Detrusor-sfincter dyssynergie is een neurogene aandoening in de interactie van de detrusor en sfincter, die beide betrokken zijn bij het legen van de blaas De externe sluitspier trekt reflexief samen met de detrusor en de blaas wordt onvoldoende geleegd. Behandelingsopties omvatten conservatieve en chirurgische procedures.
Wat is detrusor-sfincterdyssynergie?
Bij dyssynergie is de interactie van een functionele eenheid bestaande uit verschillende structuren verstoord. Detrusor-sfincter dyssynergia is een urineweginfectie blaas disfunctie waarbij de urethrale spier en de blaasspieren verstoord zijn in hun interactie. Preciezer gezegd, het fenomeen komt overeen met een gebrek aan coördinatie van de detrusor vesicae-spier van de blaas en de externe urethrale sluitspier sluitspier urethrae externus. De coördinatie van deze twee spieren speelt een cruciale rol in het proces van het ledigen van de blaas in termen van mictie. Sinds een coördinatie spierstoornis in dit opzicht is te wijten aan de innervatie en zenuwcontrole van de spierelementen, detrusor-sfincterdyssynergie is een van de neuromusculaire disfuncties van de urineblaas. Het is dus een neuromusculair veroorzaakte aandoening van het ledigen van de blaas. Detrusor-sfincter dyssynergie wordt vaak geassocieerd met zwakte van de bekkenbodem spieren, die wordt bevorderd door leeftijdsgebonden fysiologische veranderingen.
Oorzaken
De primaire oorzaak van dyssynergie van de detrusorsfincter is neuromusculair. Neuromusculaire disfunctie kan te wijten zijn aan verschillende primaire oorzaken. In plaats van ontspanning van de externe sluitspier treedt een reflex spastische samentrekking van de spier op tijdens mictie, die gelijktijdig optreedt met samentrekking van de detrusor. De uitstroom van urine is dus onvoldoende. Dit resulteert in resterende urinevorming, die opeenvolgend veroorzaakt urineretentie De coördinatie van de twee spieren wordt verstoord door neurogene aandoeningen die de centrale blaascontrole beïnvloeden. Dergelijke aandoeningen zijn meestal het gevolg van laesies in de centrale zenuwstelsel Deze laesies kunnen optreden in de context van een bovengeschikte ziekte, bijvoorbeeld als een symptoom van multiple sclerose Aan de andere kant kunnen ze ook het gevolg zijn van trauma, bloeding of tumoren en degeneratie. Wanneer het controlecentrum in de hersenen wordt niet beïnvloed door de laesies, thoracaal of cervicaal spinal cord laesies zijn meestal aanwezig.
Symptomen, klachten en tekenen
De klinische presentatie van patiënten met detrusorsfincterdyssenergie is vergelijkbaar met die van pollakisurie Dit is een mictiestoornis die zich manifesteert door een verhoogde frequentie van het legen van de blaas tot kleine hoeveelheden urine. De hoeveelheid urine wordt daardoor niet verhoogd. Alleen de mictiecycli nemen toe. Als complicatie van detrusor-sfincterdyssynergie kunnen verschillende bijkomende symptomen optreden, die voornamelijk het gevolg zijn van achterblijvende urine in de blaas. Deze resturine kan een optimale voedingsbodem zijn bacteriën en, als gevolg daarvan, het risico op terugkerende urineweginfecties aanzienlijk verhogen. Af en toe, tijdens het verloop van detrusor-sfincterdyssenergie, symptomen zoals vesicorenale reflux ook aanwezig, die op hun beurt oplopende infecties kunnen veroorzaken en in extreme gevallen kunnen leiden tot drukatrofie van het nierparenchym. In deze atrofie, de bindweefsel van de nieren wordt beetje bij beetje afgebroken. Daarom moet met name deze complicatie worden voorkomen door vroege behandeling.
Diagnose
Het eerste vermoeden van dyssynergie komt bij de arts na het nemen van een medische geschiedenis Om detrusor-sfincterdyssynergie te diagnosticeren en op te helderen, beschikt de arts over verschillende onderzoeksprocedures. Een van de belangrijkste onderzoeken in deze context is radiografische beeldvorming van het mictieproces met de administratie van een contrastmiddel. Gelijktijdig met de Röntgenstraal beeldvorming wordt een blaasdrukmeting uitgevoerd door middel van video-urodynamica. In de meeste gevallen is een geïsoleerde drukmeting binnen de urinebuis of blaas vindt ook plaats. Deze procedure komt meestal overeen met urethrocystotonometrie. Naast deze diagnostische hulpmiddelen zijn er echografische bevindingen beschikbaar voor de arts. Ultrageluid dient primair te worden gebruikt om de urineblaas te onderzoeken om de hoeveelheid resterende urine te bepalen en daarnaast om secundaire complicaties voor het urinewegsysteem op te sporen. De prognose wordt als relatief gunstig beschouwd zolang er geen complicaties zijn opgetreden.
