Straf in het onderwijs

Definitie

Straf bij de opvoeding van kinderen is een controversieel onderwerp. Tot ver in de 20e eeuw, straf was een van de hoekstenen van de opvoeding van kinderen. Straf kan er heel anders uitzien, dus in de 19e eeuw was een pak slaag heel gewoon.

Tegenwoordig worden kinderen in ieder geval wettelijk beschermd tegen fysiek geweld. De BGB §1631 stelt dat kinderen recht hebben op een geweldloze opvoeding. Er bestaan ​​nog steeds straffen in het onderwijs, maar die zien er tegenwoordig heel anders uit. Een straf kan een televisieverbod of een spelverbod zijn.

Wat mag?

Een straf is ofwel een onaangenaam gevolg of gevolg dat volgt op negatief gedrag van het kind of het beëindigen of ontbreken van een situatie die voor het kind prettig is als gevolg van zijn of haar gedrag. Milde straffen zijn toegestaan. Als een kind bijvoorbeeld de kamer van zijn of haar kind niet opruimt zoals afgesproken, kan een boete zijn dat het kind de vaatwasser erin en de komende dagen uit de vaatwasser moet halen.

Een ander voorbeeld is wanneer een ouder kind na voetbaltraining weer veel te laat thuiskomt. Dan kan de straf zijn dat het kind een week niet naar voetbaltraining mag. Het kind moet dan een prettige situatie opgeven en leert in het beste geval van het wangedrag. Toegestaan ​​zijn bijvoorbeeld: verbod op televisie, afstand doen van computer of gsm afstand doen van prettige zaken als gevolg (voetbaltraining, spelen met vrienden) huisarrest huishoudelijke dienst (bv. Afwasmachine plaatsen en buiten zetten voor 3 dagen)

  • Verbod op televisie, geen computer of mobiele telefoon
  • Doen zonder prettige dingen als gevolg (voetbaltraining, spelen met vrienden)
  • huisarrest
  • Huishoudelijke service (bijv. 3 dagen de vaatwasser plaatsen en verwijderen)

Wat mag niet?

Kinderen hebben zonder uitzondering recht op een opvoeding zonder geweld. Dit betekent dat elke vorm van fysieke bestraffing en mentaal letsel absoluut verboden is. Een klopje op de bodem, een klap in het gezicht en nog drastischer maatregelen zoals slaan met een stok of riem, zoals in het verleden gebruikelijk was, zijn ten strengste verboden.

Geweld tegen kinderen als straf in het onderwijs is in geen geval toegestaan. Elke vorm van straf die de ziel van het kind verwondt, is eveneens verboden. Bovendien mogen kinderen niet te vaak gestraft worden, dit verzwakt het zelfrespect van de kinderen en veroorzaakt een gebrek aan motivatie en passiviteit.

Straf mag alleen worden toegepast als het kind kan leren van de logische gevolgen van het wangedrag. Hij moet de gevolgen van zijn daden kunnen begrijpen. Dit betekent dat straffen die het kind niet kan bevatten, niet zijn toegestaan, aangezien ze geen doel dienen.

Als een straf het gevolg is van de acties van het kind, is er een logisch gevolg voor het kind: het kind leert van zijn gedrag. Als het gedrag van het kind leidt tot een gevolg dat samenhangt met het ontbreken van een prettige situatie (bv. Voetbaltraining), zal het kind dit in de toekomst proberen te vermijden. Omdat het kind wil doorstromen naar voetbaltraining, zal het in de toekomst stipt zijn.

Kinderen leren dat er consequenties zijn aan hun gedrag. Zo leren ze regels te volgen, wat hun schoolleven of later hun beroepsleven minder ingewikkeld maakt. Een zogenaamde gemengde vorm van tolerant en autoritair onderwijs wordt 'gezaghebbend onderwijs'.

  • Als een straf het gevolg is van de acties van het kind, is er een logisch gevolg voor het kind: het kind leert van zijn gedrag. - Als het gedrag van het kind leidt tot een gevolg dat samenhangt met het ontbreken van een prettige situatie (bijv. Voetbaltraining), zal het kind dit in de toekomst proberen te vermijden. Omdat het kind wil doorstromen naar voetbaltraining, zal het in de toekomst stipt zijn.
  • Kinderen leren dat er consequenties zijn aan hun gedrag. Zo leren ze regels te volgen, wat hun schoolleven of later hun beroepsleven minder ingewikkeld maakt. Veelvuldige straffen leiden tot een gebrek aan zelfrespect.

Het kind verliest zijn motivatie en wordt in de loop van de tijd passiever. Straffen die niet logisch verband houden met het wangedrag van het kind, worden door het kind niet begrepen. Het is dan niet in staat zijn wangedrag te corrigeren.

Straffen in het onderwijs kunnen een afstand creëren tussen het kind en de ouders. Het kind kan de angst ontwikkelen om iets verkeerds te doen of de ouders teleurstellen. - Frequente straffen leiden tot een gebrek aan eigenwaarde van het kind.

Het kind verliest zijn motivatie en wordt in de loop van de tijd passiever. - Straffen die niet logisch verband houden met het wangedrag van het kind, worden door het kind niet begrepen. Het is dan niet in staat zijn wangedrag te corrigeren. - Straffen in het onderwijs kunnen een afstand creëren tussen het kind en de ouders. Het kind kan de angst ontwikkelen om iets verkeerds te doen of de ouders teleurstellen.