Symptomen
Parasieten kunnen bijna elk deel van het lichaam besmetten. Ze kunnen in de bloedbaan verschijnen, zich in de spieren nestelen of organen aanvallen. Zelfs de hersenen kan worden beïnvloed.
Vaak houden de symptomen niet direct verband met een parasitaire besmetting, omdat ze niet specifiek zijn. De symptomen verschijnen meestal enige tijd na de parasitaire besmetting. Afhankelijk van waar de parasiet zich heeft gevestigd, kan een breed scala aan symptomen optreden.
Ontsteking kan optreden in de organen, die zelfs chronisch kunnen worden en leiden tot een overreactie van de immuunsysteem, die het orgel kunnen beschadigen. Omdat de parasieten zich voeden met mensen, lijdt de getroffen persoon meestal aan een gebrek aan voedingsstoffen. Bovendien scheiden parasieten giftige stofwisselingsproducten uit die de spijsvertering kunnen belasten immuunsysteem.
- Intestinale besmetting: Als de darm bijvoorbeeld wordt besmet met wormen, leidt dit vaak tot winderigheid, constipatie of diarree.
- Huidplaag: hier gaat het vaak om roodheid en jeuk
- Luchtweginfectie: mogelijke symptomen zijn hoesten of kortademigheid
- Urineweginfectie: hier kan incontinentie optreden
- CZS-infectie: hier kunnen aanvallen of bewustzijnsstoornissen optreden
Diagnose
Omdat de meeste parasieten de darmen aanvallen, wordt de diagnose vaak gesteld aan de hand van een ontlastingsmonster. In de regel wordt een ontlastingsmonster onderzocht als een parasitaire besmetting wordt vermoed. Dit moet over meerdere dagen worden uitgevoerd om een zinvol resultaat te verkrijgen. Maar parasieten kunnen ook worden gediagnosticeerd door een bloed test. hier, speciaal antilichamen tegen de parasieten kan worden opgespoord in geval van besmetting. In het geval van luizen (hoofd luizen of krabben), die ook parasieten zijn, kan de diagnose meestal worden gesteld als een blinde diagnose (zie: Rode vlekken op de hoofdhuid).
Waar kunnen parasieten in het lichaam voorkomen?
Parasieten kunnen zich op zeer verschillende plaatsen in het lichaam nestelen. Het getroffen gebied varieert met het geslacht van de parasiet. Als parasieten zijn aangetast, kunnen ze vaak worden gedetecteerd in de ontlasting of bloed.
Ze zijn onder meer te vinden, bijvoorbeeld:
- In de darm
- Onder de huid
- In de hersenen
- In de stoel
- In bloed
Parasieten die zich in de darm nestelen zijn voornamelijk wormen (darmwormen, lintwormen, nematoden, rondwormen, draadwormen, etc.). Bijna elke tweede persoon havens parasieten in de darm, maar vaak blijft deze plaag onopgemerkt omdat het geen symptomen veroorzaakt. Parasieten kunnen gemakkelijk de darmen binnendringen via besmet voedsel of drinkwater.
Vooral via rauw vlees worden ze vaak overgedragen. Maar ook via insecten, huisdieren of andere mensen (bijvoorbeeld door geslachtsgemeenschap) kunnen parasieten in de darm terechtkomen. Parasieten die via de huid het menselijk lichaam binnendringen, kunnen via de bloedbaan de darmen bereiken en daar nestelen.
Sommige parasieten kunnen de wand van de dikke darm en komen in de bloedbaan. Hierdoor kunnen ze zich door het lichaam verspreiden. In de darm leidt parasitaire besmetting voornamelijk tot symptomen zoals winderigheid, constipatie of diarree.
Om te kunnen detecteren parasieten in de darmwordt meestal een stoelgangonderzoek uitgevoerd. Vaak kunnen echter ondanks parasietenplaag geen parasieten worden opgespoord, omdat deze verstopt zitten in de slijmlaag van de darm of in zogenaamde divertikels (uitstulpingen) en dus niet in de ontlasting terechtkomen. De ontlasting moet meerdere dagen worden onderzocht om een zinvol resultaat te verkrijgen.
