Type I allergie is een groep verschillende allergische overgevoeligheidsreacties van het menselijk lichaam. De indeling van het type is daarbij gebaseerd op de indeling van Coombs en Gell in vier verschillende typen. Volgens de huidige kennis is deze classificatie immunologisch verouderd, maar wordt ze om didactische redenen nog steeds gehandhaafd en onderwezen in de geneeskunde.
Wat is type I-allergie?
Type I-reactie is de 'klassieker' allergische reactie, het 'onmiddellijke type', waarbij allergenen zoals pollen of huidschilfers van dieren binnen enkele seconden tot minuten een afgifte van boodschappersubstanties veroorzaken via binding aan specifieke antilichamen op zogenaamde mestcellen van de slijmvliezen. Dit leidt vervolgens tot de typische allergische symptomen zoals zwelling van de slijmvliezen, niezen, jeuk en roodheid van de ogen, astmatische aanvallen of, in het ergste geval, een bloed druk en levensbedreigend anafylactische shock reacties.
Oorzaken
De triggers van een dergelijke reactie zijn meestal groot moleculen, zoals pollen, proteïne, drugscontrastmiddelen of insectengif. Normaal gesproken is de reactie van het lichaam op een antigeen verstandig, omdat het dit toelaat virussen en bacteriën zo snel mogelijk herkend en afgeweerd te worden. In het geval van allergieën is deze verdedigingsstrategie van het lichaam echter niet onder controle: het lichaam reageert op stoffen die op zichzelf onschadelijk zijn alsof ze waren pathogenen Dit vereist eerst sensibilisatie: bij het eerste contact met het antigeen gebeurt er aanvankelijk niets belangrijks. Op cellulair niveau wordt het antigeen echter herkend als vreemd, langzaam verwerkt, en het lichaam bouwt mestcellen in zijn slijmvliezen die alleen gespecialiseerd zijn om de volgende keer dat hetzelfde antigeen verschijnt een onmiddellijke defensieve actie te activeren. Als er na een dergelijke sensibilisatie een tweede contact optreedt, geven deze gespecialiseerde mestcellen enorme en volledig overdreven hoeveelheden boodschappersubstanties af, die vervolgens de in het begin beschreven symptomen veroorzaken. Naast deze onmiddellijke reactie omvat de type I-reactie ook een late reactie die na enkele uren begint, dagen kan duren en bestaat uit weefselinfiltratie met ontstekingscellen.
Symptomen, klachten en tekenen
Allergie kan verschillende symptomen van verschillende intensiteit veroorzaken. Deze strekken zich uit tot afzonderlijke delen van het lichaam of tot het hele organisme. Wanneer een allergie voorkomt, behoort het meestal tot type I. Ruim 90 procent van alle gevallen kan eraan worden toegeschreven. Tekenen verschijnen onmiddellijk, na een paar minuten of uren. De meest voorkomende klachten hebben betrekking op de huid en luchtwegen. De huid is rood gekleurd of er heeft zich uitslag gevormd. Vaak verschijnen er striemen. Getroffen personen beginnen hoesten De gezwollen slijmvliezen kunnen zelfs ademnood veroorzaken. Astma aanvallen zijn mogelijk. De neus-, waardoor ademhaling vindt ook plaats, verdrijft vloeibaar slijm. Er is een constant niezen. De allergische reactie veroorzaakt soms dat de ogen rood worden. Er treedt een oncontroleerbare lichte tranenvloed op. Sommige patiënten hebben zelfs het gevoel dat de ogen branden. Alle genoemde symptomen vertegenwoordigen een afweerreactie van het lichaam. Bovendien kunnen algemene symptomen gepaard gaan met een type I-allergie. Als gevolg van de reactie klagen patiënten soms plotseling 피로. Hoofdpijn en diarree kan ook voorkomen. Als het hele organisme symptomen vertoont, is voorzichtigheid geboden. In anafylactische shock, het leven wordt bedreigd.
