Oorzaken van darmobstructie bij de baby | Intestinale obstructie bij de baby

Oorzaken van darmobstructie bij de baby

Er zijn veel verschillende oorzaken die een darmobstructie​ Vaak is de oorzaak niet duidelijk vast te stellen. Alle oorzaken hebben echter gemeen dat de doorgang van de darminhoud naar de rectum en tenslotte wordt de uitscheiding belemmerd of onderbroken.

Normaal gesproken beweegt de darminhoud in golvende bewegingen, bekend als peristaltiek, in de darm naar de rectum, waar ze blijven tot uitscheiding. Als de doorgang nu op een bepaald punt wordt onderbroken, blijft de darminhoud zich ophopen en massaal pijn kan leiden. Alles wat de darm zou kunnen blokkeren, kan als oorzaak worden beschouwd.

Bijvoorbeeld een darmobstructie kan de oorzaak zijn. Bovendien kunnen littekens ontstaan ​​na een operatie, wat de darmperistaltiek en doorgang belemmert. Ook denkbaar zijn aangeboren afwijkingen van de darm, waardoor deze zijn functie niet goed kan vervullen.

Een voorbeeld van een aangeboren afwijking is atresie van de darm. Een atresie is de sluiting of afwezigheid van holle organen, zoals de darm. Aangeboren stenosen, vernauwingen, zijn ook oorzaken van darmobstructie.

Ook belangrijk is de zogenaamde volvulus, een verdraaiing van de darm, waarbij een darmlus om zich heen slingert en zo de doorgang van ontlasting onderbreekt. De belangrijkste en meest voorkomende oorzaak is echter een heel andere, namelijk de bezwering van de dunne darm. De dunne darm is zodanig geïnvagineerd dat zijn positie en peristaltiek druk uitoefenen op de appendix en het stijgen dikke darm.

Een andere belangrijke oorzaak is een meconium ileus. De meconium is de eerste uitscheiding van de baby. Het is geen ontlasting, maar een massa verdikt gal, vruchtwater en doorgeslikt haar en huidcellen die zich van nature in de darm ophopen tijdens zwangerschap.

Deze massa wordt na de geboorte uitgescheiden en wordt vervangen door ontlasting wanneer de baby eet. Als het meconium wordt niet uitgescheiden, dit duidt op een darmobstructie bij de baby​ Intestinale obstructie bij pasgeborenen is een symptoom dat ook optreedt in verband met taaislijmziekte en Ziekte van Hirschsprung.

Het is dus te zien dat de oorzaken erg breed zijn, maar het resultaat is min of meer hetzelfde: een pathologische verandering in de darmpassage. - ingeslikte vreemde voorwerpen (mogelijk klein speelgoed)

  • Tumoren
  • Galstenen of ook
  • Verstrikte darmlussen

Er wordt onderscheid gemaakt tussen twee soorten darmobstructie: Mechanische darmobstructie is de vorm van darmobstructie waarbij de darmpassage wordt belemmerd door obstakels. Dit kunnen tumoren zijn, galstenen, vreemde lichamen of chronische ziekten zoals De ziekte van Crohn.

De functionele ileus is een darmobstructie die wordt veroorzaakt door een verminderde peristaltiek. Dit leidt tot krampen of verlamming van de darmspieren (zogenaamde paralytische ileus), wat gepaard kan gaan met buikvliesontsteking. Dit is echter vrij zeldzaam bij pasgeborenen en daarom geen typisch type darmobstructie bij baby's.

  • Functioneler en
  • Mechanische ileus

Hoe wordt nu vastgesteld dat de baby lijdt aan een darmobstructie? Allereerst moet een arts worden geraadpleegd als de symptomen merkbaar zijn, zoals hierboven beschreven. Deze arts zal de buik van de baby palperen pijn en verharding.

Dan een ultrageluid onderzoek wordt uitgevoerd. Dit onthult vaak karakteristieke slingerbewegingen van de darminhoud. De ontlasting zwaait heen en weer in de darm.

Bovendien kan men met lucht of vloeistof gevulde opgezwollen delen van de darm zien. Vaak wordt ook een zogenaamde “hongerdarm” gezien, dwz achter de sluiting zijn lege darmsecties vaak ingeklapt (ingeklapt) omdat ze leeg zijn. Bovendien is een Röntgenstraal wordt genomen om de darm van naderbij te bekijken.

De dokter heeft ook de mogelijkheid luisteren naar de buik en de darmgeluiden. In het geval van een mechanische ileus hoort hij een zogenaamde "hyperperistaltiek", dwz een verhoogde darmbeweging. In een functionele ileus met verlies van intestinale peristaltiek heerst echter doodse stilte.

Indien nodig kan ook een contrastmiddel worden toegediend om de locatie van de obstructie nauwkeuriger te bepalen. Ten slotte wordt de CT-scan gebruikt voor diagnostische doeleinden. De therapie van darmobstructie bij baby's hangt af van de oorzaak.

In het geval van een invaginatie wordt een klysma met zoutoplossing of een contrastklysma gebruikt om de darm terug in de juiste positie te brengen. Ook een door meconium veroorzaakte darmobstructie bij baby's wordt op deze manier behandeld, met de bedoeling om de meconiumcongestie weg te spoelen. Een operatie is echter vaak nodig als deze maatregelen niet helpen.

In ernstige gevallen, wanneer de darm al ernstig beschadigd is, moet het aangetaste stuk operatief worden verwijderd. Gelukkig is dit zelden nodig. Tijdens de operatie wordt de buikwand geopend, waardoor toegang tot de darm mogelijk wordt.

De chirurg kan de darm dan operatief terug in de juiste positie brengen. Een operatie is meestal onvermijdelijk, bijvoorbeeld bij aangeboren afwijkingen. Na de operatie blijven de kinderen eerst op de intensive care en worden ze geobserveerd.

Ze mogen aanvankelijk niet zelfstandig eten en worden parenteraal gevoed. Dit betekent dat ze worden gevoed door een infuus om de darmen te ontlasten. Er is ook de mogelijkheid om via een maag buis.

Dit zorgt ervoor dat de darm voldoende lang wordt ontlast om deze goed te laten genezen. Bij een ontsteking of infectieziekte van de darm wordt aanvullende medicatie toegediend. In ernstige gevallen, wanneer de darm al ernstig beschadigd is, moet het aangetaste deel operatief worden verwijderd.

Gelukkig is dit zelden nodig. Tijdens de operatie wordt de buikwand geopend en wordt zo toegang tot de darm mogelijk gemaakt. De chirurg kan de darm dan operatief terug in de juiste positie brengen.

Een operatie is meestal onvermijdelijk, bijvoorbeeld bij aangeboren afwijkingen. Na de operatie blijven de kinderen eerst op de intensive care en worden ze geobserveerd. Ze mogen aanvankelijk niet zelfstandig eten en worden parenteraal gevoed.

Dit betekent dat ze worden gevoed door een infuus om de darmen te ontlasten. Er is ook de mogelijkheid om via een maag buis. Dit zorgt ervoor dat de darm voldoende lang wordt ontlast om deze goed te laten genezen. Bij een ontsteking of infectieziekte van de darm wordt aanvullende medicatie toegediend.