Ornithose: oorzaken, symptomen en behandeling

Ornithose is een van de zogenaamde zoönosen - overdracht van ziekten tussen dieren en mensen is mogelijk. Mensen worden echter relatief zelden ziek.

Wat is ornithose?

Ornithose is een besmettelijke ziekte dat komt zeer zelden voor bij mensen. Veroorzaakt ornithose in veel gevallen door de zogenaamde bacterie Chlamydia psittaci. De ziekte dankt zijn alternatieve naam 'psittacosis' aan deze bacteriesoort. Daarnaast wordt ornithose ook wel eens vogelkweker genoemd long or papegaaienziekte​ Als dierziekte is ornithose in Duitsland meldingsplichtig. ziekteverwekkers verantwoordelijk voor de ziekte vestigen zich aanvankelijk in organen zoals de milt en lever​ Af en toe milde symptomen van geelzucht kan optreden als gevolg van dit feit, maar wordt meestal niet opgemerkt door de patiënt. De eerste waarneembare symptomen van ornithose zijn dan meestal vergelijkbaar met de klachten veroorzaakt door een invloed ziekte; deze omvatten bijvoorbeeld hoofdpijn en zere keel, koud en / of koorts​ Bovendien leidt ornithose vaak tot symptomen die kenmerkend zijn voor longontsteking​ zoals, met name, een droge hoesten.

Oorzaken

In de meeste gevallen zijn vogels verantwoordelijk voor het overdragen van de ziekteverwekker die tot ornithose leidt. Daarom lopen mensen die veel in contact komen met vogels (zoals dierenverzorgers of dierenwinkelpersoneel) het meeste risico. Infectie met kiemen verantwoordelijk voor ornithose is mogelijk zowel door direct contact als door druppeloverdracht (zoals tijdens het uitmesten uit vogelkooien). Besmettelijk kiemen voer het lichaam van een getroffen persoon binnen via de luchtwegen. Zodra de kiemen het organisme van de patiënt zijn binnengedrongen, vermenigvuldigen ze zich in de cellen van de patiënt. De incubatietijd (de tijd tussen infectie met ziektekiemen en het begin van de ziekte) van ornithose is in dit geval ongeveer 10 - 20 dagen.

Symptomen, klachten en tekenen

Ornithose veroorzaakt door de ziekteverwekker Chlamydia psitacci vertoont meestal een plotseling begin met een high koorts, hoofdpijn, pijnlijke ledematen en rillingen. Spier pijn maakt ook deel uit van de griep-achtig symptoomcomplex. Bij de meeste geïnfecteerde personen ontwikkelt zich tijdens de eerste dagen van de ziekte een ongebruikelijke uitslag op het lichaam. Sommige patiënten herstellen hierna griep-achtige ziekte-episode. Als dit niet het geval is, gebruik dan interstitial longontsteking ontwikkelt. In dit geval is het niet het functionele weefsel van de long dat wordt beïnvloed door de ontsteking, maar het weefsel tussen de longblaasjes. Dit wordt ook wel atypisch genoemd longontsteking​ De getroffenen lijden aan een droge en aanhoudende irritatie hoesten, die af en toe gepaard gaat met pijn op de borst​ In het verdere verloop kan longontsteking leiden tot bloedspuwing, bij welke patiënten hoesten afscheidingen met bloed​ Veel patiënten klagen verder over ernstig hoofdpijn als een begeleidend symptoom. Bij meer dan de helft van alle patiënten met ornithose is de milt gezwollen is (splenomegalie), terwijl lever zwelling treedt alleen in uitzonderlijke gevallen op. Een ander teken van een ziekte die op ornithose duidt, is MALT lymfoom op het gebied van de traankanalen​ Dit is een kwaadaardige ziekte van het lymfestelsel.

Diagnose en verloop

Als er symptomen aanwezig zijn, kan het feit dat een getroffen persoon veelvuldig contact heeft met vogels al een eerste bewijs zijn van de aanwezigheid van ornithose. De ziekte kan echter ook voorkomen bij mensen bij wie een overeenkomstige verbinding niet direct kan worden gelegd. Verdere diagnostiek bij vermoedelijke ornithose omvat röntgenfoto's van de patiënt borst​ als ornithose aanwezig is, kan dit worden opgespoord door bijvoorbeeld naar de structuren van de longen te kijken. Laboratoriumwaarden die duiden op ornithose zijn bijvoorbeeld een lichte toename van wit bloed cellen. Het beloop van de ziekte verschilt van patiënt tot patiënt en hangt bijvoorbeeld af van de leeftijd en de integriteit van de immuunsysteem van de getroffen persoon. Gemiddeld neemt een geleidelijke afname van koorts komt voor rond de vierde week van de ziekte. De periode tot definitief herstel wordt onder meer beïnvloed door de ernst van de klachten en de start van de behandeling. Indien onbehandeld, kunnen vooral ernstige vormen van ornithose leiden tot het overlijden van de getroffen persoon.

