postpartum thyroiditis is een multifasisch ontsteking van de schildklier dat kan direct daarna gebeuren zwangerschap en wordt nu beschouwd als een speciale vorm van auto-immuun Hashimoto's thyroiditis In de eerste fase van de ziekte lijden getroffen individuen aan hyperthyreoïdie gevolgd door hypothyreoïdie Normalisatie vindt meestal plaats zonder behandeling.
Wat is postpartum thyroiditis?
De schildklier is een van de meest relevante hormonale klieren in het menselijk lichaam. De klier produceert de schildklier hormonen trijoodthyronine T3 en thyroxine T4, die inwerken op bijna alle cellen van het lichaam en vitaal stimuleren energiemetabolisme in de cellen. De schildklier wordt in zijn activiteit gereguleerd door het hypothalamische hormoon TSH-afgevend hormoon en wordt bovendien functioneel gereguleerd door het hypofysehormoon TSH. Verschillende ziekten kunnen de schildklier in zijn functie. Een van hen is thyroiditis or ontsteking van de schildklier Verschillende ziekten met verschillende oorzaken worden gekenmerkt door ontsteking van de schildklier Postpartum thyroiditis of postpartum thyroiditis is er zo een voorwaarde en treedt meestal kort daarna op zwangerschap Ongeveer zeven procent van alle nieuwe moeders ontwikkelt postpartum thyroiditis. De ziekte is een ontsteking van de schildklier met een relatief mild beloop, geassocieerd met een gunstige prognose.
Oorzaken
De oorzaken van postpartum thyroiditis zijn niet definitief vastgesteld. Onderzoekers vermoeden nu echter een auto-immuunziekte achter het fenomeen. Veel wetenschappers geloven momenteel bijvoorbeeld dat de voorwaarde een speciale vorm van chronische lymfatische thyroïditis zijn in de trant van Hashimoto's thyreoïditis. Sommige risicofactoren kan het optreden van postpartum thyroiditis bevorderen zwangerschap Bijvoorbeeld vrouwen met type I suikerziekte mellitus ontwikkelt thyroiditis in maximaal 25 procent van alle gevallen. Patiënten met schildklier antilichamen hebben ook een verhoogd risico om de ziekte te ontwikkelen. Voor auto-immuunziekten van de schildklier en in het bijzonder postpartum thyroiditis is familiaire clustering gerapporteerd. Daarom lopen vrouwen met overeenkomstige gevallen in de familie ook een verhoogd risico. Is de
Postpartum thyroiditis is opgetreden na een eerdere zwangerschap, de getroffenen hebben tot 70 procent kans om de ziekte opnieuw te ontwikkelen tijdens hun volgende zwangerschappen.
Symptomen, klachten en tekenen
Vrouwen met postpartum thyroïditis lijden aan een variabele klinische presentatie die kan lijken op stille thyroïditis. Klassiek verloopt de ziekte in drie fasen. Tot zes maanden na de bevalling van een kind ontwikkelen zich nieuwe moeders hyperthyreoïdie duurt ongeveer twee maanden, gevolgd door vier tot acht maanden hypothyreoïdie Na de eerste twee fasen normaliseert de schildklierfunctie voorlopig. In andere gevallen manifesteerde de ontstekingsziekte zich uitsluitend in de vorm van hypothyreoïdie or hyperthyreoïdie Na een jaar waren bijna alle patiënten weer symptoomvrij. De overgang naar een aanhoudende hypothyreoïdie kan echter niet volledig worden uitgesloten. Symptomatisch voor de ziekte kunnen metabolische afwijkingen, hyperthyreoïdie, hypothyreoïdie, stemmingswisselingen, verstoord temperatuurgevoel en soortgelijke klachten. Pijn komt meestal niet voor bij postpartum thyroiditis.
Diagnose en verloop van de ziekte
De diagnose van postpartum thyroiditis wordt gesteld door de arts op basis van die van de patiënt medische geschiedenis en hormoonstatus. De hormoonstatus kan worden gebruikt om hyperthyreoïdie of hypothyreoïdie te detecteren, afhankelijk van de specifieke fase. Om de ontstekingsbasis te bewijzen, kunnen beeldvorming van de schildklier en histologische onderzoeken van het aangetaste schildklierweefsel worden uitgevoerd. In principe is er een gunstige prognose voor getroffen vrouwen. De symptomen verdwijnen meestal binnen enkele maanden. Slechts in de meest zeldzame gevallen treedt een blijvende verstoring van de schildklierfunctie op.
Complicaties
Bij postpartum thyroiditis lijden getroffen personen aan ontsteking van de schildklier.In de meeste gevallen is geen speciale behandeling nodig, zodat de symptomen volledig vanzelf verdwijnen. Complicaties komen ook meestal niet voor. Patiënten lijden korte tijd aan hypothyreoïdie en uiteindelijk aan hyperthyreoïdie. De duur hiervan voorwaarde kan over het algemeen niet worden voorspeld. In de meeste gevallen wordt de productie van schildklierhormoon echter weer normaal. Er kunnen echter milde symptomen optreden zwaarlijvigheid en verstoord metabolisme tijdens postpartum thyroiditis. Stemmingswisselingen of een verstoord gevoel van temperatuur kan ook optreden en een negatieve invloed hebben op de kwaliteit van leven van de getroffen persoon. De meeste patiënten hebben er geen last van pijn vanwege postpartum thyroiditis. Directe behandeling is in veel gevallen niet nodig. De ziekte kan echter worden verholpen door te nemen hormonen en andere medicijnen. In het geval van Depressie of andere psychische klachten, passend therapie is noodzakelijk. Postpartum thyroiditis vertoont echter altijd een positief verloop van de ziekte. De levensverwachting van de patiënt wordt meestal niet beïnvloed door de ziekte.
Wanneer moet je naar een dokter?
Direct na de bevalling is er een verandering in het hormonale systeem in het vrouwelijke organisme. Dit leidt tot veranderingen, volksgezondheid problemen en onregelmatigheden. In het geval van postpartum thyroïditis is een arts normaal gesproken niet nodig, omdat de aandoeningen zichzelf naarmate ze vorderen zelfstandig reguleren. Tijdige uitgebreide voorlichting over de fysieke veranderingen na de bevalling is aan te raden. Dit kan virtueel worden gedaan door middel van passende bijdragen op internet of door gebruik te maken van vakliteratuur over bevallingen. Daarnaast is overleg vooraf met de gynaecoloog of verloskundige nuttig. In veel gevallen kan overleg met reeds bevallen vrouwen voldoende zijn. In een onderlinge uitwisseling worden open vragen opgehelderd en twijfels weggenomen. Daarnaast kan het vooruitzicht op verdere ontwikkeling behulpzaam zijn bij de beslissing of een bezoek aan de dokter aangewezen is. Het wordt aanbevolen om een arts te raadplegen als er aanhoudende onzekerheden of angsten zijn. Als de bestaande vragen niet kunnen worden opgehelderd door mensen in de omgeving, is overleg met de arts aan te raden. Als zorgen, ongerustheid of onregelmatigheden in intensiteit of omvang toenemen, is het raadzaam om hulp te zoeken. Als er door het ongemak onregelmatigheden optreden bij het hanteren van het kind, wordt ook een bezoek aan de dokter aanbevolen.
Behandeling en therapie
In de meeste gevallen hebben vrouwen met postpartum thyroiditis geen verdere nodig therapie De symptomen verdwijnen vaak na een paar dagen volledig. De normale schildklierfunctie keert terug. Aangezien de oorzaken van de ziekte nog niet definitief zijn opgehelderd, een oorzakelijk verband therapie is sowieso niet beschikbaar. In ernstige gevallen kan symptomatische therapie echter zinvol zijn. In het geval van hypothyreoïdie komt deze symptomatische therapie meestal overeen met conservatieve hormoonvervanging drugs zoals levothyroxine In het geval van hyperthyreoïdie omvat meestal symptomatische behandeling thyrostatisch drugs. Deze drugs remmen de productie van schildklier hormonen. Zwavel-bevattende thyrostatisch drugs zoals propylthiouracil or carbimazol een werkingsperiode van een week hebben en moeten worden gecombineerd met andere geneesmiddelen voor een snellere werking. Echter, thyrostatisch Geneesmiddelen bleken in het verleden vaak niet effectief te zijn bij hyperthyreoïdie in de setting van thyroïditis. Hormonen worden opgeslagen in de schildklier en kunnen ondanks geremde vorming vrijkomen. Om deze reden wordt symptomatische behandeling van hyperthyreoïdie veroorzaakt door ontsteking blijkt veel moeilijker te zijn dan symptomatische therapie van hypothyreoïdie als gevolg van ontsteking. Als de schildklierdisfunctie veroorzaakt stemmingswisselingen of zelfs depressieve stemmingen, psychotherapeutische zorg voor de getroffen vrouwen is denkbaar. Aangezien veel vrouwen sowieso direct na de zwangerschap last hebben van stemmingscrises, is de stap van psychotherapie is des te logischer.
