Athetosis is de naam die wordt gegeven aan een bewegingsstoornis. Het is een van de hyperkinesieën.
Wat is athetose?
Medische professionals beschouwen athetose als een vorm van bewegingsstoornis. Het behoort tot de groep van extrapiramidale hyperkinesieën. In dit geval lijden getroffen personen aan langzame en ongecontroleerde bewegingen van hun ledematen die schroefachtig zijn. Vooral de handen zijn aangetast. De meeste patiënten ontwikkelen ook chorea. Dit is een onrustige beweging die gepaard gaat met onvrijwillige, snelle spieren contracties In de geneeskunde wordt dit proces chorea-athetose genoemd. Athetosis wordt het vaakst gezien bij kinderen. Een typisch kenmerk van de bewegingsstoornis zijn bizarre afwijkingen die elkaar afwisselen. Bovendien onnatuurlijke overbelasting van de gewrichten treedt op. Athetose kan slechts aan één kant van het lichaam voorkomen, wat hemiathetose wordt genoemd, of aan beide helften van het lichaam (athetose dubbel). Athetosis wordt door sommige professionals beschouwd als simpelweg distale dystonie of langzame chorea. In de meeste gevallen gaat de bewegingsstoornis gepaard met andere neurologische symptomen.
Oorzaken
Athetosis, inclusief chorea, wordt veroorzaakt door schade aan de basale ganglia pallidum en striatum. Basale ganglia zijn kernen uit de grijze massa van de hersenen Ze bevinden zich onder de hersenschors. Hun belangrijkste functie is om de motorische functie te regelen. Het striatum (gestreept lichaam) bestaat uit zowel de nucleus caudatus als de buitenste lenticulaire kern (putamen). Hersenen schade die resulteert in athetose treedt vroeg op jeugd Een veel voorkomende oorzaak is bilirubine encefalopathie (kernicterus). In dit geval treedt aanzienlijke schade op in de centrale zenuwstelsel van baby's als gevolg van een bovengemiddelde toename van bilirubine, dat is een afbraaksubstantie van het rood bloed pigment. Weer een vroege jeugd trigger is de ziekte van Little. Deze ernstige schade aan de hersenen komt voor of tijdens de geboorte. Mogelijke oorzaken zijn onder meer complicaties tijdens zwangerschapinfecties waarbij de hersenen betrokken zijn, vasculaire occlusies in het hersengebied, of een gebrek daaraan zuurstof Athetose kan echter ook bij volwassenen voorkomen. In de meeste gevallen is dit hemiathetose. Het wordt veroorzaakt door een lenticulair infarct, een speciale vorm van beroerte Dit gebeurt als gevolg van spontane vermindering bloed stroom naar het pallidum en putamen.
Symptomen, klachten en tekenen
Het belangrijkste kenmerk van athetose vormt een verstoring in tonic coördinatie Dit leidt tot hyperkinetische bewegingen. De patiënt voert ongecontroleerde, langzame en schroefbewegingen uit met zijn of haar handen, armen, benen en romp. De bewegingen van het lichaam gebeuren onvrijwillig. In aanvulling op, spiertrekkingen treedt op. Aandacht en mentale opwinding versterken de rusteloosheid van het bewegen nog meer. Daarentegen zijn rusteloze bewegingen meestal afwezig tijdens de slaap. De bewegingen hebben vaak een schroefvorm en komen willekeurig voor. Handen, nek en gezicht zijn sterk aangetast. Typische symptomen zijn spreiding van de vingers, grimassen en vervorming van de mond evenals overmatige uitrekking van de handen, die bizar lijken. Andere opvallende kenmerken zijn onder meer een verkrampte houding van de nek, draaiende bewegingen met de hoofd, en verhoogde speekselvloed. De patiënt loopt struikelend en doorschietend. Niet zelden is er een combinatie van athetose en spasticiteit. In bepaalde gewrichtenis er een risico op ontwrichting (luxatie) door de hypermobiliteit.
Diagnose en verloop
Als bij een kind athetose wordt vermoed vanwege motorische afwijkingen of bizarre handafwijkingen, moet een arts worden geraadpleegd. Hetzelfde geldt voor volwassenen die bij zichzelf ongebruikelijke bewegingsstoornissen opmerken. De eerste stap bij de diagnose is om die van de patiënt te herzien medische geschiedenis Dit houdt in dat de ouders van het kind worden gevraagd naar de symptomen en mogelijke eerdere ziekten. De arts voert dan een fysiek onderzoek Hij gebruikt ook beeldvormende methoden om mogelijke hersenschade op te sporen die verantwoordelijk zou kunnen zijn voor de bewegingsstoornis. Afhankelijk van de oorzaak van de athetose zijn verder onderzoek denkbaar. Thetose leidt vaak tot communicatieve misverstanden bij kinderen in het verdere verloop, die worden veroorzaakt door spraakstoornissen evenals onvrijwillige gebaren en gezichtsuitdrukkingen. Hierdoor zijn emotionele stoornissen van het kind denkbaar. Bovendien wordt de sensorimotorische ontwikkeling vertraagd, waardoor getroffen personen te laat lopen of alleen met hulpmiddelen.
