Ongeveer zes tot acht miljoen mensen in Duitsland worden hierdoor getroffen urine-incontinentie (een vorm van blaas zwakte Het aantal niet-gemelde gevallen is veel hoger - de meeste van hen lijden in stilte omdat ze het niet durven praten erover, en velen gaan niet naar de dokter. Onvrijwillig urineverlies is zo gênant voor de getroffenen dat ze zich bij een noodgeval neerleggen solutions uit angst om ontdekt te worden in het openbaar of door familieleden. Urine-incontinentie is overwegend verworven en zelden aangeboren. Het is geen typisch symptoom van ouderdom - het kan ook kinderen, jonge, actieve vrouwen en mannen treffen. Niemand hoeft zich echter bij neer te leggen urine-incontinentie - er is een hele reeks behandelingsopties die de voorwaarde.
Hoe ontstaat urine-incontinentie?
Er zijn verschillende mogelijke oorzaken van urineren incontinentie Een van de belangrijkste oorzaken is een zwakte van de sluitspieren van de blaas, die kan worden bevorderd door verschillende risicofactoren:
- Bij vrouwen die net zijn opgetreden of langer voorbij zware geboorten of meerlingen kunnen de bekkenbodem.
- Bovendien tijdens menopauzeveranderen de slijmvliezen in de buik. Doordat de hormoonspiegel daalt, worden ze droger, dunner en kwetsbaarder. De vaginale wanden verslappen ook en de bekkenbodem spieren verliezen sterktenoemen. De blaas zinkt en het "sluitingsapparaat" faalt.
- Over het algemeen belast overgewicht de bekkenbodem en moet worden verminderd, vooral in gevallen van incontinentie, dwz onvrijwillig urineverlies.
- Bij mannen is zwakte van de sluitspier zeer zeldzaam. Het treedt meestal op als gevolg van prostaat operatie, vooral na radicale prostaat kanker operatie (5-10%).
Andere oorzaken van urine-incontinentie
Naast zwakte van de sluitspier, ongecontroleerd blaas spieractiviteit is de belangrijkste oorzaak van blaas zwakte met of zonder urine incontinentie Ongecontroleerde activiteit van de blaasspier ('overactiviteit van de blaas', 'instabiliteit van de blaas') kan het gevolg zijn van een blaasaandoening, zoals blaasontsteking of blaaskanker, of anders
- Door ruggenmerg- en zenuwaandoeningen zoals multiple sclerose,
- Door stofwisselingsziekten zoals diabetes mellitus,
- Door ziekten of afbraakprocessen van de hersenen zoals in een beroerte of seniel dementie, net zoals.
- Uiteindelijk ook veroorzaakt door psychologische invloeden.
Bij kinderen en adolescenten zijn het meestal aangeboren afwijkingen die verantwoordelijk zijn voor urine-incontinentie. Vertraagde rijpingsprocessen of psychische problemen kunnen dat wel leiden tot nachtelijke bevochtiging (“enuresis").
Klinisch beeld van urine-incontinentie
De geneeskunde herkent meer dan een half dozijn vormen van urine-incontinentie. De belangrijkste zijn:
- Stressincontinentie
- Dring aan op incontinentie
- Overloopincontinentie
Stress- en overbelastingsincontinentie
Zeef of stressincontinentie wordt het onvrijwillig urineverlies tijdens lichamelijke inspanning ("stress") genoemd. Het komt bij voorkeur voor bij vrouwen die meerdere keren zijn bevallen. De sluitspier kan de druk in de buikholte en dus in de buikholte niet meer weerstaan blaas bij geringe lichamelijke inspanning zoals niezen, hoesten of lachen en plaats maken voor de druk. Stressincontinentie is goed voor ongeveer 50 procent van alle vormen van incontinentie die voorkomen.
Dring aan op incontinentie en prikkelbare blaas
Dring aan op incontinentie treft vooral oudere mensen. Het wordt veroorzaakt door overactiviteit of overgevoeligheid van de blaas. Enerzijds worden signalen over de vultoestand van de blaas niet goed verwerkt in de spinal cord aan de andere kant kan de blaas niet langer volledig "op commando" worden geleegd. Dit resulteert in een mismatch tussen een plotselinge drang om te plassen met urineverlies en het onvermogen om zichzelf vrijwillig te 'ontlasten' - tot wel 20 keer per dag. In de vroege stadia wordt dit een "prikkelbare blaas'. Dring aan op incontinentie treft 11 procent van alle 60-plussers en 30 procent van de 80-plussers; vrouwen zijn bijna drie keer zo waarschijnlijk als mannen. Dring aan op incontinentie kan bijvoorbeeld ook het gevolg zijn van een blaasziekte ontsteking or kanker Daarom is een urologisch onderzoek altijd noodzakelijk. Niet zelden zijn echter ook psychische problemen verantwoordelijk voor aandrangincontinentie, vooral bij vrouwen van middelbare leeftijd.
Overloopincontinentie
Overloopincontinentie komt vooral voor bij mannen. Het wordt gekenmerkt door onvrijwillig lekken van urine in druppels wanneer de urineblaas erg vol is. Frequent urineren met kleine hoeveelheden urine (genaamd mictie) volume) zijn de regel. Daarom blijven er grote hoeveelheden urine achter. Oorzaken zijn uitstroomobstructies in het gebied van de blaasuitlaat of de urinebuis als gevolg van tumoren, urinestenen of meestal als gevolg van goedaardige of kwaadaardige prostaat vergroting (goedaardige prostaathyperplasie, prostaat kanker). De prostaat bevindt zich onder de urineblaas van de man en omringt de urinebuis als het de blaas verlaat. Bij vergroting drukt het de urinebuis De blaasspier kan niet meer voldoende kracht uitoefenen om de blaas te ledigen, hierdoor blijft de blaas zich vullen. Pas als de vuldruk van de blaas de sluitdruk overschrijdt, gaat de urine onvrijwillig door. Het is echter niet ongebruikelijk - vooral bij vrouwen - voor een disfunctie van de blaasspier als gevolg van medicatie, stofwisselingsstoornissen, spinal cord of zenuwziekten (Parkinson) om de oorzaak te zijn van resterende urinevorming en overloopincontinentie.
Effecten van urine-incontinentie
Hoge bloeddrukstoornissen van het vetmetabolisme, hart- aanvallen, maag zweren zijn al lang sociaal aanvaardbare gespreksonderwerpen geworden, urine-incontinentie is dat (nog) niet. De getroffenen hebben niet alleen last van voortdurende verandering van ondergoed, afhankelijkheid van maandverband of luiers en de dreiging van onaangename geuren. Ze proberen hun voorwaarde en leven in constante angst om ontdekt te worden. Ze trekken zich terug en vermijden contact, vaak met vrienden of familieleden. Mogelijke gevolgen zijn isolatie, eenzaamheid, partnerschapsproblemen en zelfs Depressie Maar: verhulling staat verlichting of genezing in de weg.
