Structuur
Het metatarsofalangeale gewrichten (Articulationes metatarsophalangeales) zijn de gewrichten tussen de koppen van de middenvoetsbeentjes en de overeenkomstige basis van het eerste lidmaat van de teen (proximale falanx, metatarsofalangeale falanx). Omdat we vijf tenen aan elke voet hebben, zijn er ook vijf metatarsofalangeale gewrichten op elke voet, die in de anatomie genummerd zijn van I tot V. De kom van het metatarsofalangeale gewricht vormt de proximale falanx.
Dit wordt aan de onderkant van de voet versterkt door een fibrocartilagineus ligament, het plantaire ligament. Dit stopcontact bevat de hoofd van het gewricht, dat is het hoofd van de middenvoetsbeentje bot. Sinds dit hoofd groter is dan de bedoelde koker, steekt hij over de koker naar de voetzool uit.
In de richting van de achterkant van de voet wordt het metatarsofalangeale gewricht bedekt door de zogenaamde dorsale aponeurose, een structuur die bestaat uit fibreuze banen afkomstig van de pezen van de strekspieren van de voet. Aan beide zijden wordt elk metatarsofalangeale gewricht ondersteund door een collateraal ligament. Het metatarsofalangeale gewrichten behoren tot de groep van kogelgewrichten, wat eigenlijk betekent dat ze 6 vrijheidsgraden hebben, dwz ze kunnen in elke richting bewegen en draaien.
De metatarsofalangeale gewrichten zijn echter beperkt in hun bewegingsbereik, voornamelijk vanwege de goede veiligheid die wordt geboden door de verschillende ligamenten. Zo is het “optrekken” (dorsaalflexie) van de voet alleen mogelijk tot een hoek van 70 ° in de actieve positie en tot een hoek van 90 ° in de passieve positie. Beweging in de tegenovergestelde richting, dwz “van voren naar beneden stretching”(Extensie) van de voet, kan normaal gesproken alleen actief of passief worden uitgevoerd tot een hoek van ongeveer 50 °.
Laterale bewegingen van een metatarsofalangeale gewricht zijn aanvankelijk heel goed mogelijk in jeugd, en vervolgens in de loop van het leven in omvang afnemen, totdat ze op volwassen leeftijd nauwelijks kunnen worden bereikt. In de ontspannen houding bij het staan, bevindt het gewricht zich meestal in een lichte dorsaalflexie. Een verkeerde positie van het metatarsofalangeale gewricht van de grote teen wordt vaak gevonden, dat wordt genoemd Hallux valgus.
Hier buigt het metatarsofalangeale gewricht naar buiten, wat vaak wordt veroorzaakt of op zijn minst wordt aangemoedigd door onjuist schoeisel. Dit klinische beeld wordt in de meeste gevallen echter alleen geassocieerd met kleine symptomen en pijn.