Complicaties
Athetosis heeft een zeer negatief effect op het dagelijks leven van de patiënt en kan zijn of haar leven relatief ernstig beperken. Hier treden zeer snelle en ongecontroleerde bewegingen op, die de patiënt zelf niet kan beheersen. Dit kan leiden tot ernstige problemen, vooral bij kinderen, die worden gepest of geplaagd vanwege de athetose. In dit geval, Depressie en andere psychologische beperkingen treden op. Door de athetose is het dagelijkse leven van de getroffen persoon beperkt, veel activiteiten kunnen niet worden uitgevoerd. Vaak is er naast bewegingen ook ongecontroleerde speekselvloed en bizarre bewegingen of hyperextensie van de ledematen. Athetosis kan ertoe leiden dat de patiënt zijn of haar onvrijwillig ontwricht gewrichten of ledematen. Directe behandeling is niet mogelijk bij athetose, dus er zijn in dit geval geen verdere complicaties. Het is echter mogelijk om de bizarre bewegingen te beperken en ook om de ademhaling van de getroffen persoon. Door bepaalde therapieën kunnen ook sociale problemen worden behandeld, zodat hier op oudere leeftijd geen sprake is van ongemak of problemen. Athetose heeft echter geen negatief effect op de levensverwachting. Vooral kinderen met athetose hebben echter een speciale behandeling nodig om te voorkomen dat ze sociaal uitgesloten worden.
Wanneer moet je naar een dokter?
In elk geval van athetose moet een arts worden geraadpleegd. Er is geen zelfgenezing bij deze ziekte en de getroffen personen zijn in elk geval in dit geval afhankelijk van medische behandeling. Zonder behandeling, hyperextensie of ontwrichting van de gewrichten kan ook voorkomen. Meestal onvrijwillige bewegingen en spiertrekkingen van de spieren of gewrichten vertegenwoordigen klachten van athetose en moeten worden onderzocht. Krampen en pijn kan ook voorkomen in de getroffen regio's. Het is niet ongebruikelijk dat mensen met athetose ook last hebben van aandachts- en concentratie en bijvoorbeeld geen lessen kunnen volgen. Evenzo moet een arts worden geraadpleegd in geval van hyperextensie van de handen of benen. Verhoogde speekselvloed is ook een symptoom van athetose en moet door een medische professional worden onderzocht. Het is niet ongebruikelijk dat getroffenen ook last hebben van verschillende spastische aandoeningen en dus aanzienlijke beperkingen in hun leven. Voor diagnostiek kan in eerste instantie de huisarts geraadpleegd worden. Verdere behandeling van de individuele klachten wordt dan uitgevoerd door een geschikte specialist.
Behandeling en therapie
Er zijn beperkte opties beschikbaar voor de behandeling van athetose. Het primaire doel van therapie is het veranderen van posturale controle door onwillekeurige bewegingen op een vrijwillige manier te beheersen. Tegelijkertijd is het belangrijk om die van de patiënt te verbeteren ademhaling en ondersteunende communicatie. Het is ook belangrijk om de voortbeweging te bevorderen, waarbij AIDS kan ook worden gebruikt, en om voedselopname te vergemakkelijken. Bovendien moeten sensorimotorische en emotioneel-sociale gevolgen worden voorkomen. Fysiotherapeutische oefeningen worden beschouwd als de beste methode om de bewegingsstoornis te bestrijden. Dit omvat voornamelijk de zogenaamde Bobath-methode. De Bobath-concept werd in 1943 ontwikkeld door de Duitse fysiotherapeut Berta Bobath (1907-1991) en haar echtgenoot, een neuroloog, specifiek voor kinderen en volwassenen met neurologische aandoeningen. De methode omvat speciale oefeningen die zijn ontworpen om natuurlijke houdingen en bewegingen aan te leren. Sommige patiënten krijgen ook medicijnen therapie. Voorbereidingen zoals clonazepam, haloperidol en Tiapride worden beheerd. Op deze manier moet een positieve invloed op athetose worden bereikt.
