Mucinosis follicularis is een ziekte van de huid waarin de follikels van de haar verharden. Mucinosis follicularis is ook bekend onder de synoniemen pinkus alopecia of alopecia mucinosa. De haar follikels kunnen met de vingers worden gevoeld. In het gewone spraakgebruik wordt mucinosis follicularis ook wel wrijving genoemd huid.
Wat is mucinosis follicularis?
Mucinosis follicularis wordt door sommige medische professionals ook wel scorbutische kippenvel genoemd. De ziekte is symptomatisch of idiopathisch van aard. Kenmerkend voor mucinosis follicularis zijn afzettingen van mucine in de talgklippen van de huid De afzettingen komen voor in het intra-epitheliale gebied en hebben in de meeste gevallen ook invloed op de wanden van de haar follikels. Naarmate mucinosis follicularis vordert, ervaren getroffen personen alopecia geassocieerd met littekens op de zieke delen van de huid. Binnen Europa wrijven ijzer huid komt relatief vaak voor. De eerste beschrijver van mucinosis follicularis was Kreibich, die de ziekte in 1904 wetenschappelijk beschreef.
Oorzaken
Over de exacte achtergrond van het ontstaan van mucinosis follicularis is nog niet alles bekend. Talrijke onderzoekers en artsen vermoeden echter dat het ontstaan van de ziekte verband houdt met schade aan de cellen. Als gevolg van deze schade worden bepaalde mucoïde stoffen gevormd in het systeem van de talgklier evenals de omhulsels van de haarwortels. Deze stoffen worden vervolgens afgezet. Histologische analyses van haarzakjes onthullen overeenkomstige afwijkingen die duiden op degeneratie.
Symptomen, klachten en tekenen
In principe onderscheiden artsen zich in twee verschillende soorten mucinosis follicularis: de eerste vorm is een acute manifestatie van de ziekte. In dit geval treedt mucinosis follicularis acuut op in het onderhuidse gebied en is goedaardig. De huid van getroffen patiënten vertoont de typische haarden gevuld met deegachtige substanties. Bovendien vertonen de gebieden alopecia. Het tweede type mucinosis follicularis is een manifestatie met een chronisch beloop. In dit geval is het ook een goedaardige ziekte. De haarden zijn meestal keratotisch en hebben verschillende vormen. In de meeste gevallen verschijnen de papels van deze vorm van mucinosis follicularis op de ledematen van de getroffen individuen. De romp kan ook worden aangetast door de ziekte. Bovendien komt mucinosis follicularis in sommige gevallen voor in verband met kwaadaardige lymfomen. In deze gevallen is er ook een chronisch beloop van mucinosis follicularis. Hier lijken de symptomen meer op die van een specifiek mycose fungoides, die vooral de haarzakjes aantast. Mucinosis follicularis is in principe een zogenaamde paraneoplasie. Mucinosis follicularis wordt in wezen gekenmerkt door vaak jeukende haarden. In de zieke gebieden gaan de bestaande haren verloren. Bovendien verschijnen in tal van gevallen typische papels met een duidelijke afbakening van de omringende huid. De haarden zijn iets verhoogd en vertonen meestal een meer of minder intense roodheid. In de meeste gevallen verschijnt de ziekte aan de schedelzijde van het lichaam.
Diagnose en verloop van de ziekte
Een groot aantal mensen neemt wrijfverschijnselen waar ijzer huid of mucinosis follicularis op zich en raadpleeg op zijn best een dermatoloog met de bijbehorende symptomen. De diagnose mucinosis follicularis maakt gebruik van verschillende technieken. In de loop van de diagnose van mucinosis follicularis worden meestal verschillende histopathologische laboratoriumanalyses gebruikt. In de meeste gevallen wordt degeneratie van cellen gevonden. Dergelijke veranderingen hebben voornamelijk invloed op de buitenste omhulsels van de haarwortels en op de talgklippen Cystische tussenliggende gebieden die mucine bevatten, worden aangetroffen bij de haarden. De aard van de afzettingen kan wijzen op de onderliggende ziekte van mucinosis follicularis. De behandelende arts moet rekening houden met verschillende ziekten in de differentiële diagnose Hij moet bijvoorbeeld tinea barbae, tinea capitis en korstmos ruber planus. Bovendien moet mucinosis follicularis worden onderscheiden van lichen simplex chronicus, alopecia areata en seborrheic eczeem.
