Salades zijn niet alleen gezond, ze zijn ook altijd in het seizoen - het hele jaar door. De meeste salades zijn makkelijk te bereiden en passen als heerlijk bijgerecht bij bijna alle hoofdgerechten, maar ook als caloriearm hoofdgerecht zijn ze vooral op warme dagen een genot. Wie in de zomer aandacht wil besteden aan de slanke lijn of ook alleen maar op zo'n manier dat het lichaam iets goeds doet, ligt precies bij de salade. Frisse zomerse salades zoals hoofd Sla, ijsbergsla, koolsalade of lollo rossa zijn caloriearm en tegelijkertijd gezond en kleurrijk.
Sla: calorieën en ingrediënten
De groene of roodgroene bladeren voorzien het organisme van beta-caroteen, vitaminen B1, B2 en B6, evenals vitamine C. Vooral mineralen zoals kalium, fosfor en magnesium, net als de "bloed-vormend ”sporenelement ijzer zitten in sla. De energie-inhoud van de meeste slasoorten is slechts 15 tot 20 kilocalorieën per 100 gram. Ondanks zijn overvloed aan water, sla verzadigt goed doordat de vezels die erin zitten opzwellen in de darmen en tevens een positief effect hebben op de spijsvertering. Ook gunstig voor de stofwisseling is de relatief lage natrium en de hoge kalium inhoud, die een drainage ("zuivering") van het lichaam bevordert. Omdat sla rauw wordt gegeten, nee vitaminen en mineralen gaan verloren door verwarming of koken Vooral de wat buitenste, weelderig groene slablaadjes bevatten waardevolle ingrediënten. Behalve de bladeren helemaal buiten, die mogelijk meer nitraten en verontreinigingen bevatten, moeten ze daarom waar mogelijk worden gebruikt.
Bladsla: sla, ijsbergsla en bataviasla.
In de zomermaanden hoofd sla, ijsbergsla en bataviasla uit het open veld zijn in het seizoen. Ze behoren tot de lactuca- of slagroep. Aangezien alle drie een min of meer solide 'hoofd, ”Worden ze ook vaak allemaal kropsla genoemd. Een typisch kenmerk van sla in de lactuca-groep is dat wanneer de stengel en bladeren worden gesneden, er een melkachtig sap sijpelt.
- Ondanks veel nieuwe slasoorten is sla nog steeds populair. Het heeft een neutraal smaak en daarom veelzijdig te bereiden - een ideale basis voor alle soorten gemengde salades. Zodra de buitenste, harde bladeren van de dikke, goed gesloten kop zijn verwijderd, evenals de sterke ribbenkunnen de bladeren worden gewassen en in hapklare stukjes worden geplukt. Sla is niet alleen in de groene, maar ook als rode variant verkrijgbaar. Dit is vrij van bittere stoffen, maar minder duurzaam.
- Als bijzondere veredelingsrichting van sla is de veel grotere ijs- of ijsbergsla ingeburgerd. De kleur van de vlezige tot broze, maar sappige bladeren varieert van geel tot donkergroen. Rode rassen zijn ook bekend. Door zijn knapperige bite en goede houdbaarheid vond ijsbergsla al snel volgers. Zo kan het gemakkelijk meerdere dagen worden bewaard - zelfs gesneden of gedeeltelijk ontbladerd - verpakt in een plastic container of een vochtige doek in de koelkast.
- Een teelt van sla en ijsbergsla is de Batavia sla; qua grootte zit het er ongeveer tussenin. Dit geldt ook voor de textuur van de bladeren en de houdbaarheid. Het heeft een pittiger smaak dan sla. De licht gekrulde, dik vruchtvlees bladeren zijn geelachtig, groen, donker roodbruin of groen met roodachtige randen, afhankelijk van de variëteit en het seizoen.
Snijd de sla en pluk de sla.
Decoratief en lekker zijn de gekrulde bladeren van eik bladsla, koolsalade, franje, lollo rossa en lollo bionda. Van mei / juni tot oktober zijn de individuele rassen vers van het veld. Vooral in de wintermaanden komen extra kruisen van eik blad en batavia, rode koolsalade, kruisen van sla en romana of ijskoolsalade uit de kas worden aangeboden onder de naam “coleslaw”. Alle bovengenoemde soorten worden gesneden en geplukte sla genoemd, omdat ze geen kroppen sla vormen, maar individuele bladeren die groeien van rozetten. De term "gesneden sla" dateert uit vroegere tijden toen mensen dat graag deden groeien deze snelgroeiende sla in eigen tuin. Bij het oogsten sneed een gezin net genoeg bladeren af om een maaltijd te bereiden. Dit komt doordat de gekrulde slablaadjes de eigenschap hebben om nog twee keer terug te groeien na de eerste snede.
Eikenbladsla, lollo rossa / bionda en franje.
- Eikenbladsla dankt zijn naam aan de vorm van zijn lange, smalle, gekartelde bladeren, is sterker van smaak dan sla en heeft een lichte hazelnoottoon. Het komt in lichte en donkergroene variëteiten en met een rode kleur. De zachte bladeren zijn buitengewoon delicaat, dus het moet na aankoop voorzichtig worden behandeld en snel worden geconsumeerd.
- De bladeren van de variëteiten Lollo rossa en Lollo bionda, die uit Italië komen, zijn daarentegen vrij hard en robuust, maar hebben een delicate rand. Zowel pittige, licht bittere als nootachtige slasoorten kunnen enkele dagen in de koelkast bewaard worden.
- Frillice is een relatief jonge slasoort, afkomstig uit Nederland. Het combineert de knapperigheid van ijsbergsla en met zijn grillige slaranden de decoratieve uitstraling van kool sla. Frillice bevat meer vitamine C dan kropvormende sla en smaakt naar snijsla ("zomerandijvie") licht zurig aromatisch.
Een heerlijke salade kan ook worden bereid uit bladeren van wilde planten of tuinbloemen - denk maar aan paardebloem, nettle en Oostindische kers Vaak kun je hun prachtige bloemen zelfs als eetbare versiering gebruiken. Alleen de jonge, malse bladeren zijn echter geschikt voor consumptie.
