Bobath-concept

Het Bobath-concept (synoniem: Neurodevelopmental Treatment - NDT) is een concept dat wordt gebruikt in fysiotherapie evenals in beroeps- en spraak therapie voor de behandeling van patiënten met een cerebrale bewegingsstoornis (CP) ongeacht de leeftijd. De ontwikkeling van het concept is gebaseerd op de ervaring van de gymnastiekleraar Dr. hc Berta Bobath (1907-1991). Dat merkte ze spasticiteit (krampachtig verhoogde spanning van de skeletspieren, veroorzaakt door beschadiging van de zenuwstelsel) kunnen worden beïnvloed door gerichte training. Haar persoonlijke belangrijkste ervaring bij het vaststellen van deze theorie was de behandeling van een ernstig spastische patiënt. Destijds was de leer in Europa dat spasticiteit kon niet worden beïnvloed en daarom was alleen een versterking van de “gezonde” kant nodig. Deze versterking moet hemiplegie (hemiplegie - volledige verlamming van één kant van het lichaam) compenseren. Met haar ervaring als gymnastiekleraar kon ze specifiek presteren ontspanning en spierversterkende oefeningen en ontdekte dat niet alleen de tonus (spierspanning) van de patiënt kon worden verminderd, maar dat het voor de patiënt mogelijk was om zijn eigen bewegingen te starten. Samen met haar man Karel (1906-1991) onderzochten ze de achtergronden van het succes van de therapie.

Indicaties (toepassingsgebieden)

  • Apoplectische insult (synoniemen: beroerte, apoplexie, herseninfarct, cerebrovasculair accident) - het is een plotselinge ziekte van de hersenen die wordt gekenmerkt door het optreden van ofwel intracraniële bloeding (hersenbloeding), ischemie (verminderde bloedstroom) van een hersenvat of andere aanval triggers
  • Craniocerebraal trauma (TBI) - algemeen term voor zowel gesloten als open schedel verwondingen met perforatie (opening) van de dura mater (hard en extern hersenvliezen) resulterend in schade aan de hersenen​ De ernst van een traumatisch hersenletsel (TBI) wordt gecodeerd met Romeinse cijfers (TBI I, TBI II, TBI III).
  • Hypoxisch hersenen letsel - ernstige verslechtering van de hersenprestaties als gevolg van zuurstof tekort. Als gevolg van de tekortkoming is er de dood van hersenen cellen, die volgens huidig ​​onderzoek als niet-regeneratief worden gedefinieerd. De hersenschade kan bijvoorbeeld ontstaan ​​door het optreden van een hart- aanval of een verdrinking ongeval.
  • Hersentumors - bijv. Astrocytomen, oligodendrogliomen, meningeomen.
  • Genetische veranderingen van het zenuwstelsel
  • Ontwikkelingsstoornissen en vertragingen

Contra-indicaties

  • Ernstige hartziekte
  • Kwaadaardige (kwaadaardige) tumoren met metastasen (dochtertumoren)
  • Fever

De procedure

Het concept is, naast de belangrijke ontdekking van tonusinvloed, gebaseerd op de overweging van het menselijk lichaam als geheel van lichaam en geest. Verder werd vastgesteld door Karel Bobath en later empirisch bewezen door onderzoekers dat door de plasticiteit (hervormingsvermogen) van het menselijk brein een herverdeling en herstructurering van processen die voorheen plaatsvonden in niet-functionerende hersengebieden kan worden overgenomen door gezonde hersengebieden. Bovendien werd in het Bobath-denkmodel aangenomen dat zintuiglijke prikkels (zintuiglijke waarnemingen) willekeurige bewegingen kunnen veroorzaken. Volgens dit patroon zijn de ontwikkelde behandelingstechnieken bedoeld om remming (remming), stimulatie (stimulatie) en facilitering te veroorzaken (waardoor de interactie van zenuwen en spieren) van een beweging bij patiënten. Niet alleen remming, maar ook stimulatie dient om de toon te beïnvloeden. Faciliteren is daarentegen bedoeld om positionering, evenwicht en reacties ondersteunen die dichter bij normaal liggen. Van de Bobath-Therapeuten Deutschlands e. V. de gedeeltelijk reeds genoemde principes werden opgesteld:

  • De veranderlijkheid (openheid van het concept).
  • Holism
  • Doelgerichtheid van de therapie (individuele onafhankelijkheid en autonomie).
  • Neurologische basis (alleen wetenschappelijk bewezen procedures mogen worden toegevoegd aan de lijst met oefeningen in therapie).
  • Ontwikkelingsmotoriek (het betrekken van de leeftijd van de patiënt bij de selectie van therapeutische benaderingen).
  • De verbondenheid van het dagelijkse leven
  • Individuele aanpak (alleen een programma op maat van de patiënt leidt tot het bereiken van het therapeutische doel).
  • Werk gerelateerd aan de therapie en zorg voor familieleden.

De aard van de reactie van de patiënt op passieve beweging door de therapeut wordt overwogen om de effectiviteit van de therapie te evalueren. In tegenstelling tot veel andere therapeutische benaderingen, is er in het Bobath-concept geen lijst van gedefinieerde oefeningen, zodat de verdere ontwikkeling van de maatregelen altijd wordt voortgezet. Van bijzonder therapeutisch belang is het Bobath-concept voor patiënten met hersenverlamming (een ziekte waarvan de oorsprong vaak een vroege jeugd hersenbeschadiging en is merkbaar door verstoringen in het vrijwillige coördinatie van beweging als gevolg van een invloed op het zenuwstelsel en het spierstelsel), dat tegenwoordig wordt beschouwd als het meest succesvolle concept voor de behandeling en verzorging van deze patiënten. Het Bobath-concept wordt beschouwd als het meest succesvolle patroon in de zorg en therapie van patiënten met cerebrale bewegingsstoornissen. De volgende aspecten moeten worden benadrukt als voordelen voor de patiënt:

  • Verbetering van de interactie tussen gezonde en verlamde zijde.
  • Herleren van verloren bewegingen en vaardigheden.
  • Remming (remming) van spasticiteit en correctie van abnormale bewegings- en houdingspatronen.
  • Preventie (preventie en preventie) van pijn.
  • Flexibiliteit vergroten en de oude onafhankelijkheid terugwinnen.

Mogelijke complicaties

  • Geen