Protozoaire infecties zijn parasitaire ziekten die worden veroorzaakt door die organismen die voorheen in het rijk van Protozoa binnen biologische systematiek werden geplaatst. Significante voorbeelden van veroorzakende organismen van protozoaire ziekten omvatten Entamoeba histolytica als veroorzaker van amoebe dysenterie, Plasmodium falciparum als de veroorzaker van malaria tropica, Giardia lamblia, dat ongeveer tien procent van de wereldbevolking in hun darmen draagt, of Trypanosoma brucei, dat Afrikaanse slaapziekte veroorzaakt via de geïnfecteerde tseetseevlieg.
Wat is een protozoaire infectie?
Een protozoaire infectie is zo pathologisch voorwaarde die het gevolg is van een invasie van het lichaam door pathogene protozoa. Protozoonosis, zoals protozoaire infectie ook wel wordt genoemd, is een ziekte die wordt veroorzaakt door een aantal protozoa of eencellige organismen. Protozoaire infecties zijn dus ook een ondergroep van parasitosen; dus al die ziekten die door parasieten kunnen worden veroorzaakt. De term infectie wordt in deze context gerechtvaardigd door het feit dat de typerende opeenvolging van invasie, vermenigvuldiging en reactie aanwezig is. Door de constante vooruitgang van kennis in de biologie is de systematische indeling in een taxon Protozoa achterhaald. De fylogenetische relaties van de groepen samengevat als protozoa bleken veel complexer te zijn dan oorspronkelijk kon worden aangenomen op basis van de morfologische beschouwing van de "oerdieren". Een definitie van protozoa op basis van biologische systematiek is dus niet meer mogelijk. Het vasthouden van termen als protozoölogie of protozoaire infectie dient alleen praktische overwegingen. Dit komt omdat de gemeenschappelijke systematische noemer van organismen die gewoonlijk protozoa worden genoemd, teruggaat tot het biologische domein van eukaryoten.
Oorzaken
De oorzaken van protozoaire infectie bij mensen zijn ziekteverwekkende micro-organismen die parasieten zijn die op hem vertrouwen als gastheerorganisme. Trigger van de protozoonosen is daarbij gebaseerd op een verscheidenheid aan verschillende organismen. De internationale classificatie van ziekten ICD-10 gepubliceerd door de wereld Gezondheid Organisatie (WHO) somt ziekten op die door protozoa worden veroorzaakt in de secties A06 tot A07 en B50 tot B64. Hierbij moet worden opgemerkt dat met betrekking tot protozoaire ziekten de ICD-10 bases de systematiek van het overzicht van het veroorzaakte ziektepatroon. In het algemeen vindt infectie met protozoa plaats via inname van besmet voedsel, water, besmet drink- of zwemwater of via de tussenliggende gastroute. De veroorzakende organismen zijn daarom in de volgende lijst opgenomen als voorbeelden, waar van toepassing, "spec." aanduiding van meerdere of onbekende soorten van een geslacht:
- A06 - Amoebiasis: infectie door Entamoeba histolytica.
- A07 - Andere darmziekten veroorzaakt door protozoa: infecties veroorzaakt door Balantidium coli, Giardia intestinalis, Cryptosporidium spec.
- B50 - Malaria tropica: infectie door Plasmodium falciparum.
- B51 - Malaria tertiana: infectie door Plasmodium vivax.
- B52 - Malaria quartana: infectie door Plasmodium malariae.
- B53 - Andere parasitologisch bevestigde malaria: infectie door Plasmodium ovale of simian plasmodia.
- B54 - Malaria, niet gespecificeerd: Klinisch gediagnosticeerde malaria zonder parasitologische bevestiging.
- B55 - leishmaniasis: infecties veroorzaakt door Leishmania spec.
- B56 - Afrikaans trypanosomiasis: infecties veroorzaakt door Trypanosomiasis gambiensis, Trypanosomiasis rhodesiensis ...
- B57 - Chagas ziekte: infectie door Trypanosoma cruzi.
- B58 - Toxoplasmose: infectie veroorzaakt door Toxoplasma gondii.
- B59 - Pneumocystose: infecties veroorzaakt door Pneumocystis carinii, Pneumocystis jirovecii ...
- B60 - Andere protozoaire ziekten, niet elders geclassificeerd: Infecties veroorzaakt door Babesi spec, Acantamoeba spec, Naegleria fowleri…
- B64 - Niet-gespecificeerde protozoaire ziekte.
Symptomen, klachten en tekenen
De symptomen kunnen aanzienlijk variëren, afhankelijk van de parasiet die de infectie veroorzaakt. Over het algemeen manifesteert een protozoaire infectie zich door koorts, griep-achtige symptomen en algemene malaise. Soms is de besmette persoon meer prikkelbaar en vertoont hij een toename hart- tarief. Duidelijk herkenbare signalen voor een ziekte
zijn het uiterlijk van misselijkheid, gewichtsverlies en braken.Klachten in de maag gebied, geactiveerd door pijn in de buik, diarree en winderigheid, zijn ook vaak indicatief voor een infectie. Soms bloeden uit de rectum kan voorkomen.
