Stavudine: effecten, gebruik en risico's

Stavudine is een nucleoside reverse transcriptaseremmer. Het wordt gebruikt om een ​​hiv-infectie te behandelen.

Wat is stavudine?

Het actieve ingrediënt stavudine wordt gebruikt voor de behandeling van hiv-ziekten zoals 에이즈. Zijn administratie vindt plaats als onderdeel van antiretrovirale combinatie therapie. Stavudine is een bestanddeel van nucleoside reverse transcriptaseremmers (NRTI's). De synthese van stavudine vond al in 1966 plaats door de Amerikaanse chemicus Jerome Phillip Horwitz (1919-2012). Het duurde echter tot halverwege de jaren negentig voordat het medicijn in Europa werd gebruikt. Het wordt vervaardigd door het Amerikaanse farmaceutische bedrijf Bristol-Myers Squibb (BMS). Tegenwoordig wordt stavudine echter nog nauwelijks gebruikt in westerse geïndustrialiseerde landen. De reden hiervoor is de slechte verdraagbaarheid van het medicijn. Het is echter administratie kan soms nuttig zijn voor speciale mutatiecombinaties als onderdeel van een berging therapie​ Stavudine wordt aangeboden onder de handelsnaam Zerit.

Farmacologische werking

Stavudine is geclassificeerd als een nucleoside reverse transcriptaseremmer. Dit betekent dat het medicijn een remmend effect heeft op het enzym reverse transcriptase. Dit enzym is buitengewoon belangrijk voor de HI virussen om het virale RNA in menselijk DNA te transcriberen, waardoor het pathogenen vermenigvuldigen. Stavudine is ook een van de zogenaamde prodrugs​ Het medicijn is een voorloper van een actief ingrediënt dat op zichzelf geen effect heeft virussen​ Alleen in het lichaam wordt de stof omgezet in het medicijn dat daadwerkelijk effectief is. Dit heeft de eigenschap reverse transcriptase te remmen, waardoor de HI virussen inwoner van het lichaam kan zich niet verder voortplanten. Dit effect resulteert op zijn beurt in een vermindering van de hoeveelheid virussen in het organisme. Tegelijkertijd is het aantal speciale witte bloed cellen, waaronder CD-4-positief T-lymfocyten, kan toenemen. Dit effect helpt om het afweersysteem van het lichaam te versterken. Een van de nadelen van stavudine is dat de HI-virussen vaak snel ongevoelig worden voor de werkzame stof. De reden hiervoor is het uitgesproken aanpassingsvermogen en veranderlijkheid van het HI-virus. Om deze reden wordt stavudine altijd als onderdeel van een combinatie gebruikt therapie en wordt beheerd met verschillende andere drugs​ Zodra stavudine is bereikt en is opgenomen door de geïnfecteerde lichaamscel, wordt de stof omgezet in een actieve metaboliet die vervolgens het enzym reverse transcriptase blokkeert. De mondelinge biobeschikbaarheid van stavudine is vrij hoog met ongeveer 90 procent. Gelijktijdige inname van voedsel heeft weinig negatief effect op het actieve ingrediënt. De plasmahalfwaardetijd van stavudine is ongeveer 1.5 uur.

Medicinaal gebruik en toepassing

Stavudine wordt gebruikt om hiv-infecties te behandelen, zoals 에이즈​ Door dit te doen, versterkt het actieve ingrediënt de mens immuunsysteem en bestrijdt de immunodeficiency ziekte of vertraagt ​​in ieder geval het begin ervan. Stavudine kan niet genezen 에이즈​ Het medicijn heeft echter een positief effect op de levensverwachting en kwaliteit van leven van de patiënt. Stavudine wordt echter alleen gebruikt als alle andere behandelingsopties niet succesvol zijn. De reden hiervoor zijn de sterke bijwerkingen van het medicijn. Om deze reden mag het middel tegen aids slechts gedurende een korte periode worden toegediend. Stavudine wordt ingenomen in de vorm van hard capsules, die een dosis van 30 tot 40 milligram. De aanbevolen dosering is twee keer 30 milligram voor patiënten die minder dan 60 kilogram wegen en twee keer 40 milligram voor patiënten die meer dan 60 kilogram wegen. De capsules moet worden genomen op een lege maag 60 minuten voor de maaltijd.

Risico's en bijwerkingen

Het is niet ongebruikelijk dat het gebruik van stavudine leidt tot ongewenste bijwerkingen. De meest voorkomende zijn pijn of gevoelloosheid in handen en voeten, tintelingen, pijn op de borst, hoofdpijn, rillingen, koorts, algemene malaise, diarree, misselijkheid, braken, uitsplitsing van vetweefsel in de ledematen, rug pijnen verhoogde vatbaarheid voor infecties. Andere vaak voorkomende bijwerkingen zijn slaapproblemen, pancreatitis, constipatie, goedaardig huid gezwellen, prestatiebeperkingen, herverdeling van lichaamsvet, mild lever disfunctie, pijn in spieren en gewrichten, netelroos, huiduitslag op de huidjeuk, hyperaciditeit van het lichaam, angst en Depressie​ Soms hebben patiënten misschien ook bloedarmoede, vergrote borstklieren, beenmerg hematopoëse aandoeningen, geelzucht, of een ontstoken lever​ Een probleem bij AIDS-patiënten is dat het vaak moeilijk is om de bijwerkingen van het medicijn te onderscheiden van hun ziektegerelateerde symptomen. Bovendien kunnen de bijwerkingen ook het gevolg zijn van de combinatietherapie, waardoor het onmogelijk is om een ​​exacte trigger toe te wijzen. De omvang van de onaangename bijwerkingen wordt ook beïnvloed door de dosis en duur van de therapie​ Door de dosisis het soms mogelijk om ernstige bijwerkingen te verminderen. Af en toe is het ook nuttig om over te schakelen naar een andere reverse transcriptaseremmer. In de beginfase van de behandeling met stavudine is het niet ongebruikelijk dat AIDS-patiënten een verslechtering van hun volksgezondheid​ De reden hiervoor is de reactie van de sterkere immuunsysteem aan de pathogenen die in het lichaam aanwezig zijn. In dergelijke gevallen spreken artsen van een immuunreactiveringssyndroom. Reageert de patiënt echter positief op de medicatie, dan verbeteren de symptomen van de ziekte na enkele weken aanzienlijk. Als er overgevoeligheid is voor stavudine, mag het geneesmiddel niet worden toegediend. Hetzelfde geldt voor ontsteking van de pancreas en ernstig nier disfunctie. Stavudine mag alleen worden gebruikt tijdens zwangerschap als de arts van tevoren de voordelen en risico's van de behandeling zorgvuldig heeft afgewogen. Dierstudies hebben schadelijke effecten op het kind aangetoond.