Introductie
De voet is een zogenaamd ondersteunend orgaan van het lichaam. Omdat de voeten belangrijk zijn voor het dragen van het lichaamsgewicht en voor de voortbeweging, worden ze ondersteund door een strak ligamentisch apparaat. Bones, gewrichten, ligamenten, pezen en spieren kunnen geblesseerd of ontstoken raken en zo veroorzaken pijn. Als structuren aan de binnenkant worden aangetast, kan de pijn kan daar ook worden gelokaliseerd. De pijn wordt vaak opgemerkt bij het staan, lopen of in bepaalde voetposities, maar kan ook in rust voorkomen.
Oorzaken voor pijn aan de binnenkant van de voet
De oorzaken van pijn aan de binnenkant van de voet kunnen talrijk en gevarieerd zijn. Pijn aan de binnenkant van de voet treedt vaak op door overbelasting - bijvoorbeeld na het sporten. Zelfs ernstig te zwaar kan voetstructuren beschadigen en pijn veroorzaken.
Ongecorrigeerde verkeerde plaatsing van de voet of de voetbeen as kan er ook voor zorgen dat de voet verkeerd wordt geladen. Onjuist schoeisel kan pijn veroorzaken. Te strakke schoenen kunnen bijvoorbeeld pijn veroorzaken.
Voortdurend onjuist laden kan verschillende structuren van de voet op verschillende manieren beïnvloeden. De pees van de posterieure tibialis-spier trekt aan de achterkant van de onderste been over de achterkant van de binnenkant enkel aan de onderkant van de voet. Als de pees ontstoken raakt door een blessure of degeneratie, wordt meestal pijn aan de binnenkant van de voet gevoeld.
De pijn kan toenemen wanneer de voetzool passief naar buiten wordt gedraaid. De pijn kan ook sterker worden gevoeld tijdens het lopen, vooral op blote voeten. In de meeste gevallen wordt de ontsteking van de pees veroorzaakt door overbelasting tijdens het sporten.
De overbelasting wordt vaak veroorzaakt door overbelasting wanneer jogging of springen. Een platvoet kan ook de ontwikkeling van tibialis posterieure pees ontsteking. Bovendien kan het constant dragen van hoge schoenen leiden tot een ontsteking van de tibialis posterieure pees.
De tarsaal tunnelsyndroom is een beschadiging van de scheenbeenzenuw. In tarsaal tunnelsyndroom, deze zenuw is vernauwd op het niveau van de binnenkant enkel door spanbanden (meer precies: retinaculum musculorum flexorum). Pijn komt voor op het niveau van het innerlijke enkel en kan uitstralen in de hiel.
Bovendien kan gevoelloosheid (paresthesie) optreden aan de voetzool. Deze kunnen zich uiten als tintelingen, gevoelloosheid of stoornissen van het gevoel van koude en warmte. De tarsaal tunnelsyndroom wordt vaak veroorzaakt door trauma's zoals gescheurde ligamenten, breuken of verstuikingen.
De vernauwing kan echter ook optreden na operaties aan de enkel door littekens. Met de pes valgus, de hiel van de onderpomp been naar binnen gekanteld. Vaak treedt de pes valgus op met een platte voet, waarbij de binnenboog van de voet niet afgerond is, maar plat op de grond ligt.
In deze combinatie spreekt men dan van een knik-zinkende voet. In jeugdis de platvoet fysiologisch (normaal), asymptomatisch en groeit in de meeste gevallen spontaan samen. Als de platte voet echter aanhoudt, kan dit leiden tot een platte voet (Pes planus), een extreme vorm van de platte voet.
Dit kan onder andere ontstaan door te zwaar, onjuist schoeisel, maar ook zonder duidelijke oorzaak. De ontwikkeling van een pes planus op volwassen leeftijd is meestal het gevolg van zwaarlijvigheid, maar kan ook andere oorzaken hebben, zoals een blessure of een defect aan de spierpees van de posterieure tibialis-spier (zie paragraaf hierboven). Aanvankelijk is er vaak pijn achter of onder de binnenste enkel als de voet gebogen is.
De pijn kan uitstralen naar de onderbeen. In het verdere verloop van de ziekte kan de pijn zich uitbreiden naar het gebied van de buitenste enkel als gevolg van een extra verkeerde plaatsing. De calcaneale uitloper veroorzaakt de pezen van de spieren die aan de calcaneus hechten om te verstarren.
Deze ossificatie wordt vaak veroorzaakt door onjuist laden. Te zwaar of voetafwijkingen zoals platte voeten of holle voeten kunnen ook hielspoor bevorderen. Bovendien komen hielspoor vaak voor bij werkzaamheden die staand of lopend worden uitgevoerd.
Plantaire fasciitis is een hielspoor op de voetzool. Plantaire fasciitis komt vaker voor bij vrouwen en de getroffenen zijn meestal ouder dan 30 jaar. Pijn komt het meest voor in de ochtend of tijdens het sporten.
Paradoxaal genoeg kan de pijn ook verbeteren onder zware belasting, bijvoorbeeld wanneer joggingPijn wordt dan vooral gevoeld aan de binnenkant van de hiel, die naar de tenen kan uitstralen. Bovendien is de binnenste hiel vaak pijnlijk onder druk. Hallux Rigidus is een artrose (slijtage van het gewricht kraakbeen) van de metatarsofalangeale gewricht van de grote teen.
Triggers voor artrose kunnen eerdere verwondingen zijn (bijv. bij voetballers), ontsteking (jicht, reumatiek) of ouderdomsslijtage. Pijn treedt vooral op als de voet rolt, die dan kan uitstralen van de grote teen naar de binnenkant van de voet. Op je tenen staan is ook pijnlijk.
Os naviculare externum of ook wel Os tibiale externum is een klein extra botje aan de binnenkant van het scafoïd (Os naviculare) van de voet. Het scafoïd vormt de boog van de voet en maakt deel uit van het onderste enkelgewricht. Het extra externe hoefkatrolbeen wordt aangetroffen bij ongeveer 10% van de bevolking.
Als de extra enkel groot is of ongunstig ligt, kan de pees van de posterieure tibiale spier kan worden beïnvloed. Dit kan leiden tot pijn onder de binnenste enkel en aan de binnenkant van de voetrand. De pijn is vooral merkbaar tijdens het lopen. Constante irritatie van de pees kan leiden tot een defect aan de pees. Omdat dit belangrijk is bij de spanning van de voetpeesplaat, kan een zwakte (insufficiëntie) leiden tot een platvoet.