Diagnose en verloop van de ziekte
Microscopische procedures kunnen worden gebruikt om een breed scala aan infecties veroorzaakt door protozoa te diagnosticeren. Bij amebische dysenterie heeft de patiënt na een incubatieperiode van enkele dagen zeer frequente ontlasting, die kan oplopen tot enkele tientallen keren per dag als de krampen zijn ernstig. Indien onbehandeld, kan amebiasis dat wel leiden tot de dood. Malaria tropica manifesteert zich door een afname van hemoglobine concentratie en vaak door een koorts dat zich ritmisch ontwikkelt. Neurologische complicaties kunnen een verminderd bewustzijn zijn. Er bestaat een risico op overlijden door malaria tropica. Lamblia-infectie kan gemakkelijk onopgemerkt blijven. Dit geldt voor de meerderheid van de ongeveer tien procent van de wereldbevolking die Giardia lamblia in hun darmen draagt. Desalniettemin treedt af en toe ongemak op in de maag gebied, dat kan worden gemanifesteerd door pijn op druk, diarree en gewichtsverlies. Bij Afrikaanse slaapziekte is de diagnose gebaseerd op microscopische identificatie van de veroorzakende trypanosomen uit een weefselmonster. In de meeste gevallen is dit gebaseerd op een bloed test. Daarnaast is er de mogelijkheid van diagnostische detectie via trypanosoom-specifiek antilichamen, wat echter gepaard gaat met enige onzekerheid vanwege de variabiliteit van de parasiet in dit opzicht. Het verloop van de ziekte is in twee fasen. De hemolymfatische fase wordt gekenmerkt door koorts, hoofdpijn, gewrichtspijn en jeuk. De koortsfasen komen met tussenpozen voor. Bovendien ernstige zwelling van de weefselvocht knooppunten kunnen voorkomen. De tweede fase van de ziekte - de neurologische fase - vindt plaats wanneer de parasiet de centrale begint binnen te vallen zenuwstelsel Hier slagen de trypanosomen erin om de bloed-hersenen barrière. Als gevolg hiervan ervaren geïnfecteerde personen een verstoorde slaap-waakcyclus. Deze typische symptomatologie gaf slaapziekte zijn naam. Zonder behandeling is slaapziekte dodelijk.
Complicaties
Gewoonlijk leidt de protozoaire infectie tot symptomen die sterk op elkaar lijken invloed Om deze reden is een vroege diagnose of detectie van deze ziekte in veel gevallen niet mogelijk. De patiënten hebben hoge koorts en ook een sterke uitputting. Er is ook een gevoel van malaise en een algemeen gevoel van ziekte. De hart- snelheid van de getroffen persoon wordt ook verhoogd door de protozoaire infectie. Patiënten verliezen gewicht in de loop van de ziekte en hebben daar last van braken en misselijkheid. Diarree or pijn in de buik kan ook voorkomen, waardoor de kwaliteit van leven van de getroffen persoon aanzienlijk wordt verminderd. In veel gevallen leidt de protozoaire infectie ook tot zeer pijnlijk krampen, zodat de getroffen persoon ook lijdt aan beperkte mobiliteit. Als er geen behandeling is, leidt deze ziekte meestal tot de dood van de getroffen persoon. Pijn in de hoofd or gewrichten kan ook optreden als gevolg van deze ziekte. Behandeling van deze ziekte wordt gedaan met behulp van antibiotica en leidt in de meeste gevallen tot een positief verloop van de ziekte. Speciale complicaties treden meestal niet op als de behandeling vroegtijdig plaatsvindt.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
In ieder geval moet een protozoaire infectie worden onderzocht en behandeld door een arts. Er is meestal geen zelfgenezing bij deze ziekte en, in het ergste geval, aanzienlijke beperkingen in het leven. Vroegtijdige diagnose en behandeling hebben altijd een zeer positief effect op het beloop van de ziekte en kunnen verdere complicaties voorkomen. Een arts moet worden geraadpleegd in het geval van protozoaire infectie wanneer griep-achtige symptomen treden op. De getroffen persoon is prikkelbaar en voelt zich over het algemeen niet lekker. De symptomen treden op zonder een bepaalde reden en gaan gepaard met gewichtsverlies en misselijkheid Bovendien leidt de protozoaire infectie vaak ook tot braken In sommige gevallen ernstig pijn in de buik geassocieerd met opgeblazen gevoel en diarree kunnen ook een aanwijzing zijn voor de protozoaire infectie en moeten door een arts worden beoordeeld. De ziekte kan worden vastgesteld door een huisarts of in een ziekenhuis. Voor de behandeling is de getroffen persoon afhankelijk van medicatie en in sommige gevallen kan dit ook leiden tot een verminderde levensverwachting.
