Uitbreiding: functie, taken, rol en ziekten

De term extensie wordt in de anatomische nomenclatuur gebruikt om beweging te beschrijven. Het verwijst naar een van de belangrijkste bewegingen van het menselijk lichaam.

Wat is extensie?

Uitbreiding, in het Duits Streckung, komt, net als de tegenovergestelde beweging, flexie, voor in veel ledematen gewrichten en bij de wervelkolom. Extensie, in het Duits Streckung, komt, net als de tegenbeweging, flexie, in veel extremiteiten voor gewrichten en bij de wervelkolom. De oorspronkelijke definitie van de termen in de anatomische nomenclatuur was gebaseerd op het model van de embryonale houding. Dienovereenkomstig wordt extensie gedefinieerd als de beweging die uit deze positie leidt. Extensiebewegingen vinden plaats in de grote extremiteit gewrichten, boven in de schouder en elleboog, onder in de heup en knie, en in de teen en vinger gewrichten. Verlenging van de wervelkolom vindt plaats als een enkele beweging in de wervelgewrichten van elk segment. Beschrijvingen en documentatie beschrijven echter vaak de algehele beweging of het gedrag van een bewegingssegment. De lumbale wervelkolom en cervicale wervelkolom bevinden zich in rust fysiologisch al in een extensiepositie, die wordt genoemd lordose​ Met één uitzondering is het bewegingsbereik van extensie minder dan dat van flexie in alle gewrichten. Alleen de metatarsofalangeale gewrichten kunnen meer worden gestrekt dan gebogen. In de knie- en ellebooggewrichten is actieve extensie bij veel mensen niet mogelijk; vaak wordt alleen de nulpositie bereikt.

Functie en taak

Uitbreiding is bij de houding betrokken been fase in alle betrokken gewrichten van de onderste extremiteit, hoewel in verschillende subfasen en met verschillende functie. Terwijl de tenen aan het begin worden verhoogd wanneer de voet wordt geplant, is de kniegewricht bereikt pas volledige extensie in het midden en de heup gewricht aan het einde van de bewegingssequentie. Bij het springen of het overwinnen van een hoogte neemt de activiteit van de strekspieren in de heup- en kniegewrichten aanzienlijk toe. Met de Musculus glutaeus maximus, de Musculus quadriceps femoris en de Triceps surae, 3 van de sterkste spieren van het menselijk lichaam zijn hiervoor beschikbaar. In de vrije ketting kunnen extensieactiviteiten in de knie worden waargenomen tijdens trap- of trapbewegingen, zoals bij respectievelijk vechtsporten en voetbal. Geaccentueerde extensies van de heup gewricht komen vaak voor bij ballet en vloergymnastiek. Op de arm speelt extensie een belangrijke rol bij stabilisatie-eisen en bij vrije bewegingen. Ondersteunende activiteiten voor het lichaam, zoals bij het steunen aan een tafel of op de dijen, vereisen in de eerste plaats een actieve extensie in de elleboog. Een typisch sterkte oefening hiervoor is de push-up. Bij het ondersteunen achter het lichaam wordt ook de schouderextensie ingeschakeld. De corresponderende oefeningsvorm in de sport is dips in verschillende uitvoeringsvarianten. In de functionele anatomie wordt het terugkeren vanuit een flexiepositie vaak extensie genoemd. Op de arm zijn er veel bewegingssequenties in de sport en in het normale dagelijkse leven die precies worden gekenmerkt door deze componenten in de elleboog en schoudergewricht​ Smash slagen in volleybal, slagen boven je hoofd tennis, gooit in handbal, of terugkeerbewegingen in alle soorten zwemmen omvatten gelijktijdige extensie in de schouder en elleboog als belangrijke elementen. Uitbreiding van het vinger gewrichten is belangrijk als tegenproces voor het sluiten van de hand. Om iets doelgericht vast te kunnen pakken of te kunnen bewerken, moeten vooraf de vingers worden geopend. De vinger gewrichten worden ook verlengd tijdens longbewegingen vóór een stoot. Verlenging van de wervelkolom is een belangrijk onderdeel van het strekken van de romp, zoals bij het tillen van zware lasten. Gratis verlenging kan worden waargenomen bij sommige sporten, zoals gymnastiek, ballet, zwemmen, en hoge duiken.

Ziekten en klachten

Degeneratieve ziekten zoals osteoartritis kan in principe alle gewrichten aantasten. Typisch dit voorwaarde treedt meestal op waar belastingen worden uitgeoefend, zoals in de heup- en kniegewrichten en de wervelkolom. Verlenging kan worden beïnvloed door verschillende artritische processen. Enerzijds krimp van de gezamenlijke capsule komt voor in de cursus, die de extensie direct beperkt. Aan de andere kant is het pijn dat optreedt, leidt tot een beschermend gedrag dat resulteert in verzwakking en verkorting van de spieren. In dit geval wordt het bewegingsbereik zowel actief als passief negatief beïnvloed. De beperkte extensie in het heup gewricht heeft een direct effect op het looppatroon. Elke vorm van spierverlies kan ook de extensie beperken. Meestal worden activiteiten die tegen de zwaartekracht in worden uitgevoerd het eerst beïnvloed, zoals bij het rechtop gaan staan ​​vanuit een voorovergebogen of gehurkte positie of het vasthouden van de benen in een staande positie. Spierverspilling kan het gevolg zijn van inactiviteit of ziekte. Spierdystrofieën en amyotrofische laterale sclerose vallen in dit bereik. Specifieke neurologische aandoeningen en beschadigingen kunnen een negatieve invloed hebben op de normale functie van de extensoren. In multiple scleroseworden onder meer de juiste, gerichte beweging en stabiliteit beïnvloed. Coördinatie en daardoor treden stabiliteitsproblemen op, vooral bij lopen en staan. Een laesie van de dijbeenzenuw leidt tot gedeeltelijke verlamming van de quadriceps femoris, waardoor de stabiliteit bij staan ​​en lopen ernstig wordt aangetast. Hetzelfde probleem kan optreden in de bovenste extremiteit als de radiale zenuw is beschadigd door een breuk van de opperarmbeen​ Dit voedt onder andere de triceps brachii-spier, de belangrijkste extensor in de elleboog. Als deze spier het begeeft, kan de elleboog slechts rudimentair worden gestrekt en zijn ondersteunende belastingen niet meer mogelijk. Supraspinatus pees syndroom is een specifieke aandoening in de schoudergewricht dat heeft vooral invloed op de extensie. De supraspinatus-spier is een schouderspier die behoort tot de rotator manchet​ Zijn pees loopt in een nauwe ruimte tussen de acromion en het gewricht hoofd​ Herhaalde drukbelastingen kunnen spierirritatie veroorzaken. Dit beperkt vaak de terugkeer van de arm op pijnlijke wijze, vooral in combinatie met interne rotatie.