Reageerbuisbevruchting staat ook bekend als bevruchting in een pot en komt overeen met een van de belangrijkste procedures voor kunstmatige bevruchting, waarin een arts verwijdert eieren van een vrouw onder hormonale stimulatie, die in contact worden gebracht met de sperma van de man in een reageerbuis. Na bevruchting wordt het bevrucht eieren worden gekweekt in een couveuse en op de tweede of vijfde dag teruggebracht naar de moeder, die de resulterende draagt foetus op termijn met een waarschijnlijkheid tussen 20 en 40 procent. Naast de risico's van een operatie neemt de moeder tijdens de behandeling ook de bijwerkingen van hormoonbehandeling op zich reageerbuisbevruchting en riskeert ook haar partnerschap als mislukt kunstmatige bevruchting behandelingen in het bijzonder hebben een grote impact op de partnerschapsrelatie, naast Depressie.
Wat is in-vitrofertilisatie?
Reageerbuisbevruchting staat ook bekend als bevruchting in een pot en komt overeen met een van de belangrijkste procedures voor kunstmatige bevruchting In deze procedure eieren opgehaald van de vrouw worden in contact gebracht met de sperma van de man in een reageerbuis. In-vitrofertilisatie is een methode voor kunstmatige inseminatie. De methode bestaat al sinds de jaren zestig en zeventig, toen Nobelprijswinnaar in de geneeskunde Robert Edwards en zijn collega Patrick Steptoe de basis legden voor de methode. Binnen Duitsland zijn er bepaalde vereisten voor goedkeuring voor in-vitrofertilisatiebehandeling. De echtgenoten moeten bijvoorbeeld een jaar lang regelmatig onbeschermd geslachtsgemeenschap hebben gehad zonder dat ze een zwangerschap In het gewone spraakgebruik wordt de procedure van in-vitrofertilisatie ook wel bevruchting in een pot genoemd. Deze uitdrukking verwijst naar de klassieke vorm van de methode, waarin de sperma wordt in een reageerbuis met het ei in contact gebracht en het aldus bevruchte ei wordt weer overgedragen aan de moeder. In Duitsland zijn er momenteel meer dan 100 gespecialiseerde centra voor in-vitrofertilisatie, die meer dan 50,000 behandelingen per jaar uitvoeren tegen individuele behandelingskosten van ongeveer 4,000 euro. Kostenverdeling door volksgezondheid verzekering is mogelijk voor gehuwde stellen tussen de 25 en 40 jaar. Ongehuwde stellen moeten de volledige kosten zelf betalen.
Functie, effect en doelen
In-vitrofertilisatie is bedoeld om paren te helpen hun kinderwens te vervullen wanneer bevruchting met conventionele middelen niet succesvol is. De behandeling begint met het ophalen van sperma en eicellen. Hierbij wordt eerst het erfelijk materiaal van de partners gecontroleerd op fouten om erfelijke ziekten voor de volgende foetussen uit te sluiten. In de loop van de zogenaamde downregulatie, de activiteit van de moeder eierstokken wordt verminderd door medicatie om door later hormoon meer eicellen te kunnen verkrijgen administratie. De hormonen worden meestal toegediend in de vorm van FSH preparaten, die worden geïnjecteerd onder de huid ongeveer 11 dagen en laat verschillende eieren rijpen. Vanaf de zesde dag van de cyclus worden de eieren meestal geobserveerd door ultrageluid, en op de negende dag, afhankelijk van de resultaten van deze waarneming, wordt de beslissing genomen voor een specifieke dag van ophalen. Ongeveer tegelijkertijd wordt het sperma van de man gecontroleerd op beweeglijkheid, dichtheid en bacteriën Door het hormoon HCG toe te dienen, induceren de behandelende artsen ovulatie Transvaginaal, de doktoren prik de follikels en extraheren zo folliculair vocht. Tegelijkertijd wordt sperma verkregen door masturbatie of microchirurgie. De eieren verkregen door prik worden vervolgens bevrucht met het aldus verkregen sperma. Hiervoor zijn vier methoden beschikbaar, de klassieke methode is spontane bevruchting in een reageerbuis. In het geval van een verminderde spermakwaliteit kan de bevruchting echter ook worden uitgevoerd met behulp van een pipet die in de aangehechte eicel wordt ingebracht. De bevruchte eieren worden in de pot gekweekt, in een broedmachine geplaatst en aan kwaliteitstesten onderworpen. Ideaal, embryo- overdracht van twee bevruchte eieren vindt plaats op de tweede of vijfde dag na de bevruchting. Ongeveer twee weken na de prik, een zwangerschaptest wordt uitgevoerd en als de in-vitrofertilisatie succesvol is, is het resultaat passend positief.
Risico's, bijwerkingen en gevaren
Het geboortecijfer na in-vitrofertilisatie is relatief laag, tussen de 20 en 40 procent en hangt sterk af van de leeftijd van de moeder, de respectievelijke tijd voor het ophalen van de eicellen en het totale aantal bevruchte eicellen. Omdat de eicellen tijdens de operatie worden opgehaald, brengt in-vitrofertilisatie alle risico's voor de vrouw met zich mee. Deze risico's omvatten vooral infectie en complicaties als gevolg van letsel aan interne organen Voortgezette hormoonbehandeling kan bijwerkingen voor de moeder omvatten, zoals ernstige gewichtstoename stemmingswisselingenoedeem, of een verhoogd risico op hart- aanvallen. Ook risicovolle zwangerschappen zijn denkbaar als gevolg van in-vitrofertilisatie. Omdat zulke zwangerschappen zich voordoen volksgezondheid risico's voor zowel de moeder als de foetussen, Duitse gespecialiseerde centra en klinieken mogen maximaal drie bevruchte eicellen terug naar de moeder brengen, waardoor het risico op meerlingzwangerschappen laag blijft. De psychologische gevolgen van een behandeling mogen niet worden onderschat. Vooral mislukte in-vitrofertilisaties kunnen ernstige gevolgen hebben Depressie en partnerschapsproblemen veroorzaken. In individuele gevallen valt het partnerschap uit elkaar met de behandeling. Een juridische en ethische bijzonderheid van de bevruchtingsmethode is de vraag waar de overtollige eicellen zich bevinden die op deze manier werden bevrucht. In Duitsland is het illegaal om ze te doden vanwege de Embryo Beschermingswet. Hetzelfde geldt voor de verdere overdracht van de bevruchte eicellen naar etnisch controversiële embryo- testreeks. Daarom bewaren klinieken de bevruchte eicellen meestal om ze te bewaren voor een vervolgbehandeling op een later moment in het leven.