Complicaties
Door mucinosis follicularis hebben getroffen personen voornamelijk last van verschillende huidklachten. Deze kunnen daardoor de kwaliteit van leven aanzienlijk beperken en verminderen. Evenzo is het dagelijkse leven van de getroffen persoon aanzienlijk gecompliceerd en is het niet ongebruikelijk voor psychisch ongemak of zelfs Depressie gebeuren. Soms kan de jeuk ook de slaap van de patiënt negatief beïnvloeden, met slaapproblemen en dus prikkelbaarheid van de patiënt tot gevolg. Het is niet ongebruikelijk dat getroffenen zich schamen voor de huidklachten en dus ook last hebben van minderwaardigheidscomplexen of een verminderd zelfbeeld. Vooral aan de extremiteiten kunnen de klachten erg vervelend zijn, waardoor de meeste patiënten zich ervoor schamen. Meestal kan mucinosis follicularis worden genezen met behulp van medicatie. Evenzo straling therapie wordt vaak gebruikt om genezing te versnellen. Complicaties komen meestal niet voor. De onderliggende ziekte die verantwoordelijk is voor mucinosis follicularis moet echter ook worden behandeld. Het is niet mogelijk om een algemeen verloop van de ziekte te voorspellen. De levensverwachting van de patiënt wordt echter meestal niet beïnvloed door mucinosis follicularis.
Wanneer moet je naar een dokter?
Als de getroffen persoon plotselinge veranderingen in het uiterlijk van de huid opmerkt, moet deze aan een arts worden voorgelegd. Als de symptomen zich verspreiden of in intensiteit toenemen, wordt een bezoek aan de dokter sterk aangeraden om verdere ziekte te voorkomen. Verharding, verkleuring of huidonzuiverheden moeten worden onderzocht en behandeld. Door de huid te onderzoeken kan een diagnose worden gesteld, die ook informatie geeft over het verdere verloop van de ziekte. Omdat er ziekten zijn met een dodelijk beloop, moet zo snel mogelijk een bezoek aan de arts worden gebracht bij de eerste eigenaardigheden van het uiterlijk van de huid. Daarnaast wordt een jaarlijkse controle bij een arts aanbevolen. Dit dient voor het vroegtijdig opsporen van mogelijke huidaandoeningen en wordt vooral aanbevolen voor mensen op volwassen leeftijd of mensen met een gevoelige huid. De ontwikkeling van populieren wordt als ongebruikelijk beschouwd en moet worden onderzocht. Bij zwelling, jeuk of open wonden optreden, wordt een bezoek aan de dokter aanbevolen. Steriel wondverzorging is nodig om te voorkomen kiemen het organisme binnendringen of veroorzaken bloed vergiftiging. Pijn op de huid moeten gevoeligheid voor licht, temperatuur of aanraking evenals sensorische stoornissen aan een arts worden voorgelegd. Als er gevoelloosheid of overgevoeligheid is, is er een aandoening die medische aandacht vereist. Indien bovendien emotioneel ongemak, angst of gedragsafwijkingen optreden, dient ook overleg met een arts plaats te vinden.
Behandeling en therapie
De huidige opties voor de behandeling van mucinosis follicularis zijn beperkt. In de meeste gevallen therapie voor mucinosis follicularis vertoont weinig duidelijk succes. Mogelijkheden zijn onder meer glucocorticoïden or dapson Bovendien krijgen sommige patiënten met mucinosis follicularis zogenaamde soft Röntgenstraal therapie Bij de behandeling van de symptomen van mucinosis follicularis moet altijd de onderliggende ziekte worden overwogen en behandeld. De prognose van mucinosis follicularis loopt sterk uiteen. In sommige gevallen gaan de haarden op de huid spontaan achteruit. Bij andere patiënten strekken de symptomen zich uit over het gehele huidoppervlak. Het verloop van mucinosis follicularis is echter in wezen gerelateerd aan de individuele oorzaken van elk type ziekte. Bij het acute en idiopathische type mucinosis follicularis treedt genezing op na enkele weken of maanden. Bij chronische mucinosis follicularis is er vrijwel geen regressie van ziektesymptomen.
