Elke goed observerende moeder weet dat haar baby gemakkelijk een krijgt diarree en vertoont onvoldoende gewichtstoename wanneer er een verandering in is dieet of zelfs onzorgvuldigheid. Dit komt doordat in de zuigelingenperiode de belasting van het organisme als gevolg van de omschakeling naar voeding - en alle andere vereiste diensten - veel groter is dan op latere leeftijd, wat betekent dat het snel kan mislukken van de juiste functies. .
Wat zijn eetstoornissen bij baby's?
We moeten een beginnende beschouwen eetstoornis telkens wanneer er een duidelijke verandering in de stemming van het kind is. Dit geldt vooral voor het werk van het spijsverteringsstelsel, dus de zogenaamde eetstoornis is het meest voorkomende gevolg van alle schade aan het organisme van de baby. Wij bellen eetstoornis niet alleen een darmziekte die gepaard gaat met diarree, maar ook een chronische groeistoornis van het kind, wat tot uiting komt in onvoldoende gewichtstoename of gewichtsverlies. Naast het falen van de spijsvertering in het maagdarmkanaal, ligt de essentie van de voedingsstoornis bij de baby vooral in een gebrekkige werking van de gehele stofwisseling. De oorzaken van deze aandoening kunnen talrijk zijn. Ze zijn echter allemaal leiden naar een min of meer uniform, karakteristiek ziektebeeld, dat nog wat gedetailleerder zal worden beschreven, zodat elke moeder of verzorger de eerste symptomen van deze aandoening al kan opmerken en op het juiste moment medisch advies kan inwinnen. Ook hier geldt immers het principe dat behandeling in de vroege stadia van de ziekte ernstige gevaren voor het kind kan helpen voorkomen.
Symptomen, klachten en tekenen
We moeten altijd rekening houden met een beginnende voedingsstoornis als er een duidelijke verandering in de stemming van het kind optreedt. Het anders levendige kind wordt huilerig, rusteloos en slaapt ook niet zo diep en zo lang als voorheen. Als bovendien de roze teint van de baby vervaagt, en er is ook een verlies van eetlust, of als het kind plotseling helemaal geen eten weigert, is er zeker een dreiging van een eetstoornis. Hoe eerder deze aandoeningen worden herkend en gediagnosticeerd, hoe beter het effect op het verdere verloop van de ziekte. Eetstoornissen en verlies van eetlust bij baby's en peuters veroorzaken dat kinderen afvallen en belangrijke voedingsstoffen en vitaminen Daardoor treden verschillende deficiëntieverschijnselen op en wordt de ontwikkeling aanzienlijk vertraagd. Ook de groei van het kind wordt door deze aandoeningen ernstig vertraagd, waardoor op latere leeftijd diverse klachten en complicaties kunnen ontstaan. Evenzo wordt de stofwisseling van het kind verstoord door de aandoeningen, die ook kunnen leiden tot ernstige intoxicatie en braken In het ergste geval sterft het kind als gevolg van deze eetstoornissen. Niet elk kind dat plotseling eten weigert, hoeft echter een maagdarmaandoening te hebben. Soms heeft een baby een blokkade neus- door een koud, waardoor hij niet kan drinken. Andere ziekten en aandoeningen, zoals pijn in de maag of darmen, kan ook de reden zijn voor een tijdelijke verlies van eetlust In dit geval is directe behandeling van de eetstoornis niet nodig, maar die van de onderliggende ziekte. Een ander teken van een eetstoornis dat zeer serieus moet worden genomen, is wanneer het kind meerdere keren moet braken. Dit kan een levensbedreigende verandering bij het kind veroorzaken voorwaarde binnen een paar uur, omdat de braken berooft het lichaam van vloeistoffen en zouten Een gebrek aan vocht en zoutenveroorzaakt op zijn beurt een verstoring van alle metabolische functies, en dus hardnekkig braken wel leiden tot een ernstige staat van intoxicatie. Het kind wordt erg saai, soms zelfs bewusteloos, en is in het algemeen behoorlijk