Systole in klinisch taalgebruik verwijst naar de aanscherping en daaropvolgende contractiefase van de twee ventrikels van de hart- Tijdens de samentrekkingsfase worden de twee klepbladkleppen waardoorheen bloed stroomde van de twee atria naar de ventrikels zijn gesloten, en de twee klepbladkleppen in de linker en rechter ventrikels open. Bloed wordt bijna gelijktijdig uit de linker hartkamer in de grote systemische circulatie en van de rechter hartkamer in de pulmonale circulatie.
Wat is systole?
Systole verwijst in klinisch taalgebruik naar de aanscherping en daaropvolgende samentrekkende fasen van de twee kamers van de hart- Systole maakt deel uit van de hart- ritme, dat kan worden onderverdeeld in de twee hoofdfasen van systole (hartslagfase) en diastole (ontspanning fase). Strikt genomen is het systole en diastole van de twee kamers (ventrikels) van het hart, omdat tijdens de systole van de kamers de twee atria hun diastolische fase doorlopen en vice versa. Systole van de ventrikels begint met de gespannen fase, waarin alle vier hartkleppen zijn gesloten. Naarmate de druk toeneemt, worden de twee zakkleppen, de aortaklep van de linker hartkamer en de pulmonale klep van de rechter hartkamer, Open. De samentrekkende ventriculaire spieren worden nu krachtig bloed in de aorta, de majoor slagader van het lichaam en in de longslagader (arteria pulmonalis). De duur van de systole blijft relatief constant, zelfs bij wisselende fysieke inspanning, en bedraagt ongeveer 300 tot 400 milliseconden bij volwassen mensen. Echter, de tijd van diastole kan aanzienlijk variëren, afhankelijk van de zuurstof vraag van het lichaam, resulterend in een hoge mate van hartslag variabiliteit. Bij een gezonde, normaal atletische persoon kan de polsslag daarom variëren van ongeveer 60 hartslagen per minuut (rustpols) tot 160 tot 200 (maximale snelheid), waarbij de maximale hartslag afneemt als functie van de leeftijd.
Functie en taak
Het hart houdt bloed vast circulatie met zijn kloppende ritme. De systolen van de rechter en linker ventrikels komen gelijktijdig voor en worden elektrisch aangestuurd door sinus- en AV-knooppunten, evenals door de His-bundel en Purkinje-vezels. Systole komt dus overeen met de werkcyclus van het hart. Zodra de druk die tijdens de systole in de ventrikels wordt opgebouwd, hoger is dan de resterende diastolische druk in de aorta en pulmonale slagader, de twee folderkleppen, de aortaklep en pulmonale klep, Open. Wanneer diastole begint, de bloeddruk in de kamers daalt als gevolg van de ontspannende hartspier, en er is een risico op terugstroming van bloed. Om dit te voorkomen sluiten de twee klepbladkleppen weer. Ze openen en sluiten passief, wat betekent dat ze, in tegenstelling tot de twee klepbladkleppen, geen eigen gespierd ondersteund, actief sluit- of openingsmechanisme hebben. Het bloed dat wordt gepompt uit de linker hartkamer in de aorta is zuurstof-rijk omdat het eerder, aan de wanden van de longblaasjes, een uitwisseling van gassen heeft ondergaan tussen carbon dioxide en zuurstof Nadat het door de lichaamsweefsels is gegaan via de aorta met al zijn takken en vertakkingen tot op het niveau van de arteriolen en haarvaten vindt het omgekeerde metabolische proces plaats. Carbon Fibre dioxide wordt geabsorbeerd door het bloed in de haarvaten en zuurstof diffundeert door de capillair muren in het omringende weefsel. Het lichaam kan alleen optimaal profiteren van het belangrijke proces van systole als ook alle andere componenten dienovereenkomstig functioneren. Vooral de elektrische controle van de hartslag is van bijzonder belang. Bovendien is de functionaliteit van de vier hartkleppen moet ook worden verzekerd, zodat het hart de nodige druk kan opbouwen. Optimale elasticiteit van de slagaders moet ook worden gewaarborgd, aangezien ze de slagaderlijke invloed beïnvloeden bloeddruk via de elasticiteit van hun muren. De goede werking van het hartritme en zijn functionaliteit kan tot op zekere hoogte worden bepaald door naar het specifieke te luisteren hart klinkt met behulp van een stethoscoop en met behulp van een elektrocardiogram (ECG).
Ziekten en kwalen
De effectiviteit van systole hangt voornamelijk af van de functionaliteit van de hartkleppen en slagaders. De werking van systole zelf hangt op zijn beurt af van de juiste toevoer van zuurstof en voedingsstoffen naar de hartspier en van elektrische impulsen. hartritmestoornissen door foutieve initiatie of foutieve overdracht van elektrische impulsen, leiden tot de meest frequent gediagnosticeerde hartproblemen. Een frequent ziektebeeld is het gevolg van een sclerotisch veranderde coronaire aandoening schepen Typische symptomen van de ziekte zijn onder meer pijn op de borst of druk die kan uitstralen naar de onderkaak, schouders of armen. De symptomen kunnen tekenen zijn van een aanstaande hartaanval (myocardinfarct), die wordt veroorzaakt door de afsluiting van een kransslagader slagader Nog gebruikelijker zijn hartritmestoornissen veroorzaakt door defecte generatie van de elektrische schokken impuls of gebrekkige geleiding van de geïnitieerde impuls. De meest voorkomende hartritmestoornissen is boezemfibrilleren, wat meestal niet onmiddellijk levensbedreigend is, maar vaak resulteert in verminderde prestaties. Atriale fibrillatie gaat meestal gepaard met aritmieën of tachycardie (hartkloppingen). Chronisch boezemfibrilleren verhoogt het risico op secundaire schade, zoals vergroting van het myocard en beroerte, omdat er bloedstolsels kunnen ontstaan in het atrium als gevolg van de verstoorde bloedstroom. Deze kunnen worden weggespoeld en vasculair veroorzaken afsluiting in de hersenen Meestal wordt boezemfibrilleren geassocieerd met een verlies van sinusritme, dat wordt geïnitieerd door de sinusknoop in de linker atrium en overgedragen aan de hartspier via de AV-knooppunt, Zijn bundel en Purkinje-vezels. Minder gebruikelijk, maar ook veel gevaarlijker, wordt zo genoemd ventriculaire fibrillatie, waarbij ongeordende excitaties kunnen optreden in de ventrikels met een snelheid van maximaal 800 slagen per minuut. Omdat de kamers niet meer kunnen vullen en leeglopen vanwege de hoge frequentie van beats, is de voorwaarde is onmiddellijk levensbedreigend.