Vooruitzichten en prognose
Bij de ziekte mucinosis follicularis hebben patiënten vooral last van verschillende huidklachten. Deze huidklachten kunnen met name de kwaliteit van leven beperken en zelfs verminderen. Het dagelijkse leven van de patiënten wordt ook erg bemoeilijkt door de ziekte. Bovendien is het niet ongewoon voor psychische klachten en zelfs ernstig Depressie gebeuren. De aanhoudende jeuk kan onder andere ook de slaap van de getroffenen negatief beïnvloeden, waardoor de patiënten ernstige slaapklachten krijgen, die leiden voor de prikkelbaarheid van de patiënten. In veel gevallen schamen patiënten zich voor hun huidklachten en hebben daardoor ook vaak een verminderd zelfbeeld en zelfs minderwaardigheidscomplexen. Vooral aan de ledematen zijn de symptomen buitengewoon onaangenaam en vaak zichtbaar voor anderen, daarom schamen de meeste patiënten zich ervoor. In de regel kan de ziekte mucinosis follicularis worden verbeterd en genezen met behulp van medicatie. Speciale bestralingstherapie wordt vaak gebruikt om het genezingsproces te versnellen. Ernstige complicaties van de ziekte zijn meestal zeldzaam. De onderliggende ziekte, die de oorzaak is van de ziekte mucinosis follicularis, moet echter ook worden behandeld. Dit is nog een reden waarom het niet mogelijk is om algemene prognoses en beloop te voorspellen. De levensverwachting van getroffen personen wordt meestal niet beïnvloed door de ziekte mucinosis follicularis.
het voorkomen
Er zijn geen bewezen, effectieve manieren om mucinosis follicularis te voorkomen.
Nazorg
In de meeste gevallen slechts beperkt of zeer weinig maatregelen van directe nazorg zijn beschikbaar voor de getroffen persoon met mucinosis follicularis. Om deze reden dient de getroffen persoon in een vroeg stadium een arts te raadplegen om het optreden van andere complicaties en klachten te voorkomen. Het is niet mogelijk dat de ziekte op zichzelf geneest, daarom moet een arts worden geraadpleegd bij de eerste tekenen en symptomen van de ziekte. De meeste getroffenen zijn meestal afhankelijk van het nemen van verschillende medicijnen om de symptomen te verlichten of te beperken. Zorg altijd voor regelmatige inname en correcte dosering. Bij onduidelijkheden of vragen dient altijd eerst een arts te worden geraadpleegd. Evenzo moet de arts ook worden gecontacteerd als er veranderingen en klachten aan de huid zijn. In de regel geen verdere of speciale opvolging maatregelen zijn nodig in het geval van mucinosis follicularis. In de meeste gevallen wordt de levensverwachting van de getroffen persoon niet verminderd. In sommige gevallen kan contact met andere patiënten van de ziekte ook nuttig zijn, aangezien het gaat om informatie-uitwisseling.
Wat u zelf kunt doen
Mucinosis follicularis kan worden verlicht door een gezonde levensstijl. Een gebalanceerd dieet en voldoende zonlicht zal ontstekingsreacties verminderen en het algehele welzijn verbeteren. De verhoorningen zelf kunnen worden behandeld door scrubs en medicinale preparaten. Preparaten met aloe vera en andere pijn- en ontsteking-reducerende stoffen zijn geschikt. Als deze maatregelen geen effect hebben, moet de arts worden geraadpleegd. Het kan nodig zijn om een receptgeneesmiddel te gebruiken om de huidletsels In het algemeen helpen strikte persoonlijke hygiëne en het regelmatig verschonen van beddengoed, handdoeken, enz.. Bovendien mogen de huidgebieden niet worden opengekrast, dit kan wel leiden voor infecties en littekens. Als ook deze maatregelen geen effect hebben, is het noodzakelijk om opnieuw naar de dokter te gaan. Mucinosis follicularis kan ook worden verlicht door een aantal alternatieve geneeswijzen uit de natuurgeneeskunde. Duivels klauw or salie, bijvoorbeeld, maar ook citroenmelisse en ginseng, die kan worden gedronken in de vorm van theesoorten of toegepast als vochtige kompressen op de verhoorningen, zijn effectief gebleken. Om letsel te voorkomen, moet het verwijderen van de eelt moet door een arts worden gedaan.
