Blefaritis: beschrijving
Ontsteking van de oogleden (blefaritis) treedt op wanneer de uitscheidingskanalen van de talgklieren, die zich aan de rand van de oogleden naar buiten openen, verstopt raken. Bij dergelijke ooglidontstekingen zijn vaak bacteriën betrokken.
Omdat deze ziekte vaak resulteert in de vorming van witgrijze, vettige schilfers op de rand van het ooglid, wordt deze ook wel blefaritis squamosa genoemd. In ernstige gevallen kan het zich ontwikkelen tot ulceratieve blefaritis met diepere huidlaesies van het ooglid.
Van blefaritis (blefaritis squamosa) wordt vooral gesproken als de ontsteking het gehele ooglid aantast. Als verstopte talgklieren daarentegen een smalle, pijnloze zwelling van het ooglid veroorzaken, is er sprake van hagelsteen. Een stye daarentegen is een pijnlijke, rode zwelling op het ooglid die wordt veroorzaakt door een ontsteking van een talgklier, meestal bacterieel.
Blefaritis: symptomen
Veel voorkomende symptomen van blefaritis zijn onder meer:
- droog, brandend of jeukend ooglid
- licht rood en schilferig ooglid
- gevoel van vreemd lichaam in het oog
- toegenomen uitvallen van wimpers aan de ontstoken ooglidrand (madarose)
- soms vorming van fijne schubben op de ooglidrand
- soms lichte zwelling van het ooglid
Blefaritis: oorzaken en risicofactoren
De oorzaak van blefaritis is een verstopping van de talgklieren (klieren van Meibom) in de oogleden. Dit kan verschillende oorzaken hebben:
Bovendien kunnen externe prikkels zoals stof, wind, kou, hitte, rook, chemicaliën, cosmetica of contactlenzen ook verstopte talgklieren en daarmee ooglidrandontsteking veroorzaken. Ook algemene ziekten zoals reuma, schildklieraandoeningen of diabetes zijn mogelijke oorzaken van blefaritis.
Infectieuze blefaritis
- Stafylokokken koloniseren zelfs bij gezonde mensen de huid en het slijmvlies. Bij een kleine verwonding kunnen ze de huid van het ooglid binnendringen en ontstekingen veroorzaken.
- Krabben kunnen in slechte hygiënische omstandigheden van persoon op persoon worden overgedragen. Meestal besmetten ze het schaamhaar, zeldzamer het oksel- en baardhaar en zeer zelden ook de wimpers (phtiriasis palpebrarum). Het haar op het hoofd wordt niet aangetast. Bij luizenontsteking hechten de neten van de luizen zich als kleine korrels aan de wimpers. De luizen zuigen zelf aan de rand van het ooglid tussen de wimpers.
Niet-infectieuze blefaritis
Als de talgproductie het normale niveau overschrijdt, raken de uitscheidingskanalen van de ooglidklieren verstopt – er kan zich een schilferige ooglidrandontsteking (blefaritis squamosa) ontwikkelen. De overtollige afscheiding agglutineert de wimpers en vormt een vettige laag die de klieren verder kan verstoppen en ontstekingen kan veroorzaken als bacteriële of virale kolonisatie optreedt.
Blefaritis: onderzoeken en diagnose
- Heeft u een licht vette (seborroïsche) huid? Heeft u bijvoorbeeld als tiener(s) last gehad van acne?
- Heeft u last van koperroos (rosacea) of neurodermitis (atopische dermatitis)?
- Draag je contactlenzen?
De oogarts onderzoekt vervolgens de voorste en achterste ooglidranden met een vergrootglas. Om dit te doen, vouwt hij voorzichtig het ooglid om.
Blefaritis: behandeling
Hygiëne van de oogleden
Het doel van ooglidhygiëne is het verzekeren van een normale afvoer van talgafscheiding. Dit wordt meestal bereikt met twee maatregelen die dagelijks moeten worden uitgevoerd:
- Reiniging van de ooglidranden (lidranden): De verklevingen en korstjes op de ooglidranden die vaak gepaard gaan met blefaritis kunnen worden losgemaakt met een vochtige doek, hypoallergene zeep en salicylolie van de apotheek. Vervolgens worden de ooglidranden gereinigd met een speciale reinigingsoplossing of met speciaal gemaakte pluisvrije reinigingspads. Deze speciale oogverzorgingsproducten tegen ooglidrandontstekingen zijn verkrijgbaar bij de apotheek.
Als de ontsteking van de ooglidrand wordt veroorzaakt door bacteriën, wordt deze behandeld met een lokaal antibioticapreparaat (bijvoorbeeld antibiotische oogzalf). Slechts in zeldzame gevallen wordt het antibioticum toegediend in de vorm van tabletten.
In bepaalde gevallen kan het lokaal aanbrengen van glucocorticoïden (“cortison”), bijvoorbeeld als zalf, ook nuttig zijn.
Bij virusgerelateerde blefaritis kan de arts een virusremmend medicijn (virusstatisch middel) voorschrijven.
Behandeling van huidziekten
Als blefaritis wordt veroorzaakt door een algemene huidziekte, moet deze in overleg met de behandelend oogarts tegelijkertijd worden behandeld. Anders kan blefaritis snel terugkeren.
