Engels: Pelvis Medical: Pelvis
Anatomie
Het bekken is het deel van het lichaam boven de benen en onder de buik. Bij de mens wordt anatomisch onderscheid gemaakt tussen een groot (bekken major) en een klein bekken (bekken minor). Het bekken bevat de blaas, rectum en geslachtsorganen; bij vrouwen, de baarmoeder, vagina en eileiders; bij mannen, de prostaat.
Tegelijkertijd wordt de term "bekken" ook gebruikt voor de botten in dit deel van het lichaam, dat bestaat uit de twee heupbeenderen (Ossa coxae) en samen met de heiligbeen (Os sacrum) vormt de zogenaamde bekkengordel of bekkenring. De bekkenring, als onderdeel van het menselijk skelet, verbindt de wervelkolom met de onderste ledematen via het sacro-iliacale gewricht (sacro-iliacaal gewricht) en het heup gewricht. Door zijn stabiliteit geeft het bekken de persoon een veilige stand en een rechtopstaande houding.
Heupbeen
Anatomisch gezien bevinden het rechter en linker heupbeen zich in het bekken, die elk uit drie delen bestaan, het darmbeen (Os ilium), het schaambeen (Os pubis) en de zitbeen (Os ischii). Deze drie botten worden afzonderlijk gemaakt tijdens jeugd ontwikkeling zodat het bekken symmetrisch met het lichaam kan groeien en met elkaar kan versmelten rond de leeftijd van 15 jaar in het gebied van het acetabulum om het nu uniforme heupbot te vormen. Het acetabulum vormt de heup gewricht met de hoofd van het dijbeen.
Omdat dit gewricht zijn hele leven aan zware belasting wordt blootgesteld en door de jaren heen verslijt, ervaren ouderen daar vaak klachten. Het sacro-iliacale gewricht verbindt de heup botten met de heiligbeen. Dit gewricht is erg krap en kan nauwelijks bewegen, maar speelt een belangrijke rol bij de ophanging van de wervelkolom.
Door een verkeerde houding of verwondingen kunnen de gewrichtsoppervlakken in het sacro-iliacale gewricht tegen elkaar verschuiven, wat ernstige gevolgen kan hebben pijn (zogenaamde ISG-syndroom). Aan de voorkant van het benige bekken verbinden de heupbeenderen zich via een kraakbeenverbinding, de symphysis pubica (symphysis pubica). Deze verbinding speelt een belangrijke rol tijdens zwangerschap.
Door de invloed van hormonen, de symphysis pubica wordt zachter en flexibeler, zodat de hoofd van het kind past bij de geboorte beter door het bekken. Het vrouwelijke en mannelijke benige bekken verschillen in hun structuur. Bij vrouwen steken de twee bekkenbladen uit, terwijl het mannelijke bekken hoog, smal en smal is. Het vrouwelijke bekken entree is groter en rond ovaal, terwijl het mannelijke bekken meer is hart--vormig. Ook de bekkenuitlaat is breder in het vrouwelijk bekken.
Symfyse
De term symphysis heeft twee betekenissen in de geneeskunde. Op zichzelf verwijst de term symphysis naar de verbinding van botten via vezelig kraakbeen. De symphysis valt dus onder de categorie 'nep gewrichten“, Want in echte gewrichten is er een botspleet tussen de botten en geen kraakbeenachtige verbinding.
Nep gewrichten zijn op hun beurt verdeeld in synchondrosen en symphyses. Synchondrosen bevatten hyaline kraakbeen, symphyses bevatten fibreus kraakbeen. In het lichaam zijn symphyses te vinden in:
- De symphysis pubica (symphysis pubica genoemd)
- Tussenwervel
- In de onderkaak en
- Borstbeen
Daar spelen de veranderingen van de symphysis pubica een belangrijke rol in zwangerschap, wordt de symphysis pubica door artsen ook vaak aangeduid als symphysis in plaats van symphysis pubica.
Dit is de reden waarom het woord "symphysis" in het dagelijkse medische leven eerder verwijst naar de symphysis pubica dan naar het botgewricht. De bekkensymphysis bevindt zich tussen rechts en links bekkenbeenderen. Het feit dat dit gebied niet goed versteend is, speelt bij de geboorte een zeer belangrijke rol.
Dit komt doordat de fibrokraakbeenverbinding het bekken enigszins laat uitzetten. Vanwege de hormonale veranderingen tijdens zwangerschapverandert de vezelverbinding en wordt daardoor flexibeler. Het bekken kan daardoor verwijden en zo een groter geboortekanaal creëren.
De stretching van het bekken kan ook pijnlijk zijn vóór de geboorte. Als het stretching te sterk is, kan de symphysis loskomen, wat ook ernstig kan zijn pijn. De symphysis kan ook bij de geboorte scheuren, die na de geboorte moet worden behandeld met spiertraining en een zogenaamde trochanter-gordel. De bekkensymphysis vormt ook het uitgangspunt voor de rechte buikspier, de zogenaamde musculus rectus abdominis. Het beweegt van de ribben, meer bepaald van de vijfde tot de zevende rib tot aan de schaambeen en staat bekend als het 'wasbord' maag”Wanneer getraind.
