Sinds mensen boven de apen uitstegen en de weg vonden om rechtop te lopen, heeft de menselijke voet een hoge mate van complexiteit en functie bezeten. De voet bestaat uit de tarsus, de vijf tenen, de metatarsus en de plantaire fascia die zich daar bevindt. Op de laatste bevinden zich receptoren die functioneren als tastzin. Touch, druk, pijn of temperatuur worden daar bijzonder intensief waargenomen, zelfs meer dan op de vijf tenen. Dit is een tactiele waarneming die deel uitmaakt van de tastzin.
Wat is de voetzool?
De voetzool vormt het gehele ondervlak van de voet. De benige basis wordt gevormd door middenvoetsbeentje botten Het heeft daar een oppervlaktegevoeligheid, die dient om het lichaam te beschermen. Deze snelle perceptie van veranderingen en aanraking is mogelijk dankzij de mechanoreceptoren in de huid Meissner-, Vater-Pacini- en Ruffini-bloedlichaampjes en Merkel-cellen leiden de informatie via zenuwvezels naar de centrale zenuwstelsel Door de vele zenuwuiteinden die zich in de voetzool bevinden, staan mensen vaak kietelend op hun voeten. De pijn en thermoreceptoren zijn verantwoordelijk voor pijn en temperatuurveranderingen. Ze worden gemedieerd door afferenten van klasse C via de zenuwuiteinden. Als deze verstoord of beschadigd zijn zenuwen, anesthesie of paresthesie treedt op. Naast de staat van ongevoeligheid en de staat van ongevoeligheid is er ook overgevoeligheid, die kan leiden tot pijnlijke gevoelens. Dit wordt dan tactiele verdediging genoemd. De huid reageert op ontvangen prikkels via deze verdediging.
Anatomie en structuur
De voetzool is in biologie onderverdeeld in hiel, buitenrand van de voet, in het gebied van de longitudinale boog en de bal van de voet. Al deze gebieden zijn te zien in een voetafdruk in het zand. De voetafdruk kan worden gebruikt om medische diagnoses te stellen, bijvoorbeeld of iemand een platvoet heeft of niet. Het contact met de grond vindt normaal gesproken niet plaats over de hele voetzool. Bij een gezonde voet rust de binnenrand van de voet niet in het gebied van de langsboog. Het reliëf van de voetzool heeft een sterke hielbal aan de achterkant, een bal van de voet met een kleine teenbal en een grote teenbal aan de voorkant. Tussen de uitsteeksels van het zachte weefsel ligt de concave boog van de voet. De voetzool heeft een onderconstructie die bestaat uit vette lichamen, maar is ook stabiel genoeg om te voorkomen dat mensen wegglijden zodra ze bewegen. Deze dikke lichamen vangen schokken op en hebben een dempende werking. Door deze demping zijn de spieren, het skelet en andere anatomische kenmerken niet voelbaar. De uitzondering is de middenvoetsbeentje hoofden van de stralen in het midden. Onder het geheel huid van de voetzool ligt een vezelige plaat die plantaire aponeurose wordt genoemd. De term "planta" is de Latijnse term voor voetzool. Het voetskelet, het spierstelsel, de huid en plantaire aponeurose zijn door vezels met elkaar verbonden en vormen een functionele eenheid.
Functie en taken
In het verleden werd de schoenmaat bepaald door een pedoscoop. Dit werd in schoenenwinkels gebruikt om door de voet in de schoenen te kijken. Bij orthopedie wordt de voet onderzocht met behulp van een podoscoop. Dit apparaat kan worden gebruikt om voetschade, anomalieën of algemene zwakheden te diagnosticeren. Via digitaal pedografiekan documentatie en visualisatie van de drukbelasting worden gemaakt, wat zowel de diagnose vergemakkelijkt als het nodige mogelijk maakt therapie Dit vangt spanning punten en de voetreactiekrachten van de persoon dynamisch en statisch. Hiervoor wordt de patiënt op een glazen platform geplaatst dat is voorzien van een spiegel en een scansysteem zodat een voetdrukanalyse kan worden gemaakt. De meetresultaten kunnen worden gebruikt om therapieën te plannen voor de juiste bewegingspatronen. Via de spiegel kan de patiënt op zijn beurt zijn eigen voet visueel controleren en deze aanpassen aan het gegeven bewegingspatroon. Op de voetzool zijn er ook bijzonder acupressuur punten die kunnen worden gemasseerd. Deze vorm van therapie behoort tot de oosterse geneeswijzen, die de zelfgenezing van het lichaam stimuleert door middel van een voetreflexologie massage, oorzaken ontspanning en dient ter promotie van het geheel bloed circulatie De oosterse geneeswijze is gebaseerd op energiemeridianen in de voet, die gestimuleerd kunnen worden en zouden moeten leiden tot een energieboost. Hetzelfde, pijn is opgelucht of krampen worden op deze manier geëlimineerd. Acupressuur zou ook helpen tegen blaas problemen, verlies van eetlust or aambeien.
Ziekten
Omdat de voeten bijna constant worden gebruikt en blootgesteld aan hoge spanning, pijn aan de voetzool komt vaker voor. Deze kunnen ook leiden tot ernstige ziekten of ontstekingen en therapeutische hulp nodig hebben. De pijn in de voetzool gaat zelden gepaard met verwondingen, maar uit zich eerder door een pijnlijk tintelend gevoel in de voet of een vlakke trekpijn. Evenzo zijn er punctuele drukpijnen die kunnen optreden en zo informatie over de oorzaak van dergelijke klachten mogelijk maken. Dit kunnen bijvoorbeeld vaatziekten, breuken, gescheurde banden of verstuikingen zijn. Jicht, reumatische aandoeningen, artrose or osteoporose leiden ook tot plantaire pijn. De hoge drukbelasting leidt tot circulatie pijn en beïnvloedt de zenuwen en zenuwuiteinden. Ongemak is het gevolg van het afknijpen van de zenuwbanen in het gedeelte tussen de voetzool en de centrale zenuwstelsel Dit stuurt een noodsignaal naar de hersenen, die zich manifesteert als een ernstig trek- of tintelend gevoel in de voet. Bijkomende symptomen zijn onder meer laag pijn in de rug of gevoelloosheid in de benen. Drukpijn in de hielbeen, op zijn beurt, is meestal een ontsteking van de plantaire aponeurose. In dit geval wordt de hele peesplaat van de voet aangetast. De pijn straalt uit naar het middenvoetsbeentje gewrichten van de tenen. Een verkeerde uitlijning van de voeten veroorzaakt ook een onjuiste uitlijning distributie lichaamsgewicht en kan tot pijn leiden.
