Diagnose | Knobbeltjes in de borst

Diagnose

De hoeksteen van het diagnosticeren van een knobbel in de borst is palpatie. Ervaren gynaecologen kunnen de knobbel beoordelen door middel van een palpatie. Dit wordt gevolgd door een ultrageluid onderzoek (echografie), dat vaak voldoende is om alles duidelijk te maken.

Indien de ultrageluid resultaten zijn onduidelijk, er is altijd de mogelijkheid om een mammografie. Bij dit onderzoek wordt de borst tussen twee platen gedrukt en van twee kanten geröntgend. Als het mammografie resultaat is opvallend, een weefselmonster (biopsie) wordt genomen en onder de microscoop onderzocht om informatie te verkrijgen over het exacte type knobbel en om verdere therapie te plannen.

Therapie

Afhankelijk van de oorzaak, knobbeltjes in de borst worden behandeld. Mastopathie wordt voornamelijk symptomatisch behandeld. Verkoelende en loszittende kleding helpen de pijn.

Medicinale behandeling wordt voornamelijk gedaan met kruidengeneesmiddelen zoals monnikspeper, of in geval van sterkere symptomen met gestagene zalven of tabletten. Cysten gaan vaak vanzelf achteruit en hoeven niet te worden behandeld. Als er een grotere cyste is, kan de arts prik de cyste om de inhoud vrij te geven en de symptomen te verlichten.

Fibroadenomen kunnen, als ze ongemak veroorzaken, operatief worden verwijderd. Moeilijker is de behandeling van een kwaadaardige knobbel in de borst. en fibroadenoom.

Sinds borstkanker draagt ​​het risico van uitzaaiing en dus van aantasting van andere organen, operatieve verwijdering is de eerste stap in de behandeling van borstkanker. In dit geval moet het knooppunt met het omliggende gezonde weefsel worden verwijderd, evenals eventuele weefselvocht knooppunten in de buurt die mogelijk zijn aangetast. Over het algemeen proberen we zo min mogelijk borstweefsel te verwijderen.

Als er echter een risico op verspreiding bestaat, moet een volledige verwijdering van de aangetaste borst (radicale mastectomie) kan nodig zijn. Na de operatie is er de mogelijkheid van beide chemotherapie of anti-hormoontherapie. Antihormoontherapie omvat vaak het gebruik van anti-oestrogenen, zoals tamoxifen.

Chemotherapie is bedoeld om terugval (recidieven) van te voorkomen kanker en wordt daarom altijd gebruikt wanneer weefselvocht knooppunten zijn aangetast of de patiënt loopt een bijzonder risico op terugval als gevolg van genetische factoren. Vervolgonderzoeken zijn uitermate belangrijk nadat de behandeling is afgerond om het risico op te verkleinen borstkanker herhaling. Regelmatige bezoeken aan de gynaecoloog met consult, gynaecologisch onderzoek en beeldvormende procedures, zoals ultrageluid, moet daarom regelmatig worden uitgevoerd.