Ontsteking van de borst

De ontsteking van de borst of de borstklier (Griekse “mastos”) wordt genoemd mastitis of mastadenitis. Meestal treft het kort na de geboorte vrouwen die borstvoeding geven. Deze periode wordt postpartum genoemd.

Ontstekingen van de borst buiten de kraamtijd komen minder vaak voor. Ontsteking van de borst bij mannen is ook een vrij zeldzaam geval. Mastitis vereist onmiddellijke medische behandeling om complicaties te voorkomen.

Dit omvat voornamelijk het voorkomen van de vorming van een volwassen abces. Een abces is een ingekapselde accumulatie van pus in weefsel. Er zijn verschillende soorten mastitis, die enigszins verschillen in hun symptomen en oorzaken.

Een ontsteking van de borst blijft niet onopgemerkt. Het manifesteert zich heel vaak in pijn op het gebied van de tepel. Meestal de pijn is eenzijdig.

Het leidt tot koorts en oververhitting van de aangetaste borst. De borst is rood en gezwollen. Deze zwelling is ook voelbaar.

De weefselvocht knooppunten in de oksel kunnen ook gezwollen zijn. Ten slotte is de ontsteking ook voelbaar in de kwaliteit van de melkafscheiding. Het is veranderd en het aantal cellen daarin is verhoogd.

Over het algemeen veroorzaken bacteriële pathogenen mastitis. Deze ziekteverwekkers omvatten klassiek bacteriën die ook voorkomen in de normale huid- en mondflora. Deze zijn soms stafylokokken, streptokokken en Pseudomonas.

Er zijn verschillende vormen van mastitis. Er bestaat puerperalis mastitis, die optreedt in de zogenaamde postpartum, mastitis non-puerperalis en periductale mastitis. Ze worden hieronder in meer detail uitgelegd.

Bij 60% van de vrouwen treedt mastitis op vóór de leeftijd van 30 jaar, wat normaal gesproken eerder is menopauze. Mastitis tijdens de menopauze is daarom zeldzaam. Veranderingen in het hormoon evenwicht worden besproken als mogelijke oorzaak van ontsteking van de melkklieren tijdens de menopauze.

Bovendien is aangetoond dat vrouwen de neiging hebben hormonaal geïnduceerde remodelleringsprocessen te ondergaan (mastopathie) met de vorming van kleine holtes gevuld met afscheiding (cysten) in de borst, en mastitis komt vaker voor tijdens de menopauze. De exacte oorzaken zijn echter nog niet volledig begrepen. De symptomen komen overeen met die van klassieke mastitis.

Dit zijn roodheid, oververhitting en zwelling van het getroffen gebied. Bovendien is de laesie pijnlijk en de oksel weefselvocht knooppunten aan dezelfde kant kunnen gezwollen zijn. Fever is nogal atypisch.

Veranderingen in het hormonale evenwicht worden besproken als mogelijke oorzaak van menopauzale mastitis. Bovendien is aangetoond dat vrouwen meer vatbaar zijn voor hormonaal geïnduceerde remodelleringsprocessen (mastopathie) met de vorming van kleine holtes gevuld met secretie (cysten) in de borst, en mastitis komt vaker voor tijdens de menopauze. De exacte oorzaken zijn echter nog niet volledig begrepen.

De symptomen komen overeen met die van klassieke mastitis. Dit zijn roodheid, oververhitting en zwelling van het getroffen gebied. Bovendien is de laesie pijnlijk en de oksel weefselvocht knooppunten aan dezelfde kant kunnen gezwollen zijn.

Fever is nogal atypisch. De symptomen komen overeen met die van klassieke mastitis. Dit zijn roodheid, oververhitting en zwelling van het getroffen gebied.

Bovendien is de laesie pijnlijk en de oksel lymfeklieren aan dezelfde kant kan gezwollen zijn. Koorts is nogal atypisch. De tepel is een van de meest gevoelige delen van ons lichaam en reageert gemakkelijk op storende factoren met een ontsteking.

Vaak is de tepel is ook betrokken bij ontsteking van de borstklier. Net als bij mastitis kan de oorzaak een zijn melkcongestie of een infectie met bacteriën. Andere oorzakelijke factoren zijn allergieën, weefselirritatie tijdens het geven van borstvoeding, misvormingen van de borsten of weefselgroei.

Het is belangrijk om in acht te nemen dat ontsteking van de tepel kan ook bij mannen voorkomen, meestal door overmatig wrijven van kleding. De symptomen zijn vergelijkbaar met een ontsteking van de borstklier met pijnlijke zwelling en roodheid van het tepelgebied. De lymfeklieren van de oksel kan gezwollen zijn aan de aangedane zijde en secretie kan door de borst worden uitgescheiden.

Indien de ontsteking van de tepel buiten de borstvoedingsperiode wordt gecombineerd met een afscheiding, een onderzoek moet worden geregeld met de gynaecoloog, omdat dit een vroeg teken kan zijn van borstkanker. Als er geen vermoeden bestaat van een tumoraandoening, wordt de diagnose gesteld met een klinisch onderzoek vergelijkbaar met mastitis. De therapeutische maatregelen komen ook overeen met die van mastitis, hoewel het regelmatig legen van de borst tijdens het geven van borstvoeding alleen mogelijk kan zijn onder ernstige omstandigheden vanwege de ernstige pijn. Bovendien kunnen kruidenzalven op de tepel worden aangebracht, die direct op de plaats van ontsteking kunnen werken.