Introductie
Bij overgevoeligheid voor katten spreekt men meestal van een kat haar allergie. Deze term is echter enigszins misleidend, omdat de allergische reactie is eigenlijk niet tegen de kat gericht haar zelf, maar vooral tegen een bepaald eiwit dat in de speeksel (en ook in de huidschubben) van katten. Na het verzorgen echter de speeksel blijft aan de haren vastzitten, die vervolgens gemakkelijk in de omgeving kunnen worden verspreid.
Het allergene eiwit (ook wel allergeen genoemd) heet Fel d 1, is extreem klein en licht en kan daarom gemakkelijk door de lucht worden verspreid. Bovendien is het praktisch overal te vinden, vooral in textiel, maar ook op muren of meubels. Vanwege deze eigenschappen wordt dit allergeen vaak aangetroffen op openbare plaatsen, waar katten lange tijd geen of geen contact mee hebben gehad.
Afhankelijk van het ras, het geslacht en de leeftijd van een kat, produceren ze verschillende hoeveelheden Fel d 1. Dit feit verklaart waarom niet alle katten haar mensen met een allergie reageren op dezelfde manier (sterk) op elk type kat. Bovendien herkent "slechts" 90% van de allergielijders aan kattenhaar het eiwit Fel d 1, omdat er een veelvoud aan andere allergenen is: Fel d 2 tot Fel d 7, die ook allergieën kunnen veroorzaken.
Classificatie
Kattenhaarallergie wordt onderverdeeld in de typen 1 t / m 4, waarbij de kattenhaarallergie wordt geteld als type 1, het directe type. Dit betekent dat symptomen relatief direct na blootstelling aan het allergeen optreden. Het allergeen, in dit geval een bepaald eiwit, wordt door het lichaam van getroffen personen ten onrechte als gevaarlijk geclassificeerd.
Dit leidt tot een reactie van de immuunsysteem, die wordt gekenmerkt door het vrijkomen van stoffen (histamine is hier vooral belangrijk), wat leidt tot een typisch allergisch symptoomcomplex: bij mensen met een allergie voor kattenhaar zijn meestal klachten van de nasopharynx op de voorgrond. De neusslijmvlies zwelt op, waardoor de neus- zich overbelast en vloeibaar voelen. tevens de neus- jeuk, er zijn vaak regelrechte niesaanvallen en soms een brandend gevoel wordt ook beschreven in de neus.
De ogen zijn vaak rood en jeuken ook, ze kunnen ook water geven of opzwellen. In tegenstelling tot mensen met hooi koorts, in veel gevallen wordt de huid ook aangetast door een allergie voor kattenhaar. Patiënten krijgen een jeukende, rode uitslag, waarbij ook striemen kunnen ontstaan (netelroos).
Een gevreesde late consequentie van een kattenhaarallergie, die vooral optreedt wanneer deze allergie al lang bestaat en niet of niet voldoende wordt behandeld, is dat de symptomen zich verspreiden naar diepere niveaus van de luchtwegen. Ongeveer een derde van alle onbehandelde patiënten met allergie voor kattenhaar wordt getroffen. Deze patiënten lijden dan aanvullend of zelfs exclusief aan een zogenaamd allergisch astma: hoestbuien en een fluitende ademhaling met kortademigheid treden op.
Al deze symptomen zijn bijzonder ernstig wanneer een getroffen persoon zich in de onmiddellijke nabijheid van een kat bevindt of in een kamer waar vaker katten en bijgevolg kattenhaar en het veroorzakende allergeen worden aangetroffen. Hoesten is een veel voorkomend symptoom met verschillende oorzaken. Een daarvan is de allergie voor kattenhaar.
De eiwitdeeltjes die de symptomen veroorzaken, komen uit de speeksel van de kat door in zijn vacht te likken. Omdat de deeltjes erg klein zijn, kunnen ze gemakkelijk in de lucht worden gewerveld en zo door mensen worden ingeademd. Bij mensen met een kattenhaarallergie leidt contact met de triggers tot een overgevoeligheidsreactie van de immuunsysteem.
Afweercellen in de luchtwegen reageren door weefsel-boodschappersubstanties af te geven die tot een hoestprikkel leiden. Het lichaam hoort dus hoesten de zogenaamd gevaarlijke deeltjes op en zo ze af te weren. EEN hoesten dat wekenlang aanhoudt bij kattenbezitters kan ook het eerste teken zijn van een allergie voor kattenhaar.
Astma kan verschillende oorzaken hebben en kan in verschillende situaties voorkomen. Een vorm is het allergische astma. Hier treden de typische symptomen op door contact met het betreffende allergeen.
Elke vorm van allergie, en dus ook de allergie voor kattenhaar, kan in principe astma uitlokken of op zijn minst tot astmatische symptomen leiden. Meestal is het eerste symptoom een allergie voor kattenhaar met milde symptomen zoals jeuk en niesaanvallen. Als de allergie niet wordt behandeld en het triggerende allergeen niet wordt vermeden, kan de overreactie van de immuunsysteem kunnen toenemen en de symptomen kunnen erger worden. contact met katten kan bijvoorbeeld de huid opzwellen luchtwegen en acute ademnood veroorzaken.
Dan is er meestal al een astma, die moet worden behandeld, aangezien een ernstige astma-aanval levensbedreigend kan zijn. Ongeveer een op de drie mensen met allergie voor kattenhaar zal astma krijgen als de allergie niet wordt behandeld. Men spreekt ook van een zogenaamde “vloerwissel”, aangezien de overgevoeligheidsreactie niet meer alleen plaatsvindt in de neus- en keelgebied, maar ook in de luchtwegen van de bronchiën en longen (dwz "een verdieping lager").
