Definitie
Een pollenallergie is de overgevoelige reactie op componenten van verschillende plantenpollen. De pollenallergie wordt in de volksmond 'hooi' genoemd koorts", In technische termen wordt het" allergische rhinitis "genoemd. In de meeste gevallen begint de ziekte vroeg jeugd en begeleidt de getroffenen gewoonlijk hun hele leven.
Aangenomen wordt dat het ziektecijfer bij kinderen en adolescenten tussen 15% en 30% ligt. Dit betekent dat bijna een op de vijf kinderen aan de pollenallergie lijdt. De therapie bestaat uit het vermijden van pollen, farmacologische allergenen en een specifieke immunotherapie.
Oorzaken
De directe oorzaak van de symptomen van pollenallergie is de overdreven immuunreactie van het lichaam om pollen te planten. Deze pollen zijn op zichzelf onschadelijk, dus ze vormen normaal gesproken geen volksgezondheid risico voor mensen. In het geval van een allergie echter zeker eiwitten in de plant worden stuifmeel (verkeerd) herkend als ziekteverwekkers.
Dit activeert het immuunsysteem. De activering van de immuunsysteem leidt tot een ontstekingsreactie. Dit komt vooral voor op de plaatsen die in aanraking zijn geweest met het allergeen, het pollen.
De contactpunten zijn voornamelijk de slijmvliezen van de luchtwegen en de ogen. De boodschappersubstanties histamine en leukotriënen spelen een belangrijke rol in dit proces. De oorzaak van het ontstaan van de allergie is nog niet voldoende opgehelderd.
De plant die een allergie ontwikkelt, is erfelijk. Daarnaast wordt aangenomen dat er teveel hygiëne in zit jeugd bevorderlijk is voor het ontstaan van een allergie. Vooral stadskinderen, die in geringe mate aan de natuur worden blootgesteld, hebben een grotere kans op het ontwikkelen van een pollenallergie dan plattelandskinderen. Bovendien verhoogt luchtverontreiniging de allergische reactie van het lichaam.
Bijbehorende symptomen
De klassieke symptomen van een allergie voor pollen zijn rhinitis, tranende ogen en niesbuien. Ernstige jeuk is ook een van de belangrijkste symptomen van hooi koorts. In principe worden de symptomen verklaard door het pathomechanisme (actieve vorm van de ziekte) van de allergie.
Ontstekingsreacties treden op als gevolg van de verhoogde afgifte van boodschappersubstanties zoals histamine, leukotriënen en prostaglandines van de mestcellen. Deze zijn voornamelijk gelokaliseerd in die delen van het lichaam die contact hebben gehad met het stuifmeel. Een gevolg van de ontstekingsreactie is een dilatatie van de bloed schepen.
Hierdoor wordt de regio voorzien van meer bloed en ziet er roodachtig uit. De doorlaatbaarheid van de bloed schepen neemt ook toe. Dit leidt tot een verhoogde lekkage van vloeistof uit de schepen.
Deze vochtophoping manifesteert zich bij patiënten als zwelling van de slijmvliezen. De prostaglandines veroorzaken ook het verhoogde gevoel van pijn en jeuk. De symptomen zijn daarom voornamelijk roodheid, zwelling, toegenomen pijn perceptie en jeuk.
De jeuk heeft vaak invloed de keel en gehemelte van de patiënt en kan het oor bereiken. In de neus-, dit manifesteert zich als een zogenaamde loopneus. Deze vorm van rhinitis wordt gekenmerkt door een sterke afscheiding van secreties.
Bovendien is de luchtweg in de neus- wordt geblokkeerd door de gezwollen neusslijmvliezen en het is moeilijker om door de neus te ademen. In de meeste gevallen zijn er ook gewelddadige niesaanvallen, die soms minuten kunnen duren. De bronchiën en luchtpijp kan ook worden beïnvloed door de allergie.