Complicaties

In zogenaamde papegaaienziekte, het beloop van de onderliggende ziekte is al erg stressvol voor de getroffenen en gaat regelmatig gepaard met ernstige griep-achtige symptomen. Soms zijn er ook bewustzijnsstoornissen en ernstige maagdarmklachten. Het is niet ongebruikelijk dat patiënten longontsteking ontwikkelen. Afgezien daarvan treden echter alleen bij bijzonder ernstige kuren verdere complicaties op. In deze gevallen is het pathogenen verspreid door het lichaam en ook van invloed op andere organen. Er is dan een risico van myocardiet (ontsteking van de hart- spier) en in bijzonder ernstige gevallen, als de hartzakje is ook ontstoken, perimyocarditis. Bij deze ziekten lijdt de patiënt aan kortademigheid, pijn en gevoelens van druk in de borst, vooral achter het borstbeen, evenals hartkloppingen en hartritmestoornissen. Door het ontbreken van zuurstof, de lippen en soms de hele gezichtsbehandeling huid, blauwachtig worden. Er kan ook een vergroting zijn van de lever en milt​ Een andere zeldzame complicatie is endocarditis​ Bij deze ziekte is de binnenbekleding van de hart- wordt ontstoken, meestal samen met de hartkleppen​ Getroffen personen krijgen hoge koorts, rillingen en gewrichtspijn​ De arts kan ook vaak veranderingen opmerken hart- mompelt. Daarnaast zit er vaak een storing in nier functie. Af en toe kan het pathogenen van ornithose hebben ook invloed op de centrale zenuwstelsel en oorzaak hersenvliesontsteking (meningitis). Dergelijke ernstige complicaties zijn over het algemeen echter alleen te verwachten als ornithose niet op tijd wordt behandeld of als de patiënt lijdt aan een ernstig verzwakte immuunsysteem.

Wanneer moet je naar de dokter gaan?

Als symptomen zoals pijn in de ledematen, groenachtig diarreeen koorts optreedt, kan er onderliggende ornithose zijn. Een arts moet worden geraadpleegd als de symptomen gedurende een lange periode aanhouden, snel ernstiger worden of het welzijn van de patiënt aanzienlijk beïnvloeden. Als er al een concreet vermoeden bestaat, bijvoorbeeld als de klachten ontstaan ​​na contact met een mogelijk besmet dier, dan kan je het beste direct de huisarts raadplegen. Het is mogelijk dat de symptomen zijn gebaseerd op een dierziekte, die dodelijk kan zijn als deze niet wordt behandeld. Daarom moet een arts ornithose diagnosticeren en de patiënt indien nodig doorverwijzen naar een specialist. Hij of zij zal het voorschrijven antibiotica, waardoor de symptomen binnen twee tot drie weken zouden moeten verdwijnen. Als de medicatie geen effect vertoont, wordt een volgend bezoek aan de dokter aanbevolen. Meer diepgaande verduidelijking is nodig, vooral als er tekenen van zijn hepatitis of hartritmestoornissen. Deze symptomen duiden op een ernstig beloop van de ziekte, wat kan leiden naar hartstilstand en de dood. Vroegtijdige behandeling door de huisarts of een specialist in infectieziekten voorkomt een serieus verloop. Bij kinderen dient eerst de kinderarts te worden geraadpleegd.

Behandeling en therapie

Therapeutische behandeling van ornithose omvat meestal antibioticum administratie zo vroeg mogelijk (antibiotica worden gebruikt om te richten bacteriën​ Het soort antibioticum dat een behandelend arts bij een bepaald geval van ornithose voorschrijft, hangt onder meer af van factoren zoals de constitutie van de patiënt. In het geval van ornithose veroorzaakt door de bacterie Chlamydia psittaci, artsen adviseren vaak om te nemen antibiotica in de vorm van zogenaamde macroliden of tetracyclines. Deze soorten antibiotica zijn meestal bijzonder effectief in het bestrijden van de bacterie die verantwoordelijk is voor ornithose, die wordt gekenmerkt door groeien en leven in de cellen van een patiënt. Macroliden en tetracyclines verstoren het eiwit evenwicht van de Chlamydia psittaci-bacterie, die vervolgens niet meer kan groeien en sterft. Afhankelijk van de symptomen kan de administratie antibiotica kunnen in individuele gevallen worden aangevuld, bijvoorbeeld door maatregelen om acute symptomen te verlichten (zoals ernstige hoofdpijn).

Vooruitzichten en prognose

Met tijdig en ook aangepast therapie bij gebruik van antibiotica is de prognose van ornithose erg goed. Voor het gebruik van antibioticum drugs bij deze ziekte was het sterftecijfer 15 tot 20 procent. Sindsdien is dit afgenomen en bedraagt ​​het nu minder dan één procent. Milde infecties zijn vaak asymptomatisch en genezen goed, maar door de persistentie van ziekteverwekkers op bepaalde retraites kan de ziekte een verschillende tijdsduur aanhouden. Fataal zijn meestal ernstige infecties, die ook in het ziekenhuis moeten worden opgenomen. Het is belangrijk en noodzakelijk in geval van ornithose om de behandeling met antibiotica tot het einde. Voortijdige stopzetting van therapie, wat veel patiënten geneigd zijn te doen wanneer de symptomen verbeteren, kan terugval bevorderen. Behandeling kan alleen leiden tot een succesvolle prognose als deze consequent wordt uitgevoerd. Meestal wordt medicatie gedurende een periode van twee tot drie weken ingenomen. De mogelijke symptomen die samenhangen met de ziekte, zoals maagdarmklachten met buikkrampen net zoals diarree en braken, of atypische longontsteking, treden op afhankelijk van de immuunstatus en leeftijd van de patiënt en kunnen ook goed onder controle worden gehouden met geschikte medicatie. Ook hier de tijdige start van therapie is cruciaal voor de prognose.

het voorkomen

In het bijzonder worden individuen die in hun vrije tijd of beroep vaak worden blootgesteld aan vogels en / of vogelpoep, door artsen aangeraden om ademhalingsbescherming te dragen in het geval van bekende besmette dieren om ornithose te voorkomen. Ondanks ademhalingsbescherming kan het vermijden van direct contact met uitwerpselen van geïnfecteerde vogels ook ornithose helpen voorkomen.

Follow-up

De nazorg is onder meer gericht op dagelijkse ondersteuning en langdurige symptoombehandeling. Beide aspecten zijn echter niet relevant na een behandelde ornithose. Getroffen personen zijn volledig genezen. Ze keren terug naar hun dagelijkse leven. Statistisch gezien sterft minder dan één procent van de patiënten binnen korte tijd aan ornithose. Eventueel kunnen artsen tegen het einde van hun leven palliatieve nazorg bieden. Hierbinnen worden patiënten gegeven pijnstillers om een ​​symptoomvrije periode mogelijk te maken. Elementaire levensvragen kunnen worden besproken met een pastoraal consulent of psychotherapeut. Bovendien vooruitgang Grensverkeer speelt een belangrijke rol bij het voorkomen van herhaling. Dit is bekend van tumor ziekten, bijvoorbeeld. Patiënten presenteren zich in een bepaald ritme waarin artsen op zoek gaan naar nieuw kanker gevallen. Ze hopen dat een diagnose in een vroeg stadium hen de best mogelijke handelingsmogelijkheden biedt. Een dergelijke vorm van medische opvolging speelt ook geen rol bij ornithose. De getroffenen kunnen echter zelf een hernieuwde infectie voorkomen. De arts geeft informatie over geschikte preventieve maatregelen maatregelen, waarvoor de patiënt verantwoordelijk is voor de uitvoering. Direct contact met uitwerpselen van vogels moet worden vermeden. Zorgvuldige persoonlijke hygiëne wordt over het algemeen aanbevolen bij het hanteren van vogels.

Wat u zelf kunt doen

De antibioticabehandeling die nodig is voor ornithose kan door verschillende worden ondersteund maatregelen, maar niet door hen vervangen. Het antibioticum moet daarom worden ingenomen volgens de instructies voor een succesvolle behandeling en mag bovendien niet zelfstandig worden gedoseerd of stopgezet. De symptomen van de ontstane luchtwegaandoening kunnen echter met eenvoudige middelen worden bestreden, net als bij een koud of griep. Deze omvatten vooral het regelmatig vochtig houden van de slijmvliezen inademing met zout water, warme voetbaden om die van de patiënt een boost te geven immuunsysteem en koud kuitkompressen of kompressen als er hoge koorts optreedt. Evenzo is het noodzakelijk om voldoende te drinken en om het te maken dieet bijzonder rijk aan vitaminen en laag in calorieën en vet, vooral in de ernstige fase van de ziekte. Bijvoorbeeld heet gember thee met honing, kleine fruitsnacks en warme groentesoepen zijn ideaal. Kippensoep, die vaak wordt aanbevolen, is ook nuttig, hoewel er vooralsnog geen betrouwbaar bewijs is van het immuunversterkende effect ervan. Het immuunsysteem kan ook worden ondersteund door slaap of rust. Aanhoudende bewegingen, zowel fysiek als psychologisch spanning moeten worden vermeden. Korte wandelingen in de frisse lucht zijn daarentegen gunstig bij afwezigheid van koorts. De kamer van de patiënt moet ook regelmatig worden geventileerd en, indien nodig, de luchtvochtigheid worden verhoogd met luchtbevochtigers of water kommen.