Therapie
Aangezien de poliepen vallen helaas niet terug, ze moeten vaak operatief worden verwijderd. Dit omvat het opruimen van het poliepen via de neus- en tegelijkertijd de uitgangen van de neusbijholten. Na deze procedure wordt patiënten aangeraden om hun neus regelmatig schoon te maken inademing, neusspoeling en neusdouches (Emser Sole®).
Deze procedure is riskant omdat de neusslijmvlies wordt zeer goed geleverd bloed en een complicatie van de operatie is postoperatieve bloeding. Als een allergie verantwoordelijk is voor de ontwikkeling van neus poliepen, het moet zeker achteraf worden behandeld. Dit bevat:
- antihistaminica
- Neussprays met cortison
- Op de langere termijn zal a hyposensibilisatie behandeling.
Er zijn verschillende homeopathische middelen beschikbaar voor de ondersteunende behandeling van poliepen, maar het belangrijkste doel is om de bijbehorende symptomen te verlichten, de immuunsysteem of ontstekingsreacties verminderen.
Als de poliepen zich al hebben ontwikkeld, kunnen ze niet worden geëlimineerd door homeopathie en daarom vervangt homeopathie geen behandeling door een arts. Bekende remedies van homeopathie bij de behandeling van poliepen Een homeopathische behandeling dient altijd onder toezicht te staan van een arts of alternatieve geneesheer met aanvullende opleiding in homeopathie, die het geschikte middel en de juiste dosering voor de aandoening kan vinden.
- Calcium phosphoricum: voor levendige, gevoelige en magere kinderen
- Calciumcarbonicum: voor trage, mollige kinderen die vatbaar zijn voor verlegenheid en angst
- Thuja occidentalis: poliepen in neus, dikke darm of baarmoeder en patiënten die vatbaar zijn voor verkoudheid
Als de conservatieve therapieën (steroïden of antihistaminica voor inname / toepassing) niet het gewenste resultaat opleveren, kan een chirurgische therapie worden geprobeerd. er is de endonasale (via de neus-) polypectomie en de endonasale operatie van de paranasale sinus met gelijktijdige verwijdering van de poliepen.
Zoals bij alle operaties, vóór de poliepoperatie, vooral de inname van medicatie bloed verdunners, moeten worden besproken met de behandelende arts en indien nodig worden stopgezet om complicaties tijdens en na de operatie te voorkomen. Endonasale polypectomie Deze operatietechniek wordt voornamelijk gebruikt bij oudere patiënten wanneer een grote operatie niet haalbaar is, bijvoorbeeld vanwege de slechte algemene voorwaarde. Het wordt poliklinisch uitgevoerd.
Deze chirurgische techniek leidt vaak al na korte tijd tot recidieven (het terugkeren van poliepen), omdat de “wortel” van de poliep in het slijmvlies blijft. In de meeste gevallen een volledige verwijdering van poliepen en de zieke slijmvlies is aanbevolen. Tijdens deze procedure wordt het oppervlak van het slijmvlies plaatselijk verdoofd.
Daarnaast wordt een vasoconstrictor gebruikt, een medicijn dat de bloed schepen en maakt zo de poliepen gemakkelijker herkenbaar en vermindert bloeden. Als de poliepen gesteelde poliepen zijn, die aan de basis langwerpig en smal zijn, worden ze omwikkeld met een metalen lus en vastgebonden in het gebied van de middelste neusholte totdat ze van de basis worden gescheiden en door de neus-. Bij poliepen met een brede basis wordt voor ablatie een neuspincet of een zogenaamde conchotoom gebruikt.
Choanale poliepen, die worden gevormd door mucosale cellen uit de maxillaire sinus, Een van de neusbijholten, en groeien in de middelste neusholte, zijn een speciaal kenmerk. Deze poliepen worden volgens Lange verwijderd met de zogenaamde stompe haak. De steel van de poliepen wordt vastgepakt, doorgescheurd met de haak en de poliep wordt door de neus naar buiten getrokken.
Maar zelfs bij dit type poliep wordt volledige verwijdering met aangetast slijmvlies aanbevolen, omdat anders recidieven kunnen optreden. Na de operatie is het neusslijmvlies moet worden behandeld met irrigatie en inademing om korsten of zwelling te voorkomen. Risico: bloeding en infecties, evenals verwondingen aan de zenuwen en omliggende structuren vormen een mogelijk chirurgisch risico.
Endonasale chirurgie van de neusbijholten met poliepverwijdering Deze chirurgische techniek vereist een intramuraal verblijf van ongeveer een week en narcose. Het onvermogen om te werken is afhankelijk van het soort beroep en duurt ongeveer twee weken. Bij deze operatie wordt opnieuw een endoscoop gebruikt en wordt toegang tot de frontale sinus mogelijk gemaakt door de anterieure ethmoidectomie te verwijderen.
Nu wordt het weefsel gedeeltelijk (fenestratie) of volledig verwijderd, dit wordt reconstructie genoemd. Dit wordt uitgevoerd voor de frontale sinus, sphenoidale sinus en maxillaire sinus. De operatie kan worden uitgevoerd met verwijdering van poliepen, correctie van de neustussenschot (septumcorrectie) of verwijdering van palatinale amandelen, evenals vermindering van de grootte van de neusschelpen om de ventilatie van de neus en zijn sinussen en bevordert het verminderen van de ontsteking.
Na de operatie zijn snorren in eerste instantie verboden. De ingebrachte tamponade voor hemostase wordt na ongeveer 1-3 dagen door de arts verwijderd. Risico: De procedure is zeer veeleisend en, zoals bij elke operatie, postoperatieve bloeding, infectie en letsel zenuwen en omliggende structuren kunnen voorkomen.
Bloeden is niet ongebruikelijk tijdens deze operatie en moet mogelijk elektrisch worden gescleroseerd (gecoaguleerd). Vanwege de nabijheid van de hersenen en hersenvliezen, encefalitis or hersenvliesontsteking kan voorkomen. Een mogelijk letsel aan de basis van de schedel gaat gepaard met een afvoer van hersenvocht via de neus (CSF) en moet onmiddellijk worden behandeld.
De oogspieren en hun zenuwen of de optische zenuw kunnen ook gewond raken of worden aangetast door een infectie. Bloeden in de oogkas kan ook voorkomen. Verder kan er sprake zijn van een (tijdelijke) verslechtering van het gevoel van geur. Vanwege deze risico's, hoewel uiterst zeldzaam, wordt de patiënt na de operatie zeer nauwlettend gevolgd. Mild hoofdpijn en hoofd druk, evenals blauwe plekken of zwelling komen vaker voor.