het voorkomen
Postpartum thyroïditis is tot op heden nauwelijks te voorkomen, de oorzaken zijn nog te slecht begrepen om preventief te behandelen maatregelen bestaan. Hoewel de familiale band het mogelijk maakt om de kans op het ontwikkelen van de ziekte in te schatten, biedt het geen aanknopingspunten voor preventie. Getroffen vrouwen kunnen nu hun eigen risico op postpartum thyroïditis min of meer nauwkeurig inschatten en zich dus psychologisch voorbereiden op de eventualiteit van de ziekte, maar tot dusver kunnen ze de ziekte niet actief vermijden.
Nazorg
De nazorg van postpartum thyroïditis komt voornamelijk neer op de reguliere aanmelding bij de huisarts of endocrinoloog. Ook de behandelende gynaecoloog kan een optimaal aanspreekpunt zijn. Bij de follow-up is het belangrijkste om te nemen bloed monsters met korte tussenpozen om vast te stellen dat de thyroïditis is genezen. Als zich een permanente secundaire ziekte ontwikkelt, levenslange behandeling met schildkliermedicatie mogelijk vereist. Een ander punt van vervolgbehandeling is beeldvorming van de schildklier. De eerste procedure die hier wordt gebruikt, is ultrageluid, en dat kan vaak direct bij de huisarts. Hier kunnen late veranderingen in de schildklier worden gedetecteerd, zoals vergroting of verkleining of vorming van knobbeltjes. In sommige gevallen kan ook een onderzoek door een radioloog nodig zijn. Dit is met name aangewezen als er aanwijzingen zijn voor onvoldoende genezing, onduidelijke bevindingen op ultrageluid, of een opflakkering van postpartum thyroïditis of het optreden van een secundaire ziekte. De patiënt dient gewetensvol te zijn bij het bijwonen van de overeengekomen vervolgonderzoeken, aangezien een schildklieraandoening die niet of niet adequaat is behandeld, aanzienlijke gevolgen kan hebben voor het hele lichaam en de stofwisselingsprocessen.
Hier is wat u zelf kunt doen
Naaste familieleden moeten worden geïnformeerd over het beloop van postpartum thyroiditis. Depressieve stemmingen, innerlijke rusteloosheid, gewichtsveranderingen en haaruitval ontmoet daardoor begrip in de omgeving van de patiënt. Extra spanning en schuldgevoelens worden vermeden. Hulp bij de zorg voor het kind maakt ook het dagelijkse leven van de patiënt gemakkelijker. De noodzaak van verder maatregelen het hoofd bieden aan het dagelijks leven hangt af van de symptomen. Als euthyreoïdie aanwezig is, niet verder maatregelen zijn noodzakelijk. Overmatige gewichtstoename in aanwezigheid van hypothyreoïdie kan worden verminderd door eetgewoonten aan te passen aan het verminderde hongergevoel. Door rust en voldoende slaap kan de patiënt ondanks een vertraagd metabolisme het hoofd bieden aan het dagelijkse leven. Voor spierspanning helpen massages en warme kompressen. Voor droge huid, vochtinbrengende crèmes en voldoende vochtinname worden aanbevolen. Constipatie symptomen worden tegengegaan door een hoge vochtinname, een vezelrijke dieet dat ontlasting, lichaamsbeweging, buikmassages en het vermijden van constiperend voedsel bevordert. Als hyperthyreoïdie aanwezig is, oefen dan, yoga, Pilates en ontspanning oefeningen zijn geschikt om innerlijke onrust te beheersen. Door de calorie-inname te verhogen om aan de grotere eetlust te voldoen, wordt overmatig gewichtsverlies als gevolg van een versneld metabolisme voorkomen. Het onderwijzen van medische professionals over verdere vruchtbaarheid zorgt ervoor dat de schildklierniveaus eerder binnen het normale bereik zijn ingesteld opvatting weer.