Diagnose en verloop
Type I-allergie van het lichaam kan gelokaliseerd blijven. Er is dan roodheid, zwelling, vorming van striemen op de huid met jeuk. Als het luchtwegen wordt beïnvloed, zoals in pollenallergie (hooi koorts), er is rhinitis, niezen, zwelling van de luchtwegen. Als het hele ding een verdieping lager gebeurt, kan de zwelling van de bronchiën ook een astma aanval. Bijvoorbeeld hooi koorts kan in de loop van de jaren verergeren en veranderen in astma ("Vloerwissel"). Als de reactie niet lokaal is, bijvoorbeeld na systemisch administratie of drugs of contrastmiddelen, kan de type I-reactie ook door het hele lichaam voorkomen en dan voornamelijk de bloedbaan beïnvloeden. Geïnitieerd door de vrijgelaten bemiddelaars, bloed schepen zijn verwijd door het hele lichaam, bloed poelen in de benen, is afwezig in de hersenen, en de getroffen persoon wordt bewusteloos. Deze ernstige daling bloed druk leidt tot een levensbedreigend gebrek aan zuurstof in de hersenen en interne organen en staat bekend als "anafylactische shock Het kan ook voorkomen als je bijvoorbeeld door een wesp wordt gestoken, een allergische reactie en dan flauwvallen. Spoedeisende medische behandeling is dan van vitaal belang. De arts herkent meestal de allergische oorzaak van een noodgeval van de medische geschiedenis Het is daarom belangrijk om redelijke informatie te kunnen geven over de omstandigheden waaronder wordt gehooid koortsroodheid van de huid, astma-aanval of, in het ergste geval, flauwvallen.
Complicaties
Type I-allergie, het meest voorkomende type allergie, wordt gekenmerkt door typische ontstekingsreacties onmiddellijk na allergeencontact. In de meeste gevallen treden geen complicaties op. Wanneer het allergeencontact wordt gestopt, verdwijnen de ontstekingsreacties meestal snel. In enkele gevallen kunnen deze immuunreacties echter zo ernstig worden dat zelfs levensbedreigende complicaties optreden. De belangrijkste complicaties van allergie type I zijn allergisch astma en anafylactisch schokken Allergisch astma kan, net als andere vormen van astma, in extreme gevallen een levensbedreigende noodsituatie worden. Ernstige astma wordt gekenmerkt door ernstige kortademigheid, te veel opgeblazen thorax, cyanose (blauwachtig verkleurde lippen door gebrek aan zuurstof), uitputting of zelfs verwarring. Hoesten en hartkloppingen komen altijd voor. Ademhalingsproblemen kunnen zo ernstig worden dat het leven van de patiënt acuut wordt bedreigd. Anafylactisch schokken is altijd een levensbedreigende crisis die onmiddellijke behandeling vereist. Het is een bloedsomloop schokken veroorzaakt door massale vasodilatatie. Bloeddruk daalt zeer scherp en de pols is nauwelijks voelbaar. echter, de hart- tarief stijgt extreem om te compenseren. Volume vervanging therapie moet onmiddellijk worden gegeven om levens te redden. Medicijn therapie kan worden gegeven door te gebruiken adrenaline, onder andere drugs Indien mogelijk moet het triggerende allergeen onmiddellijk worden verwijderd. Bij zowel allergische astma als anafylaxie, symptomen verdwijnen snel na onderbreking van het allergeencontact.
Wanneer moet je naar een dokter?
De getroffen persoon moet altijd een arts raadplegen in geval van type I-allergie. Aangezien deze ziekte niet op zichzelf kan worden genezen en de symptomen meestal het leven van de getroffen persoon aanzienlijk beperken, moet de ziekte altijd worden gecontroleerd door een medische professional. Een volledige genezing is niet altijd mogelijk, hoewel de symptomen aanzienlijk kunnen worden verlicht. In de regel moet de arts worden gecontacteerd als de getroffen persoon lijdt aan een ernstig rode huid of als er ernstige huiduitslag is. Deze klachten treden meestal op als de getroffen persoon in aanraking komt met een bepaalde stof of deze binnenkrijgt. Verder brandend ogen of ademhaling problemen kunnen ook wijzen op allergie van type I. Veel patiënten hebben er ook last van diarree of ernstig hoofdpijn Allergie type I is relatief eenvoudig te herkennen door een huisarts of door een internist. Verdere behandeling is afhankelijk van de oorzaak en ook van de ernst van de symptomen, zodat in dit geval geen algemene voorspelling mogelijk is.