Vooruitzichten en prognose
De prognose voor athetose is niet erg optimistisch. Herstel van symptomen treedt niet op bij de ziekte. De hersenschade is volgens de huidige wetenschappelijke kennis niet te genezen. Op sommige gebieden is verlichting van de symptomen echter mogelijk en wordt met succes toegepast. De mate van verbetering is individueel en hangt af van de ernst van de ziekte. Het behandelplan omvat meestal fysiotherapie, voedingsadvies en psychotherapie Het versterken van het spierstelsel en het trainen van de bewegingssequenties helpt om een beter gevoel van welzijn in het dagelijks leven te ervaren. Een toename van de kwaliteit van leven kan ook worden waargenomen bij de patiënt met een gezond en optimaal in balans dieet Het is afgestemd op de behoeften van het lichaam en dus op die van zowel het spierstelsel als het immuunsysteem Emotionele en mentale problemen worden aangepakt door een therapeut. Aangezien de levensduur met athetose wordt bekort, is sociale uitsluiting aanstaande en Depressie vaak ontwikkelt, helpt therapeutische ondersteuning om met de omstandigheden in het dagelijks leven om te gaan en deze te verwerken. Bovendien is een herstructurering van de thuissituatie nuttig om het welzijn te versterken. Gerichte oefeningen en AIDS die de leren van natuurlijke houdingen en bewegingssequenties helpen de patiënt het hoofd te bieden aan het dagelijks leven. Bovendien biedt medicamenteuze behandeling verlichting van sommige symptomen.
het voorkomen
Maatregelen die dienen om athetose te voorkomen, zijn niet bekend. Dit maakt het des te belangrijker om te beginnen therapie snel zodra de eerste tekenen van de bewegingsstoornis verschijnen.
Follow-up
Athetosis vereist langdurige therapie, die meestal wordt gevolgd door jarenlange nazorg. Oorzakelijke behandeling is in veel gevallen niet mogelijk omdat de schade aan de hersenstammen permanent is. Nazorg richt zich op regelmatige voortgangscontrole, waarbij de leidinggevende neuroloog of orthopeed verschillende verricht ultrageluid onderzoeken en hersenscans. Hierdoor kan de volksgezondheid status nauwkeurig te bepalen en behandeling te optimaliseren. Nazorg omvat ook uitgebreide fysiotherapie Deze behandeling moet vaak jarenlang worden voortgezet, afhankelijk van of de athetose zich blijft ontwikkelen en welke delen van de hersenen worden aangetast naarmate de ziekte voortschrijdt. Nazorg omvat ook patiëntconsultaties. Afhankelijk van de ernst van de ziekte kunnen deze elke vier tot acht weken of halfjaarlijks plaatsvinden. Als het beloop van de ziekte ernstig is, zal de arts de gesprekken met de patiënt gebruiken om mogelijke oorzaken voor de progressief verslechterende symptomen te vinden. Omdat athetose zeer verschillende effecten kan hebben, hangt de follow-up altijd af van het individu van de patiënt volksgezondheid toestand. Kortom, hersenscans, patiëntinterviews, bot- en gewrichtsonderzoeken en fysiotherapie maatregelen worden uitgevoerd. Bovendien moet de medicatie worden herzien en indien nodig aangepast om een optimale genezing van athetose te garanderen.
Wat u zelf kunt doen
Omdat athetose niet kan worden genezen, worden de getroffenen gedwongen om in het reine te komen met de voorwaarde Hoe eerder dit gebeurt, hoe beter hiermee kan worden omgegaan. Zelfhulpgroepen zijn hierbij behulpzaam gebleken, waarin patiënten hun ervaringen en alledaagse tips uitwisselen. Bovendien bieden speciale fysiotherapeutische oefeningen verlichting. Deze houden banden, spieren en gewrichten soepel. Ze verbeteren ook de houding en ademhaling Sommige van de ondersteunde bewegingspatronen kunnen ook thuis worden uitgevoerd. Bijzonder geschikt is de zogenaamde Bobath-methode, die zich richt op bijzondere bewegingsoefeningen waarbij op natuurlijke wijze houdings- en bewegingspatronen opnieuw worden aangeleerd. Een evenwichtige en zo mogelijk ontspannen levensstijl - qua dieet en dagelijkse routine - is ook aangegeven. Omdat bewegingen moeilijk uit te voeren zijn, moet de woonsituatie hierop worden aangepast (trefwoord trappen). Ieder AIDS kan ook aangevraagd worden bij de volksgezondheid verzekeringsbedrijf. Het is in ieder geval de moeite waard om daar naar te vragen. Contact met andere getroffen personen, maar ook met het aanmoedigen van mensen uit de normale omgeving, helpt tegen opkomende depressies. Een grote fout zou de terugtrekking uit het leven en het zelfgekozen isolement zijn. Dit zou er alleen voor zorgen dat de getroffenen zich uitsluitend op hun ziekte zouden concentreren en weinig plezier in het leven zouden hebben.