Toxoplasmose

Definitie

Toxoplasmose is een infectieziekte die wordt veroorzaakt door het eencellige organisme Toxoplasma gondii. De eerste beschrijving van toxoplasmose dateert uit 1923, maar werd pas bijna 50 jaar later volledig begrepen. Toxoplasmose verloopt meestal zonder verdere symptomen en is meestal onschadelijk.

Voor mensen met een zwakke immuunsysteem of een eerste infectie tijdens zwangerschap voor ongeboren kinderen wordt als gevaarlijk beschouwd. De symptomen van toxoplasmose manifesteren zich op veel verschillende manieren. Na een infectie met Toxoplasma gondii is de getroffen persoon immuun voor de infectie voor de rest van zijn leven en kan hij deze niet opnieuw oplopen.

Dit geldt ook voor de zwangere vrouw, zodat er in dit geval geen risico op infectie bestaat voor het ongeboren kind (foetus). Als een toxoplasmose-infectie optreedt tijdens zwangerschap Bij schade aan het kind moet dit anoniem, dus zonder naam, worden gemeld volgens de Wet Infectiebescherming. Deze infectie kan ernstige gevolgen hebben voor de te vroeg geboren baby. Als gevolg van schade aan de hersenen, spastische hersenverlamming kan ontwikkelen.

Voorkomen in de bevolking

De ziekteverwekker toxoplasmose komt wereldwijd voor. Het is ook zeer wijdverspreid onder de bevolking, zodat driekwart van alle mensen ouder dan 50 jaar de ziekteverwekker bij zich draagt ​​of in ieder geval eerder contact heeft gehad met de ziekteverwekker. Bij ongeveer de helft van alle zwangere vrouwen antilichamen zijn te vinden in de bloed. Deze duiden op een eerdere infectie met Toxoplasma gondii.

Veroorzaken

De toxoplasmose-ziekteverwekker, Toxoplasma gondii, is een eencellig organisme dat onder meer mensen kan infecteren en dat zich nestelt in verschillende lichaamscellen en hier als parasiet leeft. Maar totdat de ziekteverwekker de mens bereikt, is hij onderhevig aan zijn eigen ontwikkelingscyclus. De seksuele voortplanting van Toxoplasma gondii vindt plaats in de dunne darm van katten.

Tijdens dit proces worden zogenaamde oöcysten (soort eicellen) aangemaakt, die de kat met zijn ontlasting weer uitscheidt in zijn omgeving. Hier doorlopen de oöcysten de volgende dagen verschillende stadia van ontwikkeling en blijven uiteindelijk in de vorm van sporozoïeten (type sporen). In deze fase kunnen ze maandenlang besmettelijk blijven.

Toxoplasma gondii wordt nu overgedragen via rauw, ongekookt vlees dat de cysten bevat of na contact met kattenpoep, bijvoorbeeld bij het spelen in de zandbak of het schoonmaken van de kattenbak. De pathogeen toxoplasmose kan ook door de placenta en bereikt de foetus. Deze vorm van overdracht van ziekteverwekkers wordt transplacentaal genoemd en vertegenwoordigt de enige mogelijkheid van overdracht van persoon op persoon.

Nadat de ziekteverwekker oraal is ingenomen (via de mond) door voedsel of door vuile handen, verspreidt het eencellige organisme zich door de bloed. Daarbij valt het eerst de cellen van de immuunsysteem. In deze cellen begint het zich te delen en vult het de cel met steeds meer parasieten.

Dan vervalt de cel en komen de ziekteverwekkers de bloed en verspreid door het lichaam. Op deze manier bereikt het alle organen. Als het immuunsysteem merkt de binnendringende parasiet op, deze begint zichzelf ongeveer 6 dagen na de infectie te verdedigen.

Hierdoor ontstaan ​​kleine gaatjes met een weefselbarrière (cyste) waarin de ziekteverwekkers zich bevinden. De cysten ontwikkelen zich voornamelijk in spieren en in de hersenen. Deze cysten maken de parasieten resistent en kunnen dus lang (persistent) levensvatbaar blijven.

Om er zeker van te zijn dat de zwangere vrouw besmet is met Toxoplasma gondii, wordt haar bloed onderzocht. De zoektocht naar specifiek antilichamen wordt uitgevoerd. De detectie van antilichamen kan ook bepalen of de toxoplasmosebesmetting vóór zwangerschap of dat de zwangere vrouw voor het eerst toxoplasmose heeft opgelopen.

Dit gebeurt met behulp van de verschillende subgroepen van antilichamen. Aldus leiden initiële infecties tot de vorming van antilichamen van de groep μ, die IgM-antilichamen worden genoemd. Als een infectie eerder is opgetreden, de groep?

wordt gevonden, wat IgG-antilichamen wordt genoemd. Deze IgG-antistoffen zijn levenslang op te sporen. Het is ook mogelijk om de ziekteverwekker te bepalen door middel van specifieke kleuring van monsters uit verschillende organen, bijvoorbeeld de placenta.

Lichte of symptoomloze infecties van toxoplasmose worden niet met geneesmiddelen behandeld. In principe bestaat de therapie uit de toediening van antibiotica. Toxoplasmose wordt tot de 16e week van de zwangerschap behandeld met een enkel antibioticum zoals spiramycine. In de loop van de latere zwangerschap combinaties van antibiotica worden beheerd.

De therapie van de zwangere vrouwen gaat ook de overdracht van de infectie op het kind tegen. Pasgeborenen bevatten ook een combinatie van verschillende antibiotica voor 6 tot 12 maanden, afhankelijk van de regeling. Zelfs mensen met een slecht immuunsysteem (bijv 에이즈 patiënten) worden behandeld met antibiotica.

Als de toxoplasmose na de geboorte wordt verworven en de patiënt zijn volledige immuunfunctie heeft, is de prognose van het verloop van de ziekte goed. Als de infectie optreedt tijdens de zwangerschap, hangt het verdere verloop van de ziekte af van de tijd en omvang. Slechts ongeveer 10% van de prenataal geïnfecteerde kinderen wordt daadwerkelijk geboren met de bovengenoemde aandoeningen.

De overgrote meerderheid is dus gezond. Sommigen van hen kunnen echter ontwikkelingsstoornissen en dergelijke vertonen in het verdere verloop van de ziekte. Personen met een verzwakt immuunsysteem hebben naast de bovengenoemde symptomen vaak last van toxoplasmose, zoals ontsteking van de hersenen (encefalitis) of ontsteking van de longen (longontsteking) Of hart- (myocardiet).

Bij deze patiënten moet de therapie worden gestart, anders zal de infectie in de meeste gevallen fataal zijn. Vooral zwangere vrouwen of mensen met een verzwakt immuunsysteem moeten oppassen om toxoplasmose te vermijden. Het vermijden van rauw, ongekookt vlees speelt hierbij een belangrijke rol.

Vlees verwerken door te koken, roken of genezen doodt de parasieten. Groenten, vooral salades, moeten ook voor het eten worden gewassen. Handen wassen na contact met rauw vlees of na het werken in de tuin is een nuttige preventieve maatregel.

Voeding Het contact met katten dient hygiënisch te gebeuren en vervolgens de handen te wassen. Bij huiskatten wiens voer geen rauw vlees bevat, is er geen mogelijkheid op infectie voor de eigenaren. Katten die vrij rondlopen kunnen de toxoplasmose-pathogenen via muizen of iets dergelijks binnenkrijgen en mensen in hun omgeving infecteren.

Er is een test (screening) die vroegere, zelfs niet gedetecteerde, toxoplasmose kan detecteren. Deze test is echter niet opgenomen in de officiële kraamrichtlijnen en wordt dus niet automatisch uitgevoerd. De test is nuttig voor vroege detectie en behandeling van zwangere vrouwen die zijn geïnfecteerd met Toxoplasma gondii.

Maar ook om nog niet besmette moeders te instrueren voorzichtiger om te gaan met katten en vlees. Moeders die borstvoeding geven, moeten ook zorgvuldig en preventief blijven omgaan met geïnfecteerde materialen, bijvoorbeeld door hun handen te wassen.