Diagnose
De diagnose wordt vaak alleen klinisch gesteld. Dit betekent dat de vraag naar de oorzaak van het letsel en de symptomen evenals de fysiek onderzoek zijn voldoende om een diagnose te stellen capsule breuk. Indien de pijn ongewoon ernstig is, de genezingstijd bijzonder lang is of instabiliteiten kunnen worden aangetroffen in de fysiek onderzoekkan verdere diagnostiek worden uitgevoerd om bijkomende verwondingen vast te stellen.
Met de hulp van een Röntgenstraal beeld, vooral botbetrokkenheid kan worden geïdentificeerd en vastgesteld. Een MRI kan ook worden geraadpleegd om de omvang van de capsulescheur nader te onderzoeken. MRI-onderzoeken worden in de dagelijkse klinische praktijk zelden gebruikt in gevallen van capsule breuk.
Omdat het MRI-onderzoek meestal niet tot een verandering van de behandeling leidt, wordt het, zelfs als de diagnose wordt bevestigd, meestal niet uitgevoerd. Bovendien is het MRI-onderzoek erg duur en vergeleken met Röntgenstraal onderzoek, een complexe procedure. In principe kan een capsulescheur in de teen echter heel goed worden gevisualiseerd bij MRI. Met name zacht weefsel kan met hoge resolutie worden gedetecteerd, inclusief ligamenten, spieren en gewrichtseffusies. Bovendien is er bij MRI geen sprake van blootstelling aan straling, zoals bij röntgen- of CT-onderzoeken het geval is.
Behandeling
De belangrijkste behandelingsstappen moeten direct na het letsel worden genomen. De behandeling van dit soort verwondingen is gebaseerd op het zogenaamde "PECH-schema". De beginletters bevatten de woorden "pauze", "ijs," compressie "en" hoogte ".
Deze onmiddellijke maatregelen kunnen vooral acute blauwe plekken stoppen en zo zwelling verminderen, pijn en bewegingsbeperking, waardoor de genezingstijd aanzienlijk wordt verkort. Deze 4 behandelingsmaatregelen moeten binnen de eerste 48 uur worden uitgevoerd. Achteraf voldoende pijn therapie en bescherming evenals immobilisatie van de teen moeten worden uitgevoerd.
Bijzonder uitgesproken kneuzingen kunnen onder bepaalde omstandigheden worden doorboord en verlicht. Een operatie is zelden nodig, vaak alleen als er naast de capsulescheur ook een bot is gebroken. Pas na een bepaalde tijd, als de zwelling en pijn zijn verdwenen, moet een lichte beweging in het gewricht worden hervat om de functie langzaam en voorzichtig te herstellen.
Als een breuk van de teen is uitgesloten, de behandeling moet zich richten op het immobiliseren van de teen. Hiervoor wordt het zogenaamde “buddy taping” aanbevolen. Hier wordt een aangrenzende teen als spalk voor de geblesseerde teen gebruikt en eraan vastgelijmd.
Met een stijve bandage rond beide tenen kan de teen met de gescheurde capsule worden geïmmobiliseerd en beschermd. Het is belangrijk dat de tape regelmatig en na het douchen wordt vervangen. Er moet ook voor worden gezorgd dat de huid onder de bandage gezond is en dat de teen extra wordt ontlast door geschikt schoeisel.
Hiervoor zijn comfortabele maar ook beschermende en stabiele gesloten schoenen geschikt. Een spalk kan ook worden gebruikt om de gewonde teen te immobiliseren. Dit kan vooral handig zijn voor de grote teen, die moeilijk volledig te immobiliseren is met schoenen en banden.
Voor de andere tenen is een spalk vaak niet nodig. Een verband of tape kan meestal voldoende immobilisatie en bescherming bieden. Een verband kan worden gebruikt als alternatief voor een spalk of tape om de capsulescheur in de teen te beschermen en het gewonde gebied te immobiliseren.
Een verband is elastisch en bedekt de hele voet en hiel. Net als bij een spalk is het verband bijzonder geschikt voor verwondingen aan de grote teen, omdat dit opvallend uitsteekt, moeilijk aan andere tenen kan worden vastgemaakt en bij het lopen onderhevig is aan verhoogde belasting. In tegenstelling tot de spalk neemt het verband minder ruimte in de schoen in en is het comfortabeler om te dragen, maar kan het door het elastische materiaal niet volledig immobiliseren.
Hierdoor is het verband in de acute fase en de eerste dagen tot weken na het letsel ongeschikt. Het kan extra ondersteuning bieden tijdens de volgende weken van genezing, maar kan ook de langzame opbouw van beweging bevorderen. Een operatie aan de teen is slechts zeer zelden nodig.
Een pure capsule breuk van de teen wordt meestal alleen conservatief behandeld door zachte en langzame bewegingen. In sommige gevallen echter een bot breuk Naast de capsulescheur kan aanwezig zijn. Lichte botsplinters worden ook conservatief behandeld, terwijl een complete breuk van de teen kan een operatie nodig hebben. Een operatie is noodzakelijk als de teen verkeerd staat of de voet instabiel is tijdens het lopen. Ook een open fractuur met verwondingen tot aan het huidoppervlak vereist vaak een operatie. De breuk wordt tijdens de operatie weer in zijn natuurlijke positie gebracht en met schroeven gestabiliseerd.
