Ultrageluid, of echografisch onderzoek of echografie, is een hoogfrequent geluid waarvan de frequenties hoger zijn dan het menselijk gehoor. Het onderzoek door ultrageluid wordt in de geneeskunde ook wel echografie genoemd en is een van de zogenaamde beeldvormingsprocedures.
Definitie en werkwijze
Echografie is het meest bekend om ultrageluid onderzoeken tijdens de zwangerschap Echografie wordt echter ook voor veel andere aandoeningen gebruikt. Klik om te vergroten. Echografie wordt toegepast via echografiemachines die een geluidsemitterende transducer hebben. Vormen van bevestigingen aan deze apparaten verschillen afhankelijk van het toepassingsgebied: terwijl apparaten die op het oppervlak van het lichaam worden aangebracht, meestal platte bevestigingen hebben, bevestigingen die in het lichaam worden aangebracht (bijvoorbeeld in de rectum) zijn dienovereenkomstig ergonomisch gevormd. Als de geluidsgolven van het ultrasone geluid bijvoorbeeld inwerken op organisch weefsel of vloeistoffen, worden ze ofwel gereflecteerd, geabsorbeerd (opgenomen) of gaat het geluid door het overeenkomstige organische materiaal, afhankelijk van de aard van het weefsel. Vanwege het corresponderende resulterende geluid van verschillende sterktes dat een echografieapparaat terugslaat, is het mogelijk om deze gegevens in een afbeelding te reproduceren. Dit wordt meestal gedaan door verschillende grijstinten; weefsel dat het geluid sterker teruggeeft, wordt in het beeld sterker lichter weergegeven, terwijl de rest donkerder lijkt.
Aanvraag
Echografie wordt ook gebruikt om de diagnose te documenteren en te verstrekken, differentiële diagnose, en het verloop van bijna elke ziekte. Afgebeeld: echografie van het schoudergebied. Klik om te vergroten. In de geneeskunde wordt echografie op verschillende manieren gebruikt; het fungeert bijvoorbeeld als diagnostisch hulpmiddel, maar ook als middel voor weefselcoupes zoals biopsieën. Echografie kan in verschillende mate van effectiviteit worden gebruikt: hoewel het bijvoorbeeld zeer goede gegevens mogelijk maakt in weefsel dat goed doorbloed is, is echografie niet erg nuttig voor het afbeelden van weefsel dat is omgeven door bot of gassen bevat; zoals de hersenen, longen, of beenmerg In sommige gevallen worden organen pas met echografie herkenbaar als er sprake is van een vergroting van het orgel; de bestaande vergroting kan dus worden gediagnosticeerd. Het klassieke toepassingsgebied bevindt zich in de Grensverkeer van zwangerschappen - zogenaamde prenatale diagnostiek Op deze manier kunnen de ontwikkelingsstatus, de grootte en de overeenkomstig gezonde orgaanontwikkeling van het ongeboren kind worden waargenomen. Naast tweedimensionale beeldvorming zijn er ultrasone procedures die driedimensionale of zelfs vierdimensionale beelden produceren. Bovendien kan echografie worden gebruikt om foci te detecteren die verdacht zijn kanker Echografie wordt ook gebruikt in de gynaecologie en urologie om te bekijken interne organen zoals eierstokken or prostaat Echografie kan ook worden gebruikt om de breedte van te bepalen bloed schepen - bijvoorbeeld als ader problemen zijn aanwezig. Onderzoek van organen zoals de schildklier or hart- zijn ook mogelijk. In de context van vereiste biopsieën kan lichaamsweefsel worden verwijderd door middel van echografie; evenzo een steekproef van lichaamssappen kan uitgevoerd worden.
Bijwerkingen en gevaren
In tegenstelling tot andere beeldvormende procedures, zoals röntgenstralen, is het gebruik van echografie vrijwel onschadelijk voor zowel de patiënt als de arts. Bijwerkingen die bij een behandeling met echografie kunnen optreden, is de productie van warmte in het lichaam door het geluid dat erop inwerkt. Zo'n mogelijke lokale lichaamsopwarming, die een waarde van ongeveer 1.5 graden Celsius kan bereiken, is niet gevaarlijk volksgezondheidechter, en komt onder meer via de bloedbaan weer vrij. Desalniettemin wordt aanbevolen om een behandeling met echografie niet te lang te verlengen en preventief de bijbehorende richtwaarden in acht te nemen. Een andere mogelijke, maar zelden voorkomende bijwerking kan zijn dat gasophoping in het lichaam onder invloed van het geluid barst, wat de omliggende organen kan aantasten. Een dergelijk effect wordt bijvoorbeeld gezocht met echografie, die wordt gebruikt in niet-medische settings en met een reinigende werking.