Bovendien, een bloed test kan bepalen of antilichamen tegen bepaalde parasieten zijn gevormd. Als een persoon besmet is met parasieten, is het belangrijk om strikte aandacht te besteden aan hygiëne. Vooral grondig handen wassen na toiletbezoek en na het spelen met huisdieren.
Huisdieren moeten ook regelmatig op parasieten worden gecontroleerd. Wormen in de darmen kunnen worden behandeld met anti-wormenproducten. Een darmreinigingsprogramma helpt vaak tegen de parasieten in de darm.
Dit reinigt niet alleen de darmen maar versterkt ook de immuunsysteem en verkleint het risico op een nieuwe parasietaanval. Parasieten kunnen verschillende delen van het lichaam besmetten. Deze omvatten de ogen.
Een daarvan is de draadworm Onchorcerca volvulus, die voorkomt in Afrika en sommige landen in Zuid-Amerika. Het wordt overgedragen door zwarte vliegen die in water kunnen worden aangetroffen, daarom wordt de ziekte rivier genoemd blindheid Na infectie migreren de parasieten door de bindweefsel van de huid tot het oog.
Vaak blijven de getroffenen meer dan een jaar symptoomvrij. De eerste tekenen zijn dan vaker jeuk, die toeneemt en zich uiteindelijk ontwikkelt tot dermatitis, een ontsteking van de huid. De dood van de individuele parasieten in de huid veroorzaakt een ontstekingsreactie.
Eenmaal in het oog veroorzaakt de nematode keratitis met daaropvolgende littekens. Bovendien wordt de oogzenuw aangevallen en sterven de zenuwvezels af. Al met al leiden deze veranderingen tot blindheid van de getroffen persoon.
Volgens statistieken is dit de tweede meest voorkomende infectie-gerelateerde oorzaak van blindheid in de wereld. Met behulp van medicatie kan de parasiet eenvoudig worden bestreden, maar de plaag wordt vaak pas in een laat stadium opgemerkt, bijvoorbeeld wanneer het zicht al achteruitgaat en er onherstelbare schade is opgetreden. De neus- kan ook worden aangetast door parasieten.
De parasiet van het geslacht Leishmania valt de slijmvliezen van de neus-, maar ook van de mond of keel, waardoor de infectieziekte leishmaniasis ontstaat. Er kunnen zweren ontstaan en de aangedane patiënten melden toegenomen neusbloedingen en moeilijk nasaal ademhaling Ontstekingsprocessen kunnen de neustussenschot, daarom is medicamenteuze behandeling noodzakelijk.
Een andere parasiet, Naegleria fowleri, gebruikt op zijn beurt de neus- als entree aan de hersenen, waar het enorme schade kan aanrichten. Beide soorten parasieten komen voornamelijk voor in warme en vochtige streken van Afrika of Amerika lever is een populair orgaan voor verschillende parasieten. Parasitosen van de lever treden meestal op na een verblijf in tropische gebieden.
Schistosomen leven bijvoorbeeld in water en kunnen zich door de huid boren om hun gastheer te bereiken. In het lichaam leggen ze eerst eitjes in de aderen van de darm, die vervolgens in de darm worden gespoeld lever via het portaal ader, waar ze leverschade veroorzaken. De leverbot Fasciola hepatica komt op zijn beurt via de orale route het lichaam binnen.
Zodra de larven de lever koloniseren, ontwikkelen ze zich tot wormen tot 3 cm groot. Deze kunnen leiden tot hepatitis, levercirrose en ontsteking van de alvleesklier De longworm Paragonimus westermani komt voornamelijk voor in Zuidoost-Azië en tast, zoals de naam al doet vermoeden, de longen aan.
Het vindt zijn weg naar de mens via zoet water krabben en kreeftachtigen, waardoor de consumptie van rauwe schelpdieren een zeker risico met zich meebrengt en tot besmetting kan leiden. Nadat de wormen de twaalfvingerige darm, ze dringen de darmwand en de diafragma totdat ze de longen bereiken. Daar kapselen de parasieten zich in en beginnen ze hun eieren te leggen.
De getroffenen hebben er last van long paragonimiasis, die niet-specifieke symptomen veroorzaakt, zoals rillingen, koorts en diarree Naarmate de ziekte vordert, wordt bloed herhaaldelijk opgezogen. De schistosomen die al in de bovenstaande sectie zijn genoemd, kunnen ook de blaas, waar ze zichzelf in de aderen implanteren.