Behandeling en therapie
Medicamenteuze behandeling is over het algemeen door middel van antibiotica Bij amebische dysenterie zijn dit metronidazol evenals tetracyclines; in aanvulling op, chloroquine, een enantiomeer kinine derivaat, wordt voor dit doel gebruikt. Kinine is klassiek beschikbaar als een therapeutische optie voor malaria, vooral voor malaria tropica. In het geval van giardiasebehandeling is niet in alle gevallen nodig. In de regel is de eigen afweer van het lichaam voldoende om de infectie te overwinnen. Bij acute ziekteprogressie of als er slopende symptomen bestaan, wordt medicamenteuze behandeling noodzakelijk. Nitroimidazolen zoals metronidazol, tinidazole, secnidazol or ornidazol worden voor dit doel gebruikt. Behandeling van Afrikaanse slaapziekte vereist meestal ziekenhuisopname. De drugs die voor dit doel worden gebruikt, veroorzaken aanzienlijke bijwerkingen, vooral in de tweede fase van de ziekte. Hoewel suramine medicinaal kan worden toegediend voor behandeling in de eerste fase, vereist de volgende fase het gebruik van arsenicum-bevattende verbindingen.
het voorkomen
Preventie wordt aanbevolen om protozoaire infectie te voorkomen. Dit betekent in de eerste plaats het vermijden van epidemiologisch relevante gebieden voor dit doel. Bovendien is de bekende voorzorgsmaatregel maatregelen moet in acht worden genomen: Cooking voedsel grondig, kokend drinken water, met behulp van klamboes en insectenwerende middelen. Af en toe zijn instructies van de autoriteiten te vinden in de vorm van zwemverboden bij thermale bronnen. Bij malaria zijn er mogelijkheden voor profylactische medicatie. Hierbij moet worden opgemerkt dat zelfs chemoprofylaxe met drugs zoals chloroquine or proguanil kan alleen een onvolledige bescherming bieden.
Nazorg
Omdat protozoa mogelijk alle organen kunnen infecteren en het mogelijk is dat sommige protozoa in het lichaam achterblijven, zelfs na een succesvolle behandeling van een protozoaire infectie, zijn regelmatige vervolgonderzoeken nodig na een protozoaire infectie. Als de slijmvliezen zijn geïnfecteerd, moeten met regelmatige tussenpozen wattenstaafjes van de slijmvliezen worden genomen. Daarnaast worden regelmatig examens van de bloed moet worden uitgevoerd door de huisarts. Hier moeten niet alleen de protozoa worden onderzocht, maar ook de orgaanwaarden moeten worden gemeten om een mogelijke orgaanbesmetting als een langdurig gevolg van de protozoaire infectie in een vroeg stadium te herkennen. Als er slechte orgaanwaarden worden gemeten of als een orgaan is aangetast door de protozoaire infectie, moeten ook weefselmonsters (biopsieën) van het betreffende orgaan worden genomen. Bovendien kunnen beeldvormingsprocedures (MRI, ultrageluid) kan in dit geval aangewezen zijn om een mogelijke orgaanbesmetting op te sporen. Bovendien moet een hoge hygiënestandaard worden gehandhaafd om herhaling van protozoaire infectie te voorkomen. Dit bestaat met name uit het regelmatig ontsmetten van de handen en het vermijden van openbare toiletten. Als het gebruik van openbare toiletten niet kan worden vermeden, moet daarna een intensieve desinfectie worden uitgevoerd van alle lichaamsdelen die in contact zijn gekomen met voorwerpen in het openbare toilet. Kleding moet worden gewassen met een hygiënische spoeling na een protozoaire infectie om ervoor te zorgen dat er geen protozoa in de kleding achterblijven. Bovendien moet contact met dieren die protozoa kunnen overbrengen, worden vermeden.
Wat u zelf kunt doen
De behandeling van een protozoaire infectie hangt af van het organisme dat in het lichaam van de patiënt is aangetroffen. Aangezien sommige protozoa levensbedreigende ziekten kunnen veroorzaken, is een nauwgezette diagnose met de juiste microscopisch onderzoek belangrijk. De patiënt moet zich dan strikt houden aan de voorschriften van de arts, vooral met betrekking tot het nemen antibiotica Tegen de tijd dat een diagnose wordt gesteld, hebben patiënten meestal al lang geleden, waren ze vermoeid, hadden ze last van misselijkheid, diarree en / of braken en zijn ze vaak veel afgevallen. Daarom moeten ze tijdens de herstelperiode speciale aandacht besteden aan een gezonde levensstijl. Dit houdt onder meer in dat de getroffen personen niet mogen roken en weinig tot geen drinken alcohol Om het lichaamsgewicht weer te stabiliseren, moeten regelmatig gezonde, vezelrijke maaltijden met veel vers fruit en groenten worden gegeten. Een gezonde levensstijl omvat echter ook een gereguleerd slaap-waakritme met voldoende slaap. Spanning moet gedurende deze tijd worden vermeden. Het wordt ook aanbevolen om veel te drinken water gedurende deze tijd.Het helpt om gifstoffen en andere overtollige stoffen uit het lichaam te verwijderen. Andere ontgiftende maatregelen zoals saunasessies, stoombaden en bezwete sporten zijn ook nuttig. Naturopathische artsen en alternatieve beoefenaars adviseren over andere ontgifting opties.
