Verloop van de ziekte
De loop van paratyfus koorts is meestal vrij mild. In tegenstelling tot de vaak ernstigere tyfus koorts, de symptomen van paratyfus koorts is vaak slechts mild. De koorts is meestal niet hoger dan 39 ° C.
De spijsverteringskanaal wordt vooral beïnvloed, wat zich manifesteert in diarree, misselijkheid en braken Afgezien hiervan treden echter zelden andere symptomen op. De ziekte duurt meestal niet langer dan 10 dagen en geneest meestal zonder late effecten.
Therapie
Sinds paratyfus ziekte wordt veroorzaakt door bacteriën, de therapie bestaat voornamelijk uit het toedienen van antibiotica Hierdoor kunnen de salmonella's effectief worden bestreden. Het antibioticum dat de voorkeur heeft, is ciprofloxacine.
In geval van intolerantie kan als alternatief het antibioticum Ofloxacine worden gegeven. In de regel moet de medicatie 10 tot 14 dagen worden ingenomen, afhankelijk van de ernst van de symptomen. Af en toe komt het voor dat een antibioticum niet voldoende werkt.
De reden hiervoor kan bijvoorbeeld de resistentie van de ziekteverwekkers tegen het medicijn zijn. Om de aanwezigheid van dergelijke resistentie uit te sluiten, moet vooraf een test worden uitgevoerd om dit vast te stellen. Als er resistentie is tegen ciprofloxacine of ofloxacine, kan als alternatief het antibioticum Ceftriaxon worden gegeven.
Bovendien, afhankelijk van de lichaamstemperatuur, mogelijk antipyretica zoals paracetamol zou gegeven moeten worden. De salmonella's die paratyfus veroorzaken, leven in de lichaamscellen. Daarom duurt het meestal enkele dagen voordat de antipyretische geneesmiddelen effect hebben. Bovendien moet ervoor worden gezorgd dat er voldoende vocht wordt toegevoerd, aangezien het lichaam door diarree veel water verliest.
Hoe besmettelijk is paratyfus?
De infectie kan direct zijn, dwz overgedragen van persoon op persoon, of indirect, bijvoorbeeld door inname van besmet voedsel. De directe route verloopt voornamelijk via de zogenaamde fecaal-orale transmissiemethode.
Als een persoon ziek wordt met paratyfus, scheidt hij / zij de salmonella via de kruk. Hierdoor kunnen andere mensen in contact komen met de infectieuze ziekteverwekkers, bijvoorbeeld in het ziekenhuis. De indirecte route daarentegen is de inname van besmet voedsel of drinkwater, dat wil zeggen voedsel dat gekoloniseerd is met ziekteverwekkers. De salmonella soorten die paratyfus koorts veroorzaken, worden ook sporadisch aangetroffen bij runderen en kippen, wat een risico inhoudt op overdracht via voedsel.
Er zijn daarom verschillende manieren waarop paratyfus kan worden overgedragen. Tijdens een epidemie is de kans op infectie relatief hoog. Houd er echter rekening mee dat deze ziekte zeer zeldzaam is.
De landen waar paratyfuskoorts wijdverspreid is, zijn voornamelijk India, Pakistan en Turkije. Nadat een persoon de ziekte heeft doorgemaakt, is hij of zij gedurende ongeveer een jaar relatief immuun voor de ziekteverwekkers. Een groot aantal bacteriën kan zelfs binnen dit jaar een nieuwe ziekte veroorzaken.
