Symptomen
Koude knobbels kunnen klinisch volledig onopgemerkt blijven. Afhankelijk van de oorzaak en de grootte kunnen ze lange tijd onopgemerkt blijven en is de kans groter dat ze bij toeval worden ontdekt. Als de knobbels zijn geassocieerd met pijneen acute oorzaak, zoals bloeding of ander letsel, wordt eerder overwogen.
Als de knobbeltjes kunnen worden gepalpeerd na een periode van pijn of gevisualiseerd met beeldvormende technieken, een voorgaande ontsteking van de schildklier (thyroiditis) is waarschijnlijk. Zoals al genoemd, bloed waarden (hormoonspiegels) zijn niet noodzakelijkerwijs veranderd bij neoplastische (tumorgerelateerde) ziekten. Als echter een toename of afname merkbaar is, kan verdere diagnostiek met een meer gedetailleerd onderzoek van de schildklier zou volgen. Als er te grote koude knobbeltjes zijn die de schildklierfunctie daadwerkelijk beïnvloeden, is het klinische beeld van een onderactieve schildklier - hypothyreoïdie - ontwikkelt zich.
Hypothyreoïdie
De schildklier is verantwoordelijk voor de jodium evenwicht van het lichaam en voor de productie van belangrijk hormonen Met behulp van de opgenomen en opgeslagen jodiumproduceert het orgel T3 (trijoodthyronine) en T4 (thyroxine). Deze hormonen zijn belangrijke componenten van de regulering van het energiemetabolisme en de groeicontrole van alle cellen en het lichaam zelf.
Ze worden geproduceerd in de schildkliercellen, in tegenstelling tot het hormoon calcitonine Dit hormoon wordt aangemaakt in zogenaamde C-cellen en controleert die van het lichaam calcium evenwicht samen met het bijschildklierhormoon, dat afkomstig is van de bijschildklier. calcitonine is verantwoordelijk voor het verlagen van de calcium niveau in de bloed en parathyroïdhormoon is de overeenkomstige antagonist.
Een onderfunctie ontwikkelt zich meestal geleidelijk en wordt in eerste instantie door veel patiënten niet opgemerkt. Prestaties worden verminderd door het verstoorde energiemetabolisme. Concentratie en spierzwakte volgen, maar ook een algemene neiging tot vermoeidheid.
De patiënten zijn vaak lusteloos en bevriezen vaak omdat het lichaam niet genoeg energie produceert. De verminderde energievoorziening resulteert ook in constipatie in het spijsverteringsstelsel. Vooral oudere patiënten kunnen worden verward met een depressieve fase.
De symptomen kunnen verkeerd worden geïnterpreteerd vanwege het lethargie en depressieve karakter van de hypothyreoïdie. Geheugen stoornissen of verlies van eetlust kan ook algemene klinische symptomen vertegenwoordigen, die kunnen worden onderscheiden door een bloed test. De hypothyreoïdie heeft ook invloed op de vitale functies van de patiënt: de pols en bloeddruk permanent laten vallen, ongewenst gewichtsverlies optreedt, de huid ruw is en de patiënt over het algemeen een ongezonde indruk maakt.
Genderspecifieke symptomen manifesteren zich bij mannen door een gebrek aan zin in seks en erectiele dysfunctie, bij vrouwen door stoornissen in de vrouwelijke cyclus of nodulaire veranderingen in de borst. Bij infantiele hypothyreoïdie kunnen ontwikkelingsstoornissen of groeivertragingen optreden, wat niet het geval hoeft te zijn. De meest ernstige vorm van hypothyreoïdie kan een zogenaamde hypothyreoïdie zijn comaTegelijkertijd blijven de vitale functies afnemen.
De hart- geluiden zijn moeilijk waar te nemen, de hartslag vertraagt weer. Bloeddruk en de lichaamstemperatuur wordt ook verlaagd, waardoor de temperatuur van de patiënt verslechtert voorwaarde De patiënt blijft opvallen door zijn oppervlakkigheid ademhaling en zwak tot afwezig reflexen.
Kenmerkend is dat de patiënt myxoedeem vertoont. In dit geval zijn componenten van de bindweefsel (glycosaminoglycanen) worden afgezet in de onderhuid. Omdat deze stoffen een wateraantrekkend effect hebben, volgt er een algemeen opgeblazen gevoel van de subcutis, waardoor de patiënt ondanks zijn vaak lichte gewicht opgeblazen lijkt.
Deze maximale toename van het klinische beeld van hypothyreoïdie is tamelijk zeldzaam, aangezien de symptomen meestal vroeg worden geïnterpreteerd en de ziekte wordt bestreden met behulp van hormoonpreparaten Een ondermaatse werking van de schildklier, zoals het kan optreden bij koude knobbeltjes, heeft invloeden haar groei bij sommige patiënten. Dit gebeurt omdat de hormonen van de schildklier hebben essentiële functies met betrekking tot de ontwikkeling van cellen van alle soorten van het menselijk lichaam.
Daarom hebben ze ook een effect op haar groei. De onderwerking zorgt er soms voor dat de haren slechts onvoldoende stabiliteit hebben - ze verliezen kracht en hebben een kleinere diameter dan gezond haar Visueel is dit te zien aan een verlies aan dichtheid.
Patiënten melden een toenemende dofheid van hun hoofdhaar en een grotere broosheid. Al deze aspecten hebben een negatieve invloed op het behoud van het haar - het valt er gemakkelijker uit en er verschijnen kale plekken. Een andere oorzaak van haaruitval met voorafgaande koude klieren in de schildklier kunnen tumoren worden behandeld.
De behandeling van eerste keuze voor tumoren is het verwijderen van de schildklier en daaropvolgende toediening van de schildklier hormoonpreparaten om hormonaal te bereiken evenwicht Als resultaat van de operatie radioactief jodiumtherapie kan worden toegevoegd om de laatste restanten van de schildklier te verwijderen. Hiervoor wordt de patiënt radioactief geïnjecteerd jodium, dat het resterende schildklierweefsel vernietigt. Het kan gebeuren dat een behandelingsgerelateerde hypothyreoïdie wordt geactiveerd. Dit kan ook leiden tot haaruitval onder andere symptomen.
