Compartimentsyndroom is een toename van de druk in spierweefsel veroorzaakt door letsel of overmatig gebruik, wat kan leiden tot de dood van spieren en zenuwen Er wordt onderscheid gemaakt tussen de acute en chronische vormen. Acuut compartimentsyndroom is een levensbedreigende noodsituatie en moet zo snel mogelijk worden behandeld.
Wat is het compartimentsyndroom?
Compartimentsyndroom is de toename van de druk in een spiergroep. Het leidt tot verminderd bloed doorstroming en verminderde zenuwfunctie. Spieren zijn omgeven door een omhulsel van bindweefsel genaamd fascia. Dit verbindt verschillende spieren met dezelfde functie om een spiergroep te vormen die een compartiment of lodge wordt genoemd. De fascia ligt strak om de spieren en is niet erg rekbaar. Als een blauwe plek of er zich zwelling ontwikkelt in zo'n spiergroep, neemt de druk in het compartiment toe omdat de omringende fascia niet meegeeft. De toename van de druk vernauwt of knijpt zenuwen, weefsels en bloed schepen, waardoor schade of zelfs vernietiging als de voorwaarde vordert. Compartmentsyndroom komt het meest voor in de onderarm en lagere been Er wordt onderscheid gemaakt tussen acuut en chronisch compartimentsyndroom. De acute vorm moet altijd als een noodsituatie worden beschouwd en vereist onmiddellijke medische behandeling.
Oorzaken
Er zijn veel oorzaken van het compartimentsyndroom. Acuut compartimentsyndroom wordt meestal veroorzaakt door verwondingen, zoals gebroken bottenkneuzingen of kneuzingen. Dit veroorzaakt blauwe plekken of oedeem die de ruimte innemen (water retentie), kan de fascia niet bezwijken en neemt de druk in het compartiment toe. wonden die te strak zijn gehecht of een verband dat te strak is, kunnen ook het acute compartimentsyndroom veroorzaken. In tegenstelling tot het acute compartimentsyndroom, dat zich in zeer korte tijd ontwikkelt, ontwikkelt de chronische vorm zich over een langere periode. Het komt voor bij atleten, vooral bij langeafstandslopers of bodybuilders. Wanneer de spier overgetraind is, waardoor deze toeneemt volume in zeer korte tijd kan de fascia zich niet snel genoeg aanpassen. Dit soort voorwaarde wordt ook wel functioneel compartimentsyndroom genoemd.
Symptomen, klachten en tekenen
Compartimentsyndroom veroorzaakt meestal geen acute symptomen of ongemak. Afhankelijk van de oorzaak echter chronisch volksgezondheid er kunnen zich problemen voordoen. Bij acuut compartimentsyndroom zijn de primaire symptomen ernstig pijn, meestal geassocieerd met een gevoel van beklemming en zwelling in het getroffen gebied. Sensorische stoornissen en verlamming van de spieren treden ook op en de verlammingsverschijnselen kunnen chronisch worden als ze niet worden behandeld. Het acute compartimentsyndroom komt vaak voor op de onderste laag been en het dorsale gedeelte van de voet. De chronische vorm komt ook tot uiting in pijn en benauwdheid in het getroffen gebied. Het is typerend voor de ziekte dat de symptomen niet permanent optreden, maar vooral tijdens lichamelijke activiteit. In rust verdwijnen de symptomen snel. Bovendien kan het chronisch compartimentsyndroom leiden misvormingen, gewrichtsslijtage en andere symptomen. Als gevolg van de beperkte mobiliteit ontstaan vaak ook psychische klachten die een zelfstandige behandeling vereisen. Op de lange termijn kan het compartimentsyndroom dat wel leiden tot permanente spierschade. De kwaliteit van leven van de getroffenen is ernstig beperkt, vooral in de chronische vorm. Als het voorwaarde wordt behandeld, verdwijnen de symptomen meestal weer of kunnen ze in ieder geval zodanig worden verminderd dat de getroffen persoon een relatief symptoomvrij leven kan leiden.
Diagnose en verloop
De arts stelt de diagnose compartimentsyndroom op basis van de symptomen van de patiënt en medische geschiedenis De acute vorm veroorzaakt extreem pijn evenals zwelling, gevoelloosheid en tintelingen in het aangetaste lichaamsdeel. De bewegingsvrijheid is beperkt, en de huid is bleek en voelt koud Bij chronisch compartimentsyndroom is er ook duidelijk zichtbare zwelling in de aangetaste spiergroep. De symptomen treden echter alleen op onder spanning en verdwijnen zodra de patiënt in rust is. Door de spieren te palperen en de druk met een sonde te meten, kan de arts testen of het compartimentsyndroom aanwezig is. Gevoeligheidstesten van de huid onthult zowel sensorische stoornissen als het gebied waarin het compartimentsyndroom zich bevindt.Ultrageluid en Röntgenstraal onderzoeken worden gebruikt als verdere diagnostiek maatregelen. Ultrageluid kan worden gebruikt om weefselveranderingen te detecteren, en een röntgenstraal zal elk onderliggend bot onthullen breuk.
