Groepsbegeleiding verwijst naar een bepaalde positie van de tanden van de boven- en onderkaak ten opzichte van elkaar en behoort dus tot een bepaald type afsluiting Hierbij neemt het laterale tandcontact van de boven- en ondertanden een dominante positie in bij de kauwbeweging.
Wat is groepsbegeleiding?
Groepsbegeleiding verwijst naar een bepaalde positie van de maxillaire en mandibulaire tanden ten opzichte van elkaar, en behoort dus tot een bepaald type afsluiting Groepsbegeleiding is een bijzondere vorm van dynamiek afsluiting Het kenmerkt de dynamische ontmoeting van verschillende tanden van de bovenste en onderkaak aan de laterotrusiezijde. Hier vindt aan de werkzijde een groepscontact van de boven- en ondertanden plaats met de onderkaak lateraal bewegen en daar een occlusie creëren. EEN evenwicht het contact vindt plaats aan de andere kant. Een occlusie beschrijft in het algemeen een contact van de tanden van de bovenste en onderkaak bij het samen bijten. De tanden staan precies boven elkaar en het contact is in dit gebied volledig gesloten. Er zijn verschillende vormen van contact. Allereerst wordt onderscheid gemaakt tussen statische en dynamische occlusie. Bij statische occlusie vindt tandcontact plaats zonder de beweging van de onderkaak. Dynamische occlusie betekent altijd tandcontact tussen de boven- en onderkaak terwijl de onderkaak beweegt. Aan de hand van verschillende occlusale mogelijkheden worden occlusale concepten ontwikkeld en besproken. Deze concepten worden gebruikt om ideale ideeën te ontwikkelen over hoe en wanneer de tanden met elkaar in contact moeten komen om het best mogelijke effect te bereiken in termen van tandstelsel ontwikkeling en algemeen volksgezondheid Tijdens groepsgeleiding ontmoeten de tanden van de bovenkaak en de onderkaak elkaar aan de laterotrusiezijde, zoals eerder vermeld, terwijl de onderkaak aan de ene kant naar voren en naar binnen beweegt en aan de andere kant naar achteren en naar buiten.
Functie en taak
Groepsbegeleiding die optreedt bij occlusie is een speciaal type occlusie. In deze context hebben de individuele occlusietypes en de bijbehorende occlusieconcepten geen algemene deugdelijkheid en worden wetenschappelijk anders beoordeeld. In verband met occlusie zijn de termen gewone, centrische, geforceerde dynamische, bilateraal gebalanceerde en unilateraal gebalanceerde occlusie belangrijk. Gewone occlusie vertegenwoordigt bijvoorbeeld gewoon contact van de tanden. Eenzijdig gebalanceerde occlusie is belangrijk voor groepsbeheer. Het betekent een eenzijdig groepscontact van tanden van de boven- en onderkaak. Dit contact vindt plaats aan de werkzijde, maar er is ook tandcontact aan de evenwicht zijde (mediotrusiezijde of niet-werkende zijde), dit wordt evenwichtscontact genoemd. De occlusale concepten zijn weer gebaseerd op de studie van hoe en welke tandcontacten plaatsvinden en welke voorkomen moeten worden zodat de bestaande tandstelsel kan zo lang mogelijk worden bewaard. Hetzelfde geldt voor de duurzaamheid van een kunstmatig gemaakte prothese. De concepten variëren van anterieur geleid, hoektand-geleide, honden-premolaargeleide, eenzijdig geleide, bilaterale geleide, volledig geleide naar sequentieel geleide occlusie. De eenzijdig geleide occlusie vertegenwoordigt de eenzijdige groepsgeleiding. In deze opvatting, de tanden aan de werkende kant zijn verenigd met uitsluiting van alle andere tanden. De algemene toepassing van deze begrippen is nog steeds onderwerp van controversiële discussie. Vandaag de dag individueel solutions moet voor elke patiënt worden gevonden. Dus, naast kauwgewoonten, individuele eigenaardigheden in de structuur van de tandstelsel spelen ook een rol. De fabricage van een functionele prothese in het tandtechnisch laboratorium vereist een reproduceerbare overdracht van de occlusie om de tandtechnicus een driedimensionaal beeld te geven van de individuele bewegingssequenties in het gebit van de betreffende patiënt. Groepsbegeleiding wordt als een gelijkwaardig concept behandeld als de anderen. Welk concept in elk geval wordt gebruikt, hangt af van zowel individuele kenmerken als de prioriteiten van de behandelaar. Ongeacht de gelijkwaardigheid van de concepten moet echter worden voorkomen dat het kaakgewricht na het inbrengen van de prothese aan een ongebruikelijke drukbelasting wordt blootgesteld.
Ziekten en kwalen
Occlusale afwijkingen kunnen van invloed zijn op beide gebit volksgezondheid en algemene gezondheid. De oorzaken van deze discrepanties zijn divers en kunnen een verkeerde uitlijning van individuele tanden, misvormingen van de kaak, voortijdig contact bij het bijten of niet-overeenkomende kronen of vullingen zijn. Ongeacht het type occlusie, zoals groepsgeleiding, centrische occlusies of andere vormen van occlusie, geen prothese heeft een perfect ideale occlusie. Een malocclusie wordt ook wel een malocclusie of dysocclusie genoemd. Ernstige malocclusies kunnen aanzienlijke drukbelastingen in het gebit veroorzaken. Op de lange termijn ontstaan hierdoor decubitus, die op hun beurt infecties in de orale regio bevorderen. Niet-reguliere occlusies kunnen kaakgewrichtsaandoeningen veroorzaken (craniomandibulaire disfunctie). Craniomandibulaire disfunctie vertegenwoordigt een verstoring van neuromusculaire evenwicht Er ontstaan lokale reumatische aandoeningen die bijvoorbeeld ook de kauwspieren kunnen aantasten. Door de bestaande occlusie aan te passen, is in sommige gevallen goed succes geboekt bij het bestrijden van deze aandoeningen. Er wordt echter aangenomen dat occlusale stoornissen slechts een van de vele factoren zijn bij het triggeren craniomandibulaire disfunctie. Parodontitis kan worden verergerd door een ongunstige occlusie. Bovendien wordt vermoed dat occlusale aandoeningen verband houden met spinale aandoeningen en spanning. Er kan dus worden aangenomen dat stoornissen bij occlusie aanzienlijk kunnen veroorzaken volksgezondheid klachten. Daarnaast een niet aangepaste occlusie na het inbrengen van kunstgebit wel leiden tot een versnelde degeneratie van de kaak botten door onjuiste druk distributie in de kunstgebit Naast het beperken van de bijtkracht, provoceert dit ook ontsteking, wat op de lange termijn ook kan leiden op systemische ziekten in het hele organisme.
