de dikke darm tot vetzuren en absorberen water. Als resultaat, voedingsvezels vertraagt de spijsvertering. koolhydraten worden dan langzamer opgenomen en minder omgezet in vet. Dit heeft een positief effect op de stofwisseling. Voedingsvezels beschermt tegen constipatie, suikerziekte mellitus, zwaarlijvigheid, hart-en vaatziekte, dikke darm kanker en aambeien.
Kikkererwten: waar u op moet letten
Kikkererwten bevatten fytinezuur, waarvan bekend is dat het zich bindt eiwitten, ijzer en magnesium in een complex. Hierdoor zijn de stoffen niet beschikbaar voor het lichaam omdat ze niet als complex kunnen worden opgenomen. Vitamine C is in staat om het complex af te breken zodat het eiwit en mineralen zijn weer beschikbaar. Daarom is het citroensap in de hummus erg belangrijk als leverancier van vitamine C en voor de splitsing van de complexen. Mocht je hummus maken van gedroogde kikkererwten, dan is het belangrijk dat je de kikkererwten minimaal twaalf uur laat zwellen en ze daarna in vers kookt. water voor een uur. Dit komt omdat kikkererwten het toxine phasine bevatten, dat alleen ontleedt en onschadelijk wordt als de peulvruchten voldoende lang worden verwarmd. Het eten van rauwe of onvoldoende gekookte of gezwollen kikkererwten leidt tot vergiftiging. In dit geval is het bloed bloedstolsels en maagdarmklachten tot maagbloeding optreden. Typische symptomen zijn misselijkheid, braken en diarree.
Het recept: makkelijk te bereiden hummus
Voor een goede hummus heb je maar een paar ingrediënten nodig, hier zie je de hoeveelheid ingrediënten voor 4 personen:
- 350 gram kikkererwten
- 3 teentjes knoflook
- Citroensap van 2 citroenen
- 4 eetlepels olijfolie
- 100 tot 150 gram tahin-pasta
De basisstof voor hummus zijn kikkererwten. Gedroogde kikkererwten moeten in voldoende mate een nacht opzwellen water twaalf uur voor verdere verwerking, en kook dan een uur in zoet water tot ze zacht zijn. Voor een snellere bereiding kun je kikkererwten uit blik gebruiken. Deze zijn al klaar om te eten. Voeg aan de gekookte kikkererwten in de volgende stap citroensap of schil toe, knoflook en olijfolie en pureer alles samen. Op het einde moet je tahin, een pasta van geroosterde en gemalen sesamzaadjes, aan de puree toevoegen om de karakteristieke nootachtige smaak van hummus te krijgen. Afhankelijk van het recept varieert het caloriegehalte per 100 gram van 170 tot 360 kilocalorieën.
Hummus-variaties
Hummus wordt meestal geserveerd koud en is vooral populair als spread op brood of als dip bij groenten. Maar je kunt hummus ook serveren bij salades of als dip bij grotere gerechten zoals vleesgerechten. In het oosten wordt hummus gegeten met pitabroodje brood of falafel. Een bijzondere traktatie is hummus met geroosterde pitabroodjes brood U kunt hummus eventueel op smaak brengen met extra kruiden zoals komijn, zout en peper en garneer de puree met paprikapoeder poeder, peterselie, zwarte olijven en olijfolie Klaar met yoghurt, krijgt hummus een romige consistentie.