Complicaties
Compartmentsyndroom is een zeer ernstige verwonding die beslist door een arts moet worden behandeld. In de regel sterven daarbij bepaalde spieren of weefsels in het lichaam, zodat er aanzienlijke beperkingen kunnen zijn in het dagelijks leven en in beweging. De getroffenen hebben last van hevige spierpijn. Deze kunnen meestal het hele lichaam van de patiënt beïnvloeden. De pijn verspreidt zich meestal ook naar andere delen van het lichaam. Bovendien leidt pijn 's nachts vaak tot slaapproblemen en dus tot een algemene prikkelbaarheid vanwege het aanhoudende 피로 Spieren raken verlamd door het compartimentsyndroom, wat resulteert in spanning door het hele lichaam. Het is niet ongebruikelijk dat patiënten ook last hebben van het typische tintelende gevoel. De behandeling van het compartimentsyndroom is meestal causaal en symptomatisch. In acute noodsituaties kan chirurgische ingreep worden uitgevoerd. Er kan echter niet worden gegarandeerd dat er geen onomkeerbare gevolgschade zal optreden. Als het compartimentsyndroom al chronisch is, kunnen de symptomen worden verminderd door de belasting te verminderen. Dit leidt meestal niet tot verdere complicaties.
Wanneer moet je naar een dokter?
Chronisch compartimentsyndroom moet medisch worden gediagnosticeerd en behandeld. Iedereen die terugkerende ervaringen heeft spierpijn medische hulp inroepen die niet aan een specifieke oorzaak kunnen worden toegeschreven. Bewegingsbeperkingen, sensorische stoornissen en spierzwakte zijn andere tekenen die wijzen op een ernstige aandoening en die moeten worden behandeld. Acuut compartimentsyndroom vereist ook medische aandacht. Als de patiënt ernstige pijn of sensorische stoornissen voelt in een bepaald deel van het lichaam, moet hij of zij dezelfde dag de huisarts raadplegen. Niet-specifieke symptomen moeten ook worden onderzocht als ze meerdere dagen aanhouden. Daarom moet bij zwelling en verlammingsverschijnselen altijd medisch advies worden ingewonnen. Compartimentsyndroom treft vooral extreme atleten en mensen met een fysiek veeleisende baan. Degenen die tot de risicogroepen behoren, kunnen het beste onmiddellijk hun huisarts raadplegen als ze de bovengenoemde symptomen ervaren. Afhankelijk van het type en de ernst van de symptomen kan ook een sportarts, een orthopeed of een specialist in interne geneeskunde worden geraadpleegd. Kinderen kunnen het beste naar een kinderarts worden gebracht als ze iets ongewoons ervaren spierpijn.
Behandeling en therapie
Chronisch compartimentsyndroom is relatief onschadelijk; in de meeste gevallen is een vermindering van de inspanning hier voldoende om een regressie van de druk in de spieren te veroorzaken. Het aangetaste lichaamsdeel moet worden gepositioneerd hart- niveau en gekoeld. Sporttraining moet worden stopgezet. Zodra de druksituatie in de spier genormaliseerd is, kan men onder medisch toezicht weer gaan trainen met langzame belasting. Aan de andere kant moet het acute compartimentsyndroom zo snel mogelijk worden behandeld, anders kan weefsel afsterven en kan levensbedreigend meervoudig orgaanfalen het gevolg zijn. Als de drukverhoging werd veroorzaakt door een te strak verband, moet dit onmiddellijk worden verwijderd. Om de druk in het spiercompartiment te verminderen, wordt een chirurgische ingreep uitgevoerd die bekend staat als een fasciotomie. Hierbij wordt een incisie gemaakt in de huid en fascia in het getroffen gebied om de spieren te laten zwichten voor de druk en uit te zetten. Als spierweefsel al dood is, wordt dit verwijderd. Nadat de zwelling en druk zijn verdwenen, worden de fascia en de huid gehecht. Huidtransplantaties kunnen nodig zijn. Als zenuwen en spieren zijn beschadigd door het compartimentsyndroom, fysiotherapie training kan helpen na de wonden zijn genezen.