gestoord voorwaarde Hetzelfde kan worden veroorzaakt door diarree optreden ter hoogte van een acute voedingsstoornis. Terwijl de normale flesgevoede baby dagelijks een of twee vaste, gevormde, bruinachtig gekleurde ontlasting leegt, zal een baby met diarree-wanorde meerdere keren per dag dunne, onwelriekende, soms zelfs waterige ontlasting hebben, waarin de vaste componenten drijven ongebonden als korrelige deeltjes ter grootte van een erwt. als een baby die borstvoeding krijgt toch een voedingsstoornis ontwikkelt, is dit te wijten aan overvoeding of ondervoeding van de baby of ook door fouten in de zorg voor de baby. Bovendien is de ontlastingkleur niet meer bruin, maar wordt deze steeds lichter, bruingeel tot geel en mogelijk zelfs groen. De afscheiding kan ook etterig en slijmerig zijn en bevatten bloed toevoegingen, wat altijd te wijten is aan ontsteking van de darm slijmvlies Als het braken en de diarree van de baby niet op de juiste manier worden gestopt maatregelen, aanzienlijke groei vertraging begint. De baby stopt met aankomen en verliest het zelfs snel, de huid wordt droog en bleek, en af en toe koorts kan gebeuren. De meeste ernstige en levensbedreigende voedingsstoornissen ontwikkelen zich echter zonder koorts, daarom moeten we ons bij het beoordelen van de. niet uitsluitend laten leiden door de stijging van de lichaamstemperatuur volksgezondheid van ons kind. Het zou dus verkeerd zijn als een moeder de kinderarts niet bezoekt alleen omdat het kind geen koorts, ondanks de tekenen van een zojuist genoemde eetstoornis.
Oorzaken
Laten we ons nu eens afvragen wat de oorzaken van een eetstoornis zijn en of we deze met de juiste zorg kunnen vermijden. Er is nog steeds een wijdverbreide mening dat eetstoornissen altijd alleen het gevolg kunnen zijn van verkeerde voeding of kunnen worden veroorzaakt door de melk formule zelf. Hoe weinig dit waar is, blijkt uit het feit dat zuigelingen die borstvoeding krijgen ook eetstoornissen kunnen ontwikkelen moedermelk is nooit verkeerd samengesteld en wordt altijd in een verse en ongerepte vorm aan het kind gevoerd, zodat het in geen geval een eetstoornis bij het kind kan veroorzaken. Als een zuigeling die borstvoeding krijgt en die volledige borstvoeding krijgt, toch een voedingsstoornis ontwikkelt, is dit te wijten aan overvoeding of ondervoeding van de baby, of ook door fouten in de zorg voor de baby. Overvoeding van de zuigeling die borstvoeding krijgt, kan optreden wanneer de zuigeling te vaak wordt vastgehouden of wanneer een zeer jonge zuigeling borstvoeding krijgt aan een borst die te rijk is aan borstvoeding. melk In deze gevallen kunnen alle tekenen verschijnen die wijzen op het ontstaan van een voedingsstoornis. Het kind wordt bleek en rusteloos, moet overgeven en soms treedt diarree op. Overvoeding kan worden voorkomen als het kind bij het minste teken van een aandoening meerdere dagen voor en na elke maaltijd wordt gewogen om de hoeveelheid drank te controleren. Als blijkt dat een baby ouder dan een week veel meer dan 1/5 van zijn lichaamsgewicht binnenkrijgt melk per dag is het raadzaam een keer minder borstvoeding te geven of zelfs de periode van borstvoeding te verkorten. Maar veel vaker dan overvoeding, ondervoeding wordt waargenomen bij zuigelingen die borstvoeding krijgen, wat betekent dat het kind niet genoeg aankomt en de normale gewichtstoename per dag, die ongeveer 20-30 gram is, niet kan worden bereikt. De reden hiervoor is meestal een gebrek aan functionaliteit van de moederborst. In dergelijke gevallen kan frequente, mogelijk dubbelzijdige borstvoeding van de baby de melkproductie verbeteren. Alle andere zogenaamde melkproducerende middelen, zoals moutbier, blootstelling aan de zon op grote hoogte en dergelijke, hebben geen veilig effect.
