Definitie
De gezonde tandvlees zijn bleekroze en hebben geen zwelling. Het is verbonden met het bot via een bindweefsel apparaat en in een gezonde toestand bereikt de zogenaamde glazuur-cement interface. Deze bevindt zich precies op de overgang van de kruin van de tand (bedekt met glazuur) naar de wortel van de tand (bedekt met cement).
Het is niet ongebruikelijk voor de tandvlees te wijken na bijv gingivitis, en de worteloppervlakken komen naar de oppervlakte. De tanden zien er dan bijzonder lang uit en niet zo esthetisch als voorheen. Daarnaast zijn de halzen van de tanden vaak gevoelig voor pijn en een trekpijn kan optreden bij het eten van koud of warm voedsel.
Helaas, de tandvlees hebben slechts een beperkt vermogen om te regenereren. Tandvleeszakken kunnen terugwijken met de juiste hygiëne en behandeling. Het tandvlees kan echter niet meer vanzelf "groeien" naar de glazuur-cement interface. Bij een groot tandvleesverlies kunnen meestal alleen chirurgische ingrepen bij de tandarts helpen.
Oorzaken
Er zijn verschillende oorzaken van tandvleesverlies en terugtrekkend tandvlees. Blootliggende tandhalzen (recessies) worden vaak waargenomen bij mensen die te hard duwen bij het tandenpoetsen. Ze hebben als het ware hun tandvlees verplaatst door de mechanische druk.
Op oudere leeftijd is het tot op zekere hoogte natuurlijk dat het tandvlees een beetje terugwijkt. Dit komt voornamelijk door geleidelijk botverlies. Zelfs na een orthodontische behandeling kan het tandvlees zijn grip op de tand verliezen door de beweging van de tand in het parodontium en opzij gaan.
Of anders is het tandvlees op een gegeven moment zo dun dat het de trekkracht van de spieren en ligamenten niet kan weerstaan en daardoor het worteloppervlak loslaat. De meest voorkomende oorzaak is zeker tandvleesontsteking. Men onderscheidt het vaste tandvlees van het vrij bewegende tandvlees.
Indien een ontsteking van het tandvlees optreedt, een zogenaamde "gingivitis", Of in vergevorderde stadia"parodontitis“, Het tandvlees wordt rood door de toename bloed bloedsomloop en opzwellen als gevolg van de ontstekingsreactie. Er ontstaan diepe zakken tussen de tand en het tandvlees, dat wil zeggen dat het aangehechte tandvlees zijn grip op de tand verliest. Germs kan zich snel vermenigvuldigen en verzamelen in deze zakken.
Het bot reageert nu ook op de ontsteking en trekt zich terug “voor zijn eigen bescherming”. Als het parodontitis wordt nu behandeld en de zieke parodontaal apparaat hersteld in een gezonde toestand, zwelt het tandvlees ook weer op. Het bot vormt een eenheid met het tandvlees. Omdat het tandvlees is teruggetrokken tijdens de ontsteking, bevindt het tandvlees zich niet meer op hetzelfde niveau als voorheen, maar onder het glazuur-cementgrensvlak, zodra de ontsteking is genezen.
- Oorzaken van tandvleesontsteking
- Tandhals is zichtbaar - wat te doen?
- Chronische parodontitis