Vooruitzichten en prognose
Als de diagnose compartimentsyndroom onmiddellijk wordt gesteld, kan ook onmiddellijk met een professionele behandeling worden begonnen. In dit geval is de prognose redelijk goed. Compartiment-syndroom is vaak het gevolg van diep ader trombose in de benen, oedeem in de benen, of a breuk van de lagere been Alleen een snelle behandeling zorgt ervoor dat de weefseldruk en de daarmee gepaard gaande verstoring van de bloedsomloop volledig worden verlicht. In dit geval is blijvende schade niet te vrezen. De beweeglijkheid van de extremiteiten wordt niet blijvend verminderd, maar als het compartimentsyndroom langere tijd onbehandeld blijft, kan dit tot een slechtere prognose leiden. Een aanhoudende verstoring van de bloedsomloop in het spierstelsel leidt vervolgens tot de dood van het omliggende spierweefsel. Als gevolg hiervan vormen zich necrosen als gevolg van afstervend weefsel. De littekens in de aangetaste spieren leiden tot meer of minder ernstig functionele stoornissen In het ergste geval kan onbehandeld compartimentsyndroom leiden tot gewrichtsstijfheid. Indien onbehandeld, kan het compartimentsyndroom ook tot verlamming leiden. Ook hier zijn de kansen op verbetering vrij klein. Het is waar dat patiënten met deze symptomatologie een fysiotherapeutische behandeling kunnen krijgen. Dit kan echter slechts in beperkte mate de mobiliteit in de beschadigde gebieden herstellen. Daarom kan er alleen een goede prognose zijn bij het compartimentsyndroom als de compressiegerelateerde circulatiestoornis wordt herkend en onmiddellijk wordt behandeld.
het voorkomen
Men kan het acuut compartimentsyndroom voorkomen door circulatiestoornissen en drukverhoging te voorkomen. Bij verwondingen aan de ledematen kan verhoging de afvoer van bloed en ontstekingsvloeistoffen. Een drain, een chirurgisch geplaatste buis waardoor bloed en wondvocht kunnen wegvloeien, is ook nuttig. Te strak verband moet worden losgemaakt. Chronisch compartimentsyndroom kan worden voorkomen door goed te oefenen.
Nazorg
In de meeste gevallen blijkt de nazorg voor het compartimentsyndroom relatief moeilijk te zijn, dus de eerste prioriteit van deze aandoening is om snel een arts te raadplegen om verder letsel aan de spieren en dus verdere complicaties te voorkomen. Zelfgenezing kan niet plaatsvinden. Als de symptomen optreden, moet een spoedarts worden geraadpleegd of moet onmiddellijk een ziekenhuis worden bezocht. Over het algemeen mag het getroffen gebied niet langer worden belast, zodat de spieren kunnen herstellen. Bedrust moet in acht worden genomen en getroffen personen mogen geen zware, stressvolle of fysieke activiteiten ondernemen. De site moet worden geïmmobiliseerd, zodat deze niet langer wordt verplaatst. Patiënten kunnen afhankelijk zijn van fysiotherapie of fysiotherapie maatregelen vanwege het compartimentsyndroom. In dit geval kunnen veel van de oefeningen ook bij de patiënt thuis worden uitgevoerd, wat het genezingsproces verder kan versnellen. Slechts in enkele gevallen zijn chirurgische ingrepen nodig. Het compartimentsyndroom is in de regel weer relatief goed te behandelen en speciale nazorg is dan niet meer nodig. De ziekte vermindert ook de levensverwachting van de getroffen persoon niet. Sommige patiënten zijn vanwege de ziekte in hun dagelijks leven afhankelijk van de hulp en steun van vrienden of hun eigen familie.
Dit is wat u zelf kunt doen
Of het nu zelfhulp is maatregelen nuttig zijn voor een huidig compartimentsyndroom hangt voornamelijk af van het type en de ernst van de ziekte. Als de aandoening een acuut compartimentsyndroom is, is er meestal weinig dat getroffen personen zelf kunnen doen om de symptomen te verlichten. In dit geval is een chirurgische ingreep vaak onvermijdelijk. Bij het chronisch-functioneel compartimentsyndroom is de situatie anders: hier moet de patiënt het betreffende lichaamsgebied rustig aan doen en afkoelen. Koelen bevordert decongestie. Tegelijkertijd is het echter aan te raden om te promoten circulatie - bijvoorbeeld door de benen op te tillen. In overleg met de behandelende arts, matige lichaamsbeweging in het aërobe bereik, dat wil zeggen op een laag pitje hart- tarief - is mogelijk en zelfs gunstig voor genezing, omdat lichaamsbeweging de bindweefsel met een optimale toevoer van voedingsstoffen. De patiënt moet de belasting van het lichaam echter zo laag mogelijk houden, omdat: hart- tariefstijgingen, zoals het geval is bij training in het anaërobe bereik, melk geven (melkzuur) is gevormd. Melkzuur leidt op zijn beurt tot snellere spieren 피로 en kan het genezingsproces aanzienlijk vertragen. De behandelend arts beslist altijd in elk individueel geval of sportbeoefening gepast is en zo ja, in welke mate.