Complicaties
Door detrusor-sfincterdyssynergie lijdt de getroffen persoon gewoonlijk aan ongemak bij het ledigen van de blaas. Dit ongemak heeft meestal een sterk negatief effect op de psyche van de patiënt, resulterend in tal van psychische klachten en Depressie In de meeste gevallen kan de patiënt slechts zeer kleine hoeveelheden uit de blaas evacueren en moet hij daarom vaker naar het toilet. Dit uit zich in een verminderde kwaliteit van leven. EEN Urineweginfectie kan ook optreden, wat wordt geassocieerd met ernstig pijn bij het plassen. Het weefsel op de nier wordt langzaam afgebroken, zodat het in het ergste geval kan leiden tot een volledig verlies van functie van de nier In de meeste gevallen is de behandeling oorzakelijk en afhankelijk van de onderliggende ziekte. Het is niet in alle gevallen mogelijk om detrusor-sfincterdyssynergie volledig te beperken. Vaak worden verschillende therapieën gebruikt om de blaas te stimuleren. In ernstige gevallen kan de patiënt afhankelijk zijn van een verblijfskatheter om het dagelijkse leven te kunnen blijven leiden. antibiotica worden gebruikt voor ontsteking en infectie. Complicaties treden meestal niet meer op bij de behandeling.
Wanneer moet je naar een dokter?
Detrusor-sfincter dyssynergie is wanneer een arts moet worden gezien als er ongemak is bij het legen van de blaas. In de meeste gevallen moet de blaas relatief vaak worden geleegd en wordt slechts een zeer kleine hoeveelheid urine geloosd. Veel van de getroffenen ontwikkelen ook psychische klachten of Depressie, zodat ook psychologische behandeling nodig kan zijn. Verder is behandeling door een arts ook aan te raden als a Urineweginfectie treedt op. Dit wordt meestal geassocieerd met ernstig pijn. anders nier klachten kunnen ook wijzen op dyssynergie van de detrusorsfincter en moeten worden onderzocht. Een vroege diagnose kan verdere verslechtering van nier zakdoek. Diagnose en behandeling van detrusor-sfincterdyssynergie kan meestal worden gedaan door een internist. Aangezien de behandeling de implementatie van verschillende therapieën kan vereisen, worden deze meestal uitgevoerd door specialisten. Mogelijke infecties worden behandeld met behulp van antibiotica.
Behandeling en therapie
Detrusor-sfincter dyssynergie wordt meestal causaal behandeld therapie nadert. In zo'n oorzakelijk therapie, de belangrijkste oorzaak van de voorwaarde moet worden geëlimineerd. Het doel van de behandeling komt dus overeen met een coördinatieve verbetering van de spierinteractie. Gerichte training van de bekkenbodem spieren kunnen bijvoorbeeld helpen bij deze verbetering van de coördinatie. In aanvulling op bekkenbodem training, wordt patiënten geadviseerd om de blaas zelf te stimuleren. Deze stimulatie komt meestal overeen met zachtjes tikken op het orgel. De zachte tikbewegingen moeten idealiter regelmatig worden uitgevoerd en kunnen de algehele blaasfunctie verbeteren. Als de spontane lediging van de blaas van de getroffen persoon buitengewoon ontoereikend is, staat zelfkatheterisatie ter discussie. Afhankelijk van het vermogen van de patiënt kunnen als alternatief permanente suprapubische katheters worden geplaatst. Als er geen verbetering is door conservatieve behandelingsroutes, een invasieve therapie optie kan worden besproken. Een chirurgische incisie in de zin van een sfincterotomie kan verlichting bieden. Verlamming van de uitwendige sluitspier door injectie van botulinumtoxine kan ook in individuele gevallen worden overwogen. De detrusorspier kan ook conservatief worden geremd door toediening anticholinergica Als er al urineweginfecties aanwezig zijn, worden deze infecties in acute gevallen behandeld door toediening antibiotica In de meeste gevallen komt therapie overeen met een combinatie van meerdere van de bovenstaande opties.