Opvallende stoelgang
Echter, veel vaker dan te veel eten, wordt ondervoeding waargenomen bij het kind dat borstvoeding krijgt, dat wil zeggen dat het kind niet genoeg aankomt en de normale gewichtstoename per dag, die ongeveer 20-30 gram is, niet kan worden bereikt. In dit verband is het nog steeds nodig om te benadrukken dat bij het kind dat borstvoeding krijgt de ontlasting meestal iets dunner is dan bij het kind dat kunstmatig met koemelk wordt gevoed. De gezonde zuigeling die borstvoeding krijgt, maakt elke dag drie tot vier goudgele, zuur, aromatisch ruikende en soms groenachtige ontlasting met wat slijmgehalte leeg. Vaak verandert de goudgele kleur van de ontlasting pas enige tijd na het ledigen in groenachtig door een verandering in het ontlastingspigment als gevolg van zuurstof binnenkomen vanuit de lucht. Deze groene kleur is niet van belang zolang de baby maar goed aankomt, levendig is en er rooskleurig uitziet. Als de zogende moeder een zware roker is of voedsel eet dat laxeermiddel stoffen, zoals rabarber, kan de baby ook tijdelijk dunnere ontlasting hebben. Deze stoornissen kunnen echter onmiddellijk worden verholpen door een verstandige levensstijl van de kant van de moeder.Een echte eetstoornis is alleen aanwezig bij het kind dat borstvoeding krijgt wanneer de ontlasting meer dan vijf keer per dag optreedt en alle bovengenoemde verschijnselen, zoals diarree, verlies van eetlust en braken, aanwezig zijn. Veel moeders maken zich ook zorgen over het feit dat hun kind dat borstvoeding krijgt te weinig poepen, zelfs maar om de twee dagen. Men dient hen te vertellen dat dit een ongevaarlijk verschijnsel is bij een kind dat borstvoeding krijgt, dat ondanks alles goed groeit en geen behandeling nodig heeft. Soms is het echter een uiting van het feit dat het kind niet goed vol wordt aan de borst. In hardnekkige gevallen kan de darmactiviteit worden gestimuleerd door bijvoeding van één of twee theelepels Moutextract of biologische mout. Over het algemeen verdwijnt dit fenomeen echter zodra vruchtensap of zelfs groenten worden gevoerd in de derde tot vierde levensmaand. Het is in geen geval aan te raden - zoals het steeds weer gebeurt - om dagelijkse zeepzetpillen in te voeren of kleine klysma's te maken, omdat als gevolg van mechanische irritatie van het slijmvlies van de rectum kan heel gemakkelijk ontstaan in tranen en ontsteking op dit gebied.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Als het kind geen eetlust heeft, is het niet altijd nodig om medische hulp in te roepen. Met een infectie of slechts koud, baby's en peuters hebben meestal minder honger - na herstel dan make-up voor de tekorten helemaal alleen. Als de eetstoornis echter langer aanhoudt, moet het kind naar een arts worden gebracht. Dit geldt vooral als er verdere klachten ontstaan. Als het verlies van eetlust bijvoorbeeld gepaard gaat met maagdarmklachten of koorts, moet een arts worden geraadpleegd. Als het kind ook stopt met drinken, raadpleeg dan direct een arts. Een arts moet ook worden geraadpleegd als het verlies van eetlust langer dan een week aanhoudt of als het kind over het algemeen een vermoeide indruk geeft. Kinderen met reeds bestaande aandoeningen moeten snel een kinderarts bezoeken met eetstoornissen en verminderde eetlust. Als er tekenen zijn van uitdroging of een tekort, wordt een bezoek aan de dichtstbijzijnde kliniek aanbevolen. Sluit medisch Grensverkeer is dan in ieder geval nodig.