De eieren die daar worden gelegd, veroorzaken een sterke immuunrespons van het lichaam. Weefsel van de blaas muur is vernietigd en met littekens bedekt, wat vaak bloedingen veroorzaakt. Dit wordt aangegeven door bloed dat wordt aangetroffen in de urine van de getroffenen.
De ernstige vernietiging van de urinewegen veroorzaakt uiteindelijk incontinentie Dit klinische beeld staat bekend als blaas bilharzia en is de meest voorkomende parasitaire ziekte na malaria Sommige parasieten komen via de huid het lichaam binnen door in de bovenste huidlagen te boren en daar te nestelen.
Dit is het geval met schurft, bijvoorbeeld. Deze ziekte wordt veroorzaakt doordat mijten tunnels in de huid graven. Vooral zachte, dunne en vochtige huidzones worden aangetast, zoals de ruimtes tussen de vingers of het genitale gebied (zie: Eczeem in het genitale gebied).
Jeuk is erg ernstig en treedt meestal 's nachts op. Mijten kunnen worden overgedragen via lichaamscontact of via het wasgoed. Mijten worden behandeld met speciale crèmes.
Er zijn ook zogenaamde huisstofmijten. Sommige mensen zijn allergisch voor deze mijten. Deze mijten in bed veroorzaken geen huiduitslag, in tegenstelling tot de mijten die veroorzaken schurft.
Ook de zogenaamde "huidmol" nestelt zich onder de huid van de mens. Dit zijn larven van de haakworm, die door honden of katten op mensen kunnen worden overgedragen. Mensen zijn geen geschikte gastheren voor de larven.
Niettemin graven ze gangen onder de menselijke huid, waardoor ze ernstige jeuk en roodheid veroorzaken. Soms blazen ze ook op de huid. De larven kunnen worden gedood door bepaalde crèmes aan te brengen.
Bij besmetting met vliegenmaden leggen de aasvliegen hun eieren op de slijmvliezen of in wondafscheiding. De larven komen uit de eieren en dringen de huid binnen. Pijnlijke knopen verschijnen onder de huid.
Via de bloedbaan kunnen parasieten ook doordringen in de hersenen Meer dan de helft van alle mensen heeft antilichamen tegen de parasiet Toxoplasma gondii (toxoplasmose), die worden veroorzaakt door eerder contact met de toxoplasmose-pathogeen. De parasiet kan via kattenuitwerpselen of rauw vlees op mensen worden overgedragen.
Toxoplasma gondii beïnvloedt de hormoonproductie van dopamine in de hersenen. Dit heeft effecten op menselijke bewegingen en gedrag. De plaag is merkbaar door langdurig griep-achtige symptomen.
Er wordt besproken of de ziekteverwekker mogelijk een rol speelt bij ziekten zoals schizofrenie, Parkinson of ADHD Als een patiënt klaagt over symptomen zoals diarree, constipatie or winderigheid en er wordt aanvankelijk geen oorzaak gevonden, de ontlasting kan worden onderzocht op parasieten. De aantasting van de darm door darmparasieten kan de oorzaak zijn van deze niet-specifieke klachten.
Om een zinvol resultaat te krijgen, wordt de ontlasting meerdere dagen onderzocht, omdat sommige wormen in de beginfase niet direct kunnen worden gedetecteerd. Als er parasieten in de ontlasting worden aangetroffen, moet een geschikte therapie worden gestart om de darmparasieten (vaak wormen) te bestrijden . Hiervoor zijn verschillende medicijnen geschikt. Bovendien is darmrevalidatie een manier om de normale gezondheid te herstellen darmflora.
Als de parasieten zich in de bloedbaan bevinden, zijn meestal antistoffen tegen de parasieten te vinden in de bloed Test Dit wordt gedaan als er geen parasieten in het ontlastingsmonster kunnen worden gevonden bij vermoeden van een parasitaire besmetting. Bovendien, als malaria wordt vermoed, a bloed Test voor parasieten moet worden uitgevoerd. Als de parasieten in de bloedbaan zitten, kunnen ze bijna elk orgaan van het menselijk lichaam bereiken en daar schade aanrichten.