Vooruitzichten en prognose
Detrusor-sfincter dyssynergia leidt tot verschillende beperkingen in het leven van de patiënt als de voorwaarde wordt niet behandeld. Meestal houdt dit in dat de ziekte een zeer negatief effect heeft op het toiletbezoek van de getroffen persoon, waardoor deze vaker naar het toilet moet. Er komt slechts een kleine hoeveelheid urine naar buiten, zodat urineresidu in de blaas achterblijft. Om deze reden leidt detrusor-sluitspierdyssynergie, indien onbehandeld, vaak tot urineweginfecties en ook tot vesicorenale reflux, die verdere infecties kunnen veroorzaken. Detrusor-sfincter dyssynergia vernietigt na verloop van tijd ook nierweefsel, zodat in het ergste geval nierfalen kan optreden. In dit geval is de patiënt afhankelijk van dialyse of een donornier om overlijden te voorkomen. De behandeling van deze ziekte kan op verschillende manieren worden uitgevoerd en is afhankelijk van het stadium van de ziekte. In de meeste gevallen zijn de symptomen echter goed beperkt en wordt de kwaliteit van leven van de getroffen persoon weer verhoogd. Er treden geen bijzondere complicaties op. In sommige gevallen is de getroffen persoon afhankelijk van een katheter. In dit geval hebben vroege diagnose en behandeling een positief effect op het verdere verloop van de ziekte.
het voorkomen
Detrusor-sfincter dyssynergia in de context van neurologische aandoeningen zoals multiple sclerose is bijna niet te voorkomen. Aan leeftijd gerelateerde dyssenergie van de twee spieren kan, althans met mate, regelmatig worden tegengegaan training van de bekkenbodemspieren Profylactisch tikken op de blaas kan ook de blaasfunctie ondersteunen.
Nazorg
Bij detrusor-sluitspier dyssynergie, maatregelen van de nazorg zijn meestal ernstig beperkt. In dit geval is de getroffen persoon voornamelijk afhankelijk van een vroege behandeling om verdere complicaties en ongemak te voorkomen. Hoe eerder de ziekte wordt ontdekt, hoe beter het verloop van de ziekte. Als detrusor-sfincter dyssynergie niet wordt behandeld, verslechteren de symptomen gewoonlijk dramatisch, en in het ergste geval kan de patiënt zelfs overlijden. De behandeling van detrusor-sfincter-dyssynergie kan worden gedaan door een speciale training of door een chirurgische ingreep. In dit geval is de ernst van de voorwaarde bepaalt meestal de verdere behandeling. Sommige van de oefeningen van de therapieën kunnen ook door de getroffen persoon thuis worden uitgevoerd, wat de genezing van detrusor-sfincterdyssynergie kan versnellen. Bij het nemen van medicijnen moeten patiënten ervoor zorgen dat ze deze regelmatig innemen en ook de juiste dosering gebruiken om de symptomen permanent te beperken. Zelfgenezing kan niet optreden bij deze ziekte. Na een mogelijke ingreep is het raadzaam dat de getroffen persoon rust en voor zijn lichaam zorgt.
Dit is wat u zelf kunt doen
Kortom, het is allereerst belangrijk om je niet te schamen voor het gebrek aan urinecontrole. Dit kan de symptomen zelfs verergeren vanwege de psychologische druk. Er zijn veel hulpmiddelen die de urine kunnen opvangen zodat deze niet zichtbaar zichtbaar is. Deze omvatten, als er weinig urineverlies is, voeringen voor luiers of urinewegen condooms Gebrek aan urinecontrole heeft verschillende oorzaken, dus wetenschap en commercie hebben genoeg opties op de markt om de urine op te vangen. Dit laat buitenstaanders niets merken. Patiënten moeten er open over zijn, vooral als ze advies willen inwinnen. Het is een medisch probleem waar je je zeker niet voor hoeft te schamen. Daarnaast kan de bekkenbodem worden versterkt en getraind fysiotherapie Zo kunnen de blaasspieren worden gestimuleerd en verbeterd. Ook kan er op de blaas getikt worden zodat deze gestimuleerd wordt. Hier is het belangrijk dat een deskundige u de methode op de juiste manier laat zien. Regelmatige training is de hoeksteen voor verbetering. Bekkenbodemtraining levert geen honderd procent succes op na een eenmalige oefening, maar de spier gedraagt zich als elke andere spier in het lichaam die regelmatig gestimuleerd moet worden. Patiënten kunnen informatie uitwisselen in zelfhulpgroepen voor incontinentie Vooral online zijn er veel handige tips te vinden.
