De zuurstofverzadiging

Wat is de zuurstofverzadiging?

Zuurstofverzadiging beschrijft welk percentage van het rood bloed pigment (hemoglobine) is geladen met zuurstof. Het is belangrijk voor het beoordelen van de ademhalingsfunctie. De zuurstofverzadiging kan door verschillende factoren worden beïnvloed.

Een belangrijke variabele is leeftijd. Bij kinderen en jongvolwassenen moet de verzadiging 100% zijn, terwijl deze met de leeftijd kan dalen tot 90%. PH, temperatuur en kooldioxideconcentratie spelen ook een rol. Naast de individuele variabelen, verschillende klinische beelden (COPD, hart- storing, enz.) kunnen de zuurstofverzadiging negatief beïnvloeden.

Waar kan overal de zuurstofverzadiging worden gemeten?

Er zijn twee methoden om de zuurstofverzadiging te bepalen. De eenvoudige meting gebeurt met een pulsoximeter - een klein apparaatje dat de lichtabsorptie meet en dus zuurstofverzadiging aangeeft. De pulsoxymeter kan worden aangesloten op een vinger of zelfs aan de oorlel.

Na korte tijd wordt de waarde op het display weergegeven. Bij deze methode kunnen echter meetfouten optreden bloed gasanalyse is geschikt voor nauwkeurigere onderzoeken. Voor de bloed gasanalyse, bloed wordt afgenomen van een slagader van de patiënt.

Meestal wordt het bloed afgenomen van een slagader gelegen aan de pols. In deze analyse worden parameters zoals zuurstofverzadiging, partiële koolstofdioxide-druk en zuur-base gebruikt evenwicht zijn opgenomen. Dit maakt een uitgebreide diagnose mogelijk en maakt het mogelijk conclusies te trekken over de onderliggende ziekte.

Wanneer moet de zuurstofverzadiging worden gecontroleerd?

De zuurstofverzadiging wordt routinematig gecontroleerd door een anesthesist (anesthesist) tijdens elke anesthesie. Gedurende anesthesiewordt de patiënt kunstmatig beademd. Daarom is saturatie een belangrijke parameter om te bepalen of het weefsel of de organen van de patiënt voldoende van zuurstof worden voorzien. Verder op de intensive care en noodgeval medicijnwordt de zuurstofverzadiging gecontroleerd.

In noodgeval medicijn men wil een indruk krijgen van de patiënt en de functies van hem lichaamscirculatie. Door de zuurstofverzadiging kan de ademhalingsfunctie worden beoordeeld. Indien nodig kan ook zuurstof aan de patiënt worden toegevoerd.

Op de intensive care zijn patiënten echter meestal onstabiel en ademhaling is slechts in beperkte mate mogelijk. In dat geval moet zuurstof worden toegevoerd. De hiervoor benodigde hoeveelheid kan worden berekend op basis van de zuurstofverzadiging.

Bovendien lijden patiënten aan chronische long ziekten moeten worden gecontroleerd. Deze omvatten ziekten zoals COPDbronchitis bronchiale astma or taaislijmziekte (aangeboren stofwisselingsziekte). Maar ook andere ziekten, zoals hart- mislukking, kan een negatief effect hebben op de verzadiging.

Als de zuurstofverzadiging slecht is of daalt, kan zuurstof aan de patiënt worden toegevoerd. Dit is vooral belangrijk voor patiënten met een eindstadium COPD. Deze patiënten moeten hun saturatie thuis zelfstandig regelen en hun zuurstofbehoefte aanpassen.