Diagnose
Indien de pijn aanhoudt en verbetert niet, een bezoek aan een arts wordt aanbevolen. De arts zal eerst de spieren en de cervicale wervelkolom onderzoeken op mobiliteit en functionaliteit. Psychosociale risicofactoren kunnen ook worden beoordeeld tijdens het interview, bijvoorbeeld professionele en gezinssituatie, blootstelling aan stress en depressieve stemming.
Bovendien, reeds bestaande aandoeningen die kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van de symptomen, zoals osteoporose, hernia in de cervicale wervelkolom, kwaadaardige ziekten, enz. Als er tijdens dit onderzoek dingen worden gevonden die een ernstige oorzaak suggereren, zal de arts voor verdere onderzoeken zorgen. Dit kan een Röntgenstraal, CT- of MRT-onderzoek van de cervicale wervelkolom, bijvoorbeeld. Op deze manier is het mogelijk om bijvoorbeeld verschoven schijven of botten te detecteren metastasen.
Frequentieverdeling
In totaal heeft ongeveer 15% van de bevolking last van klachten in het gebied van de cervicale wervelkolom. Bij 2/3 van alle mensen komen ze op een bepaald moment in hun leven voor. Over het algemeen worden vrouwen vaker getroffen dan mannen, vooral als ze een overwegend zittend beroep uitoefenen, bijvoorbeeld op kantoor. pijn ernstige oorzaken heeft, dwz als het wordt veroorzaakt door de onderliggende ziekte van de patiënt, is de frequentieverdeling gebaseerd op de frequentie van de overeenkomstige ziekte in de populatie.
Symptomen
De cervicale wervelkolom omvat wervels 1-7, wat overeenkomt met het gebied tussen het achterhoofdsbeen en de schouderbasis. Vaak zijn de pijn straalt uit in de achterkant van de hoofd, schouders en armen. Hoofdpijn en duizeligheid kunnen ook voorkomen.
Vaak kan een spanning van de spieren nabij de wervelkolom al worden waargenomen wanneer de nek wordt gepalpeerd (harde spanning in de spieren). Meestal kan pijn worden veroorzaakt door druk uit te oefenen op de verharde gebieden. Ook bepaalde bewegingen van de hoofd zijn alleen mogelijk onder pijn. Bijvoorbeeld de hoofd kan vaak niet veel worden gedraaid of gekanteld zonder dat het als pijnlijk wordt ervaren voor de patiënt.
Therapie
De therapie van nek pijn hangt af van de oorzaak. Als de oorzaak een ernstige ziekte is, is de eerste stap het behandelen van de ziekte, die vervolgens zal leiden tot een verbetering van de nek pijn. Als spierspanning en stress de oorzaak zijn, zijn er verschillende methoden die tot verbetering van de klachten kunnen leiden.
Versterkende oefeningen: In het algemeen heeft immobilisatie een negatief effect op de pijnsymptomen in de wervelkolom. In plaats daarvan moet, vooral in het geval van spieroorzaken, ervoor worden gezorgd dat de normale mobiliteit behouden of hersteld wordt. De houding moet worden gecorrigeerd en verbeterd.
Vooral mensen die een overwegend zittende activiteit uitoefenen, hebben hier baat bij. Louter immobilisatie moet worden vermeden, aangezien dit leidt tot een vermindering van de spiermassa, wat op zijn beurt de gevoeligheid voor pijn in de cervicale wervelkolom. Echter, begeleide krachtoefeningen die regelmatig worden uitgevoerd, bijvoorbeeld met een fysiotherapeut of met gekwalificeerd personeel van een geschiktheid faciliteit, kan pijn op de lange termijn verbeteren of zelfs voorkomen.
Warmte: warmte bevordert bloed bloedsomloop en kan helpen om gespannen spieren te ontspannen. Een warmwaterkruik of verwarming plaatsen gips op de gespannen Nekspieren kan daarom helpen de pijn sneller te laten verdwijnen. Elektrotherapie: Nieuwere methoden proberen pijn te verlichten door te stimuleren zenuwen.
Elektrische stromen kunnen bijvoorbeeld worden uitgezonden via elektroden die op de huid zijn gelijmd, wat leidt tot zenuwexcitatie. Deze kunnen dan ook de oorspronkelijke pijnprikkels niet meer doorgeven. In het geval van chronisch pijn in de cervicale wervelkolom die op geen enkele andere manier kan worden gecontroleerd, zenuwen in de wervel gewrichten kunnen ook specifiek worden gescleroseerd, op voorwaarde dat ze de oorzaak zijn van de symptomen.
Hierdoor kan de patiënt blijvende pijnvrij worden. Deze therapie vertegenwoordigt echter een van de laatste mogelijkheden die kunnen worden uitgeput. Trigger punt massage: Triggerpoints zijn verharde gebieden in het spierstelsel die pijn veroorzaken wanneer er druk wordt uitgeoefend.
Door middel van gericht massage van deze punten, bijvoorbeeld met behulp van speciaal ontworpen triggerrollen of triggerballen, kan de spanning worden losgelaten. Als gevolg hiervan verbetert de pijn in het nekgebied vaak snel. Alternatieve methoden: Vooral bij chronische pijnaandoeningen kunnen alternatieve geneeswijzen voor sommige patiënten verlichting bieden.
Dit bevat acupunctuur, bijvoorbeeld. In verschillende sessies worden op verschillende punten op het lichaam van de patiënt kleine naalden geplaatst. Volgens Traditioneel Chinees Medicijn (TCM), activeren deze naalden het zelfgenezende vermogen van het lichaam en verlichten ze spanning.
De Chinese geneeskunde maakt ook gebruik van verschillende mengsels van geneeskrachtige kruiden. Preparaten die qishe en nux vomica hebben bewezen potentieel effectief te zijn bij de behandeling van nek pijn. Ontspanning Technieken: Ook bij chronische pijn kan het nuttig zijn om de patiënt specifieke oefeningen te geven waardoor hij bewust kan ontspannen.
Yoga en autogene training kan dergelijke begeleiding bieden en onbewuste spanning voorkomen. Medicatietherapie: Ondersteunende therapie met medicatie kan nuttig zijn, omdat de patiënt zijn oorspronkelijke bewegingspatronen beter kan uitvoeren als hij pijnvrij is. Anders moet de patiënt vaak een verlichtende houding aannemen, waardoor de pijn nog erger kan worden.
De oorzaak van het nek pijn wordt niet geëlimineerd door pijnstillende medicatie te nemen. Alleen de symptomen worden verbeterd, maar dit kan een positief secundair effect hebben op het genezingsproces. De injectie van lokaal anesthetica in de Nekspieren is in dit opzicht effectief gebleken. De plaatselijke verdoving Lidocaïne wordt hiervoor vaak gebruikt.
De arts injecteert kleine hoeveelheden van het medicijn in de spieren op verschillende punten in het pijnlijke gebied. Dit kan spanning verlichten, pijn verlichten en een verlichtende houding voorkomen. Als alternatief kan pijnstillende medicatie in tabletvorm worden ingenomen.
Geschikt zijn bijvoorbeeld paracetamol, acetylsalicylzuur, ibuprofen or diclofenac. Voor sterkere pijn, zwak opioïden kan ook worden toegediend. Spierverslappende medicijnen, zo genoemd spierverslappers, kan ook op korte termijn bijdragen aan pijnstilling, maar kan vanwege het hoge risico op afhankelijkheid slechts korte tijd worden toegediend.