In sommige gevallen kan dit leiden tot hoesten, in ernstige gevallen zelfs tot ademnood. Als er een fluitend geluid klinkt tijdens ademhaling 's nachts is het waarschijnlijk bronchiale astma. In veel gevallen wordt dit ook veroorzaakt door de allergie.
De allergische ontstekingsreactie berooft het lichaam van energie, zoals bij andere ziekten. Als gevolg hiervan voelen veel getroffen mensen zich moe en uitgeput. De slaap kan worden aangetast door de pollenallergie, waardoor de vermoeidheid gedurende de dag en beperkt de zieke persoon ernstig in zijn dagelijks leven.
Naast de luchtwegen kunnen ook de ogen worden aangetast door de allergische reactie. Hier bijvoorbeeld zwelling van de oogleden treedt op. Dit kan ertoe leiden dat de ogen niet zo ver kunnen openen.
Ringen onder de ogen zijn naast de klassieke verschijning van een allergie voor pollen gezwollen oogleden. Aan de andere kant tranen de ogen erg, terwijl ze toch vaak een gevoel van hebben droge ogen Hierbij past een gevoel van vreemd lichaam, dat kan optreden. Er wordt vaak gerapporteerd over een gevoel dat aanvoelt als zand in de ogen.
Visieproblemen kunnen bijzonder problematisch zijn. Deze komen vrij zelden voor, maar vormen een aanzienlijke beperking in het dagelijks leven. Bovendien kunnen de ogen gevoeliger op licht reageren.
Omdat de bindvlies van het oog wordt niet beschermd door een slijmvlies (in tegenstelling tot de neus- of de luchtwegen), kan hier vaak irritatie optreden. Conjunctivitis kan in sommige gevallen ook voorkomen. In tegenstelling tot besmettelijk conjunctivitisallergische conjunctivitis is niet besmettelijk omdat het niet wordt veroorzaakt door bacteriën.
Om deze reden kan het echter alleen symptomatisch worden behandeld; antibiotica help hier niet. Conjunctivitis wordt gekenmerkt door jeuk en brandend van de ogen. Roodheid en verhoogde tranenvloed maken ook deel uit van het klassieke klinische beeld van conjunctivitis.
Jeuk is een symptoom dat op veel klinische beelden voorkomt, vooral bij ontstekings- of allergische aandoeningen. Jeuk is ook een van de kenmerkende symptomen van een allergie voor pollen. De jeuk wordt veroorzaakt door boodschappersubstanties zoals histamine.
De histamine wordt sterker afgegeven als gevolg van de allergische afweerreactie van het lichaam en werkt voornamelijk op het punt waar het lichaam in contact is gekomen met het allergeen. In het geval van pollenallergie, de ogen en luchtwegen worden voornamelijk getroffen. Maar ook in de huid komt er een sterke afgifte van histamine in een allergische reactie.
Hoe de histamine de jeuk precies veroorzaakt, is nog niet zeker, maar het is mogelijk om de jeuk te bestrijden met behulp van antihistaminica (histamine-receptorblokkers). Rode plekken op de huid worden ook wel exantheem of uitslag genoemd. Deze exantheem kunnen optreden bij een pollenallergie en bevinden zich vaak op plaatsen die in aanraking zijn geweest met het pollen.
Meestal de armen, benen en hoofd worden beïnvloed door de uitslag. Deze uitslag manifesteert zich als roodheid, soms zijn er ook netelroos of blaren. De huid voelt ook warm aan.
Het stuifmeel kan via de huid binnendringen haar follikels of laesies en de allergische reactie veroorzaken. Er kan ook een systematisch effect optreden. In dit geval geeft het lichaam zoveel histamine af dat het systematisch door het bloed wordt verdeeld en problemen kan veroorzaken in andere delen van het lichaam.
Zo worden de darmen of zelfs de huid aangetast. Bij een allergisch exantheem kan de huid worden behandeld antihistaminica. In ernstige gevallen de toediening van glucocorticoïden (cortisone) is ook denkbaar.