Behandeling en therapie
Therapeutisch zijn er verschillende maatregelen tegen allergieën van type I: puur symptomatisch, men kan zogenaamd nemen antihistaminica, die het vrijkomen van de betrokken boodschappersubstanties voorkomen. Dit werkt bij sommige patiënten beter en bij andere slechter. Noodsprays die de bronchiën daarna actief verwijden inademing hulp tegen astma-aanvallen. Dit werkt erg goed voor de meeste astmapatiënten. Bij ernstigere noodsituaties heeft een spoedarts altijd een zogenaamde glucocorticoïden in zijn bagage, bijv Cortisol, die in de ader en vertragen de volledige afweerreactie van het lichaam, die uit de hand is gelopen. Naast deze puur symptomatisch maatregelen, is er ook de optie op lange termijn van hyposensibilisatie therapie Door de hoeveelheid van het triggerende antigeen gedurende een periode van maanden langzaam te verhogen, kan worden geprobeerd het lichaam aan de stof te laten wennen en tegelijkertijd de allergische reactie af te weren. Bij sommige allergieën, zoals hooikoorts, dit werkt vaak goed, met anderen, zoals dieren haar, slechts zelden.
het voorkomen
In termen van preventie zijn er verschillende theorieën: Wat zeker is, is dat elke persoon een anders uitgesproken neiging heeft tot allergische type I-reacties. Als beide ouders astmapatiënten zijn, is het risico om zelf astma-aanvallen te krijgen aanzienlijk hoger dan bij de "normale populatie". 10% van alle mensen in Duitsland heeft dergelijke type I-allergieën, dus het woord "normale bevolking" wordt hier tussen aanhalingstekens geplaatst. Bij kinderen is het percentage zelfs nog hoger. Tegelijkertijd kun je je kinderen echter iets goeds doen als je ze in contact laat komen met vuil: de zogenaamde 'hygiënehypothese' stelt dat kinderen die op boerderijen zijn opgegroeid en veel buiten hebben gespeeld, beduidend minder snel zullen spelen. allergieën ontwikkelen dan kinderen uit binnenstedelijke huishoudens. Te veel hygiëne verhoogt dus het risico op type I-allergie.
Follow-up
De eerste behandeling behandelt meestal alleen de symptomen van een type I-allergie. In veel gevallen is echter gerichte nazorg in de vorm van hyposensibilisatie of specifieke immunotherapie (SIT) kan nuttig zijn. Op deze manier wordt de allergie op de lange termijn behandeld. In de loop van hyposensibilisatie, de allergielijder immuunsysteem raakt geleidelijk gewend aan de stoffen die verantwoordelijk zijn voor het optreden van de type I-allergie. Hyposensibilisatie wordt tot dusver beschouwd als de enige manier om de oorzaken van allergie te bestrijden. Specifieke immunotherapie maakt het mogelijk de symptomen te verbeteren en secundaire ziekten te voorkomen. Vaak kunnen mensen met een allergie zelfs permanent van de symptomen van de allergie worden verlost. In de regel is het echter alleen effectief bij een type I-allergie. Het moet daarom een allergie van het directe type zijn. Tijdens de vervolgbehandeling krijgt de allergielijder met regelmatige tussenpozen het allergeen toegediend dat de allergische reacties veroorzaakt. Naarmate de behandeling vordert, wordt de dosis stijgt. Specifieke immunotherapie is onderverdeeld in een beginfase en onderhoudstherapie. In de beginfase krijgt de patiënt wekelijks een injectie met een allergeenextract onder de huid. Als het dosis wordt uiteindelijk verdragen, begint de onderhoudstherapie, waarbij de hoogst mogelijke dosis eenmaal per maand wordt geïnjecteerd. Klassieke immunotherapie duurt in de regel maximaal drie jaar.