Oververhitting en hitte-steek als oorzaak
Onder de verpleegkundige verwondingen is vooral het gevaar van oververhitting van het kind in de zomermaanden opmerkelijk. Langdurig verblijf in de brandende zon en overmatige kleding op warme dagen kan zeer snel leiden tot oververhitting van de baby en dus tot verstoring van de algemene gezondheid. voorwaarde, die niet zelden een ernstige eetstoornis veroorzaken. Het is de ervaring van een oude kinderarts dat ongeveer 2/3 van alle kinderen het te warm heeft en slechts een paar procent te licht gekleed is. Moeders die overbezorgd zijn, moeten er daarom rekening mee houden dat oververhitting door ongeschikte kleding in de zomer minstens zo schadelijk is als hypothermie vanwege te lichte kleding tijdens de koud seizoen. Beide kunnen leiden tot aanzienlijke groeistoornissen van het kind, daarom moet dit advies door elke moeder worden opgevolgd. We kunnen daarom stellen dat een voedingsstoornis van het borstkind, of deze nu acuut of chronisch is, nooit een uiting is van het feit dat het kind het niet lekker vindt. moedermelk, maar de oorzaak moet altijd bij het kind zelf worden gezocht. Er bestaat niet zoiets als onverenigbaar moedermelk, en het is in deze gevallen niet gepast om de baby van moedermelk te spenen.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van eetstoornissen en verlies van eetlust bij baby's en jonge kinderen hangt af van professionele hulp en hoe de ouders met hun kroost omgaan. Hoe meer druk er op het kind wordt uitgeoefend om te eten, hoe ernstiger de gevolgen zijn. Gewoonlijk hebben premature baby's problemen met het wisselen van voeding. Ze krijgen in eerste instantie sondevoeding en zijn daarom niet gewend om voedsel te ontvangen mond Het vergt geduld, gemak en een speels begrip in de omgang met de kinderen om de eetstoornissen te genezen. Hoe meer begrip de ouders hebben in het dagelijks leven, hoe beter de prognose. Wanneer mentaal volksgezondheid zorg wordt gezocht, de prognose verbetert enorm. Kinderen moeten de gelegenheid hebben om het voedsel aan te raken. Tijdelijk met de vingers eten kan helpen bij het verbeteren van de eetstoornis. Als er een strikte behandeling, buitensporige netheid en strikte regels zijn, kan de volksgezondheid conditie zal verslechteren. Een ongunstige prognose kan worden verwacht zodra voedsel met kracht naar het kind wordt getransporteerd mondOp korte termijn is het doel bereikt, maar de kwetsbaarheid voor secundaire schade en een blijvende eetstoornis blijft bestaan. Bovendien kunnen er andere psychische aandoeningen ontstaan, die het vooruitzicht op herstel verder bemoeilijken.
Nazorg
Als een kind lijdt aan een eetstoornis of verminderde eetlust, dient bepaalde nazorg gevolgd te worden. Met name in jeugdmoet aandacht worden besteed aan de juiste voeding van kinderen. Als er op dit moment al problemen zijn op dit gebied, is het essentieel om ervoor te zorgen dat het kind wordt gemodelleerd naar een gezonde en regelmatige voedselinname na een succesvolle therapie Zelfs als hij of zij eerder een gebrek aan eetlust heeft gehad, moet gezonde voeding smakelijk worden gemaakt voor het kind. Een professioneel samengesteld dieet plan kan hierbij helpen. Ook voor ouders is het moeilijk om de perfecte nazorg voor hun kind te ontwerpen. Dit is precies waarom er getrainde personen zijn die een echte steun kunnen zijn voor het gezin op het gebied van voeding. Als het kind eenmaal op weg is naar herstel, moet ervoor worden gezorgd dat het regelmatig eet en geen tegenslag ervaart. Ouders of andere verzorgers spelen hierin een grote rol. Als deze richtlijnen worden gevolgd, is het kind snel op weg naar herstel.
Hier is wat u zelf kunt doen
Hoe gevarieerd de oorzaken van eetstoornissen en verlies van eetlust bij baby's en jonge kinderen ook zijn, zo zijn de oorzaken maatregelen die kunnen worden ingenomen, vooral door de ouders van getroffen kinderen. Allereerst is het belangrijk dat getroffen kinderen niet gedwongen worden te eten, voor zover er nog geen gezondheidsschade is opgetreden door het ontbreken van voedingsstoffen. De focus moet liggen op het aanbieden van bereidwillige maaltijden in beheersbare porties. Snacks en kleinere snacks moeten worden opgeschort - of het nu gaat om rauw voedsel of snoep. Bittere stoffen toedienen kan ook nuttig zijn. Planten die ze in voldoende hoeveelheden bevatten, moeten een beetje worden gezoet (honing) en toegediend als sap of thee. Ook bittere sinaasappel siroop is geschikt als huismiddeltje bij verlies van eetlust. Ook kan er op een speelse manier eten gegeven worden om jonge kinderen te motiveren om te eten. Samen met het kind eten kan leiden tot imitatiegedrag. Bovendien, als de ouder en het kind hetzelfde eten, kan de motivatie van het kind om te eten worden versterkt omdat hij of zij een rolmodel volgt. Als de oorzaken van eetstoornissen en verlies van eetlust daarentegen ziektegerelateerd zijn, moeten deze worden behandeld. In elk geval van verminderde voedselopname moet ervoor worden gezorgd dat er toch voldoende vocht wordt opgenomen en dat er geen ernstig gewichtsverlies optreedt.
